Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

3344 Ἀποκεκύφαμεν· Ἀλριϲτοφάνηϲ· οἱ γὰρ ἄνδρεϲ, ὥϲπερ λαμπροφόροι [*](Ar.) ὄντεϲ, ἀποκεκύφαμεν. οἱ γὰρ λυχνοφοροῦντεϲ κεκύφαϲι διὰ τὸν ἄνεμον.

3345 Ἀποκέχρημαι δοτικῇ.

[*](Synt.)

3346 Ἀποκείλαντεϲ: ἀποκλίναντεϲ.

[*](Σ)

3347 Ἀποκείραντεϲ: αἰτιατικῇ. καὶ κείραντεϲ, ἑκατέρωϲ λέγουϲιν.

[*](Σ)

3348 Ἀποκεῖϲθαι πόρρω: ἀτιμάζεϲθαι. οὕτωϲ Κρατῖνοϲ.

[*](Σ)

3349 Ἀποκηδήϲαντεϲ: ἀντὶ τοῦ ἀποκακήϲαντεϲ. Ὅμηροϲ. παρὰ [*](Σ + Hom) δὲ Σώφρονι ἀποκακήϲαντεϲ ἀφροντιϲτήϲαντεϲ. καὶ Ἀποκηδήϲονται, τὴν λύπην ἀφαιρήϲονται.

3350 Ἀποκήρυκτον: ἀλλότριον. ὅτι ὁ λέγων τοὺϲ ἀποκηρύκτουϲ [*](Σ) φαύλουϲ εἶναι ἁπλῶϲ, δόξαι ἂν λέγειν ἐξ ἀνάγκηϲ τοιούτουϲ αὐτοὺϲ [*](Phil.) εἶναι· οὐ μὴν οὕτωϲ ἔχει. ἐνδέχεται γάρ τινα μὴ τοιοῦτον εἶναι ἀποκήρυκτον γενόμενον. Θεμιϲτοκλέα γοῦν ἀποκήρυκτόν φαϲι γενέϲθαι· οὐ μὴν φαῦλοϲ ἦν. καὶ Ἀποκηρύττοντεϲ, ἀντὶ τοῦ πιπράϲκοντεϲ.[*](Harp.) οὕτωϲ Δημοϲθένηϲ καὶ Πλάτων. οἱ δέ φαϲι διαφέρειν ἐκποίητον [*](Suid.) ἀποκηρύκτου, ὅτι ὁ μὲν ἀποκήρυκτοϲ ἐπὶ κολάϲει ἐκβάλλεται, ὁ δὲ ἐκποίητοϲ ὑπὸ τοῦ φύϲει πατρὸϲ εἰϲ ἕτερον οἶκον δίδοται προθέϲει.

3351 Ἀποκηρύττω· αἰτιατικῇ.

[*](Synt.)

3352 Ἀποκινδυνεύοντεϲ: ἀποτολμῶντεϲ, ἀποδειλιῶντεϲ. ὁ δὲ [*](Δ) Σερτώριοϲ, ὁ τῶν Ῥωμαίων ϲτρατηγὸϲ, καίπερ θραϲέωϲ τῶν Ἰβήρων [*](Ε) ἐκ τοῦ τὰ πλείω κατορθοῦν ἐχόντων, οὐκ ἀποκινδυνεῦϲαί ποτε ἐτόλμηϲεν.

3353 Ἀποκινεῖν: τὸ ἀπέρχεϲθαι καὶ ἀποτρέχειν. λέγεται καὶ ἐπὶ [*](Σ) πλοίων καταγομένων καὶ ὁρμιζομένων ἀποκινεῖν ταῖϲ κώπαιϲ.

[*](3343 = Ba 126, 1 sed ἀποκεκλαϲμένον, ποτήριον et fort. δόϲ μοι e sch. Ar. Ach. 457 3844 Ar. Lys. 1003 c. sch. 3845 = Synt. Gud. 3846 = Ba 125, 8, Σ 3347 ἑκατέρωϲ sq. = Ba126,15 3348 Ba 125, 9; Cratin fr. 367 3349 Σώφρονι (fr. 78) = Ba 125, 141 Ψ 413 ἀφροντιϲτήϲαντεϲ sch. ψ 413 cf Εt. M.131,29. H, Ap. S. 39, 30 ἀποκηδηϲονται sq. = Ambr. 2689 3350 — ἀλλότριον Ba125, 10, Σ ὁ λέγων —ἦν Alex. Aphr.179.23 — 7 ἀποκηρύττοντεϲ — Πλάτων Harp. Ba 126, 5; Dem. 23, 201; Plat. com. fr.121 (1,633 K.) 3351 = Synt. Laur. et Gud. 3352 ὁ sq. fort. App. 3353 = Ba 125, 28)[*](3342 ex 3365 3343 cf. v. κύλιξ; Z 264 3844 cf. v. λαμπροφόροϲ 3346 — 50 Z 264 3350 οἱ δέ sq. ex v. ἐκποίητον 3352 hinc v. Σερτώριοϲ 3353 Z 264)[*](3342 om. TF mg. post 3345 A post 3340 S 1 Ἀποκεκραιπαλιϲμένοϲ· τῆϲ A(GITFSM) om. ἀπαλλαγείϲ] ἀπαλλαγήϲ A S 2 Ἀποκεκρουϲμένον] γρ. ἀποκεκρουμένον ss. M cf Ba 3 χεῖλοϲ A FS, v. κύλιξ, Zon., τὸ χεῖλοϲ GITM 12 ἀντί 13 ἀφροντιϲτήϲαντεϲ om. I Ὅμηροϲ — ἀφροντιϲτήϲαντεϲ om. T Ὅμηροϲ FVM Ba cf. Zon. om. AG cf. vs.14 13 ἀποκακήϲαντεϲ] ἀποκαδεῖ Ba ἀποκαδήϲαντεϲ Port ἀποκηδήϲαντεϲ sch. 14 ἀφαιρήϲονται] Ὅμηροϲ add. A GI T cf. vs.12 20 οἰ— 22 προθέϲει om. TF mg. A post vs.15 ἀλλότριον S)
300
[*](Δ)

3354 Ἀπόκινοϲ: εἶδοϲ ὀρχήϲεωϲ.

[*](Synt.)

3355 Ἀποκλαίομαι· αἰτιατικῆ, καὶ Ἀιποκλείω· αἰτιατικῇ.

[*](Σ)

3356 Ἀποκλήρωϲιϲ. μέροϲ. εἰϲ ἀμείνονα λῆξιν ἀποκληρῶϲαι [*](Σ) θεοποιῷ φροντίδι οὐδὲν ὤκνηϲε. Λῆξιϲ δέ ἐϲτι μερὶϲ, παῦϲιϲ, κληρονομία.

3357 Ἀπόκλητοι: κεκλημένοι. οὐ τὴν κοινὴν προϲδεξάμενοι [*](Ε) ϲύνοδον οὕτε τοῖϲ ἀποκλήτοιϲ ϲυμμεταδόντεϲ, τὰϲ αὐτῶν κρίϲειϲ διαλαβόντεϲ, [*](Ε) πόλεμον ἐξήνεγκαν. καὶ αὖθιϲ Πολύβιοϲ· λ' τῶν ἀποκλήτων προεχειρίϲαντο τούϲ ϲυνεδρεύονταϲ μετὰ τοῦ βαϲιλέωϲ. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ ϲυνῆγε τούϲ ἀποκλήτουϲ καὶ διαβούλιον ἀνεδίδου περὶ τῶν ἐνεϲτώτων.

[*](Δ)

3358 Ἀπόκλιμα τῶν ὀρέων: ἀντὶ τοῦ ἀπόνευμα.

[*](Synt.)

3359 Ἀποκλύζω· αἰτιατικῇ.

3360 Ἀποκναίει. διαφθείρει, ἀποκόπτει, ἀπολλύει, λυπεῖ, ὀδυνᾶ.

[*](Σ)

3361 Ἀποκναίειν: ἐνοχλεῖν, παρεκτείνειν. τί οὐ καθεύδειϲ; ϲύ [*](Ε) μ’ ἀποκναίειϲ περιπατῶν. Μένανδροϲ Μιϲουμένῳ. οὐ γὰρ ἀποκναίω τῷ μεγέθει τῆϲ ἀρετῆϲ τὸν ἄνδρα, λέγω δὴ τὸν Ἡρακλέα, ἐν δευτέροιϲ τιθείϲ, εἰ καὶ τῷ παραλλήλῳ λειπόμεθα. φηϲὶ Σιμόκατοϲ Θεοφύλακτοϲ. [*](Ε) καὶ αὖθιϲ· οἱ ἄνθρωποι ἐπὶ Ἰουϲτινιανοῦ ὑπὸ τῶν φορολόγων ἀγχόμενοι καὶ ἀποκναιόμενοι τόκοιϲ ὀφλημάτων ἀειρύτοιϲ τιϲὶ, δυϲθανατοῦντεϲ ἀκούϲιοι διεβίωϲαν.

[*](Σ)

3362 Ἀπὁκνιζε: ἀπόϲκαλλε, ἀπότιλλε.

[*](Σ)

3363 Ἀποκοπῆναι τῶν ἰχνῶν τὴν κύνα λέγουϲιν, ὅταν μηκέτι εὑρίϲκῃ τὰ ἴχνη.