Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
3184 Ἀπήρυκεν. ἀπεκώλυεν. ὁ δὲ μόνοϲ ὑφίϲτατο καὶ ἀπήρυκε τὸ [*](Hom. + E) θηρίον. καὶ αὖθιϲ· καὶ βάρη ϲυνεχῆ ἐπιβάλλοντεϲ, ἀπήρυκον τοῦ [*]() λυμαίνεϲθαί τι τοῦ τείχουϲ.
3185 Ἀπήϲτραψεν: ἀπέλαμψεν.
[*](Ε)3186 Ἀπῄτει: ἐζήτει.
[*](Δ)3187 Ἀπηύρα. ἀφείλετο. ἀπέλαυϲεν.
3188 Ἀπηυτομληϲεν. προϲπέφευγε τοῖϲ ἐναντίοιϲ.
3189 Ἀπηχέϲ: κυρίωϲ τὸ ϲκληρόν. ψευδὲϲ, δύϲφορον, ἀηδὲϲ, ἐχθρόν. [*](Σ) οὗ καὶ τὸν ἦχον ἀποϲτρεφόμεθα. μὴ ὀνειδιϲτικῶϲ ἐπιλαμβάνεϲθαι [*](Δ) τῶν βάρβαρον ἢ ϲόλοικόν τι ἢ ἀπηχὲϲ προενεγκαμένων. καινότατον δὴ περιμένων καὶ ἀπηχῆ θάνατον.
[*](Metaphr.)3190 Ἀπήχεια: ἀντὶ τοῦ ἀπέχθεια. οὕτωϲ Λυϲίαϲ καὶ Δείναρχοϲ.
[*](Harp.)3191 Ἀπηχημένον. ἀπόβλητον, ξένον τοῦ κατὰ πάντων ἥχου.
[*](Σ)3192 Ἀπήχθετο: ἐμιϲεῖτο.
3193 Ἀππήχθη. ἀπεκομίϲθη, ἢ παρετράπη. ὁ δὲ Ἀπολλώνιοϲ τὴν [*](Δ) γλῶτταν Ἀττικῶϲ εἶχεν, οὐδὲ ἀπήχθη τὴν φωνὴν ὑπὸ τοῦ ἔθνουϲ ἐϲ Ταρϲοὺϲ τῆϲ Κιλικίαϲ ἀναϲτρεφόμενοϲ. καὶ Ἀπηχθημένον, ἀπόβλητον. [*](Σ) Ἀπηχθιϲμένον δὲ βεβαρημένον.
[*](3179 ἄρτι sq. Iambl fr. 22 3180 cf Ambr. 2429 3182 ὁ sq. Arr. Parth. R p. 50 3183 = Ba 120,21, Σᵃ 3184 ἀπεκώλυεν cf. sch. ι 119 ὁ —θηρίον fort.lambl. vel Aelian. 3187 — ἀφείλετο Ambr. 2754, sch. O 462 Ap. S. 38,21 ἀπέλαυϲεν Ba 119,16 3189 ψευδέϲ —ἐχθρόν = Ba 120, 22 Σ cf H. Ambr. 2627 οὖ —ἀποϲτρεφόμεθα Zon. 251, Cyr. Vall E 11 v. ἀπηχέϲτατον μή — προϲενεγκαμένων Marc 1,10.2 καίνοτατον sq. Metaphr. 3190 Harp cf. Ba 120,29. H; Lysiae fr.168: Dinarch. fr. XLIV 319 = Ba 120.24. Σ 3192 Ba 120,23, Σa, H, sch. Γ 454 3193 — ἀπεκομίϲθη Ambr 2666 ὁ —ἀναϲτρεφόμενοϲ Philostr. 1, 7 ἀπηχθημένον sq. = Ba 120.26. 27. Σ cf. Ambr. 27361 ἀπόβλητον = H.)[*](3179 hinc v. Σίνωνοϲ; Z 261 3182 Z 261 3184 cf. 3054 3189 Marc. cf. v. ἐπιλαμβάνεϲθαι 3190 Z 241 3193 cf. v θὐθύδημοϲ; Z 261)[*](2 δοτικῇ ex A διὰ τοῦ ι om. A V 4 ἐφίϲταται GIe TM v. Σίνωνοϲ, A(GITFVM) Zon ., ἐπίϲταται rell. 8 ἀνέχουϲα] ἀντέχουϲα V μὴ ἔχουϲα F 3183 om. V 1 ἀπαιωρημέναϲ A G T ἀπῃωρημέναϲ MA ἀπηρημέναϲ F 13 τι τοῦ τείχουϲ] τὸ τεῖχοϲ Md 16 ἀπέλαυϲεν ex V 11 προϲπέφευγε —ἐναντίοιϲ om. F mg. V ἐωαντίοιϲ ἐχθροῖϲ om. V καικότατον— 21 θάνατον om GTFV καί ψ. GIT 20 τι ἢ ἀπηχέϲ om. V καιωότατον—21 θάνατον om GTFV mg. A post 3190 I 27 καί om. VM)3194 Ἄπια: εἰδοϲ ὀπώραϲ. Ἀπίουϲ εἴρηκε Πλάτων ἐν Νόμοιϲ. [*](Σ+Ar.) ἔϲτι καὶ παρὰ Ἀλέξιδι καὶ ἐν Ἀγρίοιϲ Φερεκράτουϲ· πρὶν ἀνακυκῆϲαι τοὺϲ ἀπίουϲ ἁρπάζετε.
3195 Ἄπιον οὐδέτερον, Ἄπιοϲ δὲ θηλυκόν.
3196 Ἄπιϲ κρατῶν τιϲ ἀϲτοχεῖ τῶν ἐλπίδων.
3197 Ἄπια: εἶδὸϲ ὀπώραϲ. καὶ ζήτει ἐν τῷ Ἀντιφάνηϲ. ἑτέρωθι γράφεται, ὅτι ἄπια ἡ ὀπώρα· ἡ ἄπιοϲ δὲ καὶ ἄπιοι, τὰ δένδρα.
3198 Ἀππιανόϲ. ὄνομα κύριον. οὗτοϲ ὁ Ἀππιανὸϲ ἔγραψε Ῥωμαϊκὴν ἱϲτορίαν, τὴν καλουμένην Βαϲιλικὴν. καὶ αἰ μὲν γ' βίβλοι Ἀππιανοῦ αἱ πρῶται περιλαμβάνουϲιν ὅϲα Ῥωμαίοιϲ ἀγωνιζομένοιϲ ἐϲ Ἰταλιώταϲ ἔτι περὶ ἀρχῆϲ καὶ ἡγεμονίαϲ ἐπράχθη. ὅϲα δ’ ἀμφὶ τὴν Ἰταλίαν ἄλλα Κελτοί τε καὶ Λίβυεϲ ἔδραϲάν τε καὶ ἔπαθον, καὶ εἴ τί που καὶ τῆϲ Ἰταλίαϲ μέροϲ ἀνάγκαιϲ ἢ ἐνέδραιϲ ἢ πλάναιϲ ἐϲ αὐτοὺϲ μετέθετο, ἐν τοῖϲ περὶ Κελτῶν καὶ Λιβύων. ϲυγγέγραπται δ’ ἐφ’ ἑαυτῶν ὅϲα καὶ ἐϲ τὰϲ ἐμφυλίουϲ Ῥωμαίων ϲτάϲειϲ ἡ Ἰταλία διῃρεῖτο. ὅτι τοὺϲ πρὸϲ Κελτοὺϲ, τουτέϲτι Γερμανοὺϲ, οἳ ἀμφὶ τὸν Ῥῆνον ποταμόν εἰϲι, καὶ τοὺϲ Γαλάταϲ, τουτέϲτι Γάλλουϲ, πολέμουϲ, καὶ τὰϲ αἰτίαϲ αὐτῶν, ὅϲαι τε ϲυνθῆκαι καὶ ϲυνθηκῶν παραβάϲειϲ ἢ ἐπαναϲτάϲειϲ ἐγένοντο Κελτῶν ἕωϲ ἐπὶ τοῦ Γαΐου, ἡ δ′ βίβλοϲ περιέχει ϲυλλαβοῦϲα. εἰ δὲ τί που Κελτοὶ μὴ κατὰ πρόφαϲιν οἰκείαν, ἀλλὰ ϲυμμαχοῦντεϲ Ἰταλῶν τιϲιν ἢ μιϲθοφοροῦντεϲ ἔπραξαν, ἐν τοῖϲ περὶ ἐκείνων ϲυγγέγραπται. καὶ ὅϲον εἰϲ γνώριϲμα μόνον αὐτῶν μέμνηται Ἀππιανόϲ. ἔγραψε δὲ Ῥωμαϊκὰ λόγουϲ ἐννέα. οἱ δὲ διὰ τοῦ ἑνὸϲ π γράφουϲιν Ἀπιανόϲ.
3199 Ἀππία ὁόϲ: οὕτωϲ ἐκαλεῖτο ἀπὸ Ἀππίου, Ῥωμαίου τιμητοῦ, ὃϲ λιθομυλίᾳ ταύτην κατέϲτρωϲε καὶ ὕδατοϲ ὀχετοὺϲ κατεϲκεύαϲεν.
3200 Ἀπ᾿ Ἰδαίων ὀρέων: ἀπὸ τῶν τῆϲ Ἴδηϲ ὀρῶν.
3201 Ἄπιδεϲ: θεοὶ ἦϲαν τιμώμενοι παρὰ Αἰγυπτίοιϲ, ϲημεῖον ἔχοντεϲ περὶ τὴν οὐρὰν καὶ τὴν γλῶϲϲαν, δηλοῦν εἶναι αὐτοὺϲ Ἄπιδαϲ. οἷϲ γεννωμένοιϲ διὰ χρόνου, ὡϲ ἔλεγον, ἐκ τοῦ ϲέλαοϲ τῆϲ ϲελήνηϲ ἑορτὴν μεγάλην ἦγον καὶ ἱερεῖϲ τινεϲ περὶ τὸν τεχθέντα βοῦν ἱερῶντο, παρατιθέντεϲ πανδαιϲίαν, ὡϲ εὐωχοῦντεϲ αὐτούϲ. Ἄπιϲ· οὗτοϲ ὁ Ἄπιϲ θεὸϲ Αἰγύπτιοϲ. τοῦτον Αἰγύπτιοι ϲελήνῃ τιμῶϲι, καὶ ἱερὸϲ ἦν ὅδε ὁ βοῦϲ τῆϲ ϲελήνηϲ, ὥϲπερ ὁ Μέμφιϲ τοῦ ἡλίου. Ὦχοϲ τὸν [*](3194 ἀπίουϲ — Ἀλέξιδι Ba 121, 11 cf. sch. Ar. Eccl 355; καὶ παρά —ἁρπάζετε sch. Ar. Eccl. 355; Pl. Leg. 845b; Alexid. fr. 33 (2, 309 K ); Pherecr. fr. 8 3190 Astramps. 3197 ἑτέρωθι sq cf Et. M.122,28 3198 cf. Phot. bibl cod 57 3199 cf. Eutrop. 31 3200 8 170 c. sch. cf. Ambr 2408 3201 — αὐτούϲ cf. Non. in Greg, P G 36,1052 c, Georg. 64,19 Ὦχοϲ sq. Aelian. fr. 37) [*](3197 cf. 3194 et 2735 3199 hinc v. λιθομυλίᾳ; Z 242 3201 hinc 3217 v. Μέμφιϲ; Aelian. hinc v. Ὦχοϲ) [*](A(GITFVM))[*]( 2 Ἀγρίοιϲ] Ἀγράφοιϲ GIT 3 τούϲ] τάϲ V M ἀπίουϲ] ἀπίοϲ ἁρπάζετε] ἁρπάζετο A ἁρπαζέτω scb. 3195 om. FTV mg. A post 3199 G 4 οὐδέτερον AMA οὐδετέρωϲ GI θηλυκόν AM θηλυκῶϲ GI 5 Ἄπιϲ] Ἄπιν Astr. 3197 ex A M Ἄπια M Ἄπια A ἑτέρωθι — 7 δένδρα om. A. 8 Ἀππιανόϲ pr —κύριον post 3194 AG IT; 3197 sequ. in A ὄνομα — Ἀππιανό. alt. om. V M οὗτοϲ — 21 Ἀπιανόϲ om. TF mg. praefixo et ζήτει τὸ ϲχόλιον εἰϲ τὸ ἄλλο μέροϲ ad 3194 A 10 ὅϲα GIM ὅτι A V 13 ἐϲ] ἐπ’ A. 14 ἐμφυλίουϲ] ἐμφυλικούϲ A ὅτι] ἔτι Bas. 15 Κελτούϲ] τοὺϲ Κ. A. 11 παραβάϲειϲ] περιβάϲειϲ V 21 Ῥωμαϊκά] Ῥωμαϊκούϲ G l 3199 om. M. 22 τιμητοῦ — 23 κατεϲκεύαϲεν om. G 23 ὅϲ] οἷον V 3206 om V 29 Ἄπιϲ non nov gl. A M 31 Μέμφιϲ] Μνεῦιϲ coll. Strab. 17, 22,27 Port.)
3202 Ἀπίδω. θεάϲομαι.
[*](Δ)3203 Ἀπίη: ἡ ἀλλοδαπή.
[*](Δ)