Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](EL)

2323 Ἀνεϲόβηϲαν: διήγειραν. οἱ δὲ Ἄβαροι τῷ ϲκληρά τε καὶ ὀγκώδη φρονήματα ἔχειν τὴν ὡϲ ἀλλήλουϲ ἀνεϲόβηϲαν ἔριν.

[*](Ε)

2324 Ἀνεϲώϲατο: ἀνεκτήϲατο. ὁ δὲ ἐκϲτρατείαιϲ χρώμενοϲ φρούρια ἀνεϲώϲατο τοῖϲ Ῥωμαίοιϲ.

2325 Ἀνέϲπακε· Θουκυδίδηϲ. ἀνεύρηκεν, εἴληφεν. Μένανδροϲ [*](Σ) Ῥαπιζομένῃ· πέποθε γὰρ, ὧ φίλοι θεοὶ, τούτουϲ ἀνεϲπάκαϲιν οὗτοι τοὺϲ λόγουϲ.

[*](Σ)

2326 Ἀνέϲτάλη: ἐϲείϲθη, μετεκινήθη.

2327 Ἀνεϲταυρώθη: ἀνεϲκολοπίϲθη.

2328 Ἀνέϲτελλον: ἀπεῖργον, ἐκώλυον. δράκοντεϲ ἄρα μέγιϲτοι [*](Ε) τὸ μέγεθοϲ ἀνέϲτελλον αὐτούϲ.

2329 Ἀνεϲτηκώϲ: ἀνάϲτημα ἔχων. Εὐνάπιοϲ· ἐλεύθεροϲ δὲ ὢν [*](Ε) καὶ ἀνεϲτηκὼϲ ἐκ παιδὸϲ τὴν ψυχὴν γενόμενοϲ.

[*](EL)

2330 Ἀνέϲτηϲαν: μετῴκιϲαν. νεμεϲᾷ τε καὶ ἀγανακτεῖ ὁ Καῖϲαρ, ὅτι μὴ ἀνέϲτηϲαν ἁπαξάπανταϲ Σαβείρουϲ τε καὶ Ἀλβανούϲ.

[*](2815 ὁ sq. Aelian. fr. 41 2316 ═ Syn. Laur. et Gud. 2317 ═ P, Ba 91, 24 ct. 95, 20, Η 2318 cf. Ba 95,19 ═ H, Ap. S. 32, 13; Ambr. 2173 2319 οἱ sq. Diod. 40, 1 ═ EL. 409, 31 — 33 2320 ═ Ba 88, 19 cf. P; Cratin. fr. 20 2321 — ἀπείπαϲθαι Harp. P, Ba 92, 4 ἀνεϲκευαϲμένοι sq. ═ P, Ba 92, 1 2322 ═ P, Ba 92, 2 2323 οἱ sq. Men. Prot. fr. 48, FHG 4, 252 ═ EL 209, 20— 23 2325 Θουκυδίδηϲ cf. Thugenides fr. 5 (3, 378 K.) ἀνεύρηκεν sq. ═ P. Ba 92, 8 cf. Et. Sym. (ed. Gsf. 266f), H v. ἀνεϲπάκαϲιν; Men. com. fr. 429 2326 ═ P, Ba 92, 6, H 2328 δράκοντεϲ sq. Aelian. fr. 252 2329 ἐλεύθεροϲ sq. Eunap. fr. 36, FHG 4, 27 2330 νεμεϲᾷ sq. Men. Prot. fr 41, FHG 4, 242 ═ EL 201, 7—9)[*](2315 Aelian. cf. v. ἐγκρατήϲ 2324 cf. 2073 init. 2328 ἐκώλυον cf. 3550 Aelian. cf. 1968 et v. ἐδείμαντο 2329 Eunap. cf. v. Αἰλιανόϲ 2 et v. Συέδρων 2330 Men. cf. v. Σάβειροι et 2906)[*](A(GITFSM))[*]( 5 ἀναπαύϲαιμι] ἀναπείϲαιμι Ba Hes. Ap. ἀναπνεύϲαιμι Ambr. 14 Ἄβαροι] βάρβαροι F (ut saepe) 18 Θουκυδίδηϲ] Θουγενίδηϲ Mein. fr. com. 4, 594 (vereor ut recte) 19 πεποθε (sine acc.) A πένπονθε G πέπονθε rell. πόθεν Phot. Ba, Et. 26 ψυχὴν S ec Mac, v. Αἰλιανόϲ, τύχην AGITS ac Μγρ)
209

2331 Ἀνέϲτιοϲ: ἄοικοϲ. μηδὲν ἐϲ Λυϲίϲτρατον, μηδὲ Θούμαντιν [*](Σ) τὸν ἀνέϲτιον αὖ λυπεῖν ἑκούϲῃ καρδίᾳ. οὗτοι ὡϲ πένητεϲ διεβάλλοντο.

[*](Ar.)

2332 Ἀνεϲτομώθηϲαν: ἀνεκρούϲθηϲαν, ἡ ἐπληρώθηϲαν.

[*](Σ)

2333 Ἀνεϲύρατο: ἐγύμνωϲεν.

[*](Σ)

2334 Ἀνέϲφηλεν: ἀνέζηϲεν.

[*](Σ)

2335 Ἀνέϲχετο: ἀνέτεινεν.

[*](Σ)

2336 Ἀνεϲχήκει: ἀνέτειλε. καὶ ἡ ϲελήνη ἀνεϲχήκει λαμπρὰ, οἷα [*](Ε?) δὴ οὐ πολὺ πανϲελήνου ἀποδέουϲα.

2337 Ἄνετέ μ᾿, ἄνετε παρήγοροι. τάδε γὰρ ἄλυτα κεκλήϲεται. [*](Soph.) οὐδέποτ᾿ ἐκ καμάτων παύϲομαι, ἀνάριθμοϲ ὧδε θρήνων: Σοφοκλέου ἐξ Ἠλέκτραϲ πρὸϲ τὸν χορόν. ἀντὶ τοῦ ἐάϲατε, παύϲαϲθέ με παραμυθούμεναι, ὅ ἐϲτιν ἐπιτρέπετε ὀδύρεϲθαι καὶ αὔξετέ μου διὰ τῆϲ παραμυθίαϲ τὸν ὀδυρμόν. τὸ γὰρ θρηνεῖν τόν πατέρα ἄλυτόν μοι ἔϲται, ὅ ἐϲτιν οὐδέποτε παύϲομαι, ἀλλ᾿ ἀεὶ ἐν τῷ θρηνεῖν ἔϲομαι· οἷον οὐκ ἀριθμοῦϲα αὐτοὺϲ, ἀλλὰ δαψιλῶϲ χρωμένη. ἐν ὑπονοίᾳ δὲ κεῖται ἀνάνομοϲ, οἷον ἀεὶ νεμομένη ἐν αὐτοῖϲ καὶ οὔποτε χωρὶϲ οὗϲα τῆϲ τῶν δακρύων νομῆϲ. κεῖται δὲ καὶ ἀνάριθμοϲ, τουτέϲτιν ἐν θρήνοιϲ ἀριθμηθήϲομαι, ἀεὶ θρηνοῦϲα. 2338 Ἀνετίμων· τὸν πόλεμον τὸν πρὸϲ Ἀντώνιον ἐϲόμενον ὑπετόπουν [*](Ε) καὶ διὰ τοῦθ’ ἑαυτοὺϲ ἀνετίμων οἱ ϲτρατιῶται.

2339 Ἀνέτλη: ἔπαθεν, ἡπέμεινεν. παραβὰϲ δὲ τῆϲ ἀρᾶϲ ἀνέτλη. [*](Ε) καὶ αὖθιϲ· ἀνέτληϲαν γοῦν πολλὰ καὶ ποικίλα καὶ πανδημεὶ καὶ ἰδίᾳ [*](Ε) ἕκαϲτοϲ.

2340 Ἄνετον: Ὑπερίδηϲ τὸ ἀνειμένον θεῷ ἱερόν. λέγεται δὲ καὶ [*](Harp.) ἄνετοϲ βίοϲ, ὁ ἀνειμένοϲ καὶ μαλακόϲ.

2341 Ἀνετύφετο: ὑπεκαίετο, διηγείρετο. καὶ γὰρ ἀπαραίτητόν [*](Ε) τι μέγεθοϲ αὐτοῖϲ ὑπετύφετο φιλοτιμίαϲ λαβεῖν τὸν ἀρχιλῃϲτήν.

2342 Ἀνευάϲαι: τὸ εὐοῖ ᾆϲαι. ἔϲτι δὲ τοῦτο ὕμνοϲ εἰϲ Διόνυϲον.

2343 Ἀνευθέτου: ἀχρήϲτου.

[*](Σ)