Suidae lexicon
Suda
Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935
1283 Ἀλκιδάμαϲ· Ἐλεάτηϲ, ἀπὸ Ἐλέαϲ τῆϲ Ἀϲίαϲ, φιλόϲοφοϲ, [*](Hesy.) Διοκλέουϲ υἱὸϲ, μουϲικὰ γεγραφότοϲ, μαθητὴϲ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου.
1284 Ἀλκιμένηϲ· Μεγαρεὺϲ, τραγικόϲ. ἔϲτι δὲ καὶ ἕτεροϲ Ἀλκιμένηϲ, [*](Hesy.) Ἀθηναῖοϲ, κωμικόϲ.
1285 Ἄλκιμοϲ: ἰϲχυρόϲ.
[*](Δ)1286 Ἀλκίνοοϲ: ὁ δυνατὸϲ. καὶ Αλκίνοοϲ κύριον.
[*](Δ Suid.)1287 Ἀλκίππα: μία τῶν Ἀλκυονίδων. καὶ ζήτει ἐν τῷ Ἀλκυονίδεϲ.
[*](Suid.)1288 Ἀλκίφρων· Μάγνηϲ, τῆϲ παρὰ Μαιάνδρῳ Μαγνηϲίαϲ, [*](Hesy.) φιλόοφοϲ.
1289 Ἀλκμάν· Λάκων ἀπὸ Μεϲϲόαϲ· κατὰ δὲ τὸν Κράτητα πταίοντα [*](Hesy.) Λυδὸϲ ἐκ Σάρδεων· λυρικὸϲ, υἱὸϲ Δάμαντοϲ ἢ Τιτάρου. ἦν δὲ ἐπὶ τῆϲ κζ΄ Ὀλυμπιάδοϲ, βαϲιλεύοντοϲ Λυδῶν Ἄρδυοϲ, τοῦ Ἀλυάττου πατρόϲ· καὶ ὢν ἐρωτικὸϲ πάνυ εὑρετὴϲ γέγονε τῶν ἐρωτικῶν μελῶν. ἀπὸ οἰκετῶν δέ· ἔγραψε βιβλία ἓξ, μέλη καὶ Κολυμβώϲαϲ. πρῶτοϲ δὲ εἰϲήγαγε τὸ μὴ ἑξαμέτροιϲ μελῳδεῖν. κέχρηται δὲ Δωρίδι διαλέκτῳ, καθάπερ Λακεδαιμόνιοι. ἔϲτι δὲ καὶ ἕτεροϲ Ἀλκμὰν, εἷϲ τῶν λυρικῶν, ὃν ἤνεγκεν ἡ Μεϲϲήνη. καὶ τὸ πληθυντικὸν Ἀλκμᾶνεϲ.
1290 Ἀλκμανικὸν εἶδοϲ· ὅπερ πεπλεόνακε παρὰ Ἀλκμᾶνι, τὸ κατ᾿ [*](Hom.) ἀμφότερα ῥῆμα μεταξὺ τῶν ὀνομάτων τεταχέναι. καὶ παῤ Ὁμήρῳ· ᾗχι ῥοὰϲ Σιμόειϲ ϲυμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδροϲ.
1291 Ἀλκμαιονίδαι· γένοϲ ἐϲτιν ἐπιφανὲϲ Ἀθήνῃϲιν, ἀπὸ Ἀλκμᾶνοϲ.
[*](Harp.)[*](1281 νηόν sq. Anth. 6, 124, 2 1282 Harp. ═ P, Ba 69, 22; Hyper. fr. 77 1285 cf. sch. Γ 338, An. Ox. 2, 429, 23, H 1286 — δυνατόϲ ═ Ambr. 1169 1290 cf. sch. A ad ε 774; ᾗχι sq. ε 774 1291 Harp. ═ P, Ba 69, 10)[*](1280 vs. 8 οὖτοϲ sq. ex 731 1281 Z 126; Anth. cf. 656 1282 —3 Z 121 1283 cf. v. Αἰϲχίνηϲ 2 1286 Z 121 1287 ex 1298 1291 Z 121)[*](3 Λυϲάνδρου] Φαρναβάζου Bas. 5 τεθεαμένοϲ] τεθεαϲάμενοϲ S; ὄναρ Ἀλκιβιάδου A(GITSM) mg. add. A 8 οὗτοϲ—9 εἱϲτίαϲεν om. S mg. A, mg. et textu M 8 Ὀλόμπια] Ὄλυμποϲ A 14 Ἐλεάτηϲ] Ἐλαίτηϲ Ath. 13, 592c Ἐλέαϲ] Ἐλαίαϲ Casaub. ad Ath. 19 καί —κύριον ex S; καὶ κύριον ss. l. M cf. Zon. 1287 om. S mg. A post 1288 I post 1282 M 20 καί — Ἀλκυονίδεϲ om. GT 23 πταίοντα A πτώοντα GM om. IS 30 καί— Ἀλκμάνεϲ ex A mg. 1291 om. l 34 Ἀλκμαιονίδαι] Ἀλκμαιωνίδαι GMac ἐϲτιν om. GT Ἀλκμᾶνοϲ] Ἀλκμαίωνοϲ M)1292 Ἀλκμαιονίδαι· λαμπροί τινεϲ Ἀθήνῃϲιν, ἀπὸ Ἀλκμαίονοϲ, [*](Δ + Anth.) τοῦ κατὰ Θηϲέα. καὶ Ἀκταιωνίδων, Ἀκταιώνιδοϲ· τῶν Ἀκταιονίδων ἐϲϲὶ μία ϲκυλάκων. ἐν Ἐπιγράμμαϲι.
1293 Ἀλκμαίων: ἰϲχυρῶν, ἀνδρείων, γενναίων.
1294 Ἀλκμήνη: ὄνομα κύριον.
1295 Ἀλκταιωνίδεϲ.
1296 Ἀλκτῆρεϲ: οἱ φύλακεϲ. θείαϲ ἀλκτῆρεϲ ἱμερτῆϲ φιλότητοϲ.
1297 Ἀλκτήρια λιμοῦ: τὰ δυνάμενα ἀλαλκεῖν καὶ ἀπείργειν τὸν λιμόν.
1298 Ἀλκυονίδεϲ ἡμέραι: αἱ εὐδιειναί. περὶ τοῦ ἀριθμοῦ διαφέρονται. [*](Σ) Σιμωνίδηϲ γὰρ ἐν Πεντάθλοιϲ ια φηϲὶν αὐτὰϲ καὶ Ἀριϲτοτέληϲ ἐν τοῖϲ περὶ ζῴων, Δημαγόραϲ δὲ ὁ Σάμιοϲ ζ΄, καὶ Φιλόχοροϲ θ΄. τὸν δὲ ἐπ᾿ αὐταῖϲ μῦθον Ἡγήϲανδροϲ ἐν τοῖϲ περὶ ὑπομνημάτων λέγει οὕτωϲ· Ἀλκυονέωϲ τοῦ γίγαντοϲ θυγατέρεϲ ἦϲαν, Φωϲθονία, Ἄνθη, Μεθώνη, Ἀλκίππα, Παλήνη, Δριμὼ, Ἀϲτερίη. αὗται μετὰ τὴν τοῦ πατρὸϲ τελευτὴν ἀπὸ Καναϲτραίου, ὅ ἐϲτιν ἄκρον τῆϲ Πελλήνηϲ, ἔρριψαν αὑτὰϲ εἰϲ τὴν θάλαϲϲαν, Ἀμφιτρίτη δ᾿ αὐτὰϲ ὄρνιθαϲ ἐποίηϲε, καὶ ἀπὸ τοῦ πατρὸϲ Ἀλκυόνεϲ ἐκλήθηϲαν. αἱ δὲ νήνεμοι καὶ γαλήνην [*](Δ) ἔχουϲαι ἡμέραι Ἀλκυονίδεϲ καλοῦνται. καὶ Ἀλκυόνειοϲ ἡμέρα.
1299 Ἀλκυονὶϲ καὶ Ἀλκυονῖτιϲ: ἡ τῆϲ Ἀλκυόνοϲ μήτηρ.
1300 Ἀλκυών: ὄρνεον θαλάϲϲιον.
1301 Ἅλμα: πήδημα.
1302 Ἁλμάδεϲ: κολυμβάδεϲ ἐλαῖαι.