Suidae lexicon

1162 Ἀλειτεία: ἡ ἁμαρτία.

1163 Ἀλείτηϲ: τὸ μὲν διὰ διφθόγγου ϲημαίνει τὸν ἁμαρτωλόν, τὸ [*](Δ) δὲ διὰ τοῦ η ϲημαίνει τὸν πλανήτην. Ἀλιτρὸϲ δὲ διὰ τοῦ ι.

1164 Ἀλλ᾿ εἴ τιϲ ὑμῶν ἐν Σαμοθράκῃ μεμυημένοϲ ἐϲτι, [*](Ar.) νῦν εὔξαϲθαι καλόν, ἀποϲτραφῆναι τοῦ μετιόντοϲ τὼ πόδε: ἐν Σαμοθράκῃ ἦϲαν τελεταί τινεϲ, ἃϲ ἐδόκουν τελεῖϲθαι πρὸϲ ἀλεξιφάρμακον κινδύνων τινῶν. ἦν δὲ ἐκεῖϲε καὶ τὰ τῶν Κορυβάντων μυϲτήρια καὶ τὰ τῆϲ Ἐκάτηϲ καὶ τὸ Ζήρινθον ἄντρον, ἧ κύναϲ ἔθυον. ἐδόκουν δὲ ταῦτα οἱ μεμυημένοι ἐκ τῶν δεινῶν ϲώζεϲθαι καὶ ἐκ χειμώνων. ἀποϲτραφῆναι δὲ ἀντὶ τοῦ διαϲτραφῆναι καὶ κλαϲθῆναι τοῦ μετιόντοϲ τὸν δοίδυκα. ἐναντίαν αὐτῷ τὴν εἰϲ τὸ δεύτερον γενέϲθαι ὁδόν, ὥϲτε μηκέτι αὐτὸν ὑποϲτρέψαι.

1165 Ἀλείφατι: ἐλαίῳ, ἢ ἑτέρῳ ἀλείμματι. κανών· ὅτι τὰ παρὰ [*](Σ) τὸ ἀλείφω, εἰ μὲν διὰ τοῦ π ἐκφέρονται καὶ διὰ διφθόγγου γράφονται, οἷον ἀλειπτὸν ἀλείπτηϲ. εἰ δὲ διὰ τοῦ φ, εἰ μὲν ὦϲι ϲύνθετα, διὰ τοῦ ι γράφονται, πιϲϲαλιφήϲ, ἀνηλιφήϲ. εἰ δὲ ἁπλᾶ, διὰ τῆϲ ει διφθόγγου, οἷον ἄλειφαρ.

1166 Ἀλείψαϲ. αἰτιατικῇ. διεγείραϲ. ἀπὸ μεταφορᾶϲ τῶν ἀθλητῶν. [*](Σ) εἰϲ καρτερίαν ἀλείφων τοὺϲ ἀδικουμένουϲ. καὶ Ἀριϲτοφάνηϲ· ἀλείψαϲθ᾿ ἀπ᾿ αὐτῶν ταῖϲ νουμηνίαιϲ. διὰ τὸ ταύταϲ εἶναι [*](Ar.) τιμίαϲ τῶν ἡμερῶν.

1167 Ἄλη: ἡ πλάνη. ὁ δὲ οὐδένα αὐτοῦ ᾤετο διοίϲειν ἐπ᾿ ἀνδρείᾳ, [*](Δ) καὶ τοϲοῦτον αὐτοῦ ἥδε ἡ ἄλη ἐκράτει, ὡϲ ϲκευὴν ἀναλαβεῖν [*](Ε) [*](1157 l. Σᵃ ἀλεῖπται τῆϲ ἀρετῆϲ Greg. Naz. PG 36, 500c cf. Et. Sym. (ad Et. M. 61, 12) ἀλείπτηϲ sq. ═ Ambr. 1114 1159 — ϲυϲταλείϲ sch. Π 403 1160 ═ Ambr. 1395 cf. sch. Λ 773, H 1161 — πηδήϲει ═ P, Ba 65, 23, H cf. Ambr. 1430 καί sq. les. 35, 6 1162 ═ Ambr. 1341 1163 cf. Ambr. 1126, 1128, 1125; πλανήτην Et. M. 61, 41 + 54, Herodian. gr. 2, 472, 17 cf. P, Ba 65. 24, Σ v. ἀλήτηϲ 1164 Ar. Pac. 277 — 9 c. sch. 1155 ἀλείμματι P, Ba 65, 25 cf. H, Ambr. 1380, Et. M. 60, 50 ἀλείφω sq. ═ Et. M. 61, 1 cf. Herodian. gr. 2, 472, 29, Eust. O. 1561, 7 1166 αἰτιατικῇ cf. Synt Laur. et Gud. διεγείραϲ — ἀθλητῶν ═ P, Ba 65, 26 cf. Ambr. 1446 ἀλείψαϲθ᾿ sq. Ar. Ach. 999 c. sch. 1167 πλάνη ═ Ambr. 1308, sch. φ 284 cf. H, Et. M. 62,13 ὁ —οἴκου Malch. fr. 8, FH G 4, 117) [*](1157 Z 118 1159 cf. 1107. Z 135 1160 Z 131 1161 Z 135 1162 Z 124 1163 cf. 1201 —2 1164 cf. v. Σαμοθρᾴκη, hinc v. Ζηρυνθία 1166 Ar. cf. v. νουμηνία 1167 πλάνη Ζ 125. Malch. cf. 3970) [*](2 ἁλεῖϲ nov. gl. A ϲοφιϲτάϲ] ϲοφιϲταί pr. 9 Ἀλείτηϲ AIacTMac Ἀλήτηϲ A(GITSM) GIecSMec διά om. AGIT 1164 om. T post 1145 S 15 καί alt. om. AGl cf. v. Σαμοθρᾴκη 21 π] πτ Et. 29 πλάνη] καὶ ἀλήτιϲμοϲ add. S)

1168 Ἄλλη: ἀντὶ τοῦ ἄλλωϲ ἡ κατ᾿ ἄλλο. Θουκυδίδηϲ.

1169 Ἀλλ᾿ ἤ: ἀντὶ τοῦ εἰ μή. καὶ ἀντὶ τοῦ ἁπλοῦ τοῦ ἤ. τίθεται δὲ ἐνίοτε καὶ ἀντὶ τοῦ ἀλλὰ ἄρα καὶ ἀντὶ τοῦ ἁπλοῦ τοῦ ἄρα. Πλάτων· ἀλλ᾿ ἢ κατόπιν ἑορτῆϲ ἥκομεν, ἀντὶ τοῦ ἄρα.

1170 Ἀλληγορία: ἡ μεταφορά. ἄλλο λέγον τὸ γράμμα καὶ ἄλλο τὸ νόημα. καὶ Ἀλληγορικοὶ ὄνειροι, οἱ ἄλλα δι᾿ ἄλλων ἀγορεύοντεϲ· θεωρηματικοὶ δέ, οἱ τῇ ἑαυτῶν θέᾳ προϲεοικότεϲ.

1171 Ἄλλη δόξα ἡλίου: ἥλιον λέγει τὴν νέαν διαθήκην, ὡϲ τέλειον φῶϲ ἔχουϲαν τοῦ ἡλίου τῆϲ δικαιοϲύνηϲ.

1172 Ἄληθεϲ: ἀντὶ τοῦ ὄντωϲ. ἀξιοῦϲι δὲ ὀξύνειν τὴν πρώτην. [*](Σ) ὅταν τοῦτο δηλοῖ τὸ ἐν ἐπερωτήϲει λεγόμενον, οἷον ὄντωϲ, ἀληθῶϲ. [*](Ar.) ἄληθεϲ ὦ παῖ τῆϲ ἀρουραίαϲ θεοῦ; Αἰϲχύλοϲ φηϲὶ πρὸϲ Εὐριπίδην· ϲὺ δή με ταῦτ᾿, ϲτωμυλιοϲυλεκτάδη, καὶ πτωχοποιέ, καὶ ῥακιοϲυρραπτάδη. ἀληθὲϲ δὲ τὸ ἀντιδιαϲτελλόμενον τῷ ψεύδει. ἀλήθεια δέ ἐϲτι θείων τε καὶ ἀνθρωπίνων ἡγεμών.

1173 Ἀληθέϲτερα τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ: παροιμία ἐπὶ τῶν ἀληθῶν μέν, οὐ πιϲτευομένων δέ. Σάγρα γὰρ τόποϲ τῆϲ Λοκρίδοϲ. μέμνηται τῆϲ παροιμίαϲ Μένανδροϲ ἐν Ἀνατιθεμένῃ. Λοκροὺϲ δέ φαϲι τοὺϲ Ἐπιζεφυρίουϲ, πόλεμον ἔχονταϲ πρὸϲ τοὺϲ πληϲιοχώρουϲ Κροτωνιάταϲ αἰτῆϲαι ϲυμμαχίαν τοὺϲ Λακεδαιμονίουϲ. τῶν δὲ ϲτρατὸν μὲν οὐκ ἔχειν φηϲάντων, διδόναι δὲ αὐτοῖϲ τοὺϲ Διοϲκούρουϲ· τοὺϲ Λοκροὸϲ οἰωνιϲαμένου τὸ κερτομηθὲν τήν τε ναῦν ἀποϲτρέψαι καὶ δεηθῆναι τῶν Διοϲκούρων ϲυμπλεῖν αὐτοῖϲ. νικηϲάντων δὲ αὐτῶν αὐθημερὸν καὶ τῆϲ φήμηϲ διαγγελθείϲηϲ εἰϲ Σπάρτην τὸ μὲν πρῶτον ἀπιϲτηθῆναι, ἐπεὶ δὲ εὑρέθη ἀληθῆ, ἐπιλέγειν τοῖϲ ἀληθεϲτάτοιϲ μέν, οὐ πιϲτευομένοιϲ [*](Prov.) δέ. ἀληθέϲτερα οὖν τῶν ἐπὶ Σάγρᾳ, ἐπὶ τῶν πάνυ ἀληθευόντων. λέγεται γὰρ τὴν περὶ τῆϲ νίκηϲ φήμην αὐθημερὸν ἀπὸ Ἰταλίαϲ ἐλθεῖν [*](1167 ἀλώμενοϲ —πλανώμενοϲ ═ P, Ba 72, 22, H, Ambr. 1451, sch. B 667 ἁλόϲ—ἄληϲ Anth. 6, 90, 7 —8 1168 ═ P; ἄλλωϲ ═ Ba 68, 20 cf. sch. O 51 Thuc. 6, 96, 2 1169 ═ Ba 66, 29; Pl. Gorg. 447 a 1170 — μεταφορά cf. Ambr. 1361 ἀλλό —νόημα cf. P, Ba 68,18 ἀλληγορικοί sq. Artem. 1, 2 1171 1. Corinth. 15, 41 c. gl. 1172 — ὄντωϲ sch. Ar. Ran. 840 ὀξύνειν — ἀληθῶϲ ═ P cf. Ba 66, 27, Ammon. ἄληθεϲ ὦ — ῥακιοϲυρραπτάδη Ar. Ran. 840 842 ἀληθεια sq. cf. Pl. Leg. 730 b, fort. Dam. 1173 — πιϲτευομένοιϲ δέ ═ P cf. Paus. Att. fr. 34 ex Eust. l. 278, 5; Men. com. fr. 34 ἀληθέϲτερα οὖν sq. cf. Zen. II 17) [*](1167 ἀλώμενοϲ — πλανώμενοϲ cf. 1379 ἀλήτηϲ βίοϲ cf. 1202 1170 Artem. Eust. 1876, 41 1172 Z 131, 139) [*](A(GITSM))[*]( 1 περιβαίνειν] παραβαίνειν Al 2 καί —4 η om. S 5 κατ᾿] κατὰ τό SM 9 λέγον] λέγων GSM 15 ἀληθῶϲ om. A 17 ταῦτ᾿] ταύτηϲ A 25 Διοϲκούρουϲ] Διοϲκόρουϲ AS 26 Διοϲκούρων] Διοϲκόρων A)

1174 Ἀληθεύω· δοτικῇ.

1175 Ἀλήθεια καὶ ἀληθήϲ. Ἀληθῆ καὶ τὰϲ ἀληθείαϲ [*](Δ) πληθυντικῶϲ λέγουϲι. Μένανδροϲ Ἀφροδιϲίῳ· εἰ τὰϲ ἀληθείαϲ ἃϲ [*](Σ) ἁπλῶϲ τίϲ ϲοι λέγει.

1176 Ἀλήθω τὸν ϲῖτον.

1177 Ἀληθίζω: τὰ ἀληθῆ λέγω. καὶ Ἀληθινόϲ, ὁ ἀληθήϲ.

1178 Ἀληθινὸϲ ἔρωϲ: ὁ μὴ περί κάλλοϲ ϲώματοϲ ἐπτοημένοϲ. ἀληθινὸϲ ἔρωϲ ἐμφύεται αὐτῷ φιλοϲοφίαϲ, καὶ πάντα γηγενῆ δεϲμὸν ἀπορρήξαϲ ἐλπίδαϲ τε πάϲαϲ τιμῶν τε καὶ χρημάτων καταπατήϲαϲ ἀφικνεῖται πρὸϲ Πρόκλον.

1179 Ἀλήϊον πεδίον. καὶ Ἀλήϊοϲ, ὁ πλανητικόϲ.

1180 Ἀλλ᾿ ἢ καλῶϲ ζῆν ἢ καλῶϲ τεθνηκέναι τὸν εὐγενῆ [*](Soph.) χρή, πάν τ᾿ ἀκήκοαϲ λόγον. Σοφοκλῆϲ.

1181 Ἄληκοϲ: ποταμόϲ.