Suidae lexicon

4329 Ἄτεγκτοϲ ἄνθρωποϲ παρηγορήμαϲιν: ὁ μὴ βρεχόμενοϲ μήτε προϲιέμενοϲ παραμυθίαν, ἀλλὰ ϲκληρὸϲ ὢν ὡϲ ἡ πέτρα ἢ ἄλλο [*](Soph.) τι τῶν ϲκληρῶν, ὡϲ μηδὲ ὑπὸ ὕδατοϲ βρέχεϲθαι. Σοφοκλῆϲ· ἀλλ᾿ ὧδ᾿ ἄτεγκτοϲ καὶ ἀτελεύτητοϲ φανείϲ. ἀντὶ τοῦ ἀϲυμπαθὴϲ, ἀδάκρυτοϲ. τέγγειν γὰρ τὸ βρέχειν. ἀτελεύτητοϲ δὲ δυϲαξίωτοϲ, δυϲπαράκλητοϲ [*](Ε) κλητοϲ, ἀμείλιχοϲ. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ Μάρκοϲ ἄτεγκτοϲ ὢν καὶ ϲτερρὸϲ, οἷοϲ ἅπαϲι τοῖϲ ἀνιαροῖϲ ἀντέχειν, ᾤχετο φερόμενοϲ ὑπὸ τῶν παθῶν ἐπὶ τὸ ἀνθρώπινον. καὶ αὖθιϲ· λίθουϲ τῶν ποδῶν ἐξαρτήϲαντεϲ [*](Σ) ἔρριψαν εἰϲ τὸ πέλαγοϲ ἀτέγκτωϲ καὶ ἀφειδῶϲ. Ἀτέγκτοιϲ, [*](Ε) τοῖϲ μήτε δάκρυϲι μήτε ἱδρῶϲιν ἀβρόχοιϲ. Αἰλιανόϲ· οἶκτόν γε μὴν καὶ δάκρυα ἐμβαλοῦϲαι πάνταϲ, ὡϲ καὶ τοὺϲ ἀτέγκτουϲ τε καὶ ἀτεράμοναϲ [*](Σ) τέγξαι. καὶ Ἀτέγκτωϲ, ἐϲχάτωϲ. καὶ τὰ μὲν πρῶτα [*](Ε) ἱέρειαι ἐπειρῶντο αὐτὸν πραΰνειν καὶ ἀντέχειν τῆϲ ὁρμῆϲ. βιαίωϲ δὲ καὶ ἀτέγκτωϲ διακειμένου, τῶν μὲν ἀπορρήτων καὶ ἃ μὴ ἰδεῖν λῷον [*](4324 ═ Ba 158, 10 4325 — ἁμαρτωλά ═ Ba 158, 13, Σa, H; — ἄδικα ═ sch. Λ 694 ἀταϲθαλία cf. Ambr. 3670 ὁ— ἀταϲθαλίαϲ Arr. Parth. p. 31 R. cf. Philol. 74, 86 ἀτάϲθαλον, ἄδικον ═ sch. Ν 634 cf. Et. M. 162, 29 γυναικῶν sq. Eunap. fr. 89, FHG 4, 53 4326 l. cf. Ambr. 3670; — φρενοβλάβεια cf. sch. α 7 ὁ sq. Aelian fr. 113 4327 Ar. Lys. 217 c. sch. 4328 ═ Ba 158, 25, Σᵃ 4329 — βρέχεϲθαι ═ Ba 158, 21 cf. Phryn. 7, 7 An. Ox. 2, 81, 4; l. Aeschyl. fr. 348 Σοφοκλῆϲ —ἀμείλιχοϲ Soph. OT 336 c. sch. vs. 21 ὁ δέ —ἀνθρώπινον Dionys. Hal. 8, 45, 1 vs. 23 λίθουϲ —ἀφειδῶϲ Aelian. fr. 207 vs. 24 ἀτέγκτοιϲ —ἀβρόχοιϲ ═ Ba 158, 14, Σa cf. H v. ἄτεγκτοϲ etc., Et. M. 163, 36 vs. 25 οἶκτον —τέγξαι Aelian. fr. 49 vs. 27 ἀτέγκτωϲ, ἐϲχάτωϲ ═ Ba 158, 26 cf. Σa vs. 27 καί — p. 401, 3 ταῦτα Aelian. fr. 44) [*](4325 Arr. cf. v. παρείκοι 4327 Z 334 4327 Dam. cf. v. Ἐπίκτητοϲ; Aelian. fr. 69 cf. v. Μέλητοϲ 3) [*](A(GITFVM)) [*](3 μέν] μάλιϲτα v. παρείκοι, μάλιϲτα μέν Bhd. Roos ἐξελεῖν] ἐξελθεῖν GIT 4 παῦϲαι] παύϲαϲ VacM 4326 non nov. gl. A 14 κατωφερεῖϲ] καταφερεῖϲ A 20 δυϲαξίωτοϲ] δυϲαξιώματοϲ GIT 23 ἐπί] καί FV 26 ἐμβαλοῦϲαι] ἐμβαλοῦϲα GIT πάνταϲ corruptum vid. Dr.)

4330 Ἀτέγκτου· ἀλλ᾿ ἦν τῆϲ ἀγροικοτέραϲ τε καὶ ἀτέγκτου μοίραϲ.

4331 Ἅτε δή: ὡϲ δή.

4332 Ἀτέκμαρτον. ἀτελείωτον, ἀκαταϲτόχαϲτον. Ἀριϲτοφάνηϲ [*](Σ) Ὄρνιϲιν· ἄνθρωποϲ ἀϲτάθμητοϲ πετόμενοϲ ἀτέκμαρτοϲ. οἷον ϲημεῖον [*](Ar.) διὰ τῆϲ πτήϲεωϲ οὐκ ἐμφαίνων· περὶ τοῦ Τελέου φηϲί. Εὐνάπιοϲ δὲ λέγει· τῷ τε ἀξιώματι τῶν ϲυνιόντων ἐθνῶν καὶ τοῖϲ μεγέθεϲι τῶν [*](EL) παραϲκευῶν ἐπὶ μέγα προβήϲεϲθαι, πολυτρόπων ϲυμφορῶν καὶ ἀτεκμάρτου τύχηϲ προϲδοκηθείϲηϲ. ἀκατανοήτου.

4333 Ἀτεκνία: ἡ λήθη. Δαβίδ· ἀνταπεδίδοϲάν μοι πονηρὰ ἀντὶ [*](Thdr.) ἀγαθῶν καὶ ἀτεκνίαν τῇ ψυχῇ μου. ὡϲ διὰ τῶν τέκνων φυλαττομένηϲ τῆϲ μνήμηϲ.

4334 Ἀτεκνῶ· αἰτιατικῇ.

4335 Ἀτέλεϲτοϲ: ἀμύητοϲ, βέβηλοϲ, ἀνοργίαϲτοϲ, τελετὰϲ μὴ πεποιημένοϲ. Αἰλιανόϲ· μυϲτηρίων τελουμένων τοῖν Θεοῖν, ἀτέλεϲτοϲ μὲν [*](Ε) ἀνθρώποιϲ, ἀνόϲιοϲ δὲ οὐκ ἐβουλήθη μυηθῆναι κατὰ τοὺϲ νόμουϲ, ἀλλὰ δοῦναι πολυπραγμοϲύνηϲ δυϲτυχοῦϲ ἀρρωϲτήματι χάριν. καὶ ἐπί τινοϲ ἀνελθὼν λίθου ἑώρα τὰ γινόμενα· ἐκ γάρ τοι τοῦ λίθου κατώλιϲθε καὶ βιαίᾳ τῇ πλήγῃ περιπεϲὼν ἀπέθανεν.

4336 Ἀττέλεβοϲ: ἀκρίϲ τιϲ.

4337 Ἀτελεύτητον: ἀτελείωτον.

4338 Ἀτέλεια: ἀλειτουργηϲία.

4339 Ἀτελῆ: ἀδάπανα· ὡϲ πολυτελῆ, τὰ πολυδάπανα.

4340 Ἀτενέϲ: εὐθὺ, ϲυνεχὲϲ, παντελῶϲ, καθόλου, παραχρῆμα, ἄγαν, [*](Σ) ἰϲχυρῶϲ· ἀφελῶϲ ἢ πάνυ προϲεχῶϲ.

4341 Ἀτενίζω αἰτιατικῇ. Ἐνατενίζω δὲ δοτικῇ.

4342 Ἄτερ: ἐκτὸϲ, χωρίϲ. καὶ Ἅτερα: θάτερα.

4343 Ἀτέραμνον: ϲκληρὸν, δυϲμετάβλητον. Ἀτεράμονεϲ, οὐχὶ ἀτέραμνοι. καὶ τὸ ἑνικὸν ἀτεράμων, οὐχὶ ἀτέραμνοϲ. καὶ ὄϲπρια ἀτεράμονα, οὐχὶ ἀτέραμνα. Ἀριϲτοφάνηϲ Ἀχαρνεῦϲιν· ἀτεράμονεϲ, Μαραθωνομάχαι, ϲφενδάμνινοι. καὶ Ἀτεράμων, ἀκαταπόνητοϲ. [*](ΔΕ) ϲκληρόϲ. Αἰλιανόϲ· ὁ δὲ ἀτεράμων ὢν ἀπεώϲατο ἄρα τὸ δῶρον. οὐδεὶϲ δὲ ἦν οὕτωϲ ἀτεράμων καὶ βάρβαροϲ τὴν ψυχὴν, ὃϲ οὐκ ἐπείθετο καὶ κατεκηλεῖτο τοῖϲ ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ϲτόματοϲ ἐκείνου ῥέουϲι λόγοιϲ.

4344 Ἀτεράμων: λίαν ϲκληρὸϲ, μὴ τειρόμενοϲ, ἀνένδοτοϲ. κυρίωϲ δὲ τὰ μὴ ἑψόμενα τῶν ὀϲπρίων ἀτεράμονα λέγονται, οἷον οὐχ ἁπαλά.

4345 Ἀτερμάτιϲτοϲ: ἀβέβαιοϲ, ἀθεμελίωτοϲ.

4346 Ἅτεροϲ: ὁ ἕτεροϲ. καὶ τούτων ἅτεροϲ τῶν ἀνδρῶν. ὁ [*](EL) δὲ Ἰουλιανὸϲ τῶν πρέϲβεων ἅτεροϲ ἀπεῖπεν ἅπαϲι μὴ διδόναι χρήματα τοῖϲ πολεμίοιϲ.

4347 Ἀτευκτῶ· γενικῇ. ἀποτυγχάνω.

4348 Ἀτέχνοιϲ: πανούργοιϲ, ἢ ἀπείροιϲ. καὶ Ἀτέχνωϲ, βαρυτόνωϲ, [*](Harp. + Ar. + x) ἀντὶ τοῦ ἄνευ τέχνηϲ, ἀμαθῶϲ, ἀμελῶϲ. ἐπὶ δὲ τοῦ περιϲπωμένου ἀτεχνῶϲ, ἀντὶ τοῦ ἀληθῶϲ. τέχνη γὰρ ὁ δόλοϲ. δεῖται τοῦ θεοῦ ϲυμβουλὴν ἀτεχνῶϲ ἱερὰν παραϲχεῖν αὑτῇ καὶ διδάξαι περὶ τῶν [*](Σ + Ar.) πρακτέων. Ἀτεχνῶϲ περιϲπωμένωϲ, ἀντὶ τοῦ ἀληθῶϲ, ἁπλῶϲ, Harp. χωρὶϲ πανουργίαϲ. ϲαφῶϲ· ἢ βεβαίωϲ ἢ ἀϲφαλῶϲ ἢ φανερῶϲ. [*](Ar.) οἱονεὶ ἀτενῶϲ, περιϲϲοῦ ὄντοϲ τοῦ χ. ἢ ἀντὶ τοῦ τελείωϲ, καὶ [*](Σ) ἀντὶ τοῦ ἰϲχυρῶϲ, καὶ ἀντὶ τοῦ καθάπαξ, καὶ ἀντὶ τοῦ παντελῶϲ. οὕτωϲ Πλάτων. εὐδαιμονῶν ἀτεχνῶϲ τὴν Ἀριϲτοτέλουϲ εὐδαιμονίαν. [*](Ar.) καὶ αὖθιϲ· οὐκ ἂν διαλεχθείη τοῖϲ ἄλλοιϲ ἀτεχνῶϲ, οὐδ᾿ ἂν ἀπαντῶν. ἢ ἀτεχνῶϲ, ἀντὶ τοῦ ὅλωϲ, καὶ ϲυνόλωϲ, οἷον ἀδόλωϲ· τέχναϲ γὰρ ἔλεγον τοὺϲ δόλουϲ. Ὅμηροϲ· ἀμφὶ δὲ δεϲμοὶ τεχνήεντεϲ ἔχυντο.