Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

4694 Ἀχίαϲ· προφήτηϲ οὗτοϲ ἐπὶ Ἱεροβοὰμ βαϲιλέωϲ τῶν Ἑβραίων [*](EV) ἦν. κάμνοντοϲ δ᾿ αὐτῷ κατ᾿ ἐκεῖνον καιρὸν τοῦ παιδὸϲ, τὴν γυναῖκα αὐτοῦ προϲέταξεν ἥκειν, ἔνθα διέτριβεν ὁ Ἀχίαϲ, περὶ τῆϲ τοῦ παιδὸϲ ὑγείαϲ, μεταϲχηματιϲαμένηϲ τὴν ϲτολήν. μελλούϲηϲ δὲ αὐτῆϲ εἰϲ τὴν οἰκίαν εἰϲιέναι τὰϲ ὄψειϲ ἠμαυρωμένου διὰ τὸ γῆραϲ, ἐπιφανεὶϲ ὁ θεὸϲ ἀμφότερα αὐτῷ μηνύει, τήν τε τοῦ Ἱεροβοὰμ γυναῖκα, καὶ τί μέλλει λέγειν αὐτῇ. καὶ παριούϲηϲ ὡϲ ξένηϲ ἀνεβόηϲεν· εἴϲελθε, ὦ γύναι· τί κρύπτειϲ ϲαυτήν; τὸν γὰρ θεὸν οὐ λανθάνειϲ. ἄπελθε δὲ πρὸϲ τὸν ἄνδρα· τάδε λέγει κύριοϲ· ἐπεί ϲε μέγαν ἐκ μικροῦ καὶ μηδενὸϲ ὄντοϲ ἐποίηϲα, καὶ ἀποϲχίϲαϲ τὴν βαϲιλείαν ἀπὸ τοῦ Δαβὶδ γένουϲ ϲοὶ ταύτην ἔδωκα, ϲὺ δὲ τούτων ἠμνημόνηϲαϲ καὶ τὴν ἐμὴν θρηϲκείαν καταλιπὼν χωνευτοὺϲ θεοὺϲ κατεϲκεύαϲαϲ καὶ τούτουϲ τιμᾶϲ, ϲὲ πάλιν καθαιρήϲω καὶ πᾶν ἐξολοθρεύϲω ϲου τὸ γένοϲ καὶ κυϲὶ καὶ ὄρνιϲι βορὰν γενέϲθαι ποιήϲω. μεθέξει δὲ τῆϲ τιμωρίαϲ καὶ τὸ πλῆθοϲ ἐκπεϲὸν τῆϲ ἀγαθῆϲ γῆϲ διαϲπαρὲν εἰϲ τοὺϲ πέραν Εὐφράτου τόπουϲ, διότι τοῖϲ ϲοῖϲ ἀϲεβήμαϲι κατηκολούθηϲε. τὸν δὲ ϲὸν υἱὸν καταλήψῃ τεθνηκότα. ἅπερ καὶ γέγονεν.

4695 Ἀχιλλεὺϲ Στάτιοϲ, Ἀλεξανδρεὺϲ, ὁ γράψαϲ τὰ κατὰ Λευκίππην [*](Hesy.) καὶ Κλειτοφῶντα, καὶ ἄλλα ἐρωτικὰ ἐν βιβλίοιϲ η΄. γέγονεν ἔϲχατον χριϲτιανὸϲ καὶ ἐπίϲκοποϲ. ἔγραψε δὲ Περὶ ϲφαίραϲ καὶ ἐτυμολογίαϲ, καὶ Ἱϲτορίαν ϲύμμικτον, πολλῶν καὶ μεγάλων καὶ θαυμαϲίων ἀνδρῶν μνημονεύουϲαν. ὁ δὲ λόγοϲ αὐτοῦ κατὰ πάντα ὅμοιοϲ τοῖϲ ἐρωτικοῖϲ.

4696 Ἀχίλλειοϲ εὐχή· ἦ ποτ᾿ Ἀχιλλῆοϲ ποθὴ ἵξεται υἷαϲ Ἀχαιῶν. [*](Δ) ὁ Κάμιλλοϲ, ὁ Ῥωμαίων ϲτρατηγὸϲ, εὔξατο τὴν Ἀχίλλειον εὐχὴν, [*](EV) ἐπιποθῆϲαι Ῥωμαίουϲ Κάμιλλον ἐν καιρῷ. ἀπήντηϲε δὲ αὐτῷ οὐ πολὺ ὕϲτερον· Κελτῶν γὰρ τὴν πόλιν καταλαβόντων ὁ δῆμοϲ ἐπὶ Κάμιλλον κατέφυγε, καὶ δικτάτωρα αὖθιϲ εἵλετο, ὡϲ ἐν ταῖϲ Κελτικαῖϲ πράξεϲιν ἀναγέγραπται.

[*](4691 ═ Ba 175, 3, Σᵃ 4692 cf. Sabb.; — Ἀριϲτοφάνηϲ (fr. 20) ═ Ba 175, 6 ἀπορία ═ Σa, H 4693 l. cf. Σa v. ἀχὴ 4694 los. Ant. 8, 267—272 ═ EV 1 64, 2—65, 3 4695 — Κλειτοφῶντα cf. Phot. bibl. c. 87 ἔγραψε—μνημονεύουϲαν ad alium rett. Rohde, Gr. Roman 471, Diels, Doxogr. 18 4696 ἦ—Ἀχαιῶν Α 240 ὁ Κάμιλλοϲ sq. App. Ital. fr. 8 ═ EV 2, 217, 8—12)[*](4692 Z 362 4693 Z 365 4696 App. hinc v. Κάμιλλοϲ)[*](4693 om. TFV 12 γὰρ θεόν AM, Exc., θεὸν γάρ GIT θεόν S A(GITFVM) 22 Στάτιοϲ] Στάϲιοϲ TFV cf. Τατίο υap. Phot. 25 Ἱϲτορίαν] ἱϲτορίαϲ V; ad haec λἴθε τούτοιϲ προϲεκύρηϲα mg. add. AIM 32 δικτάτωρα] δικάτωρα A cf. Exc., δικάτωρ V)
440
[*](Ar.)

4697 Ἀχιλλείων: τουτέϲτι κριθῶν καθαρῶν καὶ εὐγενῶν, οὕτω καλουμένων. Ἀριϲτοφάνηϲ· Ἀχιλλείων ἀπομάττῃ. ἀντὶ τοῦ ϲιτήϲεωϲ [*](Σ) τῆϲ ἐν Πρυτανείῳ μετέχειϲ. ἢ Ἀχίλλειοι κριθαί, αἱ εὐτελεῖϲ.

[*](Ar.)

4698 Ἀχθέϲῃ: λυπηθήϲῃ. τῷ χρόνῳ ποτ᾿ ἀχθέϲῃ. ἀντὶ τοῦ λυπηθήϲῃ ποτὲ τοῦδε τοῦ πράγματοϲ γενομένου.

[*](Σ)

4699 Ἄχθεται: λυπεῖται. καὶ Ἀχθεϲθείϲ, λυπηθείϲ. ὁ δὲ [*](Σ + Ε) ἀχθεϲθεὶϲ τοῖϲ ἐπιτάγμαϲι πολλὰ καὶ δεινὰ ἀπεκρίνατο.

[*](Δ Anth.)

4700 Ἀχθεινή: λυπηρὰ, ὀλεθρία. ἀχθεινὰν δ᾿ εἶδε βοοκταϲίαν. [*](Δ) καὶ Ἀχθεινόϲ, ὁ ἐπίπονοϲ.

[*](Σ)

4701 Ἀχθηδών: λύπη.

[*](Hom.)

4702 Ἄχθομαι: βαροῦμαι, ἀγανακτῶ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἄχθομαι τοῖϲ [*](Ar.) ταῶϲι τοῖϲ τ᾿ ἀλαζονεύμαϲιν. ἀντὶ τοῦ τοῖϲ κόλποιϲ τοῖϲ πεποικιλμένοιϲ· ἐπεὶ ὁ ταὼϲ ποικίλοϲ. ἢ ὅτι πορφύραιϲ ἐχρῶντο καὶ τιάραιϲ. καὶ [*](Σ) Ἄχθομαι αὐτοῦ τῷ ῥύπῳ, ἀντὶ τοῦ τῇ ἀνελευθερίᾳ καὶ μικρολογίᾳ. τὸν γὰρ ῥύπον ἐπὶ τῶν γλίϲχρων καὶ ἀνελευθέρων ἐτίθεϲαν. οὕτω [*](Ar.) γοῦν ῥυποκονδύλουϲ λέγουϲι τοὺϲ τοιούτουϲ. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· [*](Ε) κρομύοιϲ γὰρ ἄχθομαι. καὶ Ἰώϲηποϲ· ὁ δὲ θεὸϲ ἄχθεται τῇ τε τοῦ βαϲιλέωϲ τῶν Ἀμαληκιτῶν ϲωτηρίᾳ καὶ τῇ τῶν βοϲκημάτων διαρπαγῇ τοῦ πλήθουϲ, ὅτι μὴ ϲυγχωρήϲαντοϲ αὐτοῦ ταῦτ᾿ ἐπράχθη. καὶ [*](Δ + Ε) Ἀχθόμενοι, βαρούμενοι, πιεζόμενοι. ἀμφί τε ἡμέραν μέϲην τῷ [*](Σ) ἡλίῳ ἀχθόμενοι τὰ ὅπλα κατέθεντο. καὶ Ἄχθοϲ, βάροϲ, λύπη.

[*](Σ)

4703 Ἀχθοφόρον: βαϲτάζοντα. καὶ παροιμία· Οὓϲ οὐκ ἂν [*](Ar.) ἄραιν τ᾿ οὐδ᾿ ἑκατὸν Αἰγύπτιοι. πολλαχοῦ γὰρ ἀχθοφοροῦνταϲ τοὺϲ Αἰγυπτίουϲ μέμνηνται.

[*](Σ)

4704 Ἀχλύϲ: ϲκότοϲ, ὁμίχλη, ζόφοϲ, ἀμβλυωπία. καί, ἠέροϲ ἀχλύϲαντοϲ. [*](Call.) ἀντὶ τοῦ ϲκοτιϲθέντοϲ.

[*](Σ)

4705 Ἄχναι: λεπτὰ ἄχυρα ἢ ἀκαθαρϲίαι. καὶ Ἄχνη ἁλόϲ, τὸ [*](Anth.) λεπτότατον τοῦ ὕδατοϲ, ὁ ἀφρὸϲ τῆϲ θαλάϲϲηϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι᾿ [*](4697 — μετέχειϲ Ar. Eq. 819 c. sch. Ἀχίλλειοι sq. ═ Ba 175, 13 4698 Ar. Nu. 865 c. sch. 9469 — λυπεῖται Ba 175, 14, Σa, H cf. Ambr. 4001 4700 — λυπηρά cf. Ambr. 3997 ἀχθεινάν—βοοκταϲίαν Anth. 6, 263, 6 ἀχθεινόϲ sq. cf. H v. ἀχθινόν, aliter Ambr. 3950 4701 ═ Ba 175, 15, Σᵃ cf. H 4702 — βαροῦμαι sch. Ε 361 cf. sch. Ar Pl. 234 vs. 11 ἄχθομαι pr.—13 τιάραι. Ar. Ach. 63 c. sch. vs. 14 ἄχθομαι—15 τοιούτουϲ ═ Ba 175, 18, Phryn. fr. 293 cf. Philol. Suppl. 6, 260, n. 281; ἄχθομαι—ῥύπῳ Ar. fr. 669 sed cf. fr. 718 et Pl. com. fr. 124 vs. 17 κρομύοιϲ γὰρ ἄχθομαι Ar. Ach. 1100 vs. 17 ὁ— 19 ἐπράχθη los. Ant. 6, 142 vs. 20 ἀχθόμενοι, βαρούμενοι cf. H; ἀμφί—κατέθεντο Proc. bell. 2, 18, 18 vs. 21 ἄχθοϲ sq ═ Ba 175, 16, Σᵃ, H; βάροϲ ═ sch. Μ 452 Ap. S. 49, 27 4708 βαϲτάζοντα Ba 175, 17. Σa οὕϲ sq. Ar. Ran. 1406 c. sch. 4704 — ἀμβλυωπία ═ Ba 175, 22, Σa cf H ἠέροϲ sq. Call. fr. 9 K., an. 10 S. c. sch. 4705 — θαλάϲϲηϲ ═ Ba 172, 23, 24, Σᵃ cf. sch. Ε 499, H, Et. M. 181, 47, Ap. S. 49, 33, Apion.) [*](4700 Z 362 4702 Z 364 4708 cf. 8819 4704 Z 362, 364) [*](A(GITFVM))[*]( 5 γενομένου] μαινομένου V 8 βοοκταϲίαν⌉ βουκταϲίαν M Zon. post 4701 ἀεὶ δὲ τοῦ παρόντοϲ ἀχθηδὼν κακοῦ τρύϲει ϲε (Aeschyl. Prom. 26) add. T.)

441
μῆλον θ᾿ ἡδύπνουν λεπτῇ πεποκωμένον ἄχνῃ. καὶ Ἄχνη πυρόϲ, [*](Σ) ὁ καπνόϲ. καὶ ἄχνη ὕπνου, ὁ Ἱπποκράτηϲ φηϲὶ, καὶ ἄχνη λιμοῦ. δηλοῖ δὲ καὶ λεπτὸν ξύϲμα.

4706 Ἄχνουϲ: ἀγένειοϲ. τίϲ τὸν ἄχνουν Ἑρμῆν ϲε παῤ ὑϲπλήγεϲϲιν [*](Δ Anth.) ἔθηκεν;

4707 Ἀχνύμενοϲ: λυπούμενοϲ.

[*](Hom.)

4708 Ἄχοϲ: λύπη ϲιωπὴν ἐπιφέρουϲα. παρὰ τοῦτο καὶ ἀχνύμενοϲ. [*](Σ) τουτέϲτι λυπούμενοϲ. λήγετε τοῦδ᾿ ἄχουϲ· κακῶν γὰρ δυϲάλωτοϲ [*](Hom.) οὐδείϲ. ἀντὶ τοῦ δύϲληπτοϲ, ἀλλ᾿ εὐάλωτοϲ. ἡ δὲ ϲύγκλητοϲ, ὥϲπερ [*](Soph.) ἄχει τινὶ πεπληγμένη, ἐξηπορεῖτο.

[*](Ε)

4709 Ἅχω: ἀντὶ τοῦ ἃ ἔχω. Σοφοκλῆϲ· κἀμοῦ ταλαίνηϲ ϲμικρὰ μὲν τάδ᾿, ἀλλ᾿ [*](Suid.) ὅμωϲ ἅχω.

4710 Ἀχών: ἄμπελοϲ.

4711 Ἀχώρ: τὸ πιτυρῶδεϲ τῆϲ κεφαλῆϲ. παρὰ τὸ ἄχνη, ἀχνώρ· [*](Ecl.) καὶ ἀποβολῆ τοῦ ν ἀχώρ. κλίνεται δὲ ἀχῶροϲ διὰ τοῦ ω μεγάλου· ὡϲ ἰχῶροϲ, τοῦ ϲεϲηπότοϲ αἱματοϲ.

4712 Ἄχραντον: ἄψαυϲτον· κυρίωϲ, οὗ χεὶρ οὐχ ῆψατο· [*](Σ) ἀμόλυντον.

4713 Ἀχράϲ: εἶδοϲ ἀπίου. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀχράϲ τιϲ ἐγκλείϲαϲ᾿ ἔχει [*](Ar.) τὰ ϲιτία. μῶν ἣν Θραϲύβουλοϲ εἶπε τοῖϲ Λακωνικοῖϲ; ἡ ἀχρὰϲ ἐπέχει τὴν γαϲτέρα. οὗτοϲ δὲ ὁ Θραϲύβουλοϲ ἀντιλέγειν μέλλων τοῖϲ Λακεδαιμονίοιϲ πρέϲβεϲι περὶ ϲπονδῶν ἐληλυθόϲιν, εἶτα δωροδοκήϲαϲ, ἀχράδαϲ προϲεποιήϲατο βεβρωκέναι καὶ μὴ δύναϲθαι λέγειν.