Suidae lexicon

302 Γλῶττα· ὅτι αὕτη ὑπὸ μὲν τῶν πλειόνων χυμῶν ὑγραίνεται, ὑπ᾿ ἐνίων δὲ καὶ ξηροτέρα γίνεται· ὡϲ ὑπὸ πεπέρεωϲ καὶ ταρίχου καὶ μυρίων ἄλλων, καίτοι γευϲτῶν ὄντων, ξηραίνεται· οὐχ ὡϲ ἔγχυμα, ἀλλὰ διά τινα ἁπτὴν ποιότητα, οἷον ξηρότητα ἢ θερμότητα. οὐδὲ γὰρ ὁ ξηρὸϲ ἄρτοϲ ξηραίνει, ἢ εἰ τύχοι τρωγάλια καὶ τὰ ὅμοια, ἀλλὰ τῷ ξηρὰ εἶναι ἢ θερμὰ ἐξικμάζει τὴν ἐν τῇ γλώττῃ ὑγρότητα. ϲημεῖον δὲ τοῦ δεῖν τὴν γλῶτταν δυνάμει μὲν ὑγρὰν εἶναι, ἐνεργείᾳ δὲ οὔ· ὅϲοι δὲ τὴν γλῶτταν ἀμέτρωϲ ἢ ξηρὰν ἔχουϲιν ἢ ὑγρὰν, οὗτοι οὐκ ἀντιλαμβάνονται τῶν γευϲτῶν. καὶ διὰ τοῦτο οὐκ ἀντιλαμβάνεται ἡ λίαν ὑγρὰ γλῶττα τῶν χυμῶν, διότι ἡ ἐν αὐτῇ ὑγρότηϲ ἔγχυμοϲ οὖϲα καὶ πρώτη αὐτῇ προϲβάλλουϲα γίνεται γλώττηϲ ἁφὴ αὐτὴ ἑαυτῆϲ ἀντίληψιν παρέχουϲα, καὶ ταύτῃ οὐκ ἐῶϲα ἀντιλαβέϲθαι τῆϲ ἔξωθεν. ϲημεῖον δὲ τούτου, ὅτι οἱ προγευϲάμενοι ἄλλου χυμοῦ καὶ μάλιϲτα ϲφοδροτέρου οὐκέτι τῶν δευτέρων ὁμοίωϲ αἰϲθάνονται. ὅτι [*](292 ═ Σa, Ba 185, 29, Et. M. 234, 39 cf. H, sch. Ε 66 293 ═ Ambr. 378 294 ═ Ba 186, 3, An. Ox. 2, 477, 31 295 Soph. Phil. 96—99 (c. sch.) 296 ═ Zen. II 99 (fr. trag. adesp. 578) 297 l. fr. trag. adesp. 562 298 cf. Philostr. vit. soph. 2, 29 300 Soph. OC 806 — 7 c. sch. 301 — ξυλίνη ═ Ba 186, 5 cf. H, Ambr. 407 ὁ sq. Eunap. fr. 39, FHG 4, 29 302 — vs. 32 αἰϲθάνονται Philop. 405, 21—28, 33 —406, 7; p. 529, 1 τὴν γλῶτταν— 15 φάρυγξ Philop. 380, 27 — 381, 22; p. 529, 15 τῶν sq. Philop. 380, 13—16) [*](296 hinc v. πόλιν, cf. v. ποῖ πορεύῃ 297 Z 442 298 hinc v. Γυρῖνοϲ 301 cf. v. Φῆϲτοϲ) [*](A(GITFVM))[*]( 4 ἐργάτιν] ἐργάτην AIV 8 Γλῶϲϲα] ἐρώτηϲιϲ ss. M ἀπόκριϲιϲ FM (rubr.) ἀπόκριϲιν G ἀπόκρινιν V ἀπόκριν⟨ε⟩ A cp. l, om. 299 ex A (post 300) M 13 Γλωϲϲηματικά M Γλωϲϲημαντικά A 15 post δοκεῖν lacuna in A 16 post Γλωϲϲόκομον add. τί ϲημαίνει M 24 ξηρά] ξηρῷ A)

303 Γλώττῃ πολεμίζων: οὐκ αὐτῇ τῇ γλώττῃ πολεμῶν, ἀλλὰ τῇ [*](Ar.) γλώττῃ καθάπερ ὅπλῳ χρώμενοϲ.

304 Γλωχῖναϲ: γωνίαϲ. ὑπὸ τὴν ἔνδον παρατεινομένην τῆϲ [*](Σ) θαλάϲϲηϲ γλωχῖνα ὡϲ εἰϲ ἐνέδραν καθορμίϲαϲ τὰϲ ἐπακτρίδαϲ ἐνέκρυψε [*](Ε) καὶ ϲὺ πετρὰ γλωχῖνεϲ μηλοϲϲόε, Μαιάδοϲ Ἑρμᾶ, ὅϲ τε τὸν [*](Anth.) αἰγιβόταν, Πὰν, κατέχειϲ ϲκόπελον.

305 Γλωττοϲτροφεῖν: τὴν γλῶτταν ϲτρέφειν καὶ ποικίλον ἐν τῷ [*](Ar.) λέγειν καθεϲτηκέναι· ἢ ἐκϲτρέφειν τὰ πράγματα καὶ εὐπορεῖν ἐν τῷ λέγειν. Ἀριϲτοφάνηϲ Νεφέλαιϲ· ἀπὸ γὰρ ὀλοῦμαι μὴ μαθὼν γλωττοϲτροφεῖν.

306 Γλοιόϲ: τὸ αὐτὸ δηλοῖ τῷ μάϲθληϲ. εἴληπται δὲ ἡ μεταφορὰ [*](Ar.) ἀπὸ τοῦ ἐν τοῖϲ βαλανείοιϲ ἐλαίου πεπηγότοϲ, ὅπερ τοὺϲ ἐπιλαμβανομένουϲ διολιϲθάνειν πέφυκε. τοιοῦτοϲ οὖν καὶ οὗτοϲ εὔχεται γενέϲθαι τοὺϲ τρόπουϲ, ἵν᾿ ὥϲπερ διολιϲθάνειν καὶ φεύγειν δύνηται τοὺϲ δανειϲτάϲ. καὶ μέχρι δεῦρο δὲ τοὺϲ τῇ γνώμῃ ϲκάζονταϲ καὶ μηδὲν ϲταθερὸν φρονοῦνταϲ καὶ ἄλλα μὲν ἐπαγγελλομένουϲ, ἄλλα δὲ [*](303 sch. Ar. Nu. 419 304 — γωνίαϲ ═ Ba 186, 4 cf. Et. M. 235, 50 sch. Ω 274, H, Ambr. 395 ὑπό— ἐνέκρυψε Agath. 5, 22, p. 327 καὶ ϲύ sq. Anth. 6, 334, 3—4 305 Ar. Nu. 792 c. sch. 306 sch. Ar. Nu 449; p. 530, 3 ῥυπαρόϲ cf. H) [*](302 extr. hinc v. κίττα et v. ψιττακόϲ 304 Z 440. Anth. cf. v. Μαῖα 305 cf. v. Α 3262. Z 439 306 Z 439) [*](8 δέ pr. om. FV 10 λείαν AV λίαν rell. cf. Philop. 10. 11 τραχυτέραν] A(GITFVM) τραχεῖαν M 11 δέ] δὲ καί FVM 22 ἐπακτρίδαϲ] ἐκπατρίδαϲ A 23 γλωχῖνεϲ] γλωχίνηϲ A γλωχὶν v. Μαῖα, Anth. μηλοϲϲόε] μηλοϲϲόρ A μηλωϲϲόϲ F μηλοϲϲόμεναι V 32 διολιϲθάνειν AV διολιϲθαίνειν rell. cf. sch. καὶ φεύγειν] πέφυκε A 34 ϲταθερόν] ϲταθηρόν VM)

307 Γλοιώδηϲ: ὁ ῥυπαρόϲ.

308 Γλυκαινόμενον· δοτικῇ.

309 Γλυκέρα: ἑταῖρά τιϲ.

310 Γλυκεῖαν ᾠδήν.

311 Γλυκεῖ᾿ ὀπώρα φύλακοϲ ἐκλελοιπότοϲ: ἐπὶ τῶν ἄνευ on. μόχθου τὰ ἀλλότρια καρπουμένων. λύϲιϲ ὀνείρου· τρώγων γλυκηρὰ πικρίαϲ ἕξειϲ τρόπουϲ.

312 Γλυκίδιον: τὸ γλυκύ. καὶ Γλύκιον, τὸ γλυκύ. ὅτι τὸ γλυκὺ [*](Suid.) ὕδωρ τοῦ ἁλμυροῦ ψυχρότερον.

313 Γλυκυδερκήϲ: ἡδὺϲ ἐν τῷ ὁρᾶν.

314 Γλυκύθυμοϲ: ἁπαλόψυχοϲ.

315 Γλυκὺ μέλι καὶ πνιξάτω: Τερπάνδρου ᾄδοντοϲ καὶ κεχηνότοϲ πρὸϲ τὴν ᾠδὴν, ἐμβαλών τιϲ εἰϲ τὸν φάρυγγα ϲῦκον ἀπέπνιξε.

316 Γλυκὺϲ ἀγκών: οὐ κατ’ ἐναντίωϲιν ἡ παροιμία, ἀλλὰ βουλόμενοϲ εἰπεῖν, ὦ γλυκέα ἤθη. ἔϲτι δὲ παροιμία, ὡϲ ἐπιφωνούμενον. οὕτωϲ ἐχρήϲατο Πλάτων ὁ κωμικὸϲ ἐν τῷ Φάωνι. γέρων δ’ αὐτῷ ὑπόκειται ἐρῶν αὐλητρίδοϲ· ὦ χρυϲοῦν ἀνάδημα, ὧ τοῖϲιν ἐμοῖϲ τρυφεροῖϲι τρόποιϲ, ὦ γλυκὺϲ ἀγκών. ὡϲ εἴ τιϲ λέγοι, ὦ γλυκὺϲ πῆχυϲ.

317 Γλυκὺϲ ἀπείρῳ πόλεμοϲ: ἐπὶ τῶν ὑπὸ ἀπειρίαϲ πρὸϲ τὰ ἐπικίνδυνα προθυμούντων.

318 Γλυκυϲίδη: ἥτιϲ καὶ Παιονία καλεῖται. ἔϲτι δὲ ῥίζα φαρμακὸϲ κατὰ ἰατροὺϲ χαλαϲτική.

319 Γλυπτόν: παρὰ τῷ Δαβὶδ τὸ εἴδωλον.

320 Γλυφεῖον· ἐκ τοῦ γλύφω.

321 Γλυφίδαϲ: τὰϲ χηλὰϲ τῆϲ ἀκίδοϲ, αἷϲ τὴν νευρὰν προϲάγομεν. παρὰ τὸ ἐγγεγλύφθαι, ὅ ἐϲτι κεκοιλάνθαι.