Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

431 τοῦτʼ τὸ ἐξορισθῆναι.

436 τούτου τοῦ ἔρωτος οὐδείς με ἐποίει ἀπολαῦσαι, τοῦ ἀποθανεῖν δέ φησιν.

437 ὅτε ὁ θυμὸς ἦν πέπειρος.

438 ὅτε ἐκεῖνοι ἔγνωσαν πέψαντά με τὸν θυμόν.

443 οἷον ἀντιλογίας βραχείας ἔδει ποιήσασθαι αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ πατρὸς διωκομένου τῶν Θηβῶν.

448 τὼ δʼ ἐκεῖνοι δέ, οἱ ἄρρενες.

450 τοῦδε συμμάχου ἐμοῦ.

452 ἐγᾦδα ἐγὼ οἶδα, ἐγῷδα.

457 εἰ ὑμεῖς συμβάλησθέ μοι τῷ ἑαυτῶν συμβάλλεσθε· χρησμὸς γὰρ ἦν ὡς εἰ Ἀθηναῖοι τοῦ τάφου αὐτοῦ ἐγκρατεῖς γένωνται ἔσοιτο αὐτοῖς ποτε σωτὴρ πολιορκουμένοις ὑπὸ θηβαίων εἴτε κατὰ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον εἴτε καθʼ ἕτερον· ταῦτα δὲ εἰκὸς ποιητικώτερον ὑπὸ τοῦ Σοφοκλέους πεπλάσθαι ἐπὶ θεραπείᾳ τῶν Ἀθηναίων· πολλαχοῦ δὲ οἱ τραγικοὶ χαρίζονται ταῖς πατρίσιν ἔνια.

458 πρὸς σύν.

[*](7 τὸ ἐφʼ αὐτοῖς inclusi. — 12 ὁ addidi. — 13 πέμψαντά με L), corr et τὸν θυμὸν addidit Lasc. — 14 ἀλλά που σμικροῦ λόγου (pro ἀλλʼ ἔπους σμικροῦ χάριν) lemma est in l. — 19 συμβάλησθε] συμβαλεῖσθε Langius τῷ addidi. ἑαυτῶν] ἑαυ- τοῖς 1. συμβάλλεσθε] συμβαλεῖσθε? — 21 γένονται L, cοrr.Lasc.)
423

462 ἐπεὶ δὲ τῆσδε γῆς: ὅτι δὲ σῴξειν ὑπισχυῇ τὴν κόλιν ὑποθέσθαι σοι βούλομαι τὰ χρήσιμα· Ἀττικῶς δὲ πάνυ τῇ συντάξει καὶ πιθανὴ λοιπὸν ἡ χάρις τῶν ἐγχωρίων ἀνδρῶν· παραινοῦσι γὰρ αὐτὸν καθαρσίων τυχεῖν ἵνα ἧττόν πως ἐναγὴς φαίνοιτο.

465 ὡς φὴς προξένει μοι καὶ πάρεχε τὰ χρήσιμα· οὐ γὰρ ὀκνήσαιμι τελεῖν.

προξένει λέγε.

467 καὶ κατέστεψας: καθικέτευσας, μετὰ ἱκετηριῶν [*](Fol.102b) ἀρίκου· ἐὰν δὲ γράφηται κατέστειψας οἷου κατεβάτευσας ὃ καὶ πιθανώτερον· δι᾿ αὐτὸ γὰρ τοῦτο κελεύουσιν αὐτῷ καθαίρεσθαι ὅτι εἰς ἄβατον ἐπέβη τόπον τοῦ ἱεροῦ τῶν Σεμνῶν.

Κατέστειψας κατεβάτευσας.

γράφε κατάστεψον, μεθ᾿ ἱκετηριῶν ἀφηγοῦ. ὅτι στέμματα ἔλεγον καὶ τὰ ἔρια· καὶ παρ᾿ Εὐριπίδῃ

  • ᾧ στέμματα ξήνασ᾿ ἐπέκλωσεν.

    • 469 πρῶτον μὲν ἱερᾶς: ἐξ ἀνεάου πηγῆς ὔδωρ ἄρυσαι καὶ οὕτω χοὰς ταῖς θεαῖς ποίησον ἀπὸ τῶν κρατήρων πλήσας αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ ἀντληθέντος ὕδατος.

    471 ἀντὶ καὶ ὄταν ἀρύσωμαι τί πράξω;

    472 ἀνδρὸς εὔχειρος: ἐπὶ τὸν Δαίδαλον ἡ ἀναφορὰ περὶ οὗ Φερεκύδης φησὶν οὕτω, Μητίονι δὲ τῷ [*](9 κατέστιψας in lemm. (ut in textu) L, corr. Elmsl. — 9 et 15 ἱκετηρίων L, corr. Suid. v. κατάστεψον. — 10 κατ- έστειψας] κατέστιψας L, corr. Lasc. — 15 ὅτι — ἐπέκλωσεν] leguntur in L post κροκισμῷ in school v. 475; corr. Suid. v. κατάστεψον. ἀφηγοῦ] ἀφικοῦ Wunderus. — 17 Orest. v. 12. ἐπέκλωσεν θεὰ 1, — 19 ἀρύσαι L, corr. Lasc. — 20 ἀπὸ in- clusi — 23 Φερεκύδης] libr. X fr. 105 (I p. 97). Μητίονι] μητίνῳ L, corr. Muell. Ex Apollodor. 13, 15, 2, Pausania, aliis.)

    424
    Ἐρεχθέως καὶ Ἰφινόῃ γίνεται Δαίδαλος ἀφʼ οὔ ὁ δῆμος καλεῖται Δαιδαλίδαι Ἀθήνῃσι.

    εὐπαλάμου.

    εὐπαλάμου κατὰ τὴν μετάληψιν.

    473 καὶ λαβὰς ἀμφιστόμους: τὰ ὧτα ὧν ἔστι λαβέσθαι· ἀμφιστόμους δὲ τὰς ἑκατέρωθεν ἐστομωμένας ἢ διὰ τὸ ἑκατέρωθεν τοῦ στόματος ταύτας εἶναι ἢ τὰς πρόσωπά τινα θηρίων ἑκατέρωθεν ἐχούσας. ἔρεψον καὶ τῶν κρατήρων τὴν κεφαλήν.

    λαβὰς ὠτία.

    ἀμφιστόμους διὰ τῶν προτομῶν.

    475 οἰὸς νεαρᾶς ἀντὶ τοῦ νέας.

    οἰοπόκῳ μαλλῷ: στολισμῷ καὶ κροκισμῷ.

    οἰνεοτόκῳ οἰοπόκῳ.

    βαλὼν ἐρίῳ στέψον.

    477 χοὰς χέασθαι στάντα πρὸς πρώτην ἕω: πρὸς τὴν ἀνατολήν· καὶ γὰρ δὴ καὶ τὰς ἐκχύσεις πρὸς ἥλιον ἐποιοῦντο καθάπερ καὶ ἐν Ἠλέκτρᾳ

  • τοιαῦτα τοῦ παρόντος, ἡνίχʼ ἡλίῳ
  • δείκνυε τοὔναρ, ἔκλυον ἐξηγουμένου·
    • καὶ οἱ τοὺς καθαρμοὺς δὲ ἐπιτελοῦντες πρὸς τὴν ἕω ἵστανται· Κρατῖνος ἐν Χείρωνι ἄγε δὴ πρὸς ἕω πρῶτον ἀπάντων ἴστω καὶ λάμβανεχερσὶν σχῖνον μεγάλην.

    [*](2 δαιδαλίδα L, corr. Lasc. - 10 ὠτία] ὦτα Suid. v. λαβαῖς. — 11 προτομῶν L, corr. Dind. διὰ τὴν προτομὴν Lasc. — 14 οἰνεοτόκῳ] conlatum ex νεοτόκῳ et οἰοπόκῳ. — 17 ἐκ- θύσεις L, corr. l; Plutarch. Marcell. 28: καὶ περὶ τὰς ἐκχύσεις (ἐκθύσεις male Reisigius) καὶ ἀποτροπὰς δυσιεροῦντες οἱ μάντεις κατεῖχον αὐτὸν ἐν Ῥώμῃ, Suid. v. χοάς: ἐκχύσεις, schol. Ari- stoph. Acharn. v. 961. — 19] v. 424 —425 ubi του et δεί- κνυσι L. — 23] fr. VII (Mein. II p. 151). χεοεὲ L.)
    425

    πρὸς πρώτην ἕν ἀντὶ περὶ τὸν ὄρθρον.

    ἕω ἀνατολήν.

    478 τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῶν κρατήρων χέω;