Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
4614 Ἀφίει: ἀπέπεμπεν.
[*](Σ)4615 Ἀφιζάνει: ἀπανίϲταται τῆϲ καθέδραϲ.
4616 Ἀφίημι· δοτικῇ. καὶ μετὰ αἰτιατικῆϲ. ἄν τινων ἀφῆτε τὰϲ ἁμαρτίαϲ.
[*](Synt)4617 Ἀφικνοῦμαι, ἐφικνοῦμαι δὲ καὶ ἐφικόμην· γενικῇ.
[*](Synt.)4618 Ἀφίκετο: ἐλήλυθεν, ἦλθεν. ὁ δὲ ϲτρατὸϲ ἀφίκετο τῆϲ Ἀττικῆϲ [*](Σ) ἐϲ Οἰνόην, ᾗπερ ἔμελλον εἰϲβαλεῖν. οὕτω φηϲὶ Θουκυδίδηϲ τὴν ϲύνταξιν. καὶ Ἀφῖκται, παραγέγονεν. καὶ Ἀφῖκτο.
4619 Ἀφιλότιμοϲ: ταπεινόϲ. παρὰ τὸ μὴ φιλεῖν τιμὴν, ἢ ἡττᾶϲθαι [*](Σ) δόξηϲ. ἢ ὁ πρὸϲ μηδὲν ἀξιόλογον ἐπεϲτραμμένοϲ. καὶ ὁ φειδωλὸϲ παρ᾿ ἐνίοιϲ. οὐδεὶϲ ἦν ἀφιλότιμοϲ οὕτωϲ, ὡϲ Μωϋϲῆν θεαϲάμενοϲ [*](EV) μὴ ἐκπλαγείη τῆϲ εὐμορφίαϲ.
4620 Ἀφιματῶϲαι: ἀποδῦϲαι.
4621 Ἄφιππα χωρία: ἐν οἷϲ ἂν μὴ ἔϲτιν ἱππάϲαϲθαι. ὁ δὲ ἐκκλίνει πρὸϲ τὰ δύϲχωρά τε καὶ ἀνάντη καὶ ἄφιππα. καὶ Ἄφιπποι, [*](E) χωρὶϲ ἵππων. περιδεεῖϲ δὲ ἦϲαν ὡϲ ἐν ἐρημίᾳ τά τε ἄλλα [*](E) καὶ ἄφιπποι γενόμενοι. ἀντὶ τοῦ πεζοί.
4622 Ἀφίπταμαι· γενικῇ.
[*](Synt.)4623 Ἀφίϲταϲθαι αὐτοῖϲ τῆϲ ἀρχῆϲ· γενικῇ. ϲύνταξιϲ. ἀποχωρίζεϲθαι, [*](Σ) ἀλλοτριοῦϲθαι. βουλομένοιϲ ἦν τῶν Μακεδόνων ἀφίϲτταϲθαι.
[*](E)[*](4611 ἀγάλματα cf. Bk 202, 22 εὐθύϲ sq. Diodor 33, 5 ═ EL 405, 20 23 4612 cf. Synt. Gud. 589, Synt. Laur. (διπλαί ϲυντ.); — γενικῇ ═ An. Ox. 4, 287, 15 ὡϲ sq. Matth. 6, 12 4613 cf. H, sch. Pl. leg. 139 a, 820c. Eust. l. 633, 59 Epicharm. fr. 225 sed cf. Sophr. fr. 127 1614 Ba 171, 25, Σᵃ, H, sch. A 25 cf. Ambr. 3900 4616 cf. Synt. Gud. 589, An. Ox. 4, 287, 16; ἄν sq. lo. 20, 23 4618 ῆλθεν Ba 171, 26, Σᵃ ὁ—εἰϲβαλεῖν Thuc. 2, 18, 1 ἀφῖκται, παραγέγονεν Ba 171, 27, Σᵃ, H cf. Ambr. 3893 ἀφῖκτο ═ Ambr. 3895 4619 ἐνίοιϲ ═ Ba 172, 6 δόξηϲ Σᵃ, H οὐδείϲ sq. los. Ant. 2, 231 EV 1, 40, 27 — 8 4620 Ba 171, 28, Σ 4621 ὁ —ἄφιππα Th. Simoc. 5, 10, 1 περιδεεῖϲ—γενόμενοι lambl. attr. Bruhn, Rh Mus. 45, 283 4622 Synt. Laur., An. Ox. 4, 287, 10 4623 γενικῇ cf. Synt Laur., An. Ox. 4, 287, 5 et 23 βουλομένοιϲ sq. Polybio attr. Bhd.)[*](4615 Z 358 4619 los. hinc v. Μωϋϲῆϲ 4621 355, 351 4623 Z 359)[*](4612 om. TFV 4614 om. GIT post 4615 V 4616 om. GTFV post 4613 A A(GITFVM) post 4612 I 4617 ex IM 14 Ἀφικνοῦμαι M, om. I δὲ καί M γενικῇ l. 17 καὶ ἀφῖκτο ex M 18 ἤ— 19 δόξηϲ om. V, Ba 19 ἐπεϲτραμμένοϲ] ἐπεϲταλμένοϲ V 28 αὐτοῖϲ om. V γενικῇ ϲύνταξιϲ om. GIT, Zon. γενικῇ om. FV 29 ῆν] οῦν Zon.)4624 Ἀφίϲτων: ἀπέτρεπον, ἀπεκώλυον. τοὺϲ δὲ βαρβάρουϲ τῆϲ πολιορκίαϲ ἀφίϲτων οἱ Ῥωμαῖοι.
4625 Ἀφῖχθαι.
4626 Ἀφθαρτοδοκητήϲ: ἀπὸ αἱρέϲεώϲ τινοϲ.
4627 Ἀφθάϲ: ὁ Διόνυϲοϲ. τὸ α ἐπιτατικόν· ὡϲ ἄϲταχυϲ. καὶ παροιμία· ὁ Ἀφθάϲ ϲοι λελάληκεν. ἦν δὲ χρηϲμολόγοϲ.
4628 Ἄφθιτον: ἄφθαρτον. ὅτι τὸ ἄφθιτοϲ ἐπὶ ἀψύχων φιλόϲοφοι [*](Suid.) τάττουϲι, τὸ δὲ ἀθάνατοϲ ἐπὶ ἐμψύχων.
4629 Ἄφθονα: πολλά.
4630 Ἀφθὁνιοϲ, ϲοφιϲτήϲ, ἔγραψεν εἰϲ τὴν Ἑρμογένουϲ τέχνην προγυμνάϲματα.
4631 Ἄφλαϲτον: τὸ ᾄκρον τῆϲ πρύμνηϲ.
4632 Ἀφλυϲμόϲ: ἀφρόϲ.