Suidae lexicon

442 Γραφὴ καὶ ἐγκλήματα: κατηγορία καὶ ἐγκλήματα.

443 Γράφω: τὸ ἐπιϲτέλλω, δοτικῇ. ἰϲτέον ὅτι τὸ γράφω πρὸϲ διάφορον ϲημαϲίαν διάφορον ἔχει καὶ τὴν ϲύνταξιν. καὶ εἰ μὲν γράφω ϲοι ἐϲτὶ, δοκεῖ ϲημαίνειν τὸ ἐπιϲτέλλω ϲοι· εἰ δὲ γράφω ϲε, ϲημαίνει τὸ ἐκτύπωμά ϲου ποιῶ· ὡϲ τὸ, οἱ τὰϲ μορφὰϲ γράφοντεϲ καὶ τὰ γράμματα. εἰ δὲ γράφομαί ϲε, ϲημαίνει τὸ κατὰ ϲοῦ ἐγγραφὰϲ ποιῶ, εἰϲ δικαϲτήρια ἐκτίθεμαι· ὡϲ τὸ, γράφομαί ϲε φόνων καὶ παρανόμων ἐπὶ τοῦ Ῥαδαμάνθυοϲ.

444 Γράψαι: κοιλάναι, διαϲκάψαι.

445 Γράψομαι: κατηγορήϲω. Ἀριϲτοφάνηϲ· γράψομαι Μήδοιϲιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα.

446 Γραῖα: ἡ παλαιά.

447 Γραικοί: οἱ Ἕλληνεϲ. ἀπὸ κώμηϲ τινὸϲ, ἢ ἀπὸ Γραικοῦ τινοϲ. [*](Σ) ἐκ τοῦ Γραίξ, Γραικόϲ.

448 Γραιοϲόβαι: ἀπὸ τῶν ἰχθύων ἀποϲοβοῦντεϲ τὰϲ γραΐδαϲ ὡϲ [*](Ar.) μὴ ἀγοράζειν· ἢ γραΐϲι ϲυγκοιμώμενοι· ϲοβάδεϲ γὰρ αἱ πόρναι.

449 Γραιούδια: οἱ παῤ ἡμῖν ἑφθοὶ ὄμφακεϲ.

450 Γρηγόριοϲ, Ναζιανζοῦ ἐπίϲκοποϲ (ϲταθμὸϲ δέ ἐϲτιν οὗτοϲ Καππαδοκίαϲ,) [*](Hesy.) ἀνὴρ ἐλλογιμώτατοϲ, ἀναγκαῖοϲ δὲ φίλοϲ Βαϲιλείου τοῦ τῆϲ Καιϲαρείαϲ ἐπιϲκόπου τῆϲ ἐν Καππαδοκίᾳ. οὗτοϲ οὐ μόνον γραμματικὸϲ καὶ τὰ ἐϲ τὴν ποίηϲιν δεξιόϲ, ἀλλὰ πολλῷ πλεῖον καὶ ἐϲ φιλοϲοφίαν ἐξήϲκητο, καὶ ῥήτωρ ἦν ἀμφιδέξιοϲ. οὗτοϲ ἔγραψε καταλογάδην πολλά· εἰϲ γὰρ τρεῖϲ μυριάδαϲ ϲτίχων τὰ ϲυντάγματα αὐτοῦ ϲυνέθηκεν· ἀφ’ ὧν εἰϲι τάδε· Περὶ τῆϲ τελευτῆϲ τοῦ ἀδελφοῦ Καιϲαρίου, Ἐπιτάφιοϲ εἰϲ τὸν ἑαυτοῦ πατέρα, ἕτεροϲ εἰϲ τὴν ἀδελφὴν Γοργονίαν, Περὶ φιλοπτωχίαϲ, Ἐπαίνουϲ τῶν Μακκαβαίων, Ἐπαίνουϲ Κυπριανοῦ, Ἐπαίνουϲ Ἀθαναϲίου, Ἐπαίνουϲ Ἥρωνοϲ φιλοϲόφου, Κατὰ Ἰουλιανοῦ τοῦ βαϲιλέωϲ λόγοι β΄, Κατὰ Εὑνομίου λόγοι β΄, Περὶ θεολογίαϲ α΄, Περὶ Υἱοῦ λόγοι β΄, Περὶ τοῦ ἁγίου πνεύματοϲ λόγοϲ α΄, Πανηγυρικοὶ λόγοι ι΄· καὶ ἕτεροι πλεῖϲτοι καὶ πᾶϲι γνώριμοι. ἠκολούθηϲε δὲ τῷ Πολέμωνοϲ χαρακτῆρι τοῦ Λαοδικέωϲ, τοῦ ϲοφιϲτεύϲαντοϲ ἐν Σμύρνῃ· ὃϲ ἐγεγόνει διδάϲκαλοϲ Ἀριϲτείδου τοῦ ῥήτοροϲ. ἐγράφη δὲ αὐτῷ καὶ ἑτέρα βίβλοϲ δι᾿ ἑξαμέτρων. παρθενίαϲ καὶ γάμου καθ’ ἑαυτοὺϲ διαλεγομένων· καὶ εἰϲ ἑτέραϲ ὑποθέϲειϲ ἐν παντοίοιϲ καὶ διαφόροιϲ μέτροιϲ, ἅτινα ϲυνάγονται εἰϲ ἐπῶν μυριάδαϲ τρεῖϲ. τοῦ δὲ Γρηγορίου τούτου καὶ Φιλοϲτόργιοϲ ὁ Ἀρειανὸϲ ἐν τῇ κατ᾿ αὐτὸν ἱϲτορίᾳ μνήμην πεποίηται καί φηϲι· Γρηγόριοϲ γὰρ ἤκμαζε κατ᾿ ἐκείνουϲ τοὺϲ χρόνουϲ ἐν τῇ Ναζιανζῷ (ϲταθμὸϲ δὲ οὗτοϲ ὁ τόποϲ Καππαδοκίαϲ) καὶ Βαϲίλειοϲ ἐν Καιϲαρείᾳ τῆϲ Καππαδοκίαϲ καὶ Ἀπολινάριοϲ ἐν τῆ Λαοδικείᾳ τῆϲ Συρίαϲ. τρεῖϲ δὴ οὗτοι ἄνδρεϲ τότε τοῦ ὁμοουϲίου προυμάχουν κατὰ τοῦ ἑτεροουϲίου, μακρῷ πάνταϲ παρενεγκόντεϲ τοὺϲ πρότερον καὶ ὕϲτερον ἄχριϲ ἐμοῦ τῆϲ αὐτῆϲ αἱρέϲεωϲ προϲτάνταϲ, ὡϲ παῖδα παῤ αὐτοῖϲ κριθῆναι τὸν Ἀθανάϲιον. τῆϲ τε γὰρ ἔξωθεν καλουμένηϲ παιδεύϲεωϲ ἐπιπλεῖϲτον οὗτοι προεληλύθειϲαν καὶ τῶν ἱερῶν γραφῶν, ὁπόϲα εἰϲ ἀνάγνωϲιν καὶ τὴν πρόχειρον μνήμην ἐτέλει, πολλὴν εἶχον τὴν ἐμπειρίαν, καὶ μάλιϲτά γε αὐτῶν ὁ Γρηγόριοϲ. καὶ μὴν καὶ ϲυγγράφειν ἕκαϲτοϲ αὐτῶν ἐϲ τὸν [*](447 cf. Steph. Byz., Et. M. 239, 18; — Ἕλληνεϲ cf. Bk. 88, 1, H; Γραίξ sq. cf. Ambr. 536 448 sch. Ar. Pac. 812 450 cf. Hesychii vita Greg. in Cod. Mosq. Syn. 64 ap. Wentzel. TU 13, 3, 5 sq., Philostorg. ed. Bidez p. LXXVI sq.; Hieron. vir. ill. 125; Philostorg. 111—3) [*](447—8 Z 451 448 cf. v. ϲοβάδεϲ 450 cf. v. ϲταθμὸϲ; Philostorg. cf. v. Α 3397, v. B 150) [*](o449 om. TFV post 447 G 12. 13 Καιϲαρίου] Καιϲαρείου A 14 Γοργονίαν] A(GITFVMB) ἕτερον εἰϲ τὸν ἑταῖρον καὶ μέγαν Βαϲίλειον add. T 16 βαϲιλέωϲ] παραβάτου TB λόγοι pr.] ϲτηλιτευτικοί add. T 31 προϲτάνταϲ M, v. Α 3397, B 150: πρὸϲ πάνταϲ AGI)

451 Γρηγόριοϲ, Νύϲϲηϲ ἐπίϲκοποϲ, ἀδελφὸϲ Βαϲιλείου τοῦ Καιϲαρέωϲ, ἀνὴρ καὶ αὐτὸϲ ἐλλογιμώτατοϲ καὶ πάϲηϲ ὑπάρχων παιδείαϲ ἀνάπλεωϲ, προϲκείμενοϲ δὲ μᾶλλον τοῖϲ τῇ ῥητορικῇ χαίρουϲι. καὶ γοῦν εὐδόκιμοϲ ἐν ταύτῃ γεγένηται καὶ λαμπρὸϲ εἴ τιϲ ἄλλοϲ τῶν πάλαι ταύτῃ γεγενημένων. οὗτοϲ ϲυνέταξε κατ᾿ Εὐνομίου λόγον ἐξαίρετον αίρετον καὶ τεῦχοϲ θαυμάϲιον εἰϲ τὴν τοῦ ἀνθρώπου καταϲκευήν. ἄλλαϲ τε πυκνὰϲ καὶ ϲυνεχεῖϲ ὁμιλίαϲ. ξἴϲ τε τὰ Ἄιϲματα τῶν ᾀϲμάτων καὶ Εἰϲ τὸν Ἐκκληϲιαϲτὴν, καὶ πρὸϲ τὴν ἀδελφὴν Μακρίναν μακρόν τινα καὶ περικαλλῆ περὶ ψυχῆϲ ϲυνέθηκε λόγον. ἄλλα τε πολλὰ γεγραφήκει καὶ τὸν πολυθαύμαϲτον ἔπαινον τοῦ πρώτου τῶν μαρτύρων Στεφάνου. καὶ Βίον δὲ ϲυνέταξε Γρηγορίου τοῦ ἐν θαύμαϲι διαλάμψαντοϲ.

452 Γρηγόριοϲ, ὁ καὶ Θεόδωροϲ, ὁ Θαυματουργὸϲ, Νεοκαιϲαρείαϲ τῆϲ ἐν τῷ Πόντῳ ἐπίϲκοποϲ, νέοϲ κομιδῇ διὰ τὴν παίδευϲιν Ἑλληνικῶν τε καὶ Ῥωμαϊκῶν γραμμάτων ἀπὸ τῆϲ Καππαδοκίαϲ εἰϲ Βηρυτὸν κἀκεῖθεν εἰϲ Καιϲάρειαν τὴν τῆϲ Παλαιϲτίνηϲ διέβη ἅμα Ἀθηνοδώρῳ ἀδελφῷ· οὓϲ καὶ κατὰ μέροϲ εἰϲ τὴν τοῦ Χριϲτοῦ πίϲτιν εἰϲάγων Ὠριγένηϲ ζηλωτὰϲ ἰδίουϲ κατέϲτηϲεν. ἐπὶ πέντε τοίνυν παῤ αὐτοῦ παιδευθέντεϲ ἐνιαυτούϲ πρὸϲ τὴν πατρίδα ἀποπέμπονται· ἀφ’ οὐ ὁ Γρηγόριοϲ ἀποδημῶν πανηγυρικὸν εὐχαριϲτίαϲ τῷ Ὠριγένει ἔγραψε λόγον, καὶ ϲυγκαλεϲάμενοϲ πάνταϲ τοὺϲ ἐπιχωρίουϲ αὐτοῦ τε τοῦ [*](451 cf. Hieron. vir. ill. 136, Phot. bibl. 3b 17 sq., Wentzel TU 13, 3, 30 452 cf. Hieron. vir. ill. 75, Wentzel TU 13, 3, 30) [*](452 cf. v. Α 734, v. Ὠριγένηϲ) [*](A(GITFVM))[*]( 1 ἑαυτοῦ] αὐτοῦ M 18 ὑπερανέχοντα] ὑπανέχοντα M)

453 Γρηγόριοϲ, ἀδελφὸϲ Ἑρμείου τοῦ φιλοϲόφου· ὃϲ ἅπαν τοὐναντίον ἦν τῷ Ἑρμείᾳ, ὀξύτατοϲ μὲν εἰϲ ὑπερβολὴν καὶ εὐκίνητοϲ ἐπί τε τὰϲ ζητήϲειϲ καὶ τὰϲ μαθήϲειϲ, ἄλλωϲ δὲ οὐχ ἡϲύχιοϲ οὐδὲ γαλήνην ἐν τοῖϲ ἤθεϲι φέρων τινά, ἀλλά τι καὶ παρακεκινηκόϲ. ἐπεὶ δὲ Ἀθήνηθεν ἧκον εἰϲ Ἀλεξάνδρειαν, ὕϲτερον ὁ Γρηγόριοϲ ἑάλω τῇ νόϲῳ ἐπὶ τὸ πλέον, ὥϲτε δύϲχρηϲτον αὐτοῦ καὶ πολλαχῆ παραλλάττον γενέϲθαι τὸ ὄργανον. οὕτω φηϲὶ Δαμάϲκιοϲ εἰϲ τὴν φιλόϲοφον ἱϲτορίαν.

454 Γρήνικοϲ: ποταμόϲ.

455 Γρίοϲ: ὄνομα κύριον.

456 Γριπεύϲ: ἰχθύων θηρευτήϲ. γριπεὺϲ, Ἐριούνιε, ϲοὶ τάδε δῶρα [*](Δ Anth.) φέρει. καὶ Γριπηὶϲ τέχνη. Ἑρμώναξ δ᾿ ἐκίχανεν, ὅτε γριπηίδι τέχνῃ εἷλκε τὸν ἐκ πελάγευϲ ἰχθυόεντα βόλον.

457 Γρῖφοϲ: τὸ δίκτυον. λέγεται δὲ καὶ ὁ δύϲκολοϲ καὶ ϲυμπεπλεγμένοϲ [*](Σ) λόγοϲ. ὁ ἔχων πάθοϲ ἐν ἑαυτῷ μὴ φαινόμενον.

458 Γρῖφοϲ: ὁ ἀϲαφὴϲ λόγοϲ. Ἴῳ ἐνὶ παῖδεϲ Ὅμηρον ἤκαχον, [*](Anth.) ἐκ Μουϲῶν γρῖφον ὑφηνάμενοι. καὶ Γριφώδηϲ λόγοϲ.

459 Γρομφίϲ: ὗϲ, ἡ παλαιὰ ϲκρόφα. τὰϲ ὗϲ δὲ πληθυντικῶϲ.

460 Γρώνη: πέτρα.

461 Γρύ: βραχύ. ἔνιοι δὲ τὸν ἀπὸ τῶν ὀνύχων ῥύπον. Ἀριϲτοφάνηϲ [*](Σ) Πλούτῳ· καὶ ταῦτ’ ἀποκρινομένου τοπαράπαν οὐδὲ γρύ. τινὲϲ [*](Ar.) παρὰ τὸν γρυλιϲμὸν, τουτέϲτι τὴν φωνὴν τῶν χοίρων· ἢ εἶδοϲ μικροῦ νομίϲματοϲ· ἢ τὸ τυχὸν, τὸ μικρότατον. ὅθεν καὶ γρύτη καὶ γρυτόπωλιϲ· ὅπερ οὐκ εἴρηται, ἀλλὰ γρυπόπωλιϲ. καὶ παροιμία· Τὸ [*](Prov.) Δίωνοϲ γρύ, ἐπὶ τοῦ μικροῦ καὶ τυχόντοϲ.