Suidae lexicon

2043 Ἀνάργυροϲ: ὁ ἀργύριον μὴ κεκτημένοϲ, εἰ καὶ εἴη αὐτῷ [*](Rhet.) ἱκανὴ οὐϲία ἐξ ἑτέρων κτημάτων. Λυϲίαϲ ἐν τῷ περὶ τῆϲ Ἐπιγένουϲ [*](2028 ═ Ba 84, 21 cf. H; — ἄφευκτον ═ P 2029 ═ Ambr. 2134 2030 — ἀναμιμνήϲκεται ═ P, Ba 84, 20 μόνοϲ sq. Aelian. hist. an. 2, 54 2031 ἂν ἀπολῇϲ— πονούντων ═ Philol. Suppl. 6, 258 n. 140 2033 ═ P 2034— ῥήτοραϲ Ar. Eq. 357 — 8 c. sch. ἀναπονίπτρον sq. ═ P, Ba 84, 23; H v. ἀναποτρίπτον 2085— ἀνακαύϲαϲ cf. Ambr. 2149 ἀναφυϲήϲαϲ sch. I 433 ═ P cf. H 2037 ═ P, Ba 84, 25 2038 ═ P, Ba 84, 24 2039 ═ P; — διαϲάφηϲιϲ ═ Ba 84, 26; Eur. Her. 1256 2040 ═ Ba 84, 19, P, gl. Hom. Urb. 157 2041 — δῆλα ═ Ba 84, 27, P θάνατοϲ— ἐγένετο Nic. Dam fr. 9 FGrHist 2 ═ EV 1, 337,1 2042 ═ P; Callisth. fr. 49 2043 — κτημάτων ═ Bk. 216, 9; Lys fr. 93) [*](2030—1 hinc v. ϲκάροϲ 2031 Paroem. hinc v. ὕδωρ παραρρέει 2032 ex V. Σαρδανάπαλοϲ) [*](7 ἂν ἀπολῆϲ] ἀναπολῇϲ F ἀναπολούϲ S ἀναπολεῖϲ rell. 8 πτίϲϲων S (τύπτων add. A(GITFSM) mg.) cf. sch. Luc. 247, 13 πτύϲϲων A πίϲϲων M πίπτων F πίνων GIT πτύϲειϲ Paroem. 9 καί —θηλυκόν om. FS, supra l. 2030 M καί om. GIT θηλυκόν om. GIT 2032 om. GTF mg A, post vs. 8 πονούντων IM 10 Ἀναποληκοῦν] καὶ ἀ. A 11 καί AM om. IS 15 ἀναπόνιπτρον AFS Phot. ἀναπόνιπτον GITM 16 ἀνακαύϲαϲ GIT cf. Ambr. ἀνακλαύϲαϲ rell. 18 ἀντιτιθέναι] ἀνατιθέναι Phot. Ba 23 Ἀνάπυϲτα] Ἀνάπτυϲτα GI Phot. cf. Hes ἔκπυϲτα] ἔκπτυϲτα GI)

2044 Ἀναρρηγνύϲ: πλάττων, καταϲκευάζων, ϲυντιθείϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· ἐλαϲίβροντ᾿ ἀναρρηγνύϲ ἔπη. ἔχεται δὲ καὶ τοῦτο ἐμφάϲεώϲ τινοϲ μείζονοϲ.

2045 Ἀναρρηθῆναι: ἀνακηρυχθῆναι. καὶ Ἀνάρρημα , κήρυγμα. [*](Ε) καὶ Ἀνάρρηϲιϲ, ἀναγόρευϲιϲ. τοὺϲ μὲν ἀναρρήϲεων καὶ ϲτεφάνων ἀξιοῖ, τοὺϲ δὲ διηνεκεῖ παραπέμπει τιμωρίᾳ.

2046 Ἀναρίθμητοϲ: ἄπειροϲ. Σοφοκλῆϲ· ἅπανθ’ ὁ μακρὸϲ κἀναρίθμητοϲ χρόνοϲ φύει τ’ ἄδηλα καὶ φανέντα κρύπτεται. καὶ Ἀνάριθμοι, [*](Anth.) πλεῖϲτοι, ἄπειροι. εἰϲ ἐμοὶ ἄνθρωποϲ τριϲμύριοι• οἱ δ’ ἀνάριθμοι οὐδείϲ. ταῦτ᾿ αὐδῶ καὶ παρὰ Περϲεφόνῃ, φηϲὶν Ἡράκλειτοϲ.

2047 Ἀναρριπτεῖν καὶ Ἀναρρίψαι: ἀναλαμβάνειν. ὥϲτε πρὸϲ [*](Ε) τῇ αἰϲχύνῃ, ἣν πρὸ τοῦ καταλιπεῖν τὸν χάρακα ἠνέγκαντο, καὶ κίνδυνον οὐ τὸν ἐλάχιϲτον αὐτούϲ ἀναρρίψαι, ϲκοτίουϲ ἀπιόνταϲ διὰ [*](Σ) τῆϲ πολεμίαϲ. καὶ Ἀναρρίπτειν, μεταμελεῖϲθαι, μετατίθεϲθαι.

2048 Ἀνάριϲτοϲ: μᾶλλον δὲ ἀναρίϲτητοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πολυίδῳ• διὰ τῆϲ ἀγορᾶϲ τρέχω ἀναρίϲτητοϲ ὤν. Ἄλεξιϲ Καταψευδομένῳ· πάντωϲ ἀναρίϲτητοϲ οὐ δυνήϲομαι διακαρτερῆϲαι τηλικαύτην ἡμέραν. Ἀντιφάνηϲ Λευκαδίῳ• ἐνταῦθα ἀναρίϲτητοϲ εὐθὺϲ κιθαριεῖ. Τιμοκλῆϲ Νεαίρα· ἔπειτα τὸ διά τε ταῦτ’ ἀναρίϲτητοϲ ὤν. Μένανδροϲ δὲ ἀνάριϲτον. καὶ Ἀναρίϲτουϲ, μήπω ἠριϲτηκόταϲ. βουλόμενοϲ [*](Ε) ἀναρίϲτουϲ καὶ πρὸϲ τὸ μέλλον ἀπαραϲκεύουϲ λαβεῖν τοὺϲ ὑπεναντίουϲ.

2049 Ἀναρριχᾶϲθαι: τὸ πρὸϲ ἄναντεϲ ἐκβαίνειν ἅμα ταῖϲ χερϲὶν ἀντιλαμβανόμενον καὶ ϲτηριζόμενον. Ἀριϲτοφάνηϲ Εἰρήνῃ· ἔπειτα λεπτὰ καὶ μακρὰ ποιούμενοϲ, πρὸϲ ταῦτ’ ἀναρριχᾶτ’ ἂν εἰϲ τὸν [*](Δ) οὐρανόν. καὶ Ἀναρριχμενοϲ, δραϲϲόμενοϲ.

2050 Ἄναρθρα: ἀτύπωτα, ἀτράνωτα. λαμβάνεται δὲ ἐπὶ ϲυλλαβῆϲ λειπούϲηϲ ϲτοιχεῖον, ἢ λόγου λείποντοϲ ϲυλλαβήν.

2051 Ἄναρκτον: τὸ ἀνυπότακτον.

2052 Ἀνάρμοϲτοϲ: ἀνακόλουθοϲ, μηδενὶ ἁρμοζόμενοϲ.

2053 Ἀνάρροπον: ὀπιϲθόρμητον. ἡ δὲ Φραγγικὴ δύναμιϲ τοῖϲ [*](Ε) Ῥωμαίοιϲ ξυρραγεῖϲα ἐξωθεῖ τε καὶ ἀνάρροπον τίθηϲι τὴν πεζικὴν ϲτρατιάν. καὶ Μένανδροϲ• κατιόντων τῶν Ἀβάρων κατ’ ὀλίγουϲ, [*](Ε) οἱ ϲτρατηγοὶ γνώμῃ ἐχρῶντο παραχρῆμα ἐπιθέϲθαι ϲφίϲι, κάκ τούτου ἀνάρροπον τιθέναι τὴν τῶν Ἀβάρων κατάραϲιν.

2054 Ἀνάρπαϲτοι: οἱ ἀμύητοι, οἷϲ τελεταὶ καὶ ὄργια οὐκ ἐγένοντο.

2055 Ἀνάρϲια: ἃ οὐκ ἄν τιϲ ἄραιτο ἄδικα. ὃν ἦν καταψευϲάμενοϲ [*](Σ + Hom.) ἔναγχοϲ καὶ μεγάλα ἀνάρϲια ἀνηρημένοϲ ἐκδίκωϲ.

2056 Ἀνάρτηϲιϲ: ἡ ἐπὶ ξύλου καθήλωϲιϲ. καὶ Ἀνάρτηϲον, [*](ΔΣ) κρέμαϲον. καὶ Ἀναρτώμενοϲ, κρεμώμενοϲ. Προκόπιοϲ• ὁ δὲ [*](Δ) ἐπανῆκεν ἐπιϲτολὴν ἔχων ταῖϲ ὁμοίαιϲ ἐλπίϲιν αὐτοὺϲ ἀναρτῶϲαν.

2057 Ἀναρροιβδεῖν: ἀναρροφεῖν.

2058 Ἀναρρύει: ἀντὶ τοῦ θύει καὶ ϲφάττει. Εὔπολιϲ. καὶ ἡ θυϲία [*](Σ) δὲ ἐπανάρρυϲιϲ. καὶ Ἀνάρρυϲιϲ, κυρία τῶν Ἀπατουρίων ἡμέρα. [*](Ar.) Ἀπατούρια δὲ ἑορτὴ παῤ Ἀθηναίοιϲ τὸ ϲυμβὰν δηλοῦϲα τῇ προϲηγορίᾳ. καὶ Ἀναρρύειν, τὸ ἐπιθύειν ἀντὶ τοῦ θυϲίαν ἐπιτελεῖν. τρεῖϲ δὲ ἦϲαν αἱ ἡμέραι τῶν Ἀπατουρίων· Δόρπεια, Κουρεῶτιϲ, Ἀνάρρυϲιϲ.

2059 Ἀναρύτειν: ἀναντλεῖν, ἀπὸ τοῦ ἀρύεϲθαι. Κρατῖνοϲ Διδαϲκαλίαιϲ· [*](Σ) ὅτε ϲὺ τούϲ καλοὺϲ θριάμβουϲ ἀναρύτουϲα ἀπηχθάνου.

2060 Ἄναϲϲα: βαϲίλιϲϲα.

2061 Ἀναϲεϲυρμένην: ἄκοϲμον, ἀπρεπῆ. κωμῳδίαν ἀναϲεϲυρμένην καὶ πλημμελῆ. καλοῦϲι δὲ τὸν μὲν ϲκωπτικὸν ἐπίχαριν, τὸν δὲ εὐτράπελον ἐπιδέξιον, τὸν δ’ ἀναϲεϲυρμένον ἄπλαϲτον καὶ ἁπλοῦν. οἷϲ ἐπακολουθεῖ καὶ τὸν αὐϲτηρὸν ἄγροικον ἡγεῖϲθαι, τὸν δὲ δίκαιον οὐ πολιτικὸν, οὐδ’ ἥμερον.

2062 Ἀναϲείειν. ἐκτινάϲϲειν, ὡϲ καὶ ἡμεῖϲ. οὐ γὰρ ἀναϲείων [*](Σ) ἠκολούθει Καλαμίδα καὶ Ἀναϲείω, ἀναπείθω ἢ πρὸϲ μάχην [*](Δ) [*](2051 ═ P cf. H 2053 κατιόντων sq. Men. Prot. fr. 31, FHG 4, 236 2054 Tim. 2055 — ἄραιτο Tim. ═ P; ἄδικα ct. sch. Ω 365, H ὅν sq. fort. Aelian 2056 ἀνάρτηϲον, κρέμαϲον ═ P. Ba 85, 9 ἀναρτώμενοϲ, κρεμώμενοϲ ═ Ambr. 2162 ὁ sq. Proc. bell. 6, 26,15 2057 ═ Ba 85, 8 cf. P, H, sch. μ 105, Ambr. 2258 2058 — ἐπανάρρυϲιϲ ═ P, Paus. Att. fr. 53 ex Eust. I. 250, 16, 1159, 56; — ϲφάττει ═ H cf. Ba 112, 16, Et. M. 98, 56; Eupol. fr. 395 ἀνάρρυϲιϲ sq. sch. Ar. Pac. 890 2059 ═ P; Cratin. fr. 36 2066 ═ Ba 85, 13 2061 κωμῳδίαν —-πλημμελῆ Synes. ep. 67 (p. 213c) καλοῦϲι sq. Dam. fr.176 2062 —ἐκτινάϲϲειν ═ P ἀναϲείω — p. 186, 1 ἐρεθίζω cf. H) [*](2055 ὅν sq. cf. v. ἔναγχοϲ, v. ἐκδίκωϲ, 2433 2058 cP 2940 2061 hinc 4462 fin et v. ϲκώπτηϲ fin.) [*](4 ξυρραγεῖϲα] ϲυρραγεῖϲα FS 6 τούτου AM τούτων GITF cp. S A(GITFSMB) κατάραϲιν] κατάβαϲιν Moc B κατάραξιν Bhd. 9 ἄδικα om. S ὅν] ὅϲ GIT 12 καὶ ἀναρτώμενοϲ, κρεμώμενοϲ om. S κρεμώμενοϲ AF Ambr. κρεμάμενοϲ GITM)