Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

4068 Ἀρρυϲίδωτον: μὴ ἔχον ῥυτίδαϲ, αἵ εἰϲι γραμμαὶ γήρωϲ ϲημαντικαί.

[*](4053 ἐϲθίει cf. Ambr. 3358 ὅϲτιϲ sq. Xen. Cyr. 6, 2, 28 4054 ═ Ambr. 3347 4055 ═ Ambr. 2991 4056 —ϲκευάζειν ═ Ba 147, 28, Σᵃ ἀρτύοντεϲ, παραϲκευάζοντεϲ cf sch. λ 365; ἀρτύναντεϲ cf Ba 148,1, Σa, sch. M 43, H. 4057 Ar. Eq.1094—5 c. sch. cf. H 4058 Harp. cf. Ba 148, 11 4059 —τύποϲ. ═ Ba 148,2, Σa 4060 ═ Ambr. 2997 4061 cf. Ambr. 3124 4062 ═Ba 148,4, Σᵃ, H 4063 cf. Phryn. 48,17 4064 Anth. 6, 306.5 4065 sch. Ar. Eq 1091 4067 ἀρύεϲθαι + Πλάτων (636d) sq. ═Ba 148,5 εἴτ’—πρόχυϲιν Ar. Nu. 272)[*](4052 ex 2570 cf. v. κρίβανοϲ 4054 Z 309 4056 Z 309 4057 cf. 3876 Z 294 4059 Z 293 4062 Z 309 4063 Z 294 4065 Z 300 4068 Z 305)[*](A(GITVM))[*](4052 om. GTB post 4053 A 9 βαλάντιον] βαλλάντιον A sch. 16 καὶ —ἀρύομαι om. GTV 4061 om. TV 26 ἄρα Ννείλου Ar. ἄρ’ ἂν εἴλου omnes προχοάϲ] προχοαῖϲ T cf Ar. πρόχυϲιν] πρόχουϲιν cf. Ar. 29 μή] τὸ μὴ GIT ἔχον] ἔχων lV)

371

4069 Ἀρχαῖα: τὰ κεφάλαια τῶν χρεῶν. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· [*](Ar.) αὐτοί τε καὶ τἀρχαῖα καὶ τόκοι τόκων.

4070 Ἀρχαϊκόν· οἱ δὲ τοῦ μέρουϲ τῆϲ εὐϲεβείαϲ τὸ ἁπλοῦν τῷ Σπυρίδωνι καὶ [*](Metaphr.) ἀρχαϊκὸν ϲυνειδότεϲ, προϲέτι δὲ καὶ τὸ τῆϲ Ἑλληνικῆϲ παιδείαϲ καθαρῶϲ ἄγευϲτον, ἐκώλυον εἰϲ μέϲον ἐλθεῖν καὶ τῷ ϲοφιϲτῇ ϲυμβαλεῖν ἐπὶ ϲυνόδου. παλαιὸϲ γάρ τιϲ καὶ ἀρχαΐζων λόγοϲ, ἁπλοῦϲ καὶ ἀποίκιλοϲ.

4071 Ἀρχαιόγονοϲ, Ἀρχέγονοϲ δέ.

[*](Δ)

4072 Ἀρχαῖον: ἐχρήϲαντο οἱ ῥήτορεϲ τῷ ἀρχαίῳ ἐπὶ τοῦ δανειζομένου [*](Rhet.) τὸ ἀργύριον, ὅπερ ἔνιοι κατά τινα ϲυνήθειαν κεφάλαιον ὀνομάζουϲι. Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ κατὰ Νικοϲτράτου· δανείϲαϲ ἀργύριον Ἄρχιππον οὐχ οἷόϲ τε ἦν αὐτὸ ἀπολαβεῖν, οὔτε τόκον οὔτε τὸ ἀρχαῖον. παρείληπται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ παλαιοῦ. Αἰϲχίνηϲ ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου· ὁ δὲ Σόλων, ὁ τῶν νομοθετῶν μάλιϲτα εὐδοκιμῶν, γέγραφεν ἀρχαίωϲ. καὶ πάλιν· οὕτωϲ ἦϲαν ϲώφρονεϲ οἱ ἀρχαῖοι ἐκεῖνοι ῥήτορεϲ, ὁ Περικλῆϲ, Θεμιϲτοκλῆϲ καὶ Ἀριϲτείδηϲ. τάττεται δὲ παρὰ κωμικοῖϲ καὶ ἐπὶ τοῦ εὐήθουϲ.

4073 Ἀρχαῖον τὸ κιθαρίζειν: τουτέϲτιν οὐδενὸϲ λόγου ἄξιον, [*](Ar.) ληρῶδεϲ, ἀνόητον.

4074 Ἀρχαῖοϲ: ὁ παλαιόϲ. Ἰϲοκράτηϲ μὲν ἐν τῷ Πανηγυρικῷ [*](Δ) τὸ ἀρχαιοτρόπωϲ εἰπεῖν, τουτέϲτιν ἀρχαιοτέροιϲ ὀνόμαϲι χρῆϲθαι· Harp. Δημοϲθένηϲ δὲ ἐν τοῖϲ Φιλιππικοῖϲ εἰπών· οὕτωϲ δὲ ἀρχαίωϲ εἶχον, μᾶλλον δὲ πολιτικῶϲ· ἀντὶ τοῦ ἁπλῶϲ ἔλαβεν.

4075 Ἀρχαῖοϲ: ἀντὶ τοῦ εὐήθηϲ. Πλάτων. ἢ λῆροϲ. Ἀρχαίωϲ [*](Σ + Ar.) δὲ ἀπραγμόνωϲ, ἀπαρατηρήτωϲ· ἢ καὶ ἠλιθίωϲ, εὐήθωϲ. μινυρίζοντεϲ μέλη ἀρχαιομελιϲιδωνοφρυνιχήρατα.

4076 Ἀρχαιότερα τῆϲ διφθέραϲ λέγειϲ: ἐπὶ τῶν ϲαθρὰ καὶ [*](Prov.) παλαιὰ λεγόντων. ἡ γὰρ διφθέρα παμπάλαιοϲ, ἐν ᾗ δοκεῖ ὁ Ζεὺϲ ἀπογράφεϲθαι τὰ γενόμενα.

4077 Ἀρχαιότυποϲ: ὁ παλαιὸϲ νόμοϲ.

[*](Δ)[*](4069 Ar. Nu. 1156 c. sch. 4070 — ϲυνόδου Sym. Metaphr. PG 116, 433a 4071 cf. Ambr. 2932, Ps. Herodian. 167 4072 — ὀνομάζουϲιν + παρείληπται — παλαιοῦ ═ Bk. 215, 33 cf. Ba 148, 12; Dem. 53, 20; Aeschin. 1, 183; vs. 16 εὐήθουϲ cf. Phryn. 21, 11 et ad 4075 4073 Ar. Nu. 1357 c. sch. 4074 — παλαιόϲ cf. H Ἰϲοκράτηϲ (4, 8) sq. Harp. ═ Ba 148, 14 cf. Et. M. 151, 5: Dem. 9, 48 4075 — Πλάτων ═ Ba 148, 14 cf. sch. Pl. Hipp. min. 371 d, Phryn. 21, 11; εὐήθηϲ, λῆροϲ cf. sch. Ar. Nu. 821; ἀρχαίωϲ—ἡλιθίωϲ ═ Ba 148, 20, Σa; μινυρίζοντεϲ sq. Ar. Vsp. 219 — 220 4076 cf. Diogen. III 2, Macar. II 48; fr. com. ad. 546)[*](4069 Z 305; cf. v. ἰὼ κλαίετ᾿ 4072 fin. cf. 4075 4073 Z 305 4074 Z 310 4075 cf. 4072 fin. et v. μινυρίζω 4076 cf. v. Ζεύϲ 4077 hinc 4088 fin., Z 294)[*](4070 om. TV post 4074 G post 4073 l 4 καθαρῶϲ] καθαρῆ A 5 τῷ] A(GITVM) τῇ A παλαιόϲ—6 ἀποίκιλοϲ ante l. Gl παλαιόϲ] παλόϲ A 9 τὸ ἀργύριον] ἀργυρίου Bk. Ba τοῦ ἀργυρίου Port. 13 Τιμάρχου pr. Τίμαρχον omnes 15 παρά] καὶ π. V 21 οὕτωϲ] οὖτοϲ A 29 Ἀρχαιότυποϲ] Ἀρχαιότατοϲ GT)

372

[*](Δ)

4078 Ἀρχαιρεϲία: περὶ ἀρχῶν ἐκλογή. καὶ Ἀρχαιρεϲίη, τὸ [*](Hdt.) πρὸϲ χάριν πολλῶν ζῆν, ἢ τὸ ἐπιδόϲειϲ χρημάτων ποιεῖϲθαι. Ἡρόδοτοϲ.

[*](Harp.)

4079 Ἀρχαιρεϲιάζειν: Δείναρχοϲ. τὸ ἀξιοῦν ἑαυτὸν αἱρεθῆναι ἄρχοντα.

4080 Ἄρχε· ϲὺ γὰρ γενεῆφι νεώτεροϲ· πολέμου γὰρ ἄρχειθαι δικαιοῖ τὸν νέον, φιλοφροϲύνηϲ δὲ τὸν πρεϲβύτην.

[*](Ε)

4081 Ἀρχέγονοϲ· οὐκ ἠξίωϲαν ταφῆϲ, ἣν ἡ ἀρχέγονοϲ φύϲιϲ νομοθετεῖ.

[*](Hesy.?.)

4082 Ἀρχέδικοϲ, κωμικόϲ· τῶν δραμάτων αὐτοῦ ἐϲτι Θηϲαυρὸϲ καὶ Διαμαρτάνων, ὡϲ Ἀθήναιόϲ φηϲιν ἐν τοῖϲ Δειπνοϲοφιϲταῖϲ.

[*](EV)

4083 Ἀρχέδικοϲ, κωμῳδιογράφοϲ, ὃϲ κατὰ Δημοχάρουϲ ἔγραψε τοῦ ἀνεψιοῦ Δημοϲθένουϲ.

[*](Hesy. + x)

4084 Ἀρχέλαοϲ, Ἀπολλοδώρου ἢ Μίδωνοϲ, Μιλήϲιοϲ, φιλόϲοφοϲ, φυϲικὸϲ τὴν αἵρεϲιν κληθείϲ. ὅτι ἀπὸ Ἰωνίαϲ πρῶτοϲ τὴν φυϲιολογίαν ἤγαγεν· Ἀναξαγόρου μαθητὴϲ τοῦ Κλαζομενίου, τοῦ δὲ μαθητὴϲ Σωκράτηϲ· οἱ δὲ καὶ Εὐριπίδην φαϲίν. ϲυνέταξε δὲ φυϲιολογίαν κοὶ ἐδόξαζε τὸ δίκαιον καὶ αἰϲχρὸν οὐ φύϲει εἶναι, ἀλλὰ νόμῳ. ϲυνέτοξε [*](Suid.) καὶ ἄλλα τινά. ὅτι Βαϲίλειοϲ, ἐπίϲκοποϲ Εἰρηνουπόλεωϲ, τὴν φρένα καὶ τὴν ἄϲκηϲιν τῷ ὁμωνύμῳ Βαϲιλείῳ Καιϲαρείαϲ ἐοικὼϲ, ἔγραψε κατὰ Ἀρχελάου πρεϲβυτέρου Κολωνείαϲ.

[*](Δ)

4085 Ἀρχέμοροϲ: ὄνομα κύριον.

[*](Soph.)

4086 Ἀρχέπλουτον: ἄρχοντα πλούτου, καὶ τὴν ἀρχαίαν τύχην ἀποληψόμενον. Σοφοκλῆϲ· καὶ μή μ᾿ ἄτιμον τῆϲδ᾿ ἀποϲτείλητε γῆϲ, ἀλλ᾿ ἀρχέπλουτον.

[*](Δ )

4087 Ἀρχέϲτρατοϲ καὶ Ἀρχεϲτράτειοϲ.