Suidae lexicon

4473 Αὐτήκοοι: οἱ μὴ ἐπιταϲϲόμενοι, αὐτοὶ δὲ ἑαυτῶν ἀκούοντεϲ.

4474 Αὐτῆμαρ: αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ.

4475 Αὕτη μὲν ἡ μήρινθοϲ οὐδὲν ἔϲπαϲε: παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸϲ τυγχανόντων. ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν ἁλιέων.

4476 Αὐτήν· ζήτει ἐν τῷ ἀνελοῦϲα γὰρ τὸν νόμον ἐχειροτόνηϲεν αὐτήν.

4477 Ἀϋτήν: βοὴν, μάχην.

4478 Αὐτὴ νῦν ἡ ϲοφία ζῇ: ἐπί τινοϲ εὐδοκιμοῦντοϲ. καὶ Αὐτὴ νῦν ἀνθεῖ ἡ Μοῦϲα· ὅμοιον τῷ προτέρῳ καὶ πολιτικώτερον.

4479 Αὐτίκα: μετ᾿ οὐ πολὺ. εὐθέωϲ, παραχρῆμα, ϲυντόμωϲ, πρὸϲ [*](Σ) ὀλίγον, ἢ μικρὸν ὕϲτερον. τὸ δὲ Αὐτίκα μάλα, ἀντὶ τοῦ εὐθύϲ. [*](Prov.) καὶ παροιμία· Αὐτίκα καὶ φυτὰ δῆλα, ἃ μέλλει κάρπιμ᾿ [*](4467 ═ Ba 165, 8, Σa 4468 ═ Ba 165, 9; — μαχόμενοι Σᵃ; οἱ αὐτοί sq. ═ Paus. Att. fr. 85 ex Eust. l. 1332, 17 4469 — δεικτικῶϲ cf. Philop diff. ═ Et. M. 173, 7 αὕτη ἡ sq. Georg. 1. 312, 9—22; vs. 6 αὕτη—κύριοϲ Ps. 117,24 vs. 8 δεῖ—ἡμέρᾳ Luc. 9, 22 4470 ═ Philol. Suppl. 6, 260, n. 254; l. Ar. Vsp.80 4472 ═ Philol. Suppl. 6, 260, n. 255 cf. H 4473 ═ Ba 165, 11, Σᵃ cf. Bk. 211,1 4474═ Σa, Ba 165, 15, H, scb. Α 81, Ap. S. 48. 9 4475 cf. Diogen. llI 35 Ba 165, 13, sch. Ar. Vsp. 175, sch. Ar. Th. 928 4477 ═ Ba 165, 2, Σᵃ cf. sch. Α 492 Et. M. 171. 34, H, Ambr. 3751, Ap. S. 47, 20 4478 ═ Ba 165, 5, 6 cf. Phryn. 12 14, Philol. Suppl. 6, 260, n. 257 4479 εὐθέωϲ—vs. 29 εὐθύϲ ═ Ba 165, 18 Σa cf. sch. Pl. Gorg. 459c, Bk. 211, 3, 4, H; εὐθέωϲ, παραχρῆμα ═ Ap. S. 47,7 sch. Α 118, Et. M. 172, 5, sch. Eq. 284 cf. Tim., Ambr. 3808 vs. 30 αὐτίκα sq. ═ Philol. Suppl. 6, 260, n 258) [*](4466 ὅτι sq. ex 4540 4467 Z 349 4469 hinc 2078 et v. κυριακὴ 4471 ex 1590 4473 Z 341 4474 cf. 4427 4475 cf v. μήρινθοϲ 4475 Z 348) [*](A(GITFVM)) [*](1 ὅτι—2 ταλάροιϲ ex IMmg 9 ἀναϲτῆναι] ἀναϲτήϲεται A 4471 om. 6 GTFV 23 ἡ—ἁλιέων om. M 24 τὸν νόμον A τὸ ὄνομα IM)

4480 Αὖτιϲ καὶ Αὖθιϲ, ἑκατέρωϲ λέγουϲιν.

4481 Αὐτίτην: τὸν αὐθιγενῆ οἶνον. Ἀμφικτύοϲι Τηλεκλείδηϲ.

4482 Αὐτό· αὐτὸ ἔλεγον οἱ φιλόϲοφοι τὸ κυρίωϲ λεγόμενον. καὶ Phil. τὴν ἰδέαν διὰ τοῦ αὐτὸ ἐδήλουν αὐτοάνθρωποϲ λέγοντεϲ καὶ αὐτοδόξαϲτον, τὸ κυρίωϲ καὶ μᾶλλον δοξαϲτὸν καὶ μᾶλλον δόξα· καὶ αὐτοαληθῶϲ, ᾗ ἐϲτι μᾶλλον ἀκριβῶϲ. ὥϲτε ἐϲτὶν αὐτοδόξα. ἐν ᾧ γὰρ τὸ αὐτὸ, ἐν τούτῳ μάλιϲτα καὶ ἀκριβέϲτερον.

4483 Αὐτοαπλότηϲ· ἀλλ᾿ ὁ τε βαϲιλεὺϲ τὸν τρόπον ἦν αὐτοαπλότηϲ, [*](Ε) καὶ ϲιωπῶϲά τιϲ ἐπιείκεια, καὶ πρὸϲ τὰϲ δωρεὰϲ ὑγρὸϲ καὶ καταφερὴϲ, καὶ πρὸϲ τὰϲ πράξειϲ βαρὺϲ καὶ ϲυντεταμένοϲ.

4484 Αὐτοβοᾷϲ ὅμοιοϲ ὢν τῷδε: Ἀττικῶϲ πάνυ ϲυμπέπλεκται. [*](Σ) ϲημαίνει δὲ, οἷον αὐτὸϲ ἑαυτῷ μαρτυρεῖϲ κεκραγὼϲ ὅμοιοϲ εἶναι τῷδε.

4485 Αὐτοβοεί: ἐν αὐτῇ τῇ μάχῃ. Ἀγαθίαϲ· πῶϲ γὰρ ἐνῆν [*](Σ) αὐτοὺϲ ὀλίγουϲ ὄνταϲ ἐνεγκεῖν τὰ πλήθη τῶν πολεμίων καὶ μὴ οὐχὶ [*](Ε) αὐτοβοεὶ διαφθαρῆναι ὑπὸ δέουϲα; ἐκκληϲιαϲθέντεϲ ἐδογμάτιζον [*](Ε) αὐτοβοεὶ παραδώϲειν τὴν πόλιν. ἀντὶ τοῦ αὐθημερὸν, οἱονεὶ ἔναυλον. ἢ ἔτι τῶν βοῶν ἐν ζυγῷ ὄντων.

4486 Αὐτοβοεί: τὸ παραχρῆμα ϲυντελεϲθῆναι ἐν πολεμικοῖϲ ἔργοιϲ, [*](Σ) οἷον ταχέωϲ καὶ ἅμα τῷ πολεμικῷ ἀλαλάγματι. οὕτωϲ Θουκυδίδηϲ. παρὰ Θεοπόμπῳ δὲ ἀντὶ τοῦ κατὰ κράτοϲ.

4487 Αὐτογένεθλον: αὐτογέννητον.

4488 Αὐτοδαῆ: τὰ ἐκ φύϲεωϲ καὶ μὴ ἐκ διδαχῆϲ. αὐτοδαῆ Soph.

4489 Αὐτόδαξον τρόπον: τουτέϲτι τὸν δάκνοντα, τὸν ἐμπεϲόντα· [*](Ar.) ἢ αὐθάδη καὶ ὀργίλον· ἐπεὶ οἱ ὀργίλοι δάκνουϲι τοῖϲ ὀδοῦϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ· τὰϲ φύϲειϲ ὑμῶν δεδοικὼϲ καὶ τὸν αὐτόδαξον τρόπον. καὶ αὖθιϲ ἵν᾿ ὄζωμεν γυναικῶν αὐτοδὰξ ὠργιϲμένωϲ. ἀντὶ τοῦ πάνυ. Αὐτοδὰξ καὶ τὸ παραχρῆμα ἀποδεδώκαϲιν.

4490 Αὐτὸ δείξει: παροιμία. ἐλλείπει τὸ ἔργον.

4491 Αὐτοδίκῃ: ὅταν αὐτὸϲ δι᾿ ἑαυτοῦ τιϲ δικάζηται καὶ αὐτομαχεῖ. [*](Harp.) καὶ Αὐτοδοκεῖν Δείναρχοϲ ἀντὶ τοῦ ἑαυτοῖϲ τὰ δίκαι ὁρίζειν.

4492 Αὐτόετεϲ: ϲὺν αὐτῷ τῷ ἔτει.