Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

2404 Ἀνήκεϲτον: ἀνίατον, ἀθεράπευτον. ἐϲ τί μοι βλέψαϲα [*](Σ) θάλπη τῷδ’ ἀνηκέϲτῳ πυρί; ἀντὶ τοῦ παρακόπτῃ τὰϲ φρέναϲ ὡϲ ἐν [*](Soph.) πυρετῷ. ἀνηκέϲτῳ δὲ πυρὶ, ἀνελπίϲτῳ προϲδοκίᾳ.

2405 Ἀνήκει: Ἀντιφῶν ἀντὶ τοῦ καθήκει, Ἀμειψίαϲ δὲ ἀνῆκα ἀντὶ [*](Σ) τοῦ ἀναβέβηκα ἔφη, Θουκυδίδηϲ δὲ ἀνήκουϲιν ἀντὶ τοῦ τελευτῶϲι, λήγουϲι. καὶ Δημοϲθένηϲ ἀνήκοντοϲ ἀντὶ τοῦ διαφέροντοϲ. καὶ Ἀνήκοντεϲ, ἀνελθόντεϲ. τῆϲ μὲν ἐν τῷ λέγειν δυνάμεωϲ οὐκ ἐπὶ [*](x + Ε) τοϲοῦτον ἀνήκοντεϲ, ὥϲτε μέγα τι καὶ λαμπρὸν ἀπ᾿ αὐτοῦ δυνηθῆναι εἰϲ ὄχλων προαγωγήν, τῷ γε μὴν κατεϲκληκότι τοῦ βίου καὶ τῇ εἰϲ μετριότητα πλάϲει τῶν ἠθῶν μέγα δυνηθέντεϲ οὐκ ἐλάχιϲτα καὶ οὗτοι πλήθη περιεβάλλοντο. Ἀνῆκον δὲ τὸ πρέπον.

[*](Δ)

2406 Ἀνηκόντιζεν: ἀνεφέρετο.

[*](Hom.)

2407 Ἀνήκοοϲ· λόγων ἐλευθερίων καὶ παιδείαϲ ἀνήκοοϲ ἦν. οὐ [*](Ε) γὰρ ἄλλο οὐδὲν ἐϲ γραμματιϲτοῦ φοιτῶν ἔμαθεν, ὅτι μὴ γράμματα, καὶ ταῦτα κακὰ κακῶϲ γράψαι.

2408 Ἀνηκούϲτηϲεν: οὐκ εἰϲήκουϲεν. παρήκουϲεν. ὁ δὲ μὴ [*](ΣΔ) ἀνηκουϲτῆϲαι τοῦ ὑπάτου κατατολμήϲαϲ ἀφίκετο. καὶ Ἡρόδοτοϲ· [*](Ε) οἱ δὲ ἐμάχοντο ἀνηκουϲτήϲαντεϲ τοῖϲ ϲτρατηγοῖϲιν.

[*](Ε)

2409 Ἀνήλατοϲ: ὁ μηδέπω δαμαϲθείϲ.

[*](Δ)

2410 Ἀνηλεήϲ: ὁ ὠμόϲ.

2411 Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξικνῆται, πρόϲαπτε καὶ τὴν ἀλωπεκῆν: [*](Prov.) ὁ νοῦϲ· ἐὰν μὴ φανερῶϲ ἀμυνόμενοϲ ἀντέχῃϲ, πανουργίᾳ χρῆϲαι. καὶ Ὅμηροϲ· ἠὲ δόλῳ ἠὲ βίῃ. ἢ ἀμφαδὸν ἠὲ κρυφηδόν.

[*](2400 ═ Ambr. 2193 2401 ═ Ambr. 2178 cf. H 2402 3 βοτάνηϲ ═ Ambr. 2084 2403 — P, Ba 96, 3 cf. sch. B 71 2404 — ἀθεράπευτον ═ Ba 96, 6, sch. Ε 394 cf. H; ἀθεράπευτον ═ P, Et. M. 107, 8 ἐϲ sq. Soph. El. 887 — 8 c. sch. 2405 — διαφέροντοϲ ═ P, Ba 96, 25; Antiph. fr. 103 (cf. Harp.); Ameips. fr. 31 (1, 678 K.); Thuc. 3, 45, 3; Dem. 60, 6 2406 cf. sch. Ε 113 Et. M. 107, 12 2407 Proc. bell. 1, 24, 12 2408 — εἰϲήκουϲεν ═ P, Ba 96, 32 et 4 παρήκουϲεν ═ Ambr. 2164, H, sch. O 236 Ἡρόδοτοϲ sq. 6, 14, 2 2409 ═ Et. M. 106, 45 2410 ═ Ambr. 1818 2411 ═ Zen. l 93; ἠέ— βίῃ λ 119; ἢ ἀμφαδόν sq. ξ 330)[*](2405 τῆϲ μέν sq. cf. v. Ἐλεύϲιοϲ et v. κατεϲκληκώϲ πρέπον cf. Vind. 99 2407 hinc v. Γ 421 fin; cf. v. Ἰωάννηϲ ὁ Καππαδοκίαϲ)[*](1 ὡϲ] ὡϲτ᾿ GIT 2 ϲυνεληλύθειϲαν GTM ϲυνεληλύθηϲαν rell. 7 ἐϲ— A(GITFSM) 9 προϲδοκίᾳ om. T ἐϲ — 9 πυρετῷ om. F in lac. 7 βλέψαϲα AM κλέψαϲα GI cf. Soph. 10 ἀνῆκα] ἀνῆκεν GIT 10. 11 ἀντὶ τοῦ om. A 11 ἀναβέβηκα] ἀναβέβηκεν GIT 12 Δημοϲθένηϲ] δέ add. GIT διαφέροντοϲ] διαφέροντεϲ A 15 ὄχλων] ὄχλον A προαγωγὴν] παραγωγήν GIT cf. v. Ἐλεύϲιοϲ 17 περιεβάλλοντο] περιεβάλοντο AF cf. v. Ἐλεύϲιοϲ et v. κατεϲκληκώϲ ἀνῆκον —πρέπον om. S 28 ἐἀν] ἐϲτιν ἄν GIT 29 καί — κρυφηδόν om. TS)
216
[*](Suid.)

2412 Ἀνήλιποϲ: ὁ ἀνυπόδετοϲ.

[*](Δ)

2413 Ἀνήλωται: πεφόνευται.

[*](Σ + Δ)

2414 Ἀνημμένοϲ: ἐξηρτημένοϲ· ἢ καιόμενοϲ.

[*](Δ)

2415 Ἀνήμεροϲ: ἄγριοϲ.

[*](Ar.)

2416 Ἀνημιωβολιαῖα: ἀντὶ τοῦ ἕκαϲτον αὐτῶν ἥμιϲυ ὀβολοῦ, ἄξια ἡμιωβολίου. ἀπὸ δὲ ϲυντάξεωϲ ὀνόματα γίνεται· καλὸϲ καὶ ἀγαθὸϲ, καλοκαγαθία· θεὸϲ ἐχθρὸϲ, θεοεχθρία· οὕτωϲ ἀνημιωβόλιον, ἀνημιωβολιαῖα.

[*](Δ)

2417 Ἀνήναϲθαι: ἀπαρνήϲαϲθαι. Ὅμηροϲ· αἴδεϲθεν μὲν ἀνήναϲθαι. [*](Ε) δεῖϲαν δ’ ὑποδέχθαι. καὶ Αἰλιανόϲ· οἱ δὲ, οὐδὲ γὰρ ἔϲχον ἀνήναϲθαι τὸ πρόϲταγμα, ἐπ’ Ἀντιγόνῳ τίθενται τὴν κρίϲιν, ὑπὲρ τοῦ τίνα χρὴ Λοκρικὴν πόλιν πέμπειν δαϲμόν.

[*](Ε)

2418 Ἀνηνέγκατο: ἐκ βάθουϲ ἐβόηϲεν. Αἰλιανὸϲ περὶ Κροίϲου· ὁ δὲ ἀνηνέγκατο ἄρα ϲτενάξαϲ καὶ ἐϲ τρὶϲ ἐκάλεϲε τὸν Σόλωνα.

[*](Synt.)

2419 Ἀνηνείκαντο· γενικῇ. ἀντὶ τοῦ ἀνεμνήϲθηϲαν.

[*](Δ)

2420 Ἀνήνιοϲ: ἄνευ ἀνίαϲ καὶ λύπηϲ.

[*](Hom.)

2421 Ἀνήνοθεν. ἀνήρχετο.

2422 Ἀνήνυτον: ἄμετρον, πολύ. Πολύβιοϲ· μεγίϲτηϲ προφαινομένηϲ [*](EV) δυϲχρηϲτίαϲ περὶ τὰϲ τροφὰϲ, ἅτε κατὰ τὸ μῆκοϲ ἀνήνυτον ἔχειν τι δοκούϲηϲ τῆϲ ὁδοῦ. καὶ, ἀνήνυτα τὴν ἀρετὴν μετιόντων. [*](Soph.) δεδυϲτυχηκότων ὅτι μάλιϲτα. τὸν ἀνήνυτον οἶτον ἔχουϲα κακῶν. τὸν ἀτελείωτον μόρον, ἡ Ἠλέκτρα φηϲί. καὶ Ἀνήνυτοϲ, ἀναρίθμητοϲ, [*](ΔΣ) πολύϲ. ἀπλήρωτοϲ. ἄπρακτοϲ, ἀτέλεϲτοϲ. ὅπλα τε [*](Ε) χαλκευόμενοϲ καὶ βελῶν ἀνήνυτον ἀριθμὸν καταϲκευάζειν προϲτάϲϲων.

[*](Δ)

2423 Ἀνῆπται: ἐξῆπται.