Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
2203 Ἀναιϲίμου: ἀνήλιϲκε, κατεδαπάνα. καὶ Ἀναιϲιμοῦν παρὰ Ἡροδότῳ ἀντὶ τοῦ δαπανᾶν, ἀναλίϲκειν. καὶ Ἀναιϲιμῶϲι, καταναλίϲκωϲι. [*](Hdt.) τὰϲ δὲ γυναῖκαϲ ἀπέπνιξαν, ἵνα μὴ τὸν ϲῖτον ἀναιϲιμῶϲιν.
[*](Ε)2204 Ἀναίϲχυντοϲ καὶ ϲιδηροῦϲ ἄνθρωποϲ: ἐπὶ τῶν ἀπηρυθριακότων [*](Σ) καὶ μηδεμίαν μεταβολὴν τοῦ τρόπου ποιουμένων.
2205 Ἀναίτιοϲ παρὰ ἀφροϲύνῃ: ἀντὶ τοῦ ἀνέγκλητοϲ ἐπὶ [*](Σ) ἀφροϲύνῃ.
2206 Ἄναιτοϲ: ἀβλαβὴϲ καὶ ἀναιτίατοϲ. Σοφοκλῆϲ· πόλιϲ δέ ϲοι [*](Soph.) κακῶν ἄναιτοϲ τῶνδ’ ἀπαλλαχθῇ χθονόϲ.
2207 Ἀνέβαλλεν· Ξενοφῶν· ὁ δὲ Τηρίβαζοϲ φίλοϲ ἦν τῷ βαϲιλεῖ, [*](Ε) καὶ, ὁπότε παρείη, οὐδεὶϲ ἄλλοϲ βαϲιλέα ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνέβαλλεν. ἀντὶ τοῦ ἀνεβίβαζεν.
2208 Ἀνέβαλλεν: ἀναβολὴν ἐδίδου.
[*](Σ)2209 Ἀνεβάλλετο: προοιμιάζετο, ἀνεκρούετο, ἐνήρχετο, καὶ ἀντὶ [*](Σ) τοῦ ὑπερετίθετο. Ἀρριανόϲ· ἀνεβάλλετο τὴν τῆϲ ἄλληϲ χώραϲ [*](Ε) δήωϲιν, οἰόμενοϲ ἐνδώϲειν Ἀθηναίουϲ. Ἀναβολὰϲ γὰρ καὶ τὰϲ [*](Σ) ἀνακρούϲειϲ καὶ τὰϲ ἀρχάϲ. ὅθεν καὶ τὸ ἤρχετο καὶ ἀπήρχετο. καὶ Ἀνεβάλλοντο, ἀντὶ τοῦ ἐϲχηματίζοντο.
2210 Ἀνέβηϲεν: ἀντὶ τοῦ ἀνεβίβαϲεν. Ἡρόδοτοϲ.
[*](Σ)2211 Ἀνεβίω: ἀνέζηϲε. καὶ Ἀνεβιωϲάμην, ἀντὶ τοῦ ἀναβιῶναι [*](Σ) ἐποίηϲα. Κράτηϲ. Ἀναβιώϲκεται καὶ Ἀναβιώϲκει μᾶλλον ἢ ἀναβιοῖ· λέγουϲι δὲ καὶ ἀναζῆν.
2212 Ἀνεβόηϲεν οὐράνιον: ἀντὶ τοῦ μέγα καὶ οὐρανοῦ ἐφικνούμενον.
[*](Σ? (Ar.))2213 Ἀνεβορβόρυξαν: ἀνέκραγον.
[*](Ar.?)2214 Ἀνεβρύαξαν: ἀνεθορύβηϲαν, ἀνέκραγον. Ἐκβαλεῖν δὲ λέγουϲιν [*](Ar.) ἰδίωϲ τὸ κροῦϲαι ταῖϲ ναυϲίν.
[*](2203 ἀναιϲιμοῦν—ἀναλίϲκειν gl. Hdt. 1, 72 ═ P, H τάϲ sq. Hdt. 3, 150, 2 2204 ═ P, Phryn.(?) fr. 178; l. Eust. O. 1940, 56 cf. Ar. Ach. 491 2205 ═ P cf. Xen. Cyr. 1, 5, 10 2206 Soph. OC 785—6 c. sch. 2207 — ἀνέβαλλεν alt. Xen. An. 4, 4, 4 2208 ═ P, Ba 88, 3 2209 — ὑπερετίθετο + ἀνβόλαϲ sq. ═ Ba 88, 1, 87, 28, 88, 2 cf. P; — ἀνεκρούετο ═ Σc, sch. α 155 cf. H Ἀρριανόϲ sq. exc. SB Berl. 1890, 575 cf. Kaerst ap. PW 1, 2506, Jahn Bph W 33, 424 2210 ═ P, Ba 88, 8; Hdt. 1, 80, 2 2211 ═ P, Ba 88, 4: Crat. fr. 45 2212 cf. Ba 94, 17 (═ Phryn. fr. 182), Phryn. 4, 6, sch. Ar. Ran. 781 2213 cf. sch. Ar. Eccl. 433 2214 sch. Ar. Eq. 602)[*](2204 cf. v. ϲιδηροῦϲ ἄ. 2206 Z 170 2207—10 Z 208 — 9 2207 hinc v. παρείη; Xen. cf. v. Τιρίβαζοϲ 2208 cf. 1810 2211 cf. 1806—7 2212 cf. v. οὐράνιον 2213—4 Z 209 2213 cf. v. ἐμβαλεῖϲ)[*](1 Ἀναιϲίμου] Ἀναιϲίμουν GIT ἀνήλιϲκε] ἀνήλιϲκε καί GIT 2 καί— A(GITFSM) καταναλίϲκωϲι om. S ἀναιϲιμῶϲι AFIac ἀναιϲιμοῦϲι GIccTM καταναλίϲκωϲι AF καιαναλίϲκουϲι M καὶ ἀναλίϲκουϲι Iac ἀναλίϲκουϲι T 8 καί om. GT sch. 14 προοιμιάζετο] ἐπροοιμιάζετο GIT ἀντὶ τοῦ προοιμιάζετο S 14. 15 καὶ|ἀντὶ τοῦ om. S 19 ἀντὶ τοῦ om. S Ba 21 ἀναβιώϲκει] ἀναβιώϲκειν A 23 οὐρανοῦ] μέχριϲ οὐρανοῦ cf. Ba 25 ἀνέκραγον] ἀντὶ τοῦ ἀ. S 26 ἀνεθορύβηϲαν] ἐθορύβηϲαν S ἐκβαλεῖν] ἐμβαλεῖν sch., v. ἐμβαλεῖϲ )2216 Ἀνέγνωϲαν: ἀνέπειϲαν, ἀνεδίδαξαν. ἠρέθιϲαν. Ἡρόδοτοϲ· [*](Ε) τοῦϲ ὀνειροπόλουϲ ἀνεϲκολόπιϲεν, οἵ μιν ἀνέγνωϲαν μετεῖναι τὸν Κῦρον.
2217 Ἀνέγρετον: ἀνυπόϲτροφον.
2218 Ἀνεδέχετο: προϲεδέχετο, ἐξυπέμεινεν. ὁ δὲ ἀνεδέχετο τὴν [*](Ε) Ἀϲδρούβου παρουϲίαν. καὶ ἀντὶ τοῦ ἐξήνεγκεν. ὁ δὲ τούτοιϲ [*](Ε) πιϲτεύων ἀνεδέχετο τὸν πρὸϲ Ἀριαρήθην πόλεμον.
2219 Ἀνεδείματο: ἀνῆλθεν. ἀνῳκοδόμηϲε, κατεϲκεύαϲεν.
2220 Ἀνέδην: δαψιλῶϲ, ἀκωλύτωϲ, κατακόρωϲ, ὡϲ ἔτυχεν. Ἀρριανόϲ· [*](Ε) οἱ δὲ τοῖϲ φρέαϲι φύλακαϲ ἐπέϲτηϲαν, ὡϲ μὴ ἀνέδην ὅπωϲ τιϲ ἐθέλοι ὑδρεύεϲθαι, ἀλλ’ ἐϲ τὸ κοινὸν ξυλλέγεϲθαι πᾶν ὅϲον περ ἀνιμῷτο τοῦ ὕδατοϲ· ἐκεῖθεν δὲ διανομὴν γίνεϲθαι τὴν ἴϲην ἑκάϲτοιϲ. [*](Anth.) καὶ αὖθιϲ· τὸ δίθυρϲον, τὸ λογχωτὸν, καὶ τὸ περιϲφύριον, οἷϲ ἀνέδην [*](Ε) ἐβάκχευεν, ὅτ’ ἐϲ Διόνυϲον ἐφοίτα. καὶ αὖθιϲ· τὸ ἱερὸν περιϲτοιχίϲαντεϲ οὐκ εἴων τοὺϲ βουλομένουϲ καὶ δεομένουϲ τοῦ Πιθίου ἀνέδην [*](Ε) παριέναι. ἀντὶ τοῦ ἀκωλύτωϲ. καὶ αὖθιϲ· ἀνέδην ἐξεπόρθουν μετὰ ἀγριότητοϲ ἅπαντεϲ. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ ἀνέδην διητᾶτο.
2221 Ἀνεδήϲατο: ἀπηνέγκατο. ὁ δὲ τὰ πρακτέα ὀρθῶϲ διατάττων πολλὰϲ ἀνεδήϲατο νίκαϲ.