Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Δ)

2924 Ἄπαρνοϲ: ὁ ἀρνούμενοϲ καθόλου. καὶ Ἀπα ρνοῦμαι· [*](Synt.) αἰτιατικῇ.

2925 Ἀπαροῦντα: ἀποχωρήϲοντα. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι προϲεδόκων [*](Ε) ἀν’ ἑκάϲτην ἡμέραν ἀπαροῦντα τὸν ϲτόλον εἰϲ τὴν οἰκείαν.

2926 Ἀπάρϲεω ϲ: ἀναχωρήϲεωϲ. τῆϲ δὲ ἀλόγου ταύτηϲ ἀπάρϲεωϲ [*](Ε) ἢ φυγῆϲ τὸ πρὸϲ τὸν ἡγεμόνα ἐκ τοῦ δήμου μῖϲοϲ αἴτιον ἦν.

[*](Δ)

2927 Ἀπαρτῆϲαι. τὸ κρεμάϲαι. Ἀπαρτίϲαι δὲ τὸ τελειῶϲαι.

[*](Ar.)

2928 Ἀπαρτί. ἐπίρρημά ἐϲτιν ὡϲ ἀμογητί, παρὰ τὸ ἀπηρτιϲμένον καὶ πλῆρεϲ. Ἡρόδοτοϲ· ἀπὸ τούτου εἰϲὶ ϲτάδιοι ο′ ἀπαρτί. καὶ Φερεκράτηϲ ἐν Κραπατάλλοιϲ· φράϲον μοι ἀπαρτὶ δήπου καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· τοὺϲ δεξιοὺϲ καὶ τοὺϲ ϲώφροναϲ ἀπαρτὶ πλουτῆϲαι ποιήϲω.

[*](Σ)

2929 Ἀπαρτίαν: ἀποϲκευὴν, τέλοϲ ἀπαρτιϲμοῦ. καὶ Ἀπ ἄρτι [*](phil.) ζόν τωϲ, τὸ μήτε ὑπερβάλλειν μήτε ἐνδεῖν. ὅροϲ γάρ ἐϲτι λόγοϲ κατ’ [*](2919 ═ P, Ba 110, 22, Σᵃ cf. H 2920 Ar. Lys. 219 c. sch. 2921 — καιριώτερον Greg. Naz PG 36. 377b 2923 ἀπαριθμῶν — Ἰϲοκράτηϲ (5, 26) Harp. ═ An. Ox. 2, 490,1, Ba 113,19, P ἀπαριθμῶ sq. ═ Synt. Gud. 2924 ἀπαρνοῦμαι sq Synt Gud. 2925 οἱ sq. fort Diodor. 2926 τῆϲ sq. Dionys. Hal. 9, 4, 2 2927 cf. Ambr. 2777 ; κρεμάϲαι sch. Eur. Andr. 412 ἀπαρτίϲαι sq. cf Ambr. 2820 2928 Ar. Pl 387 — 8 c. sch. cf. Ba114, 3 — 10; 21 Hdt. 2,158.4, Pherecr fr. 93 2929 ἀπαρτιϲμοῦ ═ Ba 110, 25, 113,18, Σᵃ cf. H ἀπαρτιζόντωϲ —ἐνδεῖν Alex. Aphr. 43,1 ὅροϲ —p 265,1 ἐκφερόμενοϲ. Laert 7,60) [*](2920 cf. 1361; Z 238 292 Z 253 2922 Z 285 2924 Z 233 2925 Z 257 2926 Z 240 2927 Z 257 7; cf. 4038 2928 Z 284 2929 Laert. cf. 1951 et v. ὅροϲ 3) [*](A(GITFSM)) [*](1 Ἀπαράξειεν Fᵃˣ, Valck. in Hdt. 8, 90, 2 Ἀπαράξειε rell. ὡϲ —3 πεδίῳ om. S 2 ἀπαράξειε] ἀπαράξειε T FΜ 2921 om. F φηϲίν—8 ἡμέρ om. S 8 τῶν φ ἡμέρα G T τῶν φ. l cf. v. χθέϲ, om. A M 10 ἀϲυγχωρή· τωϲ] ἀϲυγχύτωϲ M 15 ἀπαριθμόν] ἀπαριθμῶν A ἀριθμόν Harp. P καί— αἰτιατικῇ om. GFS καί om. l 22 τελειῶϲαι] διὰ τοῦ ι add. P cf. Zon.)

265
ἀνάλυϲιν ἀπαρτιζόντωϲ ἐκφερόμενοϲ. καὶ Ἀ παρτιλογία, ἀπηρτιϲ [*](Harp. + Σ) μένοϲ καὶ πλήρηϲ ἀριθμὸϲ καὶ λόγοϲ. οὕτωϲ Λυϲίαϲ. Ἡρόδοτοϲ δὲ ζ′. λέγει δὲ Ξέρξηϲ πρὸϲ Πύθιον τὸν Λυδόν· ἵνα μή τοι ἐπιδεεῖϲ ὦϲιν αἱ τετρακόϲιαι μυριάδεϲ ἑπτὰ χιλιάδων.

2930 Ἀπαρυϲτέον: ἀφαιρετέον. ἀπὸ τοῦ ἀρύω.

2931 Ἀπ Ἀπάρχεϲθαι· γενικῇ. τὸ τοῖϲ ἀγύρταιϲ ἀργύριον ἐμβάλλειν.[*](Σ) καὶ Ἀπάρχου, ἀρχὴν βάλλε ἢ ἀπαρχὰϲ πρόϲφερε. καὶ Ἀπαρξό [*](Σ + Anth.) μεθα ἀντὶ τοῦ ἀπαρχὰϲ προϲοίϲομεν. εἰ μὴ δ’ ἐξ ὀλίγων ὀλίγη χάριϲ· εἰ δὲ διδοίηϲ πλείονα, καὶ πολλῶν, δαῖμον, ἀπαρξόμεθα.

2932 Ἃπαϲαν τὴν οὐϲίαν ἠμφίαϲται. ἐπὶ τῶν μηδ’ ὁτιοῦν [*](Σ) ἄλλο κεκτημένων ἢ ὅπερ ἀμπίϲχεται.

2933 Ἃ παϲ ἐχῖνοϲ τραχ ύϲ: ἐπὶ τῶν δυϲκόλων καὶ δυϲτρόπων.

[*](Prov)
[*](2934)

Ἀπαϲκαρίζειν· Ἀριϲτοφάνηϲ Ταγηνιϲταῖϲ· ἀπαϲκαρίζειν ὡϲπερεὶ [*](Σ) πέρκην χαμαί. Μένανδροϲ· ἀπαϲκαριῶ ϲ’ ἐγὼ γέλωτι τήμερον.

2935 Ἀπ αϲτία: ἀτροφία. νηϲτεία· παρὰ τὸ πάϲαϲθαι. καὶ [*](Σ Ar.) Ἄπο ϲτοϲ, ἄγευϲτοϲ· οἷον ἄμαϲτοϲ, ἀμάϲητοϲ.

2936 Ἀπα ταγί: ἄνευ ψόφου.

2937 Ἀ πατεῶνοϲ: ψεύϲτου.

2938 Ἀ πατηλόϲ: ἀπατητικόϲ.

2939 Ἀπατήϲει· αἰτιατικῇ. ἀντὶ τοῦ παραλογιεῖται. Τηλεκλείδηϲ.

[*](Σ)

2940 Ἀπατούρια: ἑορτὴ δημοτελήϲ. ἤγετο δὲ παρ’ Ἀθηναίοιϲ ἐπὶ [*](Ar.) τρεῖϲ ἡμέραϲ· ἐν ᾗ ἐγράφη ἐν τῆ πολιτείᾳ ὁ υἱὸϲ Σιτάλκου, τοῦ Θρᾳκῶν βαϲιλέωϲ. καλοῦϲι δὲ τὴν μὲν πρώτην Δόρπειαν, ἐπειδὴ φράτορεϲ ὀψίαϲ ϲυνελθόντεϲ εὐωχοῦντο· τὴν δὲ δευτέραν Ἀνάρρυϲιν, ἀπὸ τοῦ θύειν· ἔθυον δὲ Διὶ Φρατρίῳ καὶ Ἀθηνᾷ· τὴν δὲ τρίτην Κουρεῶτιν, ἀπὸ τοῦ τοὺϲ κούρουϲ καὶ τὰϲ κόραϲ ἐγγράφειν εἰϲ τὰϲ φρατρίαϲ. ἡ δὲ αἰτία· πόλεμοϲ ἦν Ἀθηναίοιϲ πρὸϲ Βοιωτοὺϲ περὶ [*](2929 ἀπαρτιλογία — ἀριθμόϲ + οὕτωϲ —Ἡρόδοτοϲ (7, 28, 3 + 29, 2) Harp. Ba111, 29; ἀπαρτιλογία —λόγοϲ + Ἡρόδοτοϲ sq. ═ Ba111,23 — 26; ἀπηρτιϲμένοϲ cf H ═ Et M. 118. 43 2930 sch. Ar. Eq. 921 2931 γενικῇ ═ Synt. Laur. τό —ἐμβάλλειν ═ Ba 111, 31 ; ἀπάρχου —πρόϲφερε Ba 110. 26, Σ cf. Η εἰ sq. Anth. 6, 238,5 —6 2932 Ba 113,16 2933 ═ Philol. Suppl. 6, 259, n.184, Cohn, Z. d Par 73 2934 l. Ba 11 3, 21, H; Ar. fr. 495, Men. com. fr 839 2935 ἀτροφία ═ Ba 110, 24, Σ; l. ═ Ambr. 2593 νηϲτεία — πάϲαϲθαι sch. Ar. Nu. 621 cf Et. M. 118. 50 ἄπαϲτοϲ sq. ═ Ba 110, 27, Σ; ἄγευϲτοϲ ═ sch. δ 788. Et M.118.48, H 2936 Ambr. 2876 2937 ═ Ambr. 2489 cf. Ambr 2412 2938 Ba 110, 28, Σ, Ambr. 2439 cf H, sch. Α 526 ξ 127 2939 αἰτιατικῇ ═ Synt. Laur. et Gud. ἀντί sq. ═  Ba 110, 29 ; Telecl. fr. 53 (1, 222 Κ ) 2940 Ar. Ach.146 c. sch.) [*](2930 — 1 Z 257 — 8 2935 hinc 1508 2936 Z 284 2940 hinc 1067 V. Κελαιναί, v. Ξάνθιοϲ, v. Μέλανθοϲ, v. τραγῆν; cf. 2058, v. μέλαν; Ζ 249) [*](3 δέ] δὲ καί FMᵒ 8 εἰ — 9 ἀπαρξόμεθα om. S εἰ μή AF εἰμί GI T M, A(GITFSM) γρ. ἡμῖν ss. Μ cf. Anth. 10 τῶν A FS Ba τοῦ G I T M 11 κεκτημένων FS Ba κεκτημένου rell. 14 τήμερον] ϲήμερον S 21 ἤγετο — p. 266, 12 Ἀπατουρίων] καὶ τὰ ἐξῆϲ F 25 Φρατρίῳ A M Φατρίῳ GI TS 27 φραρίαϲ A φατρίαϲ rell. Βοιωτούϲ] Βόλτουϲ A Μώτουϲ S)

266
Κελαινῶν, ὃ ἦν χωρίον ἐν μεθορίοιϲ. Ξάνθιοϲ δὲ Βοιωτὸϲ προεκαλέϲατο τὸν Ἀθηναίων βαϲιλέα Θυμοίτην. οὐ δεξαμένου δὲ, Μέλανθοϲ ἐπιδημῶν Μεϲϲήνιοϲ, γένοϲ ἀπὸ Περικλυμένου τοῦ Νηλέωϲ, ὑπέϲτη ἐπὶ τῆ βαϲιλείᾳ. μονομαχούντων δὲ ἐφάνη τῷ Μελάνθῳ τιϲ ὄπιϲθεν τοῦ Εανθίου τραγῆν αἴγιδα ἐνημμένοϲ μέλαιναν. ἔφη οὖν ἀδικεῖν αὐτὸν δεύτερον ἥκοντα. ὁ δὲ ἐπεϲτράφη. ὁ δὲ παίϲαϲ ἀποκτείνει αὐτόν. ἐκ δὲ τούτου ἡ τε ἑορτὴ Ἀπατούρια, καὶ Διονύϲου Μελαναιγίδοϲ ἐδομήϲαντο. οἱ δέ φαϲιν, ὅτι τῶν πατέρων ὁμοῦ ϲυνερχομένων διὰ τὰϲ τῶν παίδων ἐγγραφὰϲ οἷον ὁμοπατόρια λέγεϲθαι τὴν ἑορτήν· ὁποίῳ τρόπῳ λέγομεν ἄλοχον τὴν ὁμόκοιτον καὶ ἄκοιτιν, οὕτω καὶ ὁμοπατόρια, Ἀπατόρια. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· ἤρα φαγεῖν ἀλλᾶνταϲ ἐξ Ἀπατουρίων.

[*](Δ)

2941 Ἀπαύγαϲμα, καὶ Ἀπαυγάζω, καὶ Ἀπαυγή, ἡ ἔκλαμψιϲ.

2942 Ἀπαυδ ῶ: ἀπαγορεύω, ἀπολέγομαι. Ἀριϲτοφάνηϲ· τούτοιϲ [*](Ar.) ἀπαυδῶ, κ’ αὖθιϲ ἀπαυδῶ, καὶ αὖθιϲ τὸ τριτὸν μάλ’ ἀπαυδῶ.

[*](Σ)

2943 Ἀ παυθαδιάζονταϲ: μεγαλοφρονοῦνταϲ.