Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Δ)

2564 Ἀνόρεκτοϲ. ὁ μὴ ὀρεγόμενόϲ τινοϲ, ὁ πρὸϲ τὰ προϲφερόμενα βρώματα ἀηδῶϲ διακείμενοϲ.

[*](Synt.)

2565 Ἀνορθ ῶ αἰτιατικῇ.

2566 Ἄνορον: τὸ ὀξύ.

[*](Σ)

2567 Ἀνορωρυγμένον, οὐχὶ ἀνωρυγμένον λέγουϲιν. Μένανδροϲ Ὑδρίᾳ· εὐθὺϲ καταχρήϲεϲθαι τὸν ἀνορωρυγμένην ταύτην ἰδόντα.

[*](Ar.)

2568 Ἀν ορ ταλίζειν· καὶ Ἀνωρτάλιζεϲ, κούφωϲ ὠρχοῦ, ἐπήρου, καὶ ταχέωϲ ἐπίϲτευεϲ πρὶν δοκιμάϲαι. ὀρταλίζειν δὲ λέγεται ἐπὶ τῶν ἀρχομένων ἀναπτεροῦϲθαι ὀρνέων. Ἀριϲτοφάνηϲ· τούτοιϲ ὁπότε χρήϲαιτό τιϲ προοιμίοιϲ, ἀνωρτάλιζεϲ κἀκερουτίαϲ. ἀντὶ τοῦ μετεωρίζου καὶ μέγα ἐφρόνειϲ. ἀπὸ δὲ τῶν κερατοφορούντων ἡ λέξιϲ.

[*](Σ)

2569 Ἀνόϲιον: βέβηλον, ἀνίερον, ἄθυτον. Αἰλιανόϲ· ὁ δὲ τὰ [*](E) ἄλλα ὢν ἀνόϲιοϲ τοῦτο γοῦν πείθεται τῷ θεῷ. καὶ Ἀνοϲιώ [*](Δ) τατοϲ, ὁμοίωϲ.

[*](2555 παράνομοϲ ═ Ambr. 1817 cf. H; ἄνωμοϲ sq. cf Ambr. 1816 2556 ἀνωφελῆ cf. P 152, 7, H, Ambr. 2114, Ba 107, 2, Σᵃ; τά — δυϲπραξίαιϲ Soph. Ai. 758 — 9 2557 cf Ambr 1860 2558 Ba100.13 cf. sch. Ar. Vsp 369, H 2559 sch. α 320 cf. H, Ambr.1995 2560 πρόϲωπον ═ Ambr.2329 2562 ═ P, Ba 100, 15,16, Σ τὰ τῆϲ sq. Ar. Lys. 898 c. sch. 2563 ═ P, Ba 100.14; Cratin. fr. 385 2564 — ὀρεγόμενοϲ ═ Ambr.1843 2565 ═ Synt. Laur. 2567 ═ Ba 99. 28; Men. com. fr. 468 2568 Ar. Eq 1343 — 4 c. sch. 2569 — ἄθυτον P. Σ, Ba100, 18 ὁ —θεῷ Aelian. fr.106 ἀνοϲιώτατοϲ. ═ Ambr.1947)[*](2555 cf 2591, hinc καὶ ἀνωμότεροϲ 2557 cf 2594 2568 hinc v. κἀκερουτίαϲ.)[*](A(GITFSM))[*]( 2 καὶ ἀνωμότεροϲ ex 1 6 Ἀνονόμαϲτοϲ] Ἀνωνόμαϲτοϲ AS M 9 κατόπιν ex S 12 Ἀνοργίαϲ] Ἀοργία (Ἀνοργία l) καὶ ἀνοργία GI 2566 om. GTF mg. A post 2567 l post 2575 S 22 Ὑδρίᾳ A Ὑδρείᾳ rell. καταχρήϲεϲθαι A καχρήϲαϲθαι M καχρηϲέϲθαι rell. 28 ἀνίερον] ἀνίαρον AFS cf. Ba 29 καί— 30 ὁμοίωϲ om. S)

229

2570 Ἄννοϲ κρι βαν ον: παροιμία ἐπὶ τῶν καινόν τι ἐφευρηκότων.[*](Ar.) Ἄννοϲ γὰρ Αἰγύπτιοϲ εἰϲ τὴν τῶν ἄρτων ὄπτηϲιν ἐπενόηϲε τὸν κρίβανον.

2571 Ἀνόϲτουϲ: ἀνυποϲτρέπτουϲ. νόϲτοϲ γὰρ ἡ εἰϲ τὰ οἰκεῖα ἐπάνοδοϲ, παρὰ τὸ τῆϲ πατρίδοϲ ἡδύ. Αἰλιανόϲ· ὁ δὲ τοὺϲ θεοϲύλαϲ [*](E) ἀπέκτεινε καὶ ἔθηκεν ἀνόϲτουϲ τοῦτο δὴ τὸ Ὁμηρικόν.

2572 Ἀνουβείδιον. τόποϲ τιϲ. Βενδίδειον δέ.

2573 Ἀννουμῖν οϲ: ἀπογραφὴ ὀνομάτων παρὰ Ῥωμαίοιϲ. οἱ δὲ ἀδνούμιόν φαϲιν.

2574 Ἀν’ οὖϲ ἔχων: ἀντὶ τοῦ ἄνω τὸ οὖϲ ἔχων. καὶ Σοφοκλῆϲ· soph. τὸν οἴνωπ’ ἀνέχουϲα κιϲϲόν. ἀντὶ τοῦ ἄνω ἔχουϲα.

2575 Ἀνουτητί. ἄνευ τρώϲεωϲ.

[*](Δ)

2576 Ἀνοχή: ἡ ὑπομονή. Ἀνακωχ ὴ δέ.

[*](Δ Suid.)

2577 Ἀνοχλίϲαϲ. ἀνακινήϲαϲ.

[*](Δ)

2578 Ἀνο ψία. ϲπάνιϲ τῶν ὄψων.

[*](Σ)

2579 Ἄνω: ἀντὶ τοῦ ἀνά. Ὅμηροϲ· οὐδ’ ὅϲα Λέϲβοϲ ἄνω μακάρων [*](Hom.) ἕδοϲ ἐντὸϲ ἐέργει. καὶ τὴν πρόθεϲινκολλητέον τῷ ἐέργει, ἵνα ᾖ ἀνείργει, ἀναϲτέλλει· ὃ καταϲτρέφει εἰϲ τὸ περιορίζει.

2580 Ἄνω καὶ κάτω. τὸ πάντα λίθον κινεῖν.

[*](Σ?)

2581 Ἄνωγε: παρεκελεύϲατο.

[*](Δ)

2582 Ἀνώγεων. οἴκημα. Ἀνώγειον δέ. ὅτι Καλλιϲθένηϲ τὸ [*](Δ suid.) δεϲμωτήριον ἀνώγεων εἶπεν. Ἀν ἀ γαιον καὶ Κατά γαιον διὰ διφθόγγου καὶ. ο μικροῦ. τὸ δὲ ἀνώγεων καὶ κατώγεων εἰ τάχα καὶ οἱ κανόνεϲ διὰ τοῦ ω μεγάλου καὶ ε ψιλοῦ γράφουϲιν, ἀλλ’ οὖν ὁ τῶν λέξεων θηρατὴϲ καὶ τῶν τούτων ἀντιϲτοίχω ἀκριβὴϲ ὀρθογράφοϲ Καπνογένειοϲ ὁ Μαΐϲτωρ διὰ τοῦ ε ψιλοῦ καὶ o μικροῦ ἐξέδοτο ταῦτα γράφεϲθαι. τὸ δὲ μεϲόγαιον μόνον διὰ διφθόγγου εἴαϲεν· ἐπειδὴ εὕρηται μεϲογεία γῆ καὶ μεϲόγειοϲ γῆ.

2583 Ἀνωγή: παρακέλευϲιϲ.

[*](2570 sch. Ar. Ach. 86 cf. Paroem. ed. Gsf. 15 n. 158 2571 νόϲτοϲ —ἡδύ cf. Et. M. 607. 7 ὁ sq. Aelian. fr. 127 2572 — τιϲ cf. Ambr. 2123 Βενδίδειον cf. Ambr. v. B 320 2573 — ὀνομάτων lex rom. Barocc. 50 2574 Soph. OC 674 c. sch.; Σοφοκλῆϲ Aesch. fr.126 2575 cf Ambr.2336 2576 ═ Ambr.1991 2577 cf. Ambr.2292 2578 ═ P. Ba100,17 2579 Ω 544 c.sch. A 2580 κάτω ═ Ba106, 29, Σ 2581 cf. Η v. ἀνώγει 2582 — ἀνώγειον cf. Ambr. 2095 —6 2583 ═ Ambr.1987)[*](2570 hinc 4052 et v. κρίβανον 2 2571 cf. v. νόϲτοϲ 2573 cf. 497; Z 175 2575 Z 227 2576 ἀνακωχὴ δέ ex 1913 —4 2582 cf. v. κατώγειον; — οἴκημα cf. 2550; Z 188; Καλλιϲθένηϲ—εἶπεν ex 1827; ἀνάγαιον —μικροῦ hinc 1819 2588 Ζ 187)[*](1 παροιμία om. S cf sch. 7 Ἀνουβείδιον IMce Ambr. Ἀννουβείδιον GT ’ A(GITFSM) Ἀνουβειδι S Ἀνουβίδειον A FMa Βενδίδειον δέ om. A G T F Βενδίδειον IMce Ambr. Βενδείδιον Mac Bκνδίδιον S δέ om S 12 τρώϲεωϲ] ἐρωτήϲεωϲ S 13 ἀνακωχὴ δέ om. AFS 14 Ἀνοχλίϲαϲ A F cf. Ambr. Hes. Ἀνοχλήϲαϲ rell. 21 Ἀνωγέων Aac GIT Ambr. Ἀνογέων S Ἀνώγεων A F M ὅτι —27 γῆ om. TFS mg. A postp.228.29 ὤν G τό — 22 εἶπεν]ἀνωγέων καὶ κατώγειον Gl. 22 διά] διὰ τῆϲ αι G l 24 ⟨ε⟩ suppl. Kust. 25 Καπνογένειοϲ] Καπροτένειοϲ M)