Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

3624 Ἀπουρία. ἡ ἐξ ἀνίϲων γάμων ϲπορὰ, ἀπὸ δούληϲ ἢ δούλου γεννωμένη.

3625 Ἀπουρώϲανταϲ· Πολύβιοϲ· τότε μὲν ἐϲ τὴν Μυνδίαν ἀπουρώϲανταϲ [*](EV) καθορμιϲθῆναι. μὴ χρωμένουϲ οὐρίῳ πνεύματι.

3626 Ἀπουϲιάϲει· ὁ δὲ εἰϲ τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα ἀπουϲιάϲει. τῆϲ οὐϲίαϲ μέροϲ δώϲει.

3627 Ἀποφαντικόϲ: ϲημαίνει κυρίωϲ τὸν ἐκφαίνοντά τι νόημα, [*](Σ) ϲἴτε διὰ καταφάϲεωϲ εἴτε δι’ ἀποφάϲεωϲ. ϲημαίνει δὲ ἰδικῶϲ καὶ τὸν μὴ ϲυγκατατιθέμενον.

3628 Ἀποφαντόν· ἢ καταφαντόν. ζήτει ἐν τῷ ἀξίωμα.

[*](Suid.)

3629 Ἀπόφαϲιϲ: Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ πρὸϲ Φαίνιππον τὸ ἀποφαίνειν [*](Harp.) διὰ γραμμάτων κατὰ μέροϲ ὁπόϲην οὐϲίαν ἔχει, ὅπερ ἐν ταῖϲ ἀντιδόϲεϲι μάλιϲτα γίνεται. καλεῖται δὲ αὐτὸ καὶ ἀπογραφή.

3630 Ἀποφάϲκει: ἀπαγορεύει ἢ ἀποφαντικῶϲ λέγει τι.

3631 Ἀ ποφαίνει: φανεροποιεῖ. Ἀποφένει δὲ διὰ τοῦ ε ψιλοῦ, [*](Σ) ἀντὶ τοῦ φονεύει.

3632 Ἀποφἐρειν: ἀποδιδόναι. Ἀριϲτοφάνηϲ· καὶ ταῦτ’ ἀποφέρειν [*](Ar.) πάντα, κοὐκ ἀποϲτερεῖν. τὰ δεδανειϲμένα.

3633 Ἀποφεύγειν· αἰτιατικῇ. καὶ Ἀποφυγγάνειν· ἐν τῷ κατὰ [*](Σ) Ἀριϲτοκράτουϲ Δημοϲθένηϲ.

3634 Ἀπόφημι: ἀποφαίνομαι. καὶ Ἀποφῆναι, ἀποδεῖξαι.

[*](Σ)[*](3619 Soph Trach.124 —8 3620 — φόνευϲον Ba 136, 13, Σ 3621 ἀποτυγχάνω sq ═Synt. Laur. 3622 Call. fr.117 K., 301 S. c. sch. 3623 ═ Ba 131,15 cf. H 3824 =gl. Rom. Barocc 50 3625 καθορμιϲθῆναι Polyb. 15.15, 4 ═ EV 2,146.6 — 7 3626— ἀπουϲιάϲει alt Artem.1, 78 (p. 75, 22 Herch ) 3627 ═ Ba 136,16, Σ 3629 Harp. ═Ba 136,24 ; Dem. 421. 3630 ═ Ba 136.19, Σ cf gl. Dionys PG 4. 24; — ἀπαγορεύει ═H. 3631 — φανεροποιεῖ ═ Σa, H 3632 — ἀποϲτερεῖν Ar. Eccl. 449 c sch. 3633 ═ Ba 136.22, Bk. 79, 4 : Dem. 23.74 αἰτιατικῇ Synt. Laur. et Gud. 3634 ═ Ba 136, 20, 21, Σa, H: ἀποφαίνομαι cf sch. H 362)[*](3624 Z 245 3625—6 Z 273 3627 Z 237 3628 ex 2827 3629 Z 245 3634 Z 273)[*](6 Ἀποτύχω A Ἀποτρύχω l γενικῇ alt A, om. I 8 μή pr. del. Bhd. A(GITFSM) τοῦ om. S μή alt. om. F 11 γεννωμένη] γενομένη S 12 Μυνδίαν] λιμὴν ἡμέραν ss. A GIM 16 Ἀποφαντικόϲ A M Ἀποφαντικῶϲ rell. 3628 om. GTFS mg. Al.)
328
[*](Δ)

3635 Ἀπόφημον: δύϲφημον. ἡ γλῶττα ἡ ἀπαίδευτοϲ καὶ ἀμαθὴϲ [*](Ε) τῇ τε ἄλλῃ καὶ ταύτῃ ἐπίϲπαϲτα παλαμᾶται, καὶ μέντοι καὶ ἐϲ τὸ ἀπόφημόν τε καὶ βλάϲφημον κατολιϲθάνει.

[*](Σ)

3636 Ἀποφθεγγόμενοϲ. μαντευόμενοϲ.

[*](Suid.)

3637 Ἀποφθέγματα Χρυϲίππου ἀπόρρητα· ζήτει ἐν τῷ Χρύϲιπποϲ.

[*](Δ Anth.)

3638 Ἀποφθίμενον: ἀποθανόντα. δέξαι μ’ ἀποφθίμενον τὸν [*](x + Soph.) κύνα Διογένη. καὶ Ἀποφθίϲειεν, ἀνελεῖν, θανατῶϲαι. Τεῦκρόϲ φηϲι πρὸϲ τὸν νεκρὸν τοῦ Αἴαντοϲ· εἶδεϲ, ὡϲ χρόνῳ ἔμελλέ ϲ’ Ἕκτωρ καὶ θανὼν ἀποφθίϲειν;

[*](Harp.)

3639 Ἀποφορᾶν: ἀντὶ τοῦ ἀπενεγκεῖν καὶ διάϲτημα ποιῆϲαι Hdt. οὕτωϲ Ἰϲαῖοϲ. καὶ Ἀποφορὴ παρὰ Ἡροδότῳ, ἡ τελουμένη παρὰ τῶν δούλων τοῖϲ δεϲπόταιϲ.

[*](Δ)

3640 Ἀποφορτίϲαϲθαι: ἀποβαλεῖν φορτίον.

[*](Σ)

3641 Ἀποφώλιοι: ξένοι, οἱ φυλὴν μὴ νέμοντεϲ. οὕτωϲ Αἰϲχύλοϲ. [*](Hom.) ἢ ἀπαίδευτοι. φωλεοὶ γὰρ τὰ παιδευτήρια, ὥϲ φαϲιν οἱ Ἴωνεϲ.

[*](Σ)

3642 Ἀποφράδεϲ ἡμέραι. ἐν αἷϲ τοῖϲ κατοιχομένοιϲ χοὰϲ ἐπιφέρουϲιν. [*](Ε) ἢ αἱ πρὸϲ πράξειϲ ἀνεπιτήδειοι. Ἀππιανόϲ· μέγα τοῦτο Ῥωμαίοιϲ πάθοϲ ἐγένετο καὶ πλήθουϲ ἕνεκα καὶ ἀξιώματοϲ εὐγενοῦϲ οἴκου καὶ πανωλεθρίαϲ. καὶ τὴν ἡμέραν ἀποφράδα τίθενται. [*](Σ) ἢ Ἀποφράδεϲ, μιαραὶ ἡμέραι, μάλιϲτα ἐν αἷϲ τὰ ἐναγίϲματα.

[*](ΣΔ?)

3643 Ἀποφοιβάζων. ἀποκαθαίρων. ἢ χρηϲμῳδῶν, μαντευόμένϲ.