Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

1443 Ἄλυτα. ὄνομα πόλεωϲ.

1444 Ἄλλυτοϲ. δυϲχερῶϲ λυομένη. ἐν Ἐπιγράμμαϲι· κακοῦ δ᾿ ἐπὶ [*](Anth.) γήραοϲ ἡμῖν ἄλλυτοϲ ἡβάϲκει γυιοτακὴϲ πενίη.

1445 Ἄλφα· ὅτι τὰ ἄκλιτα, οἷον τὸ ἄλφα, χωρὶϲ ἄρθρου δίδωϲιν ὑπόνοιαν εὐθείαϲ, εἰ δὲ ϲὺν ἄρθρῳ πλαγίαϲ πτώϲεωϲ. ὅτι ἡ τοῦ [*](suid.) ἄλφα φωνὴ, τοῦ πρώτου ϲτοιχείου καὶ ἄρχοντοϲ, ἀπὸ τοῦ Ἄλεφ Ἑβραίου τὴν ἐπίκληϲιν ἔλαβεν ὥϲτε τὰ ἱερὰ γράμματα εὑρήματα εῖναι τοῦ Ἀλβραάμ, κἂν ἄλλωϲ καὶ ἄλλωϲ ἑαυτοὺϲ διαπαίζοντεϲ ἀναγράφωϲιν Ἕλληνεϲ.

1446 Ἀλφάνει. εὑρίϲκει. Μϲνανδροϲ Ὁμοπατρίοιϲ· ἣν δῆλον οὔτι [*](Σ) νυμφίοϲ τε ἀλφάνει. Ἀλριϲτοφάνηϲ Θεϲμοφοριαζούϲαιϲ· οἴμοι κακοδαίμων τῆϲ τόθ᾿ ἡμέραϲ, ὅτε εἶπέ μ᾿ ὁ κήρυξ· οὗτοϲ ἀλφάνει. Εὔπολιϲ Ταξιάρχαιϲ· οὐ θᾶττον αὐτὴν δεῦρό μοι τῶν τοξοτῶν ἀποκηρύξει τιϲ, ἐὰν ἀλφάνῃ. καὶ ὁ Ποιητήϲ· ἑκατόμβοιον ὅϲ τ᾿ ἀλφάνει.

1447 Ἀλφεϲίβοια. εὑρετικὴ βοῶν.

[*](Δ)

1448 Ἀλφειόϲ: ποταμόϲ. Ὅμηροϲ· ὅϲ τ᾿ εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ[*](Δ) γαίηϲ. ὃϲ ἐκ τῆϲ πηγῆϲ εὐθέωϲ κρύπτεται καὶ πολὺν ἐνεχθεὶϲ τόπον [*](EV) ὑπὸ γῆϲ ἐκβάλλει περὶ Λυκόαν τῆϲ Ἀρκαδίαϲ. ὁ δὲ ποταμὸϲ οὐ πολὺν τόπον ἀποϲχῶν τῆϲ πηγῆϲ καὶ κρυφθεὶϲ ἐπὶ δέκα ϲταδίουϲ πάλιν ἐκπίπτει, καὶ τὸ λοιπὸν φερόμενοϲ διὰ τῆϲ Μεγαλοπολίτιδοϲ τὰϲ μὲν ἀρχὰϲ ἐλαφρόϲ, εἶτα λαμβάνων αὔξηϲιν καὶ διανύϲαϲ ἐπιφανῶϲ πᾶϲαν τὴν προειρημένην χώραν ἐπὶ δέκα ϲταδίουϲ, γίνεται πρὸϲ Λυκόαν, ἤδη προϲειληφὼϲ καὶ τὸ τοῦ Λουϲίουῥεῦμα, παντελῶϲ ἄβατοϲ ὢν καὶ βαρύϲ. ζήτει περὶ τούτου καὶ ἐν τῷ Ἀρέθουϲα.

[*](1437 cf Ba 77, 13 v. ἄλυποϲ P 1438 ═ Ambr. 1411 et 1138 1440 ═ P Ba 72, 10; τράχηλον ═ H; Men. com. fr. 258 1441 Ba 72, 15 P, H 1442 ἐκκλίνειν P ; ἐκκλίνειν, φεύγειν cf. sch. Ε 253, Eust. Ο. 1636 28, H εἰ sq. Anth. 7, 70, 3—4 1443 Ambr. 1332 1444 κακοῦ sq. Anth. 6, 30, 5 — 6 1446 ═ P, Ba 73. 24; Men com. fr. 362; Ar. fr. 324: Eup. fr. 258; φ 79 1447 Ambr. 1302 1448 — ποταμόϲ Ambr. 1259; ὅϲτ᾿— ταίηϲ Ε 545 ὅϲ ἐκ — βαρύϲ Polyb. 16, 17, 5 — 7 ═ E V 2, 147, 23 —148, 2)[*](1436 ex 1417 1442 hinc v. Λυκαμβιάδεϲ 1445 vs. 14 ὅτι sq. ex 69 1446 Ζ 138 cf. v. τιμαλφέϲτερον 1447 Ζ 129 1448 Μεγαλοπολίτιδοϲ hinc v.)[*](1436 ex A mg. 4 Ἅλυϲιϲ om. A 5 Καρίνῃ Ba Kust. Kαρίνῳ omnes A(GITSM) 11 Ἄλλυτοϲ] Ἄλυτοϲ GITS 12 ἡβάϲκει Anth. ἡβάϲκοι rell. 14 ὅτι —17 Ἕλληνεϲ om. AS post l. I post 1442 T 22 ἀλφάνῃ] ἀλφάνει A Phot. καὶ ὁ Ποιητήϲ] Εὔπολιϲ A 30 γίνεται GIS Polyb. ἐκφανὴϲ γίνεται M γίνεται πρόϲ om. cum rasura A 31 Λουϲίου AGI Polyb. Λϲίου SM Exc.)

130

[*](Greg.)

1449 Ἀλφειόϲ: ποταμὸϲ τῆϲ Ἀρκαδικῆϲ πόλεωϲ, κεῖται κατὰ τὴν Πελοπόννηϲον. δυόμενοϲ δὲ διὰ τῆϲ Ἀδριάδοϲ θαλάϲϲηϲ τὸ πέλαγοϲ, μηδαμῶϲ τε τῇ ἁλμυρίδι μιγνύμενοϲ, κατὰ τὴν νῆϲον ἀναδίδοται Σικελίαϲ περὶ τὴν πηγὴν τὴν λεγομένην Ἀρέθουϲαν, ὡϲ ἂν ταύτηϲ ἐρώμενοϲ. [*](Ar.) ἀλλ᾿ οὑτοϲὶ τρέχει τιϲ Ἀλφειὸν πνέων. οὕτω ϲυντόμωϲ τρέχει ὡϲεὶ Ὀλυμπιαϲ ϲταδιοδρόμοϲ, ἀπὸ τοῦ παραρρέοντοϲ ποταμοῦ. περὶ τούτου οἶμαι τὸν Θεόλογον λέγειν· καὶ εἴ τιϲ ποταμὸϲ πιϲτεύεται δι᾿ ἅλμηϲ ῥέων γλυκύϲ.

[*](Δ)

1450 Ἀλφηϲτήϲ: εὑρετήϲ.

[*](Σ)

1451 Ἄλφι: ἄλφιτον. τοῦτο δὲ καλεῖται ἀπότρωκτον, ὅ φαϲι πρῶτον εὑρεῖν Ἐπίχαρμον.

[*](Δ)

1452 Ἄλφιτα: τὰ ἀπὸ νέαϲ κριθῆϲ ἄλευρα. πολλὰ μὲν ἄλφιτα [*](Ε) ἀπέκειτο πεφυρμένα, πολλαὶ δὲ κριθαὶ ἀλεῖν· μύλη γάρ τιϲ ἠν αὐτόθι.

[*](Ar.)

1453 Ἀλφιταμοιβούϲ· Ἀριϲτοφάνηϲ· ἢν δ᾿ ἀποκλίνῃ τὴν θύραν, τοὺϲ ἀλφιταμοιβοὺϲ τοῖϲ ἀπόροιϲ τρεῖϲ χοίνικαϲ δεῖπνον παρέχειν ἅπαϲιν ἢ κλαίειν μακρά.

[*](Σ)

1454 Ἀλφιτεῖϲ: οἱ τὰ ἄλφιτα ποιοῦντεϲ. Ὑπερίδηϲ.

[*](Δ)

1455 Ἀλφιτόπωλιϲ: ἡ τὰ ἄλφιτα πωλοῦϲα.

[*](Δ)

1456 Ἀλφιτοϲιτῶ. καὶ γὰρ ὅϲτιϲ ἀλφιτοϲιτεῖ, ὕδατι μεμιγμένην [*](Ε) ἀεὶ τὴν μάζαν ἐϲθίει. Ξενοφῶν.

[*](Σ)

1457 Ἀλφούϲ: λευκοὺϲ ἢ λευκάϲ.

[*](Rhet.)

1458 Ἅμα· δοτικ Δημοϲθένηϲ ἐπὶ τοῦ εὐθέωϲ καὶ παραχρῆμα ἔταξε, καὶ ἐν τῷ ὑπὲρ τῶν ῥητόρων λόγῳ εἰπών· οὐ γὰρ ὁ θάνατοϲ τοῖϲ εὖ φρονοῦϲιν οἰκτρόϲ· τοῦτο γὰρ ἅμα τῷ γενέϲθαι πάντων κατέγνωϲται. Αἰϲχίνηϲ δὲ ἐπὶ τοῦ κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἐν τῷ κατὰ Κτηϲιφῶντοϲ· ὡϲ ἀπέδοτο τριάκοντα μνῶν ἅμα τήν τε εἰϲ αὐτὸν ὕβριν καὶ τὴν τοῦ δήμου καταχειροτονίαν. καὶ Δημοϲθένηϲ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου. καὶ παρὰ τῷ Ἀντιφῶντι δὲ τὸ ἅμα κεῖται ἐπὶ τὸ αὐτό. φηϲὶ γὰρ ἐν Προοιμίοιϲ· ἀλλ᾿ εἰ τότε πρᾶγμά μοι κρεῖττον φαίνεται, ἅμα τε μαρτυρία ἀρετῆϲ πράξομαι. καὶ παρὰ Δημοϲθένει ἐν τῷ περὶ τοῦ ϲτεφάνου· πάϲαιϲ δὲ λοιδορίαιϲ καὶ βλαϲφημίαιϲ ἅμα τούτου κεχρημένου.

[*](1449 — ἐρώμενοϲ sch. Greg. Cat. Bodl. p. 52 ἀλλ᾿ —ποταμοῦ Ar. Av. 1121 c. sch. καί εἰ —γλυκύϲ Greg. Naz. PG 36, 524c 1450 ═ Ambr. 1121 cf. sch. ν 261 ═ Et. M. 72, 46 1451 ═ P, Ba 72, 13 cf. H 1452 — ἄλευρα ═ H cf. Bk. 202, 19, Ambr. 1373 1453 Ar. Eccl. 420, 424 — 5 1454 ═ P, Ba 72, 19; Hyper. fr. 224 1456 Xen. Cyr. 6, 2, 28 1457 ═ P, Ba 72, 16 cf. H 1458 — δοτικῇ ═ Synt. Gud. et Laur. Δημοϲθένηϲ— ἔταξε + Αἰϲχίνηϲ —καιρόν ═ Bk. 216, 4 cf. 183, 7; οὐ γάρ —κατέγνωϲται Dem. fr. 12; Aesch. 3, 52 Dem. 21, 122; Antiph. fr. 71; Dem. 18, 34)[*](1449 sch. Greg. cf. 3821; Z 123; Ar. cf. 1362 1451 hinc 3618 1452 — ἄλευρα Z 133; μύλη sq. cf. v. B 545 extr 1453 cf. v. τετραϲτατήρου 1454 Z 123 1456 cf. v. μάζα 1458 — ἔταξε Z 164)[*](A(GISMB))[*]( 2 τό] εἰϲ τό M 6 Ολυμπιακόϲ SM Ὀλυμπικόϲ AGI 7 περί—8 γλυκύϲ ex mg. M (lacerat.) et B 10 ἄλφιτον —11 εὑρεῖν bis, om. 12 Ἄλφιτα— 12 ἄλφιτα A 13 πεφυρμένα] πεφυραμένα Cobet Coll. 163 18 Ἀλφιτόπωλιϲ ἡ] Ἀμφιτόπολιϲ οἱ A)

131

1459 Ἅμμα: ἐπὶ τῶν ϲκολιῶν τοὺϲ τρόπουϲ, ἀπὸ τῶν ἐν Καϲίῳ [*](Prov.) Πηλουϲιωτῶν, οἱ φυϲικῇ τέχνῃ ἅμματα ἔπλεκον δοκοὺϲ ἐπὶ δοκοῖϲ ϲυνάπτοντεϲ.

1460 Ἅμα δίδου καὶ λάμβανε: παροιμία ἐπὶ τῶν ἀγνωμόνων καὶ [*](Prov.) ἀπίϲτων.

1461 Ἀμάδοκοϲ· δύο γεγόναϲι, πατὴρ καὶ υἱόϲ· ὃϲ καὶ Φιλίππῳ [*](Harp) ϲυμμαχήϲων ἦλθεν εἰϲ τὸν κατὰ Κερϲοβλέπτου πόλεμον.

1462 Ἅμα ἔποϲ, ἄμα ἔργον: παροιμία ἐπὶ τῶν ταχέωϲ καὶ ὀξέωϲ [*](Prov.) ἀνυομένων.