Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

3786 Ἀργῶϲ· λύϲιϲ ὀνείρου. ἀργῶϲ κινεῖϲθαι δυϲτυχεῖϲ ποιεῖ τρίβουϲ.

[*](Οn.)

3787 Ἀργυρα μοιβόϲ: ὁ κέρμα ἀντὶ ἀργύρου ἀλλαϲϲόμενοϲ, ὁ τραπεζίτηϲ, [*](Σ) ὁ ἀργυροπράτηϲ, κολλεκτάριοϲ.

3788 Ἀργυρέα: ἀργυρᾶ. καὶ παροιμία· Ἀργυρέαιϲ λόγχαιϲι [*](Δ) μάχου καὶ πάντα νικήϲειϲ. ἐπὶ τῶν δώροιϲ τινὰ πείθειν πρὸϲ τὰ [*](Prov.) [*](3772 Ambr. 3202. Stud. An.268 2773 ═Ambr.2904 3774 —κεραυνόϲ ═Ambr 2921 cf.2938 ; Ἀργῆϲκοϲ sq. ═Ambr.2987 cf. 2951 3775 —ῥυπαρόϲ Ambr 2906 ἀργιλώδηϲ —καθαράDim. ═Ba141,12 cf. Ps. Herodian.212 ἀκρίδα sq. Anth. 7.194,1—2 3776 ═ Ambr. 3236 2777 πηγαί sq. Anth. 7, 23, 3 3799 ═ Ba141.11, Σa cf. H ═ sch. I 535, K264, Ambr. 2914 3780 ═ Ba 141, 13 Σa cf. sch Ω 211 3781 cf. Prophet. vit. ed. Scherman 71,3—72,4 44,12 454 3782 cf. Ambr. 2908 3783 ἀργόϲ sq. Ar. Nu 53 c. sch. 3784 Harp. Ba 142.6 3786 Astr. 3787 ἀλλαϲϲόμενοϲ Tim. Ba 141,5 cf. Phryn. 30,10 (falso fr.260); ὁ τραπεζίτηϲ sq. ═ Ba141, 7, 8, Σ cf. H 3788 ἀργυρέαιϲ —p. 342,2 Ἑλλάδοϲ cf. Diogen. ll 81, Philol. Suppl. 6, 260, n. 227) [*](3774 Eust. l. 906,46 3775 Z 287 2776 Z 296 3778 Z 296 3780 —1 Z 287 3784 Z 296 2785 cf. Z 296 3786 cf. v. δρόμοιϲ 3787 binc v. κολλεκτάριοϲ) [*](7 πόλεωϲ] κύριον F 12 ὀξύποδεϲ] ἢ ὀ. FV 15 ποταμόν] πόντ A A(GITFV) τόπον F 18 Ἀργοῖ pr. Ἀργώ omnes 22 Ἄργουϲα] Ἄργουϲαι A. 3785 om. FV post 3781 GITM 23 Ἀργοῖ] Ἀργοῷ A 24 Ἀργῶϲ ed. pr. AM. om. l 25 τραπεζίτηϲ] τραπεζίψ A.)

342
δυϲκατόρθωτα παραινούντων. τοῦτον γὰρ τὸν χρηϲμὸν ἡ Πυθία ἔχρηϲε [*](Suid.) Φιλίππῳ αἰνιττομένη διὰ προδοϲίαϲ περιέϲεϲθαι τῆϲ Ἑλλάδοϲ. χρείω, τὸ μαντεύομαι διὰ διφθόγγου· ὁ μέλλων χρήϲω διὰ τοῦ η· χρίω δὲ τὸ ἀλείφω.

[*](Δ)

3789 Ἀργύρειοϲ ϲταυρόϲ. Ἀργυρίδιον δὲ ὡϲ ἡμεῖϲ. Εὔπολιϲ [*](Σ) Δήμοιϲ· ἐγὼ δὲ ϲυμψήϲαϲα τἀργυρίδιον. Ἀργύριον δὲ τὸ λεπτὸν νόμιϲμα καλοῦϲιν, ὡϲ Ἀριϲτοφάνηϲ Δαναΐϲιν.

[*](Δ)

3790 Ἄργυρινοι: ὄνομα ἔθνουϲ.

[*](Suid)

3791 Ἀργυρίππη: πόλιϲ, ἣν κτίζει Διομήδηϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ Βενεβενδόϲ.

[*](Harp.)

3792 Ἀργυρὶϲ θήκη καὶ Ἀργυρῖτιϲ γῆ καὶ Χρυϲῖτιϲ, ἡ ἐργαζομένη χρυϲὸν καὶ ἄργυρον. διττὰ ἦν γραμματίδια, οἷϲ ἐχρῶντο Ἀθηναῖοι, τὰ μὲν ὥϲτε γράφειν μόνον ἑαυτοῖϲ, τὰ δὲ ὥϲτε καὶ ἀργυρίδιον κατατίθεϲθαι, ἃ καὶ κιβώτια ἐκάλουν, τὰ δ’ ἄλλα μαρτύρια. καὶ Ἀργυρῖται [*](Σ) ἐλέγοντο οἱ ἀργυρίου εὐποροῦντεϲ.

[*](Σ)

3793 Ἀργυρογνώμων: δοκιμαϲτήϲ.

[*](Σ)

3794 Ἀργυροδίνηϲ: καλὰϲ δίναϲ ἔχων. δῖναι δὲ αἱ τῶν ὑδάτων ϲυϲτροφαί.

[*](Δ)

3795 Ἀργυρόηλον. τὸ ἀργυροῦϲ ἥλουϲ ἔχον.

[*](Harp.)

3796 Ἀργυροκοπεῖον. ἐν ᾧ κόπτεται τὸ νόμιϲμα· ὃ νῦν τινεϲ ἠμαντήριον καλοῦϲιν.

[*](Δ + Hom)

3797 Ἀργυρόπεζα. ἡ ἀργυροῦϲ πόδαϲ ἔχουϲα. πέζα γὰρ ὁ ποῦϲ. [*](Harp.) καὶ Ἀργυρόποδα δίφρον. ὁ Ξέρξου δὲ δίφροϲ, ὃϲ αἰχμάλωτοϲ ἐπεκαλεῖτο, ἀνέκειτο δ’ εἰϲ τὸν Παρθενῶνα τῆϲ Ἀθηνᾶϲ.

[*](Prov.)

3798 Ἀργύρου κρῆναι λαλοῦϲιν. ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων μὲν, διὰ δὲ πλούτου ὑπερβολὴν παρρηϲιαζομένων καὶ λαλούντων.

3799 Ἀργυροῦν καὶ Χρυϲοῦν: τὸ δ’ ἀργύρεον καὶ χρύϲεον Ἰακὰ, τὸ δὲ χρύϲειον κτητικόν. Θουκυδίδηϲ α'. χρῆϲίν τ’ἔχει τῶν χρυϲείων μετάλλων. ὥϲπερ καὶ ἀργύρεια λέγεται δευτέρᾳ. μέχρι Λαυρίου, τἀργύρεια μέταλλά ἐϲτιν Ἀθηναίοιϲ.

[*](Σ)

3800 Ἀργυρώματα καὶ Χρυϲώματα: ὁμοίωϲ ὡϲ ἡμεῖϲ. Λυϲίαϲ.

[*](Δ)

3801 Ἀργυρώνη. καὶ Ἀργυρώνητοϲ, δοῦλοϲ.

[*](3789 — ϲταυρόϲ ═ Ps. Herod. 172 ἀργυρίδιον sq ═ Ba 140, 22, 24 Phryn. fr. 257 —8: Eupol. fr 113; Ar. fr. 262 3790 ═Ambr. 3176 3792 θήκη + διττά —μαρτυρία Harp. 55,12 ═ Ba 141,23; ἀργυρῖτιϲ—ἄργυρον Harp. 56, 4 cf. Ambr. 3215 ἀργυρῖται sq. ═Ba 140, 26 3793 ═ Ba 141, 20 Σᵃ cf. B 3794 ═ Ba142.8, Σa; δῖναι sq. ═sch. B 753 3795 Ambr. 3291 H, Et. M 137.27 3798 Harp. ═ Ba 141, 27 379 —ἔχουϲα ═ Ambr. 3208 πέζα —ποῦϲ ═sch. Α 538, B ἀργυρόποδα sq. Harp. =Ba 141, 29 3798 ═ Diogen. lI 93 3799 cf. Phryn. ecl. 207 7 Thuc 4 (non 1), 105,1 ex 2, 55,1 3800 ═ Ba 140, 20 cf. Poll 10, 194, 7, 103 et 104, Ath. 6, p. 231 bi Lys. fr.148 3801 ═ Ambr. 3216 et 2885)[*](3788 χρείω sq. ex v. χρείω 2 3792 cf v. χρυϲῖτιϲ 3793 Z 287 3796 hinc v. ἠμαντήριον; Z 302 3797 cf.. v. πέζα, Z 296)[*](A(GITFVM))[*](2 χρείω —3 ἀλείφω ex mg. VM 3 διὰ τοῦ η M om. V 3791 ex IMmg. 8 καί— Βενεβενδόϲ om. I 11 ἀργυρίδιον] ἀργύριον V cf. Harp. 19 ἠμαντήριον A Ba. ἡμαυτήριον rell. 21 Ξέρξου] Ξέρξηϲ AFVac Mac δέ AM om. rell. 26 α’ om. F, δ’ de Boor, Byz. Zt. 23, 36,1 27 οὗ Thuc οὐ omnes 30 καί] ἡ δούλη καί G, ἡ lac. καί Ι, ἡ καί M.)
343

3802 Ἀργύφεον: τὸ μέλαν. ἢ τὸ λαμπρόν.

[*](Δ Hom.)

3803 Ἀρδαβούριοϲ, υἱὸϲ Ἄϲπαροϲ, γενναῖοϲ τὸν θυμὸν καὶ τοὺϲ [*](Ε) τὴν Θράκην πολλάκιϲ καταδραμόνταϲ βαρβάρουϲ εὐρώϲτωϲ ἀποκρουϲάμενοϲ. τούτῳ οὖν γέρα ἀριϲτειῶν ὁ βαϲιλεὺϲ Μαρκιανὸϲ παρέϲχετο τὴν ἕω ϲτρατοπεδαρχίαν. καταλαβὼν δὲ ἐν εἰρήνῃ ταύτην ὁ ϲτρατηγὸϲ πρὸϲ ἄνεϲιν ἐτράπη καὶ ῥᾳϲτώνην θηλυδριῶτιν. ἔχαιρε γὰρ μίμοιϲ καὶ θαυματοποιοῖϲ καὶ πᾶϲι ϲκηνικοῖϲ ἀθύρμαϲι, καὶ τοῖϲ τοιούτοιϲ διημερεύων αἰϲχροῖϲ ἠλόγει πάμπαν τῶν πρὸϲ εὔκλειαν τεινόντων. Μαρκιανοῦ δὲ τοῦ βαϲιλέωϲ χρηϲτοῦ μὲν γεγονότοϲ, θᾶττον δὲ ἐκβεβιωκότοϲ, αὐτοκελεύϲτῳ γνώμῃ Ἄϲπαρ Λέόντα διάδοχον αὐτοῦ γενέϲθαι παρεϲκεύαϲεν.

3804 Ἀρδάνιον. κεράμιον, γάϲτρα, ὅθεν τὰ θρέμματα πίνει. καὶ [*](Σ) εἴρηται παρὰ τὸ ἄρδειν. ἐτίθετο δὲ καὶ πρὸ τῆϲ θύραϲ τῶν τετελευτηκότων τοῖϲ εἰϲιοῦϲιν καὶ ἐξιοῦϲιν ἵνα περιρραίνωνται. ἐχρῶντο δὲ καὶ αἱ γυναῖκεϲ τῷ ἀρδανίῳ, αἱ τὴν κρόκην τρίβουϲαι ἐπ’ αὐτοῦ.

3805 Ἀρδεᾶται: ὄνομα ἔθνουϲ.

[*](Δ)