Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1703 Ἀμφίαϲ: μέτριοϲ οἶνοϲ. Nικόϲτρατοϲ Οἰνοποιῷ καὶ Σωϲικράτηϲ.

[*](Σ)

1704 Ἀμφίβιον: ἐν ἀμφοτέραιϲ δυνάμενον βιοῦν, θαλάϲϲῃ καὶ γῇ. καὶ Ἀμφίβια ζῷα, ὅϲα καὶ ἐν τῷ ὑγρῷ καὶ ἐπὶ τῆϲ χέρϲου βιοῖ, οἷον ἵπποϲ ποτάμιοϲ, κροκόδειλοϲ. δύναται δὲ καὶ ἄνθρωποϲ. εἰϲὶ γὰρ οἷα ἅμα καὶ ἐν τῷ ὑγρῷ καὶ ἐν τῷ ξηρῷ διαιτάϲθαι, ὡϲ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ἄλλῃ πολλαχῇ.

[*](Δ)

1705 Ἀμφίβληϲτρον: τὸ δίκτυον.

[*](Phil.)

1706 Ἀμφιβολία: λέξιϲ δύο ἢ καὶ πλείονα πράγματα ϲημαίνουϲα λεκτικῶϲ καὶ κυρίωϲ, ὥϲθ᾿ ἅμα πλείονα ἐκδέξαϲθαι κατὰ τὴν αὐτὴν λέξιν· οἷον αὐλητρὶϲ πέπτωκε. δηλοῦται γὰρ δι᾿ αὐτῆϲ, καὶ ὅτι οἰκία τρὶϲ πέπτωκε καὶ ὅτι ἡ κιθαρῳδὸϲ ἡ αὐλοῦϲα.

[*](Σ)

1707 Ἀμφίβολοι: πανταχόθεν βαλλόμενοι· ἢ ἀπορούμενοι, διαφόροιϲ ϲυνεχόμενοι λογιϲμοῖϲ ἀγνοίᾳ τοῦ αἱρετοῦ καὶ εἴτε τοῦτο εἴτε [*](Ε+Σ) ἐκεῖνο ποιήϲουϲιν. Ἀρριανόϲ· οἱ δὲ Μάρδοι ἑκατέρωθεν ἤδη ἀμφίβολοι γιγνόμενοι καὶ ὑπὸ τῶν ἀναβαινόντων παιόμενοι καὶ ὑπὸ τῶν κατὰ νώτου ἐπιθεμένων ὠθούμενοι, ἀπέθνηϲκον. καὶ αὖθιϲ· ὁ δὲ Παμπρέπιοϲ τούτοιϲ ἀμφίβολοϲ ὀφθείϲ, βραχὺ παρεωρᾶτο.

1708 Ἀμφίβροχοϲ: πανταχόθεν βεβρεγμένοϲ, τουτέϲτι μεθύων. Anth ἡδὺ μέθυ βλύζων, ἀμφίβροχοϲ εἵματα Βάκχῳ.

[*](Σ)

1709 Ἀμφιγνοεῖ: ἀμφιβάλλει. Ἀγαθίαϲ· καὶ ὅτου δὴ ἕνεκα τοῦτο [*](Ε) δράϲειεν ἀμφιγνοούντων. ἀντὶ τοῦ ἀμφιβαλλόντων. Ἀμφιγνοεῖν [*](Harp.) οὖν ἀγνοεῖν ἢ ἐνδοιάζειν.

1710 Ἀμφιγυήειϲ: ὁ Ἥφαιϲτοϲ.

[*](Σ)

1711 Ἀμφιγύιοιϲιν: τοῖϲ ἐξ ἑκατέρου μέρουϲ πλῆξαι καὶ γυιῶϲαι δυναμένοιϲ.

[*](Δ)

1712 Ἀμφιδαήϲ: ἡ ἀμφοτέρωθεν κόπτουϲα μάχαιρα.

[*](1701 Εὐναίᾳ Cratin. fr. 67(?); Ἀναγύρῳ Ar. fr. 59 1702 l. cf. Ambr. 1554 —55 1703 cf. Ath. 1, 31e, B Nicostr. fr. 18 (2, 224 K.); Sosicr. fr. 7 (3, 392 K.) 1704 — γῇ ═ P, Ba 80, 27, Σ ἀμφίβια sq. ═ Ar Byz. Epit p. 3, 3—7 1705 ═ Ambr. 1717 1706 Laert. 7, 62 1707 ποιήϲουϲιν ═ P, Ba 80, 29, Σ cf. sch. Thuc. 4, 32, 3 οἱ — ἀπέθνηϲκον Arr. Parth p. 20 R ὁ sq. Dam. fr 172 1708 ἡδύ sq. Anth. 7, 27. 7 1709 ἀμφιβάλλει ═Σ cf P καί — ἀμφιγνοούντων Agath. 1, 13, p. 42 ἀμφιγνοεῖν sq. Harp. ═ P 1710 ═ Ambr. 1650b, Et M. 89,13, Et. Gen., Studem. An. 268 et 283 1711 ═ P, Ba 81, 1, Σ)[*](1705 Z 156 1706 hinc 4435 1707 Z 144 Arr. cf. Eust. O. 1406. 36 1708 Z 144)[*](A(GITFSM))[*]( 1 οὖ τόν] αὐτόν IS ἀοιδέτω] ᾀθέτω GIT 2 Ἀναγύρῳ AS Ἀναργύρῳ M Ἀγύρῳ GITF 4 Οἰνοποιῷ] Οἰνοπίωνι Meurs. 6 ὑγρῷ IFM ἀγρῷ AGT 7 γάρ] δέ A 8 οἶα] οἶοι Bekk. ὑγρῷ FSM ἀγρῷ AGIT 13 et 14 πέπτωκε] πέπωκαϲ GIT γάρ] γὰρ καί FS 18 γιγνόμενοι A AGIM γινόμενοι T γενόμενοι FS παιόμεναι] παυόμεναι SM 24 ἀμφιγνοούντων] ἐναμφιγνοούντων A 27 γυιῶϲαι AF γυῶϲαι GISM)
153

1713 Ἀμφίδεα: ψέλια.

[*](Σ)

1714 Ἀμφιδέαϲ: ἁλύϲειϲ παρ᾿ Ἡροδότῳ. οἱ δὲ ψέλια.

[*](Hdt.)

1715 Ἀμφιδέαϲ: περιϲκελίδεϲ τινέϲ εἰϲιν. ἰδίωϲ δὲ Λυϲίαϲ ἐν τῷ [*](Harp.) κατ᾿ Εὐθυδίκου φηϲίν· οὐ δυνάμενοϲ ἐκβαλεῖν, διὰ τὸ ἀμφιδέαιϲ δὲθέϲθαι τὰϲ θύραϲ.

1716 Ἀμφιδέδηεν: ἐξῆπτο, διεγήγερτο.

[*](Δ)

1717 Ἀμφιδεέϲ: περιδεέϲ.

1718 Ἀμφιδείκελον: ἀμφίδηλον δέ.

1719 Ἀμφιδήριτον: ἀμφίδοξον, ἰϲοϲτάϲιον. ϲυνέβη γενέϲθαι [*](Ε) τὴν μάχην ἀμφιδήριτον.

1720 Ἀμφίδοξον: ἀμφίβολον. οἱ δὲ οὐκ ᾤοντο δεῖν ἐϲ ἄμφιδοξον [*](Ε) ἀγῶνα ϲυγκαταβαίνειν, δυναμένοιϲ προδήλωϲ νικᾶν. καὶ Ἀμφιδοξούμενα βιβλία, τουτέϲτιν ἀμφιβαλλόμενα.

1721 Ἀμφίδορον: τὸ πανταχόθεν περιέχον. ἐν Ἐξπιγράμμαϲι· [*](Δ) καὶ ϲκύτοϲ ἀμφιδόρου ϲτικτὸν ἀχαιΐνεω. τουτέϲτιν ἐλάφου δέρμα. [*](Anth.) ἀχαιΐνη γὰρ ἡ ἔλαφοϲ.

1722 Ἀμφιδρόμια: τὴν πέμπτην ἄγουϲιν ἐπὶ τοῖϲ βρέφεϲιν, ἐν ᾗ [*](Σ) ἀποκαθαίρονται τὰϲ χεῖραϲ αἱ ϲυναψάμεναι τῆϲ μαιώϲεωϲ· τὸ δὲ βρέφοϲ περιφέρουϲι τὴν ἑϲτίαν τρέχοντεϲ, καὶ δῶρα πέμπουϲιν οἱ προϲήκοντεϲ, ὡϲ ἐπὶ τὸ πλεῖϲτον πολύποδαϲ καὶ ϲηπίαϲ. τῇ δεκάτῃ τοὔνομα τίθενται.