Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2283 Ἀνεῳγμέναι Μουϲῶν θύραι: ἐπὶ τῶν ἐξ ἑτοίμου μεταδιδόντων [*](Prov.) ἢ λαμβανόντων τὰ κάλλιϲτα τῶν ἐν παιδείᾳ.
2284 Ἄνεωϲ: ὁ ἄφωνοϲ. ἐν Μυθικοῖϲ· ὥϲ φάϲαν· οὐδὲ ἄναξ ἄνεωϲ ἦν.
2285 Ἀνεπάγγελτοϲ: ἄκλητοϲ. Κρατῖνοϲ Διονυϲαλεξάνδρῳ· τῶν [*](Σ) βδελλολαρύγγων ἀνεπαγγέλτων αὐτῶν φοιτήϲαϲ ἐπὶ δεῖπνον.
2286 Ἀνέπαλτο: ἀνεπήδηϲεν.
[*](Σ)2287 Ἀνεπαρίαϲαν: εἰϲ μετάμελον ἦλθον. ἐπειδὴ οἱ Πάριοι πολεμούμενοι [*](Prov.) ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνοχὰϲ τὸ πρῶτον αἰτήϲαντεϲ ἐπὶ τῷ δοῦναι τὴν πόλιν, εἶτα ϲυμμαχίαν ποθὲν προϲδοκήϲαντεϲ ἔλυϲαν τὰ ὁμολογηθέντα.
2288 Ἀνεπάτηϲαϲ: ἀντὶ τοῦ κατεπάτηϲαϲ.
[*](Σ)2289 Ἀνέπαφον: ἀνεύθυνον, καθαρὸν, ἀθιγὲϲ, ἀψηλάφητον. Μένανδροϲ [*](Σ) Περινθίᾳ· τὰ δ’ ἄλλα ἀνέπαφα ϲώματα οὐδέλη.
2290 Ἀνεπαφρόδιτοϲ: ὁ μὴ ἐπίχαριϲ καὶ ἀηδήϲ.
[*](Σ)2291 Ἀνεπαίϲθητον: οὗ αἴϲθηϲιϲ οὐκ ἔϲτιν.
2292 Ἀνεπίδικα: τῶν μὴ θεμένων διαθήκαϲ ἐπιδικάζεϲθαι τοῖϲ [*](Σ) κλήροιϲ ὁ νόμοϲ ϲυγχωρεῖ τοὺϲ ἐγγυτάτω γένουϲ, ὅϲα ὡϲ υἱόϲ τιϲ ἢ υἱδοῦϲ τοῦ τετελευτηκότοϲ ἀξιοῖ κατέχειν. ταῦτα ἀνεπίδικα λέγεται.
2293 Ἀνεπιεικέϲ. ἀνοίκειον, ἀπρεπέϲ. Ἀρριανόϲ· ὁ δὲ Ἀλέξανδροϲ τοϲοῦτον ἀνεδέηϲεν ἀνεπιεικέϲ τι ἐϲ τοῦτο ἐργάϲαϲθαι ἢ ἀποδείξαϲθαι, [*](Ε) ὥϲτε καὶ αὐτὸ τὸ χωρίον ἐκεῖνο ἐπιτρέψαι.
[*](2282 — ἠνοίχθηϲαν cf Ambr. 2143 ἀνέῳγεν — ἀνεῴγετο + ἥδ’ sq. ═ P, Ba 92, 29 — 93, 10 cf. Thom,; λέγει— πολλαχοῦ ═ P, Ba 93, 11; Ἀμειψίαϲ fr. 14 ἥδ᾿ —θύραν Men. com. fr. 243; Θετταλῇ— ἀνέῳχεν Men. com. fr. 229; οἵ δ—ἐγώ Eup. fr. 220; οὐδείϲ sq. Pherecr. fr. 86 2283 ═ Zen. I 89 2284 — ἄφωνοϲ ═ Ambr. 1829 cf. sch. B 323, H ὡϲ sq. Babr. p. 218 2285 — Κρατῖνοϲ (fr. 44) cf. Poll. 6, 12; — ἄκλητοϲ ═ Ba 91, 5, H 2286 ═ P, Ba 90, 24 2287 ═ Zen. II 21 2288 ═ Ba 90, 25, P 2289 — ἀψηλάφητον ═ P; — ἀθιγέϲ ═ Ba 90, 28; ἀψηλάφητον ═ H; τά sq. Men. com. fr. 400 2290 ═ P, Ba 90, 29 Et. M. 104, 23 2292 ═ P, Ba 91, 2 ct. Bk. 183, 26 2293 ὁ sq. Arr. 4, 21, 9)[*](2281 ex 1925; Z 216)[*](1 ἀνεξεύρητον] ἀνεξερευρητον F ἀνεξερεύνητον pr. cf. p. 204, 28 2281 om. FS A(GITFSM) 5 ἀνέῳχεν AS ἀνέῳγεν rell ἀνέῳχαϲ Phot. Ba 6 οἵ δ’] οἵ A ὅν Ba ὧν Phot. ἥδ pr. ἡδί δ᾿ Porson Adv. 283 ἥν δ’ Bhd. 13 βδελλολαρύγγων ITM βδελολαρύγγων F βδελλαρύγγων G βδελλοιαρύγγων A βδελλοφαρύγγων S αὐτῶν] αὐτῷ pr. 21 οὐδέλη] οὐδ’ ἕλῃ S Kust, om. T; ἴϲωϲ βδέλλῃ ss. lM 22 Ἀνεπαφρόδιτοϲ] Ἀνεπαφροδίτηϲ A 28 τοῦτο] τοϲοῦτο GIT 29 αὐτό] αὐτῷ S ἐκεῖνο FS Arr. ἐκείνῳ rell.)2294 Ἀνεπικλήτωϲ: μηδὲν ἐγκληθέντεϲ. Θουκυδίδηϲ· οἵ τε πρέϲβειϲ [*](Ε) ἑκατέρων ἀπῆλθον ἐπ’ οἴκου ἀνεπικλήτωϲ. καὶ Ἰώϲηποϲ· [*](Ε) ἄξιον δέ μοι τυγχάνειν ϲοῦ χρηϲτοῦ, ἀνεπίκλητόν ϲοι παραϲχόμενοϲ τὴν ἐμαυτοῦ πίϲτιν.
2296 Ἀνεπίπληκτοϲ: ᾧ οὐδεὶϲ ἐπιπλήττει ἁμαρτάνοντι. Εὔπολιϲ.
2297 Ἀνεπιϲήμαντον: ἀκλεᾶ, ἄδοξον. Πολύβιοϲ· οὐκ ἄξιον [*](Ε) ἀνεπιϲήμαντον παραλιπεῖν τὸν Ἀϲδρούβαν, ἄνδρα ἀγαθὸν γενόμενον.
2298 Ἀνεπιϲταθμεύτουϲ: ϲταθμὸν μὴ δεχομένουϲ ἤτοι ἀγγαρείαν. [*](Ε) Πολύβιοϲ· ϲυγχωρεῖν τὸν βαϲιλέα Φίλιππον Θαϲίουϲ ἀφρουρήτουϲ, ἀφορολογήτουϲ, ἀνεπιϲταθμεύτουϲ. ἢ ϲταθμὰ μὴ δεχομένουϲ, τούτεϲτιν ζυγοϲτατουμένουϲ.
2299 Ἀνεπιϲτάτητον: ἀφύλακτον. καὶ Ἀνεπιϲτάτωϲ, ἄνευ [*](Ε) ἐπιϲταϲίαϲ. οὐκ ἄξιον ἀνεπιϲτάτωϲ παραδραμεῖν περὶ τῶν τοιούτων.
2300 Ἀνεπίτροποϲ· οὔτε γὰρ Ἀγαμεμνονίδηϲ παῖϲ ἀνεπίτροποϲ, οὔθ᾿ ὁ παρὰ τὸν Ἀχέροντα θεὸϲ ἀνάϲϲων.
2301 Ἀνεπιφάτωϲ: ἀπροϲδοκήτωϲ, ἀμιγῶϲ, καταμόναϲ. ἐντειλάμενοϲ [*](Ε) ἀνεπιφάτωϲ ἐντυχεῖν τῷ βαϲιλεῖ καὶ ἀναδοῦναι τὴν ἐπιϲτολήν. ἢ ἀφθόνωϲ.
2302 Ἀνεπόλει: ἀνέπραττεν, ἀνέϲτρεφεν εἰϲ ἑαυτὸν τὰ μαθήνατα.