Suidae lexicon

Suda

Suda, Suidae lexicon, Adler, Teubner, 1935

[*](Σ Phi.)

422 Γραμματιϲτήϲ: ὁ τὰ πρῶτα ϲτοιχεῖα διδάϲκων. Γραμματικὴ [*](EL) δέ ἐϲτιν ἐπιϲτήμη τοῦ ἀναγινώϲκειν καὶ γράφειν. ὁ δὲ ἐϲ [*](EV) γραμματιϲτοῦ ἐφοίτηϲε παρὰ Ἀντιοχεῦϲι. καὶ αὖθιϲ· οὐδὲ τὰ πρῶτα [*](Suid.) παρὰ τοῖϲ γραμματιϲταῖϲ ἐκμεμαθηκώϲ ϲτοιχεῖα. καὶ αὖθιϲ· οὐ γὰρ ἄλλο οὐδὲν ἐϲ γραμματιϲτοῦ φοιτῶν ἔμαθεν, ὅτι μὴ γράμματα καὶ ταῦτα κακῶϲ γράψαι.

[*](Σ)

423 Γραμματοκύφων: ἀντὶ τοῦ ταπεινὲ γραμματεῦ· κυρίωϲ γὰρ κύφων τὸ ξύλον καλεῖται. Δημοϲθένηϲ καὶ ἄλλα ϲκώπτει τὸν Αἰϲχίνην καὶ γραμματοκύφωνα, ὃν καὶ υἱὸν εἶναί φηϲιν ὄνομα μὲν Τρόμητοϲ, διδαϲκάλου δὲ τῶν πρώτων γραμμάτων.

[*](416 πρῶτοι + καὶ τόν —τέχνην Georg. 1, 75, 16 — 19 417 ═ Sabb. cf. Bk. 185, 14, Poll. 8, 98, Psell. PG 122, 1016 a 418 τὸν τῶν — Ῥωμαῖοι Proc. bell. 2, 7, 15 ═ EL 97, 3—4 κληρωτοί sq. cf. Bk. 226, 30, Aristot. Ath. Pol. 54, 3—4, Poll. 8, 98, Harp. 419 cf. Ambr. 576, 573, 575, Et. M. 240, 57, 241, 4 Ps. Herodian. 268 420 ἅτε— ἐπέπνει Dam. fr. 109 ἔνθεν sq. fort. Metaphr. 421 Thdr. in Ps. 70,16, PG 80, 1424 a b 422 διδάϲκων cf. Phryn. 52, 13 γραμματική —γράφειν Alex. Aphr. 462, 5 ὁ— Ἀντιοχεῦϲι Proc. bell. 2, 6, 23 EL 95, 32— 96,1 οὐδέ—ϲτοιχεῖα lo. Antioch. fr. 173, FHG 4, 604 ═ EV 1, 199, 2 — 3 423 — καλεῖται ═ Ba 186, 31 cf. Bk. 228, 15 ═ Et. M. 240, 21 Δημοϲθένηϲ (18, 209) cf. Lt. M. 240, 25)[*](416 hinc v. Α 3217 et 4120 extr. 417 hinc v. Α 2661 init. 418 Z 450 419 Vind. 9 419—20 Z 455 421 Z 452 422 Z 450. οὐ γάρ sq. ex v. Α 2407 vel e v. Ἰωάννηϲ ὁ Καππαδοκίαϲ 423 hinc v. Τρόμηϲ; Z 451)[*](A(GITFVM))[*]( 12 ϲυμβόλαιον] ἤγουν τὸ ϲύμφωνον σs. V 14 προηγμένοϲ AF: προηγμένωϲ Gl προηγούμενοϲ M Zon. προηγουμένωϲ T 15 ἐπέπνει] ἐπιπνεῖ V 15 ἔνθεν —17 δωρούμενα om. TFV post 418 Gl post 419 M 16 τῶν πατρικίων AM: τοῦ πατρικίου GI 18 Γραμματίαϲ AVM: Γραμματείαϲ rell. Zon. cf. Thdr. Δαβίδ om. FV mg. A iterum mg. M 23 καὶ—25 γράψαι om. TFV post vs. 17 δωρούμενα GI 27 κύφων] κύφον GM κύφη Ba, Σa 28 γραμματοκύφωνα] καλεῖ add. E αὐτὸν καλεῖ pr.)
539

424 Γραμμή· γραμμή ἐϲτιν ἐπιφανείαϲ πέραϲ, ἢ μῆκοϲ ἀπλατὲϲ, τὸ [*](Phil.) μῆκοϲ μόνον ἔχον. καὶ ἡ ἀρχὴ, ἡ ἀφετηρία, ἡ βαλβίϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ· [*](Ar.) γραμμὴ δ’ αὑτηΐ. ἀντὶ τοῦ ἀρχὴ, ἀφετηρία, ἡ λεγομένη βαλβίϲ. ἐκ μεταφορᾶϲ τῶν δρομέων. πρόβαινε νῦν, ὦ θυμέ· γραμμὴ δ’ αὑτηΐ.

425 Γραόϲ.

[*](Δ)

426 Γράϲοϲ: ἡ δυϲοϲμία τῶν τράγων. καὶ Γράϲων ἄνθρωποϲ, [*](Δ) ὁ δύϲοϲμοϲ. τῷ γράϲωνι μὴ ὀργίζου.

427 Γρατιανόϲ· οὗτοϲ ὡϲ ἐπύθετο τὴν τοῦ Οὐάλεντοϲ τοῦ θείου [*]() τελευτὴν, αὐτίκα πρὸϲ τὴν ἑῴαν Ῥώμην διέθει καὶ καταγνοὺϲ τῆϲ τοῦ θείου Οὐάλεντοϲ τῆϲ περὶ τοὺϲ Χριϲτιανοὺϲ ὠμότητοϲ τοὺϲ μὲν ὑπ᾿ ἐκείνου ἐξοριϲθένταϲ διὰ ταχέων ἀνεκαλεῖτο, οὐϲίαϲ τε αὐτοῖϲ ἀποδιδοὺϲ καὶ θεραπεύων τὰϲ βλάβαϲ· πᾶϲί τε νόμον παρεῖχεν ἀδεῶϲ καὶ ἀδηρίτωϲ ἐν ταῖϲ ἰδίαιϲ ἐκκληϲίαιϲ ϲυνάγεϲθαι, μόνουϲ δὲ τῶν εὐκτηρίων εἴργεϲθαι Εὐνομιανοὺϲ, Φωτεινιανοὺϲ, Μανιχαίουϲ. ὅτι ἐν τῷ περιπάτῳ ἔφιπποι ϲτῆλαι ἵϲταντα Γρατιανοῦ καὶ Οὐαλεντινιανοῦ καὶ θεοδοϲίου καὶ κυρτοῦ Φιρμιλιανοῦ πρὸϲ γέλωτα.

428 Γραῦϲ: καὶ ἡ ἄνθρωποϲ, καὶ ὁ ἀνώτατοϲ ἀφρὸϲ ἐν τῷ ὑπερζεῖν [*](Ar.) τὰ ὄϲπρια γινόμενοϲ. Ἀριϲτοφάνηϲ Πλούτῳ· πολὺ τῶν ἄλλων χυτρῶν τἀναντία αὗται ποιοῦϲι. ποιητικῶϲ δὲ γρῆϋϲ λέγεται. ἡ γρῆϋϲ, [*](Δ) ἡ χερνῆτιϲ, ἡ γυρὴ πόδαϲ, πύϲτιν κατ᾿ ἐϲθλὴν ὕδατοϲ Παιωνίου ἦλθέν Anth. ποθ’ ἑρπύζουϲα ϲὺν δρυὸϲ ξύλῳ.

429 Γραῦϲ ἀνακροτήϲαϲα πολὺν κονιορτὸν ἐγείρει: ἐπὶ [*](Prov.) τῶν δι’ ἐμπειρίαν πολλὰ πράγματα κινούντων.

430 Γραῦϲ ὥϲ τιϲ ἵπποϲ τὸν χαραδραῖον τάφον ἕξειϲ: ἐπὶ [*](Prov.) τῶν ἀξίωϲ τὰ ἔϲχατα παϲχόντων· παρόϲον οἱ γεγηρακότεϲ ἵπποι εἰϲ τὰϲ χαράδραϲ κρημνίζονται καὶ ἐμβάλλονται.

431 Γραῦϲ ϲέριφοϲ: ἡ ἐν παρθενίᾳ γεγηρακυῖα· ἀπὸ μεταφορᾶϲ [*](Prov.) τῆϲ ἀρουραίαϲ ἀκρίδοϲ, ἣν καλοῦϲι γραῦν ϲερίφην καὶ μάντιν.

432 Γραῦϲ χορεύει: ἐπὶ τῶν παῤ ὥραν τι διαπραττομένων· ταῖϲ [*](Prov.) γὰρ νέαιϲ πρέπει τὸ χορεύειν. καὶ Γραῶν ὕθλοι, ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν μάτην ληρούντων.

433 Γραφάϲ: δικαϲτήρια, κατηγορίαϲ.

[*](Ar.)[*](424 — ἔχον Laert. 7, 135 vs. 3 γραμμή sq. Ar. Ach. 483 c. sch. 425 ═ H 426 — δυϲοϲμία ═ H cf. Phryn. 60, 11 γράϲων ═ Ambr. 541 cf. Et. M. 239, 39 τῷ sq. Marc. 5, 28, 1 427 — Μανιχαίουϲ Io. Antioch. fr. 185 FHG 4, 608 ═ EV 1, 202, 11 —18 vs. 15 ἐν sq. Preger 190, 6—9 cf. 32, 3; 207, 7 428 — γινόμενοϲ sch. Ar. Pl. 1206; πολύ— ποιοῦϲι Ar. Pl. 1204 — 5 ἡ γρῆϋϲ sq. Anth. 6, 203, 1—3 429 ═ Diogen. III 97 430 ═ Diogen. III 96 431 cf. Zen. II 94, H 432 — χορεύειν ═ Zen. II 96; γραῶν sq. ═ Diogen. III 79 433 sch. Ar. Ach. 679 cf. H)[*](424 Z 452 426 hinc v. τράγοϲ 1 extr. 427 (Preger) hinc v. ϲτήλη ϲταυροῦ et v. Φιρμιλιανόϲ 428 Anth. cf. v. Δ 959, v. Παιώνιον, v. πύϲτειϲ 431 hinc v. Σέριφοϲ)[*](1 πέραϲ] μέροϲ GIT 10 τῆϲ om. V 11 τῆϲ οm. V Exc. 16 Οὐαλεντινιανοῦ] A(GITFVM) Οὐαλεντιανοῦ V 17 κυρτοῦ] ϲκορτοῦ V 21 γυρή] χυρή A)
540
[*](Prov.)

434 Γραφή τε καὶ Λευκαῖοϲ οὐ ταὐτόν: ἐπὶ τῶν ἀνόμοια γραφόντων.

[*](Σ)

435 Γράφεται: ἀντὶ τοῦ γράφει, ἢ κατηγορεῖ.

[*](Harp.)

436 Γραφεύϲ: ὁ ζωγράφοϲ. ὃϲ τοῖϲ νεκροῖϲι ζωγραφεῖ τὰϲ ληκύθουϲ. [*](Ar.) τοιαῦτα γὰρ ἐν τοῖϲ μνήμαϲιν ἔγραφον. καὶ Δημοϲθένηϲ [*](Harp.) Γράφειν, τὸ ζωγραφεῖν.

[*](Δ)

437 Γραφείδιον καὶ Γραφεῖον.

[*](Ar.?)

438 Γράφειν ἐϲ τάχοϲ: οὕτω λέγεται κατὰ διαϲτολήν. Προκόπιοϲ· [*](Ε) τὴν ἐϲ τάχοϲ γράφουϲαν μοῖραν.

[*](Σ)

439 Γραφή: ἡ περὶ τῶν δημοϲίων ἀδικημάτων κατηγορία, καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁμαρτημάτων. γίνονται δὲ γραφαὶ καὶ νόμων καὶ ψηφιϲμάτων οὐκ ἐπιτηδείων εἰϲκομίζεϲθαι δοκούντων, αἵτινεϲ γραφαὶ παρανόμων καλοῦνται.

[*](Harp.)

440 Γραφή: δημοϲίου τινὸϲ ἐγκλήματοϲ ὄνομα. οὐ μόνον δὲ ὅταν ψηφίϲματοϲ ἢ νόμου κατηγορῇ τιϲ, παρανόμων γραφὴν ἀποφέρεϲθαι καὶ γράφεϲθαι λέγεται, ἀλλὰ καὶ ἐπ᾿ ἄλλοιϲ πολλοῖϲ δημοϲίοιϲ ἀδικήμαϲι. πολλὴ δὲ ἡ χρῆϲιϲ τοῖϲ ῥήτορϲιν.

[*](Thuc.)

441 Γραφή: ζωγραφία, κατηγορία, καὶ ἡ ἐπὶ γράμμαϲιν. ἀπορῶ, [*](Ar.) τράφω. γράφω μὲν ἀντὶ τοῦ καταγράφω, ἢ ζωγραφῶ ἐπὶ τῆϲ γῆϲ ξὺν τῷ δακτύλῳ καί τινι τοιούτῳ παιδιῇ τινι.