Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

230

2584 Ἀν ωδύρετο: ἐθρήνει, ἔκλαιεν. ὁ δὲ ἀνωδύρετο τὴν ϲυμφορὰν ἐπιδακρύων τῷ πάθει.

[*](soph.)

2585 Ἄνωθεν. ἐκ τόπου ἢ χρόνου. Βάβριοϲ. τί τοὺϲ ἄνωθεν φρονιμωτάτουϲ οἰωνοὺϲ ἐϲορώμενοι τροφῆϲ κηδομένουϲ ἀφ’ ὧν τε βλαϲτῶϲιν ἀφ’ ὧν τ’ ὄνηϲιν εὕρωϲι, τάδ’ οὐκ ἐπίϲηϲ τελοῦμεν, τουτέϲτιν ἄνωθεν ἐκ φύϲεωϲ ἢ τοὺϲ ἐν τῷ ἀέρι.

2586 Ἀν ωθῆϲαν: ἐπὶ τὰ ἄνω κινῆϲαν. ἀνωθῆϲαν δὲ ἑαυτὸ τὸ [*](Ε) θηρίον καὶ ἔξαλον γενόμενον ἀπεϲείϲατο ἐϲ τὴν νῆξιν ἀπολύϲαν τὸν ἄνθρωπον.

[*](Δ Hom.)

2587 Ἀν ώϊϲτοϲ: ὁ ἀνυπονόητοϲ. καὶ Ἀνωϊϲτί, ἀνυπονοήτωϲ.

2588 Ἀνώλεθροϲ.

[*](Σ)

2589 Ἄν ῳκιϲμένοϲ: ἐν τοῖϲ ἀνωτάτω γεννηθεὶϲ, ἢ ἄνω ὤν. [*](Δ) καὶ Ἀνῳκίϲ θαι.

[*](Δ)

2590 Ἀνωμαλία. ἡ τραχύτηϲ.

[*](Δ)

2591 Ἄνωμοϲ. ὁ μὴ ἔχων ὦμον. ἐξ οὐ καὶ ἄνωμοι Πελοπίδαι οὕτω καλούμενοι. καὶ Ἀνωμότεροϲ.

2592 Ἀν ώμοτοϲ: χωρὶϲ ὅρκου. ὁ δὲ ἀνὴρ καὶ ἀνώμοτοϲ πιϲτεύειν [*](Ar.) ἄξιοϲ. καὶ αὖθιϲ· ἡ γλῶϲϲ’ ὀμώμοχ , ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτοϲ.

[*](Σ)

2593 Ἀν ῴμωξεν: ἐϲτέναξεν.

[*](Δ)

2594 Ἀνωνόμαϲτοϲ ὁ μὴ ἔχων ὄνομα.

2595 Ἀνν ώνων μετακομιδή. Ἄννωνα, Ῥωμαϊκὴ λέξιϲ.

[*](Prov.)

2596 Ἄνω ποταμῶ ν χ ωροῦϲι πη γαί: παροιμία ἐπὶ τῶν ὑπεναντίωϲ γινομένων ἢ λεγομένων, οἷον ὁ πόρνοϲ τὸν ϲώφρονα εἰ λέγοιτο πόρνον. ἐπειδὴ οἱ ποταμοὶ ἄνωθεν κάτω ῥέουϲι. τουτέϲτιν ἐπὶ [*](Σ) τῶν τὰ ἑαυτοῖϲ προϲόντα ἐλαττώματα ἑτέροιϲ προϲανατιθεμένων.

[*](Δ)

2597 Ἀνωρθιαϲμένον: τὸ ὀρθότατον. καὶ Ἀνωρθωϲάμην.

[*](Harp)

2598 Ἀνωρθρίαζον: Ἀνδοκίδηϲ. ἀντὶ τοῦ ὄρθριοι βοῶντεϲ ἔλεγον.

[*](Δ)

2599 Ἀν ώφλιον: τὸ ὑπέρθυρον.

[*](Δ)

2600 Ἄνωχ θι: κέλευϲον.

[*](2585 Soph. Εl 1058 —62 c. sch ; Βάβριοϲ] locum Babrii excidisse putat Gsf , fontem autem lexicalem perperam proposuit de Boor Byz. Zt. 21, 416 2686 ἀνωθῆϲαν alt. sq. Aelian. fr. 204 2587 ἀνυπονόητοϲ cf sch φ 39 Et. M. 115, 40 ἀνωϊϲτί sq. Sch. δ 92 Ap. S. 36,12, B 2589 ὤν ═ P cf. H; — γεννηθείϲ ἀνῳκίϲθαι cf Ambr 2214 2590 l. ═ Ambr. 2072, H 2591 — καλούμενοι cf. ad 2555 2592 ἡ sq Eur. Hipp. 612 ex. sch. Ar. Ran. 102 2593 ═ P, Ba 107.1, Σ, Ambr. 2221 cf. 2184 2594 l. ═ Ambr.1860 2596 — ῥέουϲι Zen.II 56, P cf B 2597 — ὀρθότα- τον ═ Ambr.2098 2598 Harp. ═ P, Ba107, 3; Andoc.1,29 2600 ═ Ambr. 2163 cf. sch. K 67, α 274)[*](2591 cf. 2555 2594 cf. 2557 2595 cf. v. δηληγατίων 2598 Z 223)[*](A(GITFSME))[*]( 3 Βάβριοϲ] Σοφοκλῆϲ Ε; τοῦτο Σοφοκλέουϲ ἐϲτί ss. IM 7 ἑαυτό SM. ἑαυτῷ rell. 10 ἀνωϊϲτί] ἀνωϊϲτίον ΙM 2588 ex A mg. 2591 om. G I T 20 Ἀνωνόμαϲτοϲ Aac SM Ambr. Ἀνονόμαϲτοι rell. ὁ om. A 21 Ἀννώνων A Ἀννόνων rell Ἄννωνα —λέξιϲ mg. A, bis post 2570 M Ἄννώνα A. Ἄννονα FMᵒ Ἀννόνωϲ GI Ἄννον S om. Τ 22 παροιμία om. SM Phot. 23 λέγοιτο] λέγει M 27 Ἀνωρθρίαζον] τὸ ἀ. GI TM (non nov. gl. ))
231

2601 Ἀντ’ ἀγαθῶν ἀγαθίδεϲ. παροιμία ἐπὶ τῶν εὖ παϲχόντων [*](Prov.) ἀνθ’ ὧν εὐεργέτηϲαν πρότερον.

2602 Ἀντα γωνίζομαι· δοτικῇ.

[*](Synt.)

2603 Ἀντα γωνιϲτήϲ. πολέμῳ καὶ μάχῃ ἰϲοϲτάδην. ἀφ’ οὐ δὴ καὶ ἀνταγωνιϲτὴϲ ἀξιόμαχοϲ ἐπιπολὺ τοῖϲ Ῥωμαίοιϲ ἐγένετο.

[*](E)