Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
522 Ἀδρανέϲ: ἀϲθενέϲ. καὶ Ἀδρανία, ἡ ἀδυναμία, ἀϲθένεια. [*](Anth.) ἐν Ἐπιγράμμαϲι· ἄνθετο δειμαίνων γήραοϲ ἀδρανίην. καὶ αὖθιϲ· ἐπεὶ [*](Δ) παρενήξατο τὸ πλεῦν ἥβηϲ, ἐκ γήρωϲ δ᾿ ἀδρανίῃ δέδεται. ϲημαίνει δὲ καὶ ὄνομα ποταμοῦ. Ἀδρανεία δὲ δίφθογγον ἀπὸ τοῦ ἀδρανήϲ ἀρϲενικοῦ.
523 Ἀδράϲτεια Νέμεϲιϲ: ἣν οὐκ ἄν τιϲ ἀποδράϲειεν. Ἀδραϲτείαϲ [*](Ε) αὐτῷ Νέμεϲιϲ τιμωρὸϲ ὑπερόγκων καὶ ἀχαλίνων λόγων ἠκολούθηϲεν. [*](Prov.) Ἀδράϲτεια οὖν Νέμεϲιϲ, ἀπὸ Ἀδράϲτου. ἐπὶ τῶν πρότερον μὲν εὐδαιμονηϲάντων, ὕϲτερον δὲ δυϲτυχηϲάντων· τῶν γὰρ ἀπογόνων Θηβαίοιϲ ἐπιϲτρατευϲάντων, μόνοϲ Αἰγιαλεὺϲ ἀπώλετο Ἀδράϲτου παῖϲ.
524 Ἀδράϲτεια: οἱ μὲν ταὐτὸν τῇ Νεμέϲει λέγουϲι, λαβεῖν δὲ τοὔνομα παρὰ Ἀδράϲτου τινὸϲ βαϲιλέωϲ. ἢ ἀπὸ Ἀδράϲτου τοῦ παλαιοῦ. νεμεϲηθέντοϲ ἐφ᾿ οἷϲ τῶν Θηβαίων κατηλαζονεύϲατο, ἱδρυϲαμένων ἱερὸν Νεμέϲεωϲ. ὃ μετὰ ταῦτα προϲηγορεύθη Ἀδραϲτεία. Δημήτριοϲ δὲ ὁ Σκήψιοϲ Ἄρτεμίν φηϲιν εἶναι τὴν Ἀδράϲτειαν ἀπὸ Ἀδράϲτου τινὸϲ. ἱδρυμένην. ὁ δὲ Ἀντίμαχοϲ λέγει· ἔϲτι τιϲ Νέμεϲιϲ μεγάλη θεὸϲ, ἣ τάδε πάντα πρὸϲ μακάρων ἔλαχε, βωμὸν δὲ οἱ εἵϲατο πρῶτοϲ Ἄδρηϲτοϲ ποταμοῖο παρὰρ ῥόον. ἔνιοι μέντοι ὡϲ διαφέρουϲαν ϲυγκαταλέγουϲιν αὐτῇ τῇ Νεμέϲει, ὡϲ Μένανδροϲ καὶ Νικόϲτρατοϲ.
325 Ἀδραϲτίδηϲ: ὄνομα κύριον.
526 Ἀδρηϲτίνη: ἡ τοῦ Ἀδράϲτου θυγάτηρ.
527 Ἀδριανόϲ· βαϲιλεὺϲ Ῥωμαίων. ἦν δὲ τὸ γένοϲ βουλευτοῦ πατρὸϲ ἐϲτρατηγηκότοϲ Ἄφρου· οὕτω γὰρ ὠνομάζετο· φύϲιν δὲ φιλολόγοϲ ἐν ἑκατέρᾳ τῇ γλώϲϲῃ· καί τινα πεζὰ καὶ ἐν ἔπεϲι ποιήματα παντοδαπὰ κατέλιπε. φιλοτιμίᾳ τε γὰρ ἀπλήϲτωϲ ἐχρῆτο καὶ κατὰ τοῦτο καὶ τἄλλα πάντα καὶ τὰ βραχύτατα ἐπετήδευε· καὶ γὰρ ἔπλαϲϲε καὶ ἔγραφε καὶ οὐδὲν ὁ τι οὐ καὶ εἰρηνικὸν καὶ πολεμικὸν καὶ βαϲιλικὸν καὶ ἰδιωτικὸν εἰδέναι ἔλεγε. καὶ τοῦτο μὲν οὐδέν που τοὺϲ [*](520 ═ Ambr. 461 521 — Εὔπολιϲ (fr. 391) + καὶ Θουκυδίδηϲ sq. sch. Thuc. 5, 1; Ἀδραμυτηνόϲ cf. Ambr. 446; Ἀτραμύττειον cf. Ambr. 3678 522 — ἀϲθενέϲ ═ P, Ba 28, 11, H ἀϲθένεια ═ Et. M. 18, 51, Et. Gud., An. Ox. 2, 331, 12 ἄνθετο—ἀδρανίην Anth. 6, 29, 2 ἐπεί—δέδεται Anth. 6, 296, 5—6 ὄνομα ποταμοῦ cf. Ambr. 466 523 — ἀποδράϲειεν ═ P, H, Σc Ἀδραϲτείαϲ— ἠκολούθηϲεν Aelian. fr. 228 vs. 10 Ἀδράϲτεια οὖν sq cf Zen. I 30 524 Harp. ═ P, Ba 28, 15: Antim. fr. 43, Men. com fr. 321, Nicostr. fr. 37 (2, 229 K.) 525 ═ Ambr 405 cf Et. M 18, 46 526 sch. Ε 412 cf. Ambr. 456 527 — p. 55, 11 πολλά Cass. D. 69, 2—3 ═ EV 2, 367, 7—21) [*](521 hinc 4379 525 Z 42) [*](A(GITSM))[*]( 4 ἡ om. M 5 ἀδρανίην] ἀδρανίκην A 7 καί om. A ποταμοῦ A mg. GIγρSMec τόπου A textu Iac TMac ἡ ᾅδου Ambr. Ἀδρανεία—ἀρϲενικοῦ ex GIT 8 Ἀδραϲτείαϲ] Ἀδράϲτεια M 14 παρά AS ἀπὸ GITM 17 φηϲιν] φαϲιν A ἀπὸ] ὑπὸ Mec 20 ποταμοῖο GITM ποταμοῖοϲ A. ποταμοῦ Sec ὡϲ ASM Harp. ὡϲ μή GITMγρ 21 αὐτῇ A Harp. Phot Ba. αὐτήν rell. 23 Ἀδρηϲτίνη] Ἀδραϲτίνη Sac 25 φύϲιν AS Exc. φύϲει GITM Xiphilin. 29 ὅτι οὐ] γρ. ὅτι οὖν ss. M)
528 Ἀδριανόϲ, ϲοφιϲτὴϲ, μαθητὴϲ Ἡρώδου, ἀκμάϲαϲ δὲ ἐπὶ Μάρκου [*](Hesy.) Ἀντωνίνου, ἀντιϲχολαϲτὴϲ Ἀριϲτείδου τοῦ ῥήτοροϲ ἐν Ἀθήναιϲ γενόμενοϲ· ἐϲοφίϲτευϲε δὲ καὶ κατὰ τὴν Ῥώμην καὶ ἀντιγραφεὺϲ τῶν ἐπιϲτολῶν ὑπὸ Κομόδου ἐγένετο. Μελέταϲ, καὶ Μεταμορφώϲειϲ ἐν βιβλίοιϲ ζ΄, Περὶ ἰδεῶν λόγου ἐν βιβλίοιϲ ε΄, Περὶ τῶν ἐν ταῖϲ ϲτάϲεϲιν ἰδιωμάτων ἐν βιβλίοιϲ τριϲὶν, ἐπιϲτολὰϲ καὶ λόγουϲ ἐπιδεικτικοὺϲ. Φάλαριν, Παραμυθητικὸν εἰϲ Κέλερα.
529 Ἀδριανοί: πόλιϲ Μυϲίαϲ, τῆϲ νῦν Βιθυνίαϲ.
530 Ἀδριάϲ: πέλαγοϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ Ἀρέθουϲα.
[*](527 vs. 11 οὗτοϲ—ἄθροιϲιν lo. Antioch. fr. 113, FHG 4, 581 ═ EV 1, 187 9—12 cf. Eutrop. 141 vs. 14 οὗτοϲ—25 λέγειν Cass. D. 69, 4, 6—5, 1; 11, 3 ═ EV 2, 367, 22—368 368, 17 vs. 25 οὗτοϲ sq. Cass. D. 69, 9, 6)[*](2 προέχονταϲ A Exc. προϲέχονταϲ rell. 4 Φαβωρῖνον Γαλάτην AS cf. Exc. A(GITSM) Γ. Φ. GITM 8 δημοϲίῳ AGIT δημοϲίων M δημοϲίων οὐ S 9 ἀποϲφάξειν GTM ἀποϲφάζειν AIS ἐξώλειαν] ἀπώλειαν mg. S 14 ὥϲτε] ὡϲ GIT 23 αὐτοῦ AS Exc. αὐτῷ GITM 28 δέ om. SM 31 Μελέταϲ] ἔγραψε Μελέταϲ N 32 τῶν ἐν] τῶν A 33 ἐν] καὶ ἐν A 529—532 om. S 530 ante 529 AGIT 36 πέλαγοϲ] θάλαϲϲα πέλαγοϲ A καί A om rell.)531 Ἀδρίαϲ: πέλαγοϲ Ἀδριατικὸν πέλαγοϲ.
532 Ἀδρίαϲ: Σικελικὸν πέλαγοϲ, ὃ διαδύνων ὁ Ἀλφειὸϲ ἀπὸ Ἀρκαδίαϲ τῇ Σικελικῇ πηγῇ Ἀρεθούϲῃ μίγνυται εἰλικρινέϲτατοϲ.
533 Ἁδρόν: πολὺ. μέγα, δαψιλὲϲ, πλούϲιον. καὶ Ἁδρότηϲ, ἡ ὑψηλότηϲ. [*](Ε) ἁδροῖϲ μιϲθοῖϲ προαγαγὼν εἰϲ τὸ τόλμημα, τοῦτον ἀναιρεῖ. [*](Ε) καὶ Αἰλιανόϲ· τινὰϲ παραλαβὼν ἁδροῦ μιϲθοῦ ἐϲ Βυζάντιον ἐλθεῖν [*](Ε) πείθει. καὶ αὖθιϲ· ἑκάϲτου τὴν τέχνην ἐπιδεικνυμένου ἐπὶ μιϲθοῖϲ ἁδροῖϲ.
534 Ἅδρηϲιϲ: ἡ ἁδρόαϲιϲ, ἡ ἀπραξία.
535 Ἁδρύνοιτο: αὐξάνοιτο.
536 Ἁδύ: τὸ ἡδύ. Θεόκριτοϲ· ἁδύ τι τὸ ψιθύριϲμα καὶ ἁ πίτυϲ, αἰπόλε, τήνα
537 Ἀδύνατα εἶναι: ἀντὶ τοῦ ἀδύνατον. πολλάκιϲ γὰρ κέχρηται. Θουκυδίδηϲ τοῖϲ πληθυντικοῖϲ ἀντὶ ἑνικῶν, μάλιϲτα δ᾿ ἐπὶ ταύτηϲ τῆϲ [*](Phil.) λέξεωϲ. ἀδύνατον δέ ἐϲτιν, ὃ μή ἐϲτιν ἐπιδεκτικὸν τοῦ ἀληθὲϲ [*](Ε) εἶναι· οἷον ἡ γῆ ἵπταται. ἀδύνατα ἔχοντοϲ τοῦ ϲτρατηγοῦ κύβον ἀναρρίψαι πολέμου τοϲοῦτον.
538 Ἀδύνατα θηρᾷϲ: ἐπὶ τῶν ἐγχειρούντων μείζοϲιν ἢ καθ᾿ ἑαυτούϲ.
539 Ἀδυναϲτί: ἀδυνάτωϲ.
540 Ἀδύνατοι: οἱ πεπηρωμένοι τὸ ϲῶμα· ἐλάμβανον δὲ οὗτοι δοκιμαϲθέντεϲ ὑπὸ τῆϲ βουλῆϲ, οἱ μέν φαϲιν, ἑκάϲτηϲ ἡμέραϲ ὀβολοὺϲ δύο, οἱ δὲ ὀβολόν. Φιλόχοροϲ δέ φηϲιν ἐννέα δραχμὰϲ κατὰ μῆνα.
541 Ἀδυϲώπητον: ἀπροϲωπόληπτον.