Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

334
[*](Harp.)

3704 Ἀπρότων· Δείναρχοϲ ἐν τῷ κατὰ Πυθέου· ἐμπεπηδηκότων τῶν ῥητόρων ὥϲπερ ἀπρότων εἰϲ τὸ ἐμπόριον. ἔν τιϲι δὲ ὥϲπερ παρνόπων γέγραπται. οἱ δὲ πάρνοπεϲ εἶδοϲ ἀκρίδοϲ.

[*](Σ)

3705 Ἄπροικον. τῇ προϲῳδίᾳ ὡϲ ἄνθρωπον οἱ Ἀττικοί.

[*](Δ)

3706 Ἄπταιϲτοϲ: ἀπρόϲκοποϲ.

[*](Δ + Ε)

3707 Ἁπτέα: ἀντὶ τοῦ ἐπιχειρητέον. τούτῳ δὲ ἐδόκει ἁπτέα τοῦ ἔργου, πρὶν καὶ τῶν λοιπῶν ἐπαρθῆναι εἰϲ τὸ νεωτερίζειν τὰϲ γνώμαϲ.

[*](Σ)

3708 Ἅπτεϲθαι· γενικῇ. λαμβάνεϲθαι. Ἅπτει καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐπὶ τοῦ ἐνεϲτῶτοϲ χρόνου διὰ τοῦ ει λεγόμενα τῶν νεωτέρων μᾶλλον Ἀττικῶν ἐϲτιν.

[*](Δ)

3709 Ἀπτῆϲι. τοῖϲ μὴ πετομένοιϲ.

[*](Δ)

3710 Ἀπτοεπήϲ. ἀπτόητοϲ ἐν τῷ λέγειν.

[*](ΣΔ)

3711 Ἁπιόν: ψηλαφητόν. Ἅπτων δὲ δεϲμεύων. ἢ κρατῶν. ζήτει ἐν τῷ ἀντιτυπῆϲαι.

[*](Δ)

3712 Ἄπττωτοϲ: ὁ ἄφοβοϲ.

[*](Δ)

3713 Ἀποίκηϲιϲ: ἡ μετοίκηϲιϲ. Ἀποικίζω δὲ τὸ ῥῆμα. καὶ [*](Thuc.) Ἀποικίϲαι, κτίϲαι πόλιν ἐν ἐρήμῳ. καὶ Ἄποικοι, οἱ ἐν ἐρήμῳ τόπῳ πεμπόμενοι οἰκῆϲαι. ἔποικοι δὲ ἐν πόλει παρὰ Θουκυδίδη.

[*](Harp.)

3714 Ἀποικοδομεῖϲ: ἀντὶ τοῦ ἀποφράττειϲ. οὕτωϲ Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ πρὸϲ Καλλικλέα.

[*](Ar.)

3715 Ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶν τα μᾶλλον. τἀμὰ γὰρ διοίχεται. ἀντὶ τοῦ ἀπόλωλα. καὶ Αἰϲχύλοϲ ἐν Μυρμιδόϲιν· Ἀντίλοχον ἀποίμωξόν με τοῦ τεθνηκότοϲ τὸν ζῶντα μᾶλλον.

[*](Σ)

3716 Ἄποινα: λύτρα, ἃ δίδωϲί τιϲ ὑπὲρ φόνου ἢ ϲώματοϲ. οὕτωϲ Σόλων ἐν νόμοιϲ.

3717 Ἄποιοϲ. ὁ δίχα ποιοῦ. Ἄπυοϲ δὲ διὰ τοῦ υ ψιλοῦ, ὁ δίχα ἕλκουϲ.

[*](Σ)

3718 Ἀποίϲετε. ἀπενέγκατε.

[*](3704 Harp. ═Ba 139.1; Dinarch. fr. VI 1 3706 cf. Ambr. 2435 3707 τούτῳ sq Arr. Parth. p. 57 R 3708 γενικῇ ═Synt. Laur. λαμβάνεϲθαι ═ Ba 139, 13, Σa, sch. B 152 3709 cf. H, Ambr. 2549, 2458 3710 ═Ambr. 2427 cf. sch. Θ209, Et. M 133,41, Ap S. 40,16, H 3711 — δεϲμεύων Ba 139, 14. 15, Σa: — ψηλαφητόν ═ H κρατῶν aliter Ambr. 2428 3712 cf. Ambor. 2622, 2428 3713 — μετοίκηϲιϲ ═Ambr. 2547; ἀποικίζω —ῥῆμα cf. Ambr. 2817, 2836 ἀποικίϲαι —ἐρήμῳ sch. Thuc. 1, 12,4; ἄποικοι sq. sch. Thuc. 2, 27.1 3714 Harp. ═ Ba 124, 30, An. Ox. 2, 490, 17; Dem. 55, 5 3715 Ar. Eccl. 392 — 3 c.scb. Aeschyl. fr. 138 3716 Ba 125. 1 cf. Et. M. 132, 29 — λύτρα Σa, R 3717 cf. Ambr. 2402 — 3, 2620 —1 3718 ═ Ba 125,3, Σ cf. H)[*](3704 cf. v. πάρνοπεϲ 3710 Z 236 3719 cf. v. ἔποικοϲ; Z 246, 273, 238 3714 Z 273 3717 hinc 3721 3718 Z 273)[*](A(GITFVM))[*](2 ὥϲπερ pr.] ὡϲ A ἐμπόριον] ἐμπορίων A 3 παρνόπων] παρρόνπων A. παρόντων F V 5 ἀπρόϲκοποϲ FV, om. rell. cf. Ambr. 6 ἐπιχειρητέον] ἐπιχειρητέα GIT τῶν λοιπῶν] τὸ λοιπόν M 9 ἅπτει nov. gl. TFS 11 Ἀττικῶν GIT Ἀττικόν rell. ἢ Ἀττικῶν Dr. 15 ἀντιτυπῆϲαι M ἀντιτυπῆναι AGI)
335

3719 Ἀποιχόμενα. παρερχόμενα. Ἀριϲτοφάνηϲ· παῦε, παῦε. [*](Σ) νεκρὸν γὰρ ὄντα ἐλοιδόρει. ἔθοϲ δὲ ἦν τοῖϲ ἀρχαίοιϲ τοὺϲ ἀποιχομένουϲ [*](Ar.) μὴ λοιδορεῖν.

3790 Ἀπύλωτον ϲτόμα. ἀθύρωτον ἀλλ’ οὐκ ἀπύλωτον Ἀριϲτοφάνηϲ ἐν [*](Suid.) Βατράχοιϲ. καὶ Φρύνιχοϲ. οἱ δὲ γράφοντεϲ ἀπύλωτον ἀντὶ τοῦ ἠνεῳγμένον καὶ πύλην μὴ ἔχον, τουτέϲτι μὴ χαλιναγωγούμενον μηδὲ κρατούμενον.

3721 Ἄπυοϲ: ὁ δίχα ἕλκουϲ.

3722 Ἄπυραϲῖτα· ὁ δὲ παρήγγελε τοῖϲ Μακεδόϲι τριῶν ἡμερῶν [*](Ε) ϲῖτα παραϲκευάζειν ἄπυρα. καὶ Ἄπυροϲ τροφή, ἡ δι’ ὀπώραϲ καὶ λαχάνων. ὁ δὲ ζήνων ἀπύρῳ τροφῇ ἐκέχρητο καὶ τρίβωνι λεπτῷ. καὶ Ἄπυροϲ οἶνοϲ, ὁ μὴ ἑφθόϲ. καὶ ὁ ἀναδενδρίτηϲ.

3723 Ἄπυϲτα: ἀνήκουϲτα. καὶ ἄπυϲτοι οἱ Ἀθηναῖοι ἀπὸ Θηϲέωϲ.

[*](Σ)

3724 Ἀπφά: ἀδελφῆϲ καὶ ἀδελφοῦ ὑποκόριϲμα. καὶ Ἀπφὺϲ [*](Σ) ὑποκοριϲτικῶϲ, ὁ πατήρ, παπύϲ τιϲ ὢν καὶ ἀπφύϲ.