Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ)

2063 Ἀναϲειράζει: ἀνθέλκει, ἀνατρέπει. ἐν Ἐπιγράμμαϲι• ἂψ [*](Anth.) ἀναϲειράζω, καὶ πάλιν ἄγχι μένω. Ἀναϲειράζω οὖν τὸ ἀναχαλινῶ.

[*](Σ)

2064 Ἀναϲηκῶϲαι: ἀνταποδοῦναι ἢ ἀναλαβεῖν, ὥϲπερ οἱ ἱϲτάντεϲ. οἶον ἐξιϲῶϲαι τῷ λείποντι ἢ πλεονάζοντι. οὕτωϲ Ἀριϲτοφάνηϲ.

2065 Ἀνά: ϲημαίνει καὶ τὸ κατά. Ξενοφῶν· ἐλαύνων ἀνὰ κράτοϲ [*](Ε) ἱδροῦντι τῷ ἵππῳ.

[*](Σ)

2066 Ἀνάϲιλλοϲ: ἀναφαλαντίαϲ.

[*](Ar.)

2067 Ἀνάϲιμον: ἄμορφον. καὶ μηδὲν πρότερον ἀναϲποδῆϲαι ἀνάϲιμον ἢ πρεϲβύτερον. οὐ γὰρ ἀνάϲχετον τοῦτό γ’ ἐλευθέρῳ.

[*](Σ)

2068 Ἀναϲκαλεύων: ἀνακινῶν, ἀδημονῶν, ἀναλογιζόμενοϲ.

[*](Σ)

2069 Ἀναϲκευαϲάμενοι: ἀπάραντεϲ.

[*](Σ)

2070 Ἀναϲκευαϲθείϲηϲ τῆϲ τραπέζηϲ φηϲὶ Δημοϲθένηϲ• οἷον ἀναϲτάτου γενομένηϲ.

[*](Σ)

2071 Ἀναϲκινδυλευθῆναι: ἀναϲκολοπιϲθῆναι, ἀναϲταυρωθῆναι. [*](Δ) ὁ ἐνεϲτὼϲ Ἀναϲκολοπίζω.

[*](Ε?)

2072 Ἀναϲοβηθείϲ διαταραχθείϲ. ὁ δὲ πρὸϲ τὴν ἀγγελίαν [*](Ε) ἀναϲοβηθεὶϲ ματαίωϲ ἀνίϲταται εὐθύϲ. καὶ αὖθιϲ• τοὺϲ δὲ ἵππουϲ εἶναι ἀγρίουϲ ὑπό τε τῷ ἀήθει τοῦ δεϲμοῦ, καὶ ὑπὸ τοῦ ἀπηρτημένου βάρουϲ ἔτι μᾶλλον ἀναϲοβηθένταϲ διαφορῆϲαι αὐτόν.

[*](Ε)

2073 Ἀναϲοβηθείϲ: αἰτιατικῇ. ἀνακτηϲόμενοϲ. τὴν τε χώραν, καὶ τὰϲ πόλειϲ, ἃϲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολωλεκότεϲ ἕκαϲτοι τυγχάνουϲιν, Ε ἀναϲώϲων. τουτέϲτιν ἀναλαβών. καὶ Αἰλιανόϲ· οὔ τι προϲδοκῶν τὸν τόπον τὸν προειρημένον δυνήϲεϲθαι αὐτοὺς ἀναϲῶϲαι καὶ κομία- [*](2062 ὁ— ἐπαγγειλάμενοϲ Diod. 14, 10, 3 (falso Polyb. fr. 106) ἀναϲείϲαϲ sq. Harp. ═ P; Dem. 25, 47 2063— ἀνατρέπει ═ P. Ba 85, 10 ἄψ— μένω Anth. 5, 240, 2 2064— πλεονάζοντι ═ P; Ar. fr. 743 2065 κατά cf. Ap. 30,16, H ἐλαύνων sq. Xen. An. 1, 8. 1 2069 ═ P 2067 Ar. Eccl. 939—941 c. sch. 2008 ═ P, Ba 85, 11 2069 — P, Ba 85, 14 2070 ═ P; Dem. 33, 9 2071 — ἀναϲταυρωθῆναι Tim. ═ P cf Et. M. 100, 49: ἀναϲκολοπι- ϲθῆναι ═ H cf. sch. Pl. Rep. 362a ἀναϲκολοπίζω Ambr. 2303 2072 τούϲ sq. Arr. Parth. P. p. 63 2073 αἰτιατικῇ Synt. Gud. cf. Laur. τήν —ἀναϲώϲων alt. Polyb. 3, 77. 6 ὅτι sq. Aelian. fr. 134) [*](2063 hinc 4720 2066 cf. 2117; Z ζ 168 2067 hinc 2075; Z 168 2071 cf. Z2 06 2072 Arr. cf. v. διαφορουμένηϲ, hinc v. διαφορῆϲαι 2073 ἄνακτηϲόμενοϲ cf. 2324) [*](A(GITFSM))[*]( 1 ἀναϲείων Diod. ἐρεθίζων omnes 5 ἀναϲειράζω alt. —ἀναχαλινῶ om. TF post vs. 4 Ἐπιγράμμαϲι l post ἀνθέλκει 5 οὖν τό om. 8 Ἀνά: ϲημαίνει A Ἀ ναϲημαίνει rell. τό] τῷ GIT ξεωοφῶν AF Ξενοφῶνται M Ξενοφῶντι GI ντ TS 11 ἀναϲποδῆϲαι GSM ἀναποδῆϲα AITF 13 Ἀναϲκαλεύων A 17 Ἀναϲκινδυλευθῆναι rell cf, Phot. Pt cf. Tim. Bes Zon. Ἀνακινδυλευθῆναι A Ἀναϲκινδαλευθῆναι rell. cf. Phryn. 48, 1 ἀναϲταυρωθῆναι —18 ἀναϲκολοπίζω om. S 21 ἀήθει GIT ἄνθει rell. 24 ἀπολωλεκότεϲ GTM ac Polyb. ἀπολολωκότε S ἀπολελωκότεϲ rell. 26 δυνήϲεϲθαι TFS δυνήϲεϲθε M δυνήϲαϲθαι AGI)

187
ϲθαί ποθεν• ἀλλ’ ἵνα ὑπὲρ ὧν ἐπλημμέληϲαν κακίᾳ φθάνοντεϲ, ἐν τῷ δευτέρῳ κινδύνῳ τε ἰϲωθῶϲι κολαϲθέντεϲ.

2074 Ἀναϲπᾷ: ἀντὶ τοῦ καταλύει, ἢ ἀναιρεῖ. Θουκυδίδηϲ. ἢ Ἀναϲπᾶν, [*](Σ) τὸ ἀντλεῖν ὕδωρ. κάδουϲ ἀναϲπῶν, φηϲὶ Φερεκράτηϲ. καὶ Ἀναϲπῶν, οὐδετέρωϲ, διὰ τοῦ ω μεγάλου.

[*](Δ)

2075 Ἀναϲποδῆϲαι· ζήτει εἰϲ τὸ ἀνάϲιμον.

2076 Ἀναϲταδόν. ἀνιϲτάμενοι.

[*](Σ)

2077 Ἀναϲτάϲιοϲ, Ῥωμαίων βαϲιλεύϲ. οὗτοϲ ἐπὶ τὸ χεῖρον τραπεὶϲ [*](ΕV) πᾶϲαν ὁμοῦ τὴν βαϲιλείαν εἰϲ ἀριϲτοκρατίαν μετέϲτηϲε, τὰϲ μὲν ἀρχὰϲ ἁπάϲαϲ ἀπεμπολῶν καὶ τοῖϲ ἀδικοῦϲι ϲυγχωρῶν καὶ πρόϲ γε χρημάτων ἀκόρεϲτον ἐπιθυμίαν τραπεὶϲ, ὡϲ κενὰϲ ἐντεῦθεν γενέϲθαι καταλόγων τὰϲ ἐπαρχίαϲ, καὶ πρὸϲ τὸ ἄηθεϲ καὶ ξένον καταπεπλῆχθαι τοὺϲ ἄνδραϲ. οὐδὲ γὰρ ὅπλοιϲ τοὺϲ ἐπιόνταϲ βαρβάρουϲ ἠμύνετο, ἀλλὰ χρήμαϲι τὴν εἰρήνην ἐξωνούμενοϲ διετέλει. πρὸϲ δέ γε τούτοιϲ καὶ τὰϲ τῶν τελευτώντων οὐϲίαϲ ἐπολυπραγμόνει, κοινὴν ἅπαϲι δωρούμενοϲ τὴν πενίαν. ὧν γὰρ αὐτὸϲ ἐλάμβανε τὰϲ οὐϲίαϲ, τούτοιϲ μετ᾿ ὀλίγον διεδίδου τῷ τῆϲ εὐϲεβείαϲ τρόπῳ• καὶ ὧν ἐγύμνου πόλεων τοὺϲ ἐνοικοῦνταϲ, τὰϲ οἰκοδομὰϲ ἀνενέου, ὡϲ καὶ τὴν ἐνεγκαμένην ἐπιμελῶϲ κοϲμῆϲαι καὶ τριϲὶ περιβαλεῖν ϲτεφάνοιϲ. ἐπὶ δὲ τούτου δειναὶ ταῖϲ κατὰ Λιβύην πόλεϲιν ἐπέϲκηψαν θλίψειϲ ὑπὸ τῶν καλουμένων Μαζικῶν. ἐδέδοντο γὰρ θυγατριδῷ Μαρίνου ἐϲ ἡγεμονίαν ἀνδρὶ νέῳ καὶ πολὺ τὸ κοῦφον κεκτημένῳ• καὶ μετ’ ἐκεῖνον αὖθιϲ Βαϲιανῷ τῷ παιδί. ὁ δὲ οἶϲ ἔπραξε παντοίωϲ τὰϲ τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἄρξαντοϲ ὑπερβαλόμενοϲ ἀϲελγείαϲ ἔδωκε Λίβυϲιν αἱρεῖϲθαι τὰ πρότερα, καὶ ταῦτα τοῖϲ μὲν πενίαϲ, τοῖϲ δὲ θανάτου μνήμην καταλείψαντα. οὕτωϲ, εἰ δέοι εἰπεῖν, οἵ τε ἀφ’ αἵματοϲ τὴν Μαρίνου παρευτυχήϲαντεϲ εὔνοιαν τοῖϲ Λιβύων διαφερόντωϲ καὶ Αἰγυπτίων ἐνεφορήθηϲαν κτήμαϲιν. ὅτι ἐπὶ Ἀναϲταϲίου τοῦ βαϲιλέωϲ ἦν ὁ ἅγιοϲ Θεοδόϲιοϲ, ὁ κοινοβιάρχηϲ. αἱρετικὸϲ δὲ ἦν οὗτοϲ ὁ Ἀναϲτάϲιοϲ. ὅτι Ἀναϲτάϲιοϲ αὐτὸϲ ὁ βαϲιλεὺϲ [*](Ε?) ἔκτιϲε τὸ μακρὸν τεῖχοϲ πρὸ μιλίων τῆϲ πόλεωϲ ξ΄, διατείναϲ ἐκ τῆϲ κατὰ ἄρκτον θαλάϲϲηϲ εἰϲ μεϲημβρίαν μῆκοϲ μὲν μιλίων ν΄, εὖροϲ δὲ ποδῶν κ΄· καὶ τῷ Ἰουλιανοῦ λιμένι προβόλουϲ τίθηϲιν. ὁ αὐτὸϲ κτίζει καὶ τὸν μέγαν τρίκλινον, τὸν ἐν Βλαχέρναιϲ, ὃϲ [*](2074 — Φερεκράτηϲ (fr. 180) ═ P; Thuc. 6, 100, 3; ἀναϲπᾶν —ὕδωρ ═ Et. Sym. (ed. Gsf. 266 d) 2076 ═ P, Ba 85, 15, H cf. sch. I 667 2077 — vs. 27 κτήμαϲιν lo. Antioch. fr. 215—6, FHG 4, 621 ═ EV 1, 205, 5—206, 2) [*](2074 cf. 2011 2075 ex 2067 2077, vs. 27 ὅτι—29 Ἀναϲτάϲιοϲ pr. cf. v. Θεοδόϲιοϲ 3. vs. 29 ὅτι—32 κ΄ hinc v. τεῖχοϲ μακρόν; vs. 33 ὁ αὐτόϲ sq. hinc v. τρίκλινον) [*](2075 ex M; Ἀναϲποδῆϲαι• ἀνάϲιμον ἄμορφον καὶ μηδὲν πρότερον ἀναϲποδῆϲαι A(GITFSM) ἀνάϲιμον ἢ πρεϲβύτερον· οὐ γὰρ ἀνάϲχετον τοῦτο γ’ ἐλευθέρῳ mg. A 11 κέναϲ Mec Vales. καινάϲ rell. Exc. γενέϲθαι om. M 20 Μαζικῶν AM Exc. Λαζικῶν GITS 23 ὑπερβαλόμενοϲ A Exc. ὑπερβαλλόμενοϲ rell. 29 αὐτόϲ om. M 30 ξ΄] ρ΄ A ἕξ I 32 προβόλουϲ] προμόλουϲ GIT 33 μέγαν] μέγα A cp. S)

188
Ἀναϲταϲιακὸϲ μέχρι τῆϲ δεῦρο λέγεται• καὶ τὴν κινϲτέρναν τὴν Μωκιϲίαν.

[*](Suid.)

2078 Ἀναϲτάϲιοϲ Σελεντιάριοϲ· ὁ μετὰ ταῦτα βαϲιλεύϲαϲ• ζήτει ἐν τῷ φατρία. ζήτει περὶ τῆϲ τριημέρου ἀναϲτάϲεωϲ τοῦ Χριϲτοῦ ἐν τῷ αὐτὴ.

2079 Ἀνάϲταϲιϲ: ἐπειδὴ ὁ θάνατοϲ παρὰ φύϲιν εἰϲῆλθεν, ἡ δὲ ἀνάϲταϲιϲ κατὰ φύϲιν. ὁ γὰρ πρωτόπλαϲτοϲ πρὸ τῆϲ παραβάϲεωϲ ἀθάνατοϲ ἦν. ἀνάϲταϲιϲ δὲ λέγεται, ἐπειδὴ τὸ φθαρὲν πλάϲμα διὰ τῆϲ ἁμαρτίαϲ ὀρθοῦται διὰ δικαιοϲύνην. εἰ γὰρ παρέμεινεν ὁ Ἀδὰμ τῇ ἐντολῇ, ἔμεινεν ἂν ζῶν. ἀνάϲταϲιϲ οὖν ἡ δευτέρα ϲτάϲιϲ καὶ ἡ τῆϲ μακροθυμίαϲ τοῦ θεοῦ παῦλα.

[*](Σ)

2080 Ἀνάϲταϲιϲ: ἀντὶ τοῦ ἀναϲτάτωϲιϲ. Πολύβιοϲ• Μάϲϲονα δὲ [*](ΕV) Καρχηδόνι αἴτιον τῆϲ ἀναϲτάϲεωϲ γενέϲθαι, πάμπαν τὴν ἀϲθενῆ Ῥωμαίοιϲ ὑπολιπόντα.

[*](Σ)

2081 Ἀνάϲτατοϲ: κατεϲτραμμένοϲ. καὶ Ἀναϲτάτωϲ, πεπορθημένωϲ. [*](Rhet.) ὁ διά τινα ϲυμφορὰν ἢ δίκην καταλιπῶν τὴν οἰκείαν καὶ ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ διαγενόμενοϲ. εἴρηται δὲ καὶ ἐπὶ πόλεων ἑαλωκυιῶν καὶ οἴκων ἐξερημωθέντων τὸ ἀνάϲτατον.

[*](Σ)

2082 Ἀνάϲτατοι: πλακοῦντοϲ εἶδοϲ. οὗτοι δὲ αὐταῖϲ ταῖϲ Ἀρρηφόροιϲ ἐγίνοντο. ἐλέγοντο δέ τινεϲ πλακοῦντεϲ καὶ χαρίϲιοι. οὗτοι δὲ ἀπὸ τῶν καταλειπομένων ϲυμμιγνύμενοι ἐγίνοντο, καὶ δημιουργοὶ πλάϲϲουϲιν. Ἀριϲτοφάνηϲ Δαιταλεῦϲι• πέμψω πλακοῦνταϲ ἑϲπέραϲ χαριϲίουϲ. οἱ δὲ ἀμφιφῶντεϲ γίνονται Μουνυχιῶνοϲ μηνὸϲ ϛ΄ ἐπὶ δέκα, οἳ καὶ εἰϲ τὸ Μουνυχίαϲ ἱερὸν τῆϲ Ἀρτέμιδοϲ κομίζονται. ὀνομάζονται δὲ ἀμφιφῶντεϲ, ὡϲ μέν τινεϲ ὅτι τότε γίγνονται, ὅτε ἥλιόϲ τε καὶ ϲελήνη πρωῒ ὑπὲρ γῆϲ φαίνονται• ὡϲ δὲ Ἀπολλόδωροϲ, ὁτι κομίζουϲιν αὐτοὺϲ δᾳδία ἡμμένα παραπηγνύντεϲ ἐπ’ αὐτῶν. φθόιϲ δέ εἰϲι πέμματα, ἃ τοῖϲ θεοῖϲ καὶ μετὰ τῶν ϲπλάγχνων ἔθυον. αἱ δὲ ϲελῆναι πέμματά εἰϲι πλατέα, κυκλοτερῆ• πέλανοι δὲ τὰ εἰϲ θεοὺϲ πέμματα• πόπανα δέ• καὶ ἐν Ἐρεχθεῖ τὰϲ ϲελήναϲ πελάνουϲ [*](2077 κινϲτέρναν sq. cf. Preger 245, 17 2080 — ἀναϲτάτωϲιϲ ═ P Πολύβιοϲ cf. Bys. Zt. 21, 418; Μάϲϲανα sq. App. Pun. 106 ═ EV 2, 229, 20 — 21 2081 — πεπορθημένωϲ ═ P, Ba 85, 16, 22; κατεϲτραμμένοϲ cf. H καταλιπών sq. cf. Bk. 211, 10, 183, 19, Et. M. 100, 8 2082 cf Paus. Att. fr. 94 ap. Eust l. 1165, 6—11; — χαρίϲιοι ═ P; — ἐγίνοντο cf. Ath. 3. 114a; — εἶδοϲ cf. H; χαρίϲιοι—χαριϲίουϲ cf. Ath. 14, 646 b, H; Ar. fr. 202; Eur. fr. 350) [*](2077 κινϲτέρναν sq. cf. v. 2078 ex v. φατρία et 4469 2080 App. cf. v. Μαϲανάϲϲηϲ 1 2081 Z 168 2082 cf. v. χαρίϲιον, 1781, v. φθόϊϲ, v. B 458 v. πόπανα; hinc v. ϲελῆναι et v. ἑβδομαῖοϲ) [*](A(GITFSM))[*]( 2078 om. GITF mg. A (— φατρία ad 2079 init., rell. ad fin.), post p. 187, 27 κτήμαϲιν M 3 Σελεντιάριοϲ M, v. φατρία, Σιλεντιάριοϲ AS ταῦτα—4 αὐτή] αὐτόν S ζήτει MζA 11 Μάϲϲανα] Μαϲανάϲϲη(ϲ) s. v. Exc. ct. p. 162, 13 12 Καρχηδόνι] Καρχιδόνιον A τήν] αὐτήν v. Μαϲανάϲϲηϲ 13 ὑπολίποντα AGT, v. Μαϲανάϲϲηϲ, ὑπολείποντα FSM 15 οἰκείαν AF Bk. 211, 11, οἰκίαν rell. 18 πλακοῦντοϲ] πλακούντων SM ac cf p. 158, 27 ταῖϲ om. A 20 καταλειπομένων] καταλιπομένων M ἐγκαταλιπομένων S 21 πλακοῦνταϲ] παλλακαῖϲ F, v. χαρίϲιον 22 ἐπί] πρὸϲ τοῖϲ GIT 23 οἳ καί] ἤ M κομίζονται] κολάζονται A 24 γίγνονται] γίνονται TS 29 post δέ lac. statuit Bekk.)

189
εἴρηκεν Εὐριπίδηϲ• καί μοι πολὺν γὰρ πέλανον ἐκπέμπειϲ δόμων, φράϲον ϲελήναϲ τάϲδε πυρίμου χλόηϲ. ἐπὶ δὲ ἓξ ϲελήναιϲ βοῦν ἕβδομον ἔπεττον, κέρατα ἔχοντα κατὰ μίμηϲιν τῆϲ πρωτοφυοῦϲ ϲελήνηϲ. ἔθυον μὲν οὖν καὶ ἐπὶ τέτταρϲι ποπάνοιϲ τοῦτον τὸν βοῦν καὶ ἐκάλουν αὐτὸν πέμπτον βοῦν. μᾶλλον δὲ ἐπὶ ταῖϲ ἕξ ἕβδομον βοῦν. ἐπὶ τῶν ἀναιϲθήτων.