Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Prov.)

4513 Αὐτὸν οὐ τρέφων κύναϲ τρέφειϲ: ἐπὶ τῶν ἀπορούντων μὲν, ἑτέρουϲ δὲ τρέφειν ἐπαγγελλομένων.

4514 Αὐτονυχί: αὐτῇ τῇ νυκτί.

[*](E)

4515 Αὐτοπαθῶϲ· Πολύβιοϲ· ὁ δὲ ἀνακρινόμενοϲ ὑπὲρ ἑκάϲτου ἀπεδίδου λόγον· οὐ μὴν ἀλλ᾿ αὐτοπαθῶϲ καὶ γενναίωϲ ὑπέμενε τοὺϲ [*](E) ἐλέγχουϲ. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ Ἀννίβαϲ δόξαϲ αὐτοπαθῶϲ ἅμα καὶ ἀληθῶϲ εἰρηκέναι πιϲτεύεται. Αὐτοπαθῶϲ οὖν, οἴκοθεν, ἐξ ἰδίαϲ [*](E) προαιρέϲεωϲ. ὁ μὲν οὖν Ἀντίοχοϲ δόξαϲ αὐτοπαθῶϲ ἅμα καὶ ἀληθῶϲ θῶϲ εἰρῆϲθαι παρὰ τοῦ Ἀννίβου κατὰ Ῥωμαίων, πάϲηϲ τῆϲ προϋπωαρχούϲηϲ ὑποψίαϲ ἀπέϲτη.

[*](Ar. + 2)

4516 Αὐτόπρεμνον: δύϲκολον, πρόρριζον, αὐτόρριζον, ἢ μέγα. Ἀλριϲτοφάνηϲ περὶ Αἰϲχύλου· αὐτοπρέμνοιϲ τοῖϲ λόγοιϲιν ἐμπεϲόντα. ϲυϲκεδᾶν πολλὰϲ ἀλινδήθραϲ ἐπῶν.

4517 Αὐτὁϲ. ἀντὶ τοῦ ἐγώ. καὶ ἡλθον ἡμέραιϲ αὐτὸϲ μὲν μ . ἀντὶ τοῦ ἐγὼ Ἀττικῶϲ.

[*](A0)

4518 Αὐτόϲ: ἐπὶ ϲώματοϲ. διορίζουϲι γὰρ τὰϲ ψυχὰϲ πρὸϲ τὰ ϲώματα. ματα. ὔμηροϲ· πολλὰϲ δ᾿ ἰφθίμουϲ ψυχάϲ· εἶτα, αὐτοὺϲ δ᾿ ἑλώρια. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· ὁ νοῦϲ μὲν ἔξω, αὐτὸϲ δ᾿ ἔνδὸν ἀναβάδην ποιεῖ τραγῳδίαν.

[*](AI)

4519 Αὐτόϲ: ἀντὶ τοῦ ὁ δεϲπότηϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Βατράχοιϲ· φράϲον ταῖϲ ὀρχηϲτρίϲιν, ὅτι αὐτὸϲ εἰϲέρχομαι.

[*](Prov.)

4520 Αὐτὸϲ αὑτὸναὐλεῖ: ἐπὶ τῶν ἑαυτούϲ δεικνυόντων ἐν τοῖϲ πράγμαϲιν, ὁποῖοί τινέϲ εἰϲιν.

[*](Prov.)

4521 Αὐτὸϲ γὰρ εὗρε τοῦ κακοῦ τὴν πητύαν: ἤτοι τὴν πηγήν· ἐπὶ τῶν ἑαυτοῖϲ κακὰ ἐπιϲπωμένων.

[*](Σ)

4522 Αὐτόϲε: ἐκεῖϲε. λέγεται δὲ καὶ Αὐτοῦϲε. διάβαϲιϲ δὲ [*](E) οὐκ ἔϲτιν αὐτοῦϲε, ὅτι μὴ τῷ ζεύγματι.

4523 Αὐτὸϲ ἔφα. τοῦτο παροιμιακὸν ἐπὶ Πυθαγόρου τοῦ φιλοϲόφου εἰϲῆλθεν εἰϲ τὸν βίον. οὗτοϲ γὰρ ἀποϲεμνύνων τὸν ἑαυτοῦ λόγον καὶ βίον ἐν ταῖϲ ὁμιλίαιϲ ἔλεγεν, αὐτὸϲ ἔφα· ἀντὶ τοῦ εἶπὲν. οὐκ ἐμὸϲ ὁ λόγοϲ, φηϲὶν, ἀλλὰ τοῦ θεοῦ.

[*](4512 ═ Ba 162, 4, Sabb. 4513 ═ Diogen. III 17 4514 ═ Ba 166, 27, Σ a, H, Ap. S. 48, 10, sch. Θ 197, Ambr. 3799, Et. M. 173, 55 4515 — ἐλέγχου Polyb, 8, 1,7 —8 vs. 8 ὁ—9 πιϲτεύεται fort. App. vs. 10 ὁ μέν sq. Polyb. 3, 12, 1 4516 — πρόρριζον + ἥ μέγα cf. sch. Ar. Ram. 903; αὐτόρριζον ═ Ba 166. 30, Σ a, Ambr. 3769 cf. H, sch. Soph. Ant. 714; αὐτοπρέμνοιϲ sq. Ar. Ran. 903—4 4517 —ἐγώ pr. cf. H 4518 Ar. Ach. 398 — 99 c. sch.; A 34 4519 Ar. Ran. 520 c. sch. 4520 ═ Diogen. III 16, fr. com. ad. 733 4521 ═ Diogen. III 18 4522 — ἐκεῖϲε ═ Ba 166, 32, Σ a, H, Ambr. 3 4523 — βίον Laert. 8, 46; fort. sch. Ar. Nu. 195 4512 Z 344 4514 Z 349 4515 Z 348 4516 cf. 1233 4518 cf. v. οὐκ ἔνδον 4521 cf. v. πητύα 4522 Z 348)[*](A(GITFVM) 13 αὐτόρριζον om. M 25 εἰϲιν om. A 26 ἤτοι GIT ὅτι rell., v. πητύα)
423

4524 Αὐτόϲιτοϲ: ὁ οἰκόϲιτοϲ.

[*](Σ)

4525 Αὐτόϲ τι νῦν δρῶν, εἶτα τοὺϲ θεοὺϲ κάλει: ὁμοία τῇ, [*](Prov.) ϲὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖραϲ κίνει. παροιμία ἐπὶ τοῦ μὴ χρῆναι ἐπὶ ταῖϲ τῶν Suid. θεῶν ἐλπίϲι καθημένουϲ ἀργεῖν. τίθεται δὲ ἐπὶ γυναικῶν, καὶ μάλιϲτα ὀφειλουϲῶν ἐργάζεϲθαι.

4526 Αὐτόϲτοιχοϲ: αὐτὸϲ ἑαυτῷ προϲέχων. ὁ βουλόμενοϲ ἐν τῷδε τῷ βίῳ ἀβέβηλον βίον πολιτεύεϲθαι, αὐτόϲτοιχοϲ ἐθέλει εἶναι.

4527 Αὐτοϲ φαγῆ: τὸν ὑφ᾿ ἑαυτοῦ ἀναιρούμενον. Αἴαϲ φηϲί· καί [*](Sorh) ϲφαϲ κακοὺϲ κάκιϲτα καὶ πανωλέθρουϲ ξυναρπάϲειαν, ὥϲπερ εἰϲορῶϲ᾿ ἐμὲ αὐτοϲφαγῆ πίπτοντα, τὼϲ αὐτοϲφαγεῖϲ πρὸϲ τῶν φιλτάτων ἐκγόνων ὀλοίατο. Σοφοκλῆϲ φηϲιν.

4528 Αὐτοϲχἐδιον: ἐκ τοῦ ϲύνεγγυϲ τόπου. ἢ τὸ ἐκ ϲυντόμου. [*](ΣΔ?) καὶ Αὐτοϲχεδίωϲ, αὐτομάτωϲ, ϲυντόμωϲ. καὶ Αὐτοϲχεδιάζωϲιν, [*](Σ) αὐτονόμωϲ πράττωϲιν. Αἰλιανόϲ· Ῥωμαῖοι δὲ εὐπραγίαν παρά [*](x + E) νομον οὔτε νίκην τελεϲθεῖϲαν, ἧϲ ὁ ἄρχων μὴ ἐκοινώνηϲεν, ἠϲπάζοντο, ἵνα μὴ αὐτοϲχεδιάζωϲιν ἐν ταῖϲ πράξεϲιν οἱ ὑπήκοοι. καὶ αὖθιϲ· ὑπὲρ μεγάλων ἥκειν καὶ ἀδυνάτων αὐτοϲχεδιαϲθῆναι.

4529 Αὐιότατοϲ· Ἀλριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· ἐκεῖνοϲ αὐτόϲ; αὐτότατοϲ. [*](A) ἀντωνυμία, πέπαικται δὲ κωμικῶϲ· τὰ γὰρ ἀόριϲτα τῶν πραγμάτων ἀνεπίτατα. εἰ οὖν ἡ ἀντωνυμία ἐπὶ οὐϲίαϲ παραλαμβάνεται, κατὰ τοῦτο ἐπίταϲιν οὐ δέχεται, ὡϲ τὰ ἄλλα μέρη.

4530 Αὐτοτελήϲ: ἱκανόϲ. τέλειοϲ. Πολύβιοϲ· ταῦτα εἰρήϲθω [*](|Σ) χάριν τῆϲ Ῥωμαίων εὐβουλίαϲ καὶ τῆϲ ἀνοίαϲ τῶν ὀλιγωρούντων τῆϲ [*](Ε) τῶν ἐκτὸϲ ϲυγκαταθέϲεωϲ, αὐτοτελεῖϲ δὲ νομιζόντων εἶναι πρὸϲ τὸ κατορθοῦν τὰϲ ϲφετέραϲ δυνάμειϲ. καὶ Αὐτοτελὴϲ δίκη, ἀφ᾿ ἧϲ [*](Σ) οὐκ ἔϲτιν ἐκκαλέϲαϲθαι ἐφ᾿ ἑτέραν. καὶ αὐτὸ τὸ κύριον ἁπλῶϲ.

4531 Αὐτοῦ: ἐπὶ τόπου. Ὅμηροϲ· ϲτῆτ᾿ αὐτοῦ, καὶ λαὸν ἐρυκάκετε [*](Δ) πρὸ πυλάων. καὶ αὖθιϲ· αὐτοῦ τῇδε μένουϲα πολυκλαύτῳ ἐπὶ [*](Anth.) τύμβῳ ἀγγελέω παριοῦϲι, Μίδαϲ ὅτι τῇδε τέθαπται. 4532 Αὐτούργητον: αὐτοφυέϲ. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· καὶ αὐτούργητον [*](Anth) ἐρείκηϲ βάθρον.

[*](4524 Ba 166, 31 4525 ═ Philol. Suppl. 6, 260, n. 261 cf. Eur. fr. 432 4526 ὁ sq. fort. Dam. 4527 καί sq. Soph. Ai. 839 — 842 4528 — τόπου Ba 167, 2 cf. Σ a, sch. P 530, Et. M 174, 10, H αὐτοϲχεδίωϲ —ϲυντόμωϲ ═ Ba 167, 3, Σ a cf. H Ῥωμαῖοι —ὑπήκοοι Aelian. fr. 120 4529 Ar. Pl. 83 c. sch. 4530 τέλειοϲ Ba 167, 1, Σ a, H ταῦτα — δυνάμειϲ Polyb. fr. 23 vs. 25 αὐτοελήϲ  sq. ═ Ba 167, 8 cf. H 4531— πυλάων cf. Et. M. 172, 58, Et. Gud. τόπου cf. H, sch. A 428 ϲτῆτ’—πυλάων Z 80 vs. 28 αὐτοῦ sq. Anth. 7 153, 5 — 6 4532 καί sq. Anth. 6, 33, 5 — 6)[*](4524 Z 341 4525 παροιμία sq. ex v. ϲὺν Ἀθηνᾷ, 4526 — 7 Z 341 4530 Z 345 4531 348; Anth. hinc v. Μίδαϲ 4532 Z 346)[*](3 παροιμία — 5 ἐργάζεϲθαι om. FV παροιμία om. A 12 ἐκ alt.] ἐκ A(GITFVM) τοῦ GI 14 αὐτονόμωϲ GITM αὐτομάτωϲ AFV cf. sch. Pl. Euthyphr. 5a, Sisyph. 390 b εὐπραγίαν] οὕτε ε. Bas. 20 ἀνεπίτατα AFM ἀνεπίϲτατα GlV scb. Rav. ἡ AG om. rell. 23 τῆϲ pr.] τῶν M 29 ἀγγελέω TF ἀγγελέων GIVM ἀγγέλω A παριοῦϲι] παριᾶϲι FV)
424
[*](Anth.)

4533 Αὐτοφόνῳ: ἑαυτὸν ἀνελόντι. τόϲϲηϲ γὰρ χρόνοϲ ἄλλον ἐπάξιον ἀνέρα τόλμηϲ οὐχ εὑρὼν παλάμῃ θῆκεν ἐπ᾿ αὐτοφόνῳ. περὶ Αἴαντοϲ ὁ λόγοϲ.