Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1303 Ἅλμη οὐκ ἔνεϲτ᾿ αὐτῷ: ἐπὶ τοῦ ἀγλευκοῦϲ καὶ ἀηδοῦϲ.
1304 Ἁλμυρόν· ὅτι τὸ ἁλμυρὸν ὕδωρ τοῦ γλυκέοϲ θερμότερον.
1305 Ἀλοάων. καὶ Ἀλοάϲαντα· ἀλοάϲαντα εἶπεν ἐν τῷ α Φερεκράτηϲ· ἵπποι ὑποζύγιοι ἀλοάϲαντ᾿ εὐθὺϲ ἐκποιῆϲαι. τὸ δὲ ϲυγκόψαι πληγαῖϲ, ἀλοῆϲαι ἐν τῷ η.
[*](1292 — Θηϲέα cf. H τῶν Ἀκταιονίδων sq. Anth. 7, 206, 2 1293 ═ P, Ba 67, 19 1294 ═ Ambr. 1323 1296 θείαϲ sq. Ath. 13, 602c coll. Ruhnken ep. cr. 2, 144 1297 Call. fr. 34 K., an. 43 S. c. sch. 1298 εὐδιειναί cf. sch. Ar. Av. 250 περί —καλοῦνται P, Ba 68, 21 — 69, 4 cf. Aristot. h. a 5, 8 Paus. Att. fr. 37 ex Eust. l. 776, 33; Simon. fr. 12; Aristot. h. a. 5, 8; Demag. fr. 3 FHG 4, 378; Philoch. fr. 180; Hegesand. fr. 46, FHG 4, 422 Ἀλκυόνειοϲ ἡμέρα ═ Ambr. 1368 1299 Ἀλκυονῖτιϲ cf. Ambr. 1300 1300 ═ Ba 67, 20, P cf. Ambr. 1313 1301 P, Ba 70, 8, I cf. sch. θ 103 1302 ═ P, Ba 70, 18, H cf. Et. M. 69, 7 1303 cf. Paroem. ed. Gsf. p. 10, n. 92 1304 cf. lul. Misop. 341 a 1305 ἀλοάϲαντα alt. sq. ═ P, Ba 11, 4; Pherecr. fr. 65)[*](1292 Ἀκταιωνίδων sq. cf. 1034 et 2175 1293 hinc 902 1296 Z 121 1297 cf. v. λιμὸϲ; Z 133 1298 hinc 1287, 2505, 4231; Z 127 1300 Z 127 1303 Eust. O. 1506, 60 1304 hinc v. Γ 311)[*](A(GITSM))[*]( 1292 om. T 1 Ἀλκμαιονίδαι] Ἀλκμαιωνίδαι (GacIacMac 2 καὶ Ἀκταιωνίδων Ἀκταιωνίδοϲ] ὡϲ Ἀκταιονίδαι ἀπὸ Ἀκταίονοϲ Bas. Ἀκταιονίδων IMec 1034 Ἀκταιωνίδων AGSMac 1293 om. M 4 Ἀλκμαίων GI Ἀκμαίων ATS ἀνδρείων] δυνατῶν ἀνδρείων τε καί S 6 Ἀλκταιωνίδεϲ SM Ἀκταιωνίδεϲ GIT, rasura, Ἀλκμαιωνίδεϲ add. rec. in A 11 Ἀριϲτοτέληϲ] Ἀριϲτοφάνηϲ GIT 27 ἵπποι AGIT ἵππον M Ἰπνῷ Ba (Phot.) ὑποζύγιοι AGIT ὑποζύγιον SM ὑποζυγίοιϲ Phot. Ba)1306 Ἀλογεῖν: γενικῇ. ἀφροντιϲτεῖν. δὲ Τάλιγγιϲ ὅπλων μὲν [*](Δ + Ε) καὶ μαχίμων ἀνδρῶν ἔκρινεν ἀλογεῖν, πόρναιϲ δὲ καὶ ἀθυρογλώττοιϲ ὁμοδίαιτοϲ ὑπάρχειν.
1307 Ἀλογῆϲαι: ἀφροντίϲαι, παραλογίϲαϲθαι. καὶ Ἀλογήϲει: [*](Δ) γενικῇ. ἀμελήϲει, οὐ φροντίϲει.
[*](Σ)1308 Ἀλογία: ἡ ἀφροντιϲία. Ἡρόδοτοϲ· ὁ δὲ κατάϲκοποϲ εὗρε [*](Δ) τοὺϲ Λακεδαιμονίουϲ κτενιζομένουϲ καὶ ἐθωύμαζεν, ἀλογίηϲ τε ἐνεκύρηϲε [*](Ε) πολλῆϲ. ὁ δὲ Ξέρξηϲ ἀκούων ταῦτα οὐκ εἶχε ϲυμβαλέϲθαι τὸ ἐόν.
1309 Ἀλογία: ἀταξία. οἱ δὲ πάντεϲ ἅμα ἀνακεκραγότεϲ ἐξαυτῆϲ [*](Δ) οἱονεὶ παρεληλύθειϲαν. ταχὺ δὲ τοῦ λόγου διαδοθέντοϲ εἰϲ τὸ πλῆθοϲ, [*](Ε) οὐκέτι ϲυνέβαινε γίνεϲθαι τὴν ἀλογίαν, ἀλλ᾿ οἱ μὲν ἐπὶ τοὺϲ πρεϲβευτὰϲ ὥρμων, ὡϲ αἰτίουϲ ϲφίϲι τῶν κακῶν ὄνταϲ τούτων, οἱ δὲ ἐπὶ τοὺϲ κατειλημμένουϲ τῶν Ἰταλικῶν καὶ εἰϲ τούτουϲ ἀπερείϲαντεϲ τὸν θυμὸν, οἱ δὲ πρὸϲ τὰϲ πύλαϲ τῆϲ πόλεωϲ. λέγεται δὲ καὶ Ἀλογιϲτία παρὰ Πολυβίῳ.
1310 Ἀλογία: τὸ μηδένα λόγον ἔχειν, ἀλογιϲτὶ δὲ πράττειν. οὕτωϲ [*](Harp.) Δημοϲθένηϲ καὶ Πλάτων.
1311 Ἀλόγιϲτα παροίϲομεν: ἀδιήγητα κακὰ βαϲτάξομεν. Σοφοκλῆϲ· [*](Soph.) ἐν πυμάτῳ δ᾿ ἀλόγιϲτα παροίϲομεν.
1312 Ἀλογιϲτία· παρὰ Πολυβίῳ. οἱ δὲ πλείονεϲ ἀντέπιπτον, [*](Ε) ὧν οἱ μὲν ἀλογιϲτίαν, οἱ δὲ μανίαν ἔφαϲαν εἶναι τὸ παραβάλλεϲθαι καὶ κυβεύειν τῷ βίῳ. καὶ αὖθιϲ· τὸ δὲ τῶν ἀνθρώπων γένοϲ οὐχ [*](EV) ἧττον διὰ τὴν ἀλογιϲτίαν ἢ διὰ τὴν φύϲιν ἁμαρτάνειν.
1313 Ἀλογίου δίκη· ἣν φεύγουϲιν οἱ ἄρχοντεϲ λόγον οὐ διδόντεϲ [*](Σ) τῶν τῆϲ ἀρχῆϲ διοικημάτων.
1314 Ἄλλο γλαὺξ, ἄλλο κορώνη φθέγγεται: παροιμία ἐπὶ [*](Prov.) τῶν ἀλλήλοιϲ οὐ ϲυμφωνούντων.
1315 Ἄλογοι ἐρανιϲταί: οἱ μήπω ἐξειλεχότεϲ τὸ ἐπιβάλλον ἑαυτοῖϲ.[*](Harp.) καὶ ἄλογοι τῆϲ ψυχῆϲ δυνάμειϲ. ζήτει ἐν τῷ βούληϲιϲ.
[*](Phtl.)[*](1306 γενικῇ ═ Synt. Laur. ἀφροντιϲτεῖν cf. Ambr. 1463 ὁ δέ sq. fort. Aelian. 1307 — ἀφροντίϲαι ═ Ambr. 1463 b ἀλογήϲει sq. ═ P, Ba 70, 19 1308 ὁ δέ sq. Hdt. 7, 208 —209, 1 1309 οἱ δέ—πόλεωϲ Polyb. 36, 7, 3 5 Πολυβίῳ cf. Byz. Zt. 23, 27 1310 Harp. v. ἀλογίαν ═ An. Ox. 2, 489, 2, Ba. 71, 14 1311 Soph. OC 1675 c. sch. 1312 l. ═ Ambr. 1353 οἱ δέ —βίῳ Polyb. fr. 6 τὸ δέ sq. Polyb. 18, 15, 16 ═ EV 2, 158, 31 —159, 2 1313 ═ P, H, Et. M. 70, 34 1314 ═ Diogen. II 16 1315 ἑαυτοῖϲ Harp. ═ P ἄλογοι — δυνάμειϲ cf. Philop. 5, 34)[*](1306 Z 137; ὁ δέ sq. cf. v. Τάλιγγιϲ 1307 Ζ 187 1308 —9 Ζ 127 1309 ἀλογιϲτία cf. 1312 1311 Ζ 133 1312 cf. 1309; Polyb. fr. 6 cf. 2273 v. καταινέϲαντοϲ, v. κυβεύειν, v. κύβοϲ; Polyb. 18, 15 cf. 2535 et v. δεδοξοποιημένων 1313 Z 133 1315 ἑαυτοῖϲ Z 121 ἄλογοι sq. cf. v. B 437)[*](7 ἐθωύμαζεν M ἐθωώμαϲεν G ἐθαύμαζεν ATIS 10 ἀνακεκραγότεϲ Gsf. A(GITSM) ἀνακραγότεϲ omnes ἀνακραγόντεϲ pr. 11 παρεληλύθειϲαν] παρελύθηϲαν Casaub. cf. 2461 30 ζήτει— βούληϲιϲ om. S)1317 Ἄλλο ἕτερον· ἐκ παραλλήλου λέγουϲιν. Μένανδροϲ Μέθῃ· εἶτ᾿ οὐκ εἶχεν οὐ πῦρ οὐ λίθον οὐκ ἄλλ᾿ ὅτι οὔθ᾿ ἕτερον. Κράτηϲ Παιδιαῖϲ· τοῖϲ δὲ τραγῳδοῖϲ ἕτεροϲ ϲεμνὸϲ πᾶϲι λόγοϲ ἄλλοϲ δ᾿ ἔϲτιν.
1318 Ἄλλωϲ: μάτην.
1319 Ἀλλοειδήϲ: ὁ ξένον ἔχων εἰδοϲ· καὶ θηλυκῶϲ ἀλλοειδέα.
1320 Ἀλόη: εἶδοϲ μυρεψικόν.
1321 Ἁλοῆοϲ καὶ Ἀλοάων. καὶ Ἁλοητόϲ, ὁ καιρὸϲ τοῦ θέρουϲ.
1322 Ἀλλοθρόουϲ: ἀλλοφώνουϲ.