Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

1 ὦ κοινὸν αὐτάδελφον: αὐτάδελφον εἶπεν ὅτιε [*](Fol. 49b) ἐκ τῶν αὐτῶν γεγόνασι· πολλάκις δὲ ὁ Σοφοκλῆς ἐπὶ τοῦ ἀδελφοῦ τίθησι τὸ κοινὸν ὡς νῦν. ἐπειδὴ τὸ ἀδελφὸς κοινῶς λέγεται ἐπὶ τῶν μὴ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν γονέων ὄντων ἀδελφῶν ἐπήγαγεν τὸ αὐτάδελφον ὅπερ παρίστησι τοὺς ἐκ τοῦ αὐτοῦ πατρὸς καὶ μητρὸς γεγονότας· τὸ δὲ κοινὸν ὁ Σοφοκλῆς συνεχῶς ἐπὶ τοῦ ἀδελφοῦ τίθησιν οἷον καὶ ἐν ταῖς Ὑδροφόροις τέταχεν

  • πολύκοινον Ἀμφιτρίταν
  • ἀντὶ τοῦ πολυάδελφον.

    περιφραστικῶς ἀδελφὴ Ἰσμήνη.

    [*]( Fol. 50a)

    2 ἆῤ οἶσθ᾿ ὅ τι Ζεύς: τὸ ὅ τι ἀντὶ τοῦ ὅ, ὁ δὲ νοῦς ἆρά γέ ἐστι τῶν ἀπʼ Οἰδίποδος κακῶν ὁποῖον οὐχὶ ὁ Ζεὺς ἔτι ζώσαις ἡμῖν τελεῖ; ὡς εἰ ἔλεγεν, ἆρα ἔχει τι ὁ Ζεὺς τούτων τῶν κακῶν μεῖζον ποιῆσαι εἰς ἡμᾶς; εἶπεν δὲ διττῶς, πρῶτον μὲν ὅ τι ἔπειτα δὲ ποῖον ἀρκοῦντος θατέρου.

    4 οὔτʼ ἄτης ἄτερ: Δίδυμός φησιν ὅτι ἐν τούτοις [*](3 πολλάκις] v. 202. Oed. Tyr. 261 Col 535. — 10 fr. 607. — 14 ἐστι] τι addit M. Schmidt. — 19 Δίδυμος] Schmidt. fr. 4 (p. 241).)

    214
    τὸ ἄτης ἄτερ ἐναντίως συντέτακται τοῖς συμφραζομένοις· λέγει γὰρ οὕτως, οὐδὲν γάρ ἐστιν οὔτε ἀλγεινὸν οὔτε ἀτηρὸν οὔτε αἰσχρὸν ὃ οὐκ ἔχομεν ἡμεῖς, ἄτης ἄτερ δέ ἐστι τὸ ἀγαθόν· περισσὸν δέ ἐστι καὶ τὸ ἕτερον οὐ ὥστε ὥσπερ ἀπόφασιν εἶναι· σύνηθες δὲ τοῦτο τραγικοῖς.

    7 καὶ νῦν τι τοῦτʼ αὖ φασιν: ἐγκλιτικῶς προενεκτέον τὸ τι· οὐ γάρ ἐστιν ἐν ἐρωτήσει ὁ λόγος ἀλλʼ ἐν ἀποφάσει ἀορίστως.

    πανδήμῳ πόλει πάσῃ τῇ πόλει.

    9 ἢ λανθάνει σε τὰ τῶν ἐχθρῶν μηχανήματα ἐπὶ τοὺς φίλους ἰόντα;

    τὰ ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν κακὰ εἰς ἡμᾶς στείχοντα;

    10 πρὸς ἀντὶ ἐπί

    11 φίλων λείπει ἡ περί, περὶ φίλων.

    14 διπλῇ χερί: τῇ ὑπʼ ἀλλήλων· τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ διπλῇ οἷον ὑπʼ ἀλλήλων ἀναιρεθέντων τῶν ἀδελφῶν.

    15 ἐπεὶ δὲ φροῦδος: ἀντὶ ἀφʼ οὗ πεπλεύκασιν Ἕλληνες· Ὅμηρος

  • ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν·
  • τὸ δὲ φροῦδος καθʼ ὑπερβολὴν εἴρηται.

    ἐπεὶ ἀντὶ ἀφʼ οὗ.

    16 οἷον οὐκ οἶδα ἐν τίσιν εἰμὶ ἢ ἐν ἀγαθοῖς ἢ ἐν κακοῖς.

    ὑπέρτερον ἀντὶ τοῦ πλέον.

    17 ἀτωμένη ἄτῃ συνεχομένη.

    [*](4 τὸ ἕτερον οὐ] v. 5. — 6 τραγικοῖς] τοῖς τραγικοῖς l (═ Lobkowicianus). — 7 προσενεκτέον L, corr. Schaeferus. — 18 πεπλεύκασιν] πεφεύγασιν Elmsl. — 20 Od. α 2. ἔπερσεν add. l.)
    215

    18 ᾔδειν καλῶς: ἀντὶ τοῦ ᾔδεα καὶ· ᾔδειν σε καλῶς τὰ τοιαῦτα μὴ πολυπραγμονοῦσαν.

    19 τοῦδʼ οὕνεκ᾿ ἐξέπεμπον: ἀντὶ διὰ τοῦτό σε ἤγαγον ἐνταῦθα· τὸ δὲ ἐξέπεμπον ἀντὶ τοῦ μετεπεμπόμην.

    20 καλχαίνουσα: ἀντὶ τοῦ πορφύρουσα καὶ τεταραγμένως φροντίζουσα· κάλχη γάρ ἐστιν ὁ κόλχος τῆς πορφύρας ἥτις ἐκ τοῦ βυθοῦ τῆς θαλάσσης ἀνιοῦσα βάπτει τὴν καλλίστην πορφύραν παῤ ὃ καὶ Κάλχας ὁ μάντις.

    φροντίζουσα.

    ἐκ βάθους τι μεριμνῶσα ὡς τὸ βυσσοδομεύων.

    21 οὐ γὰρ τάφου νῷν: ἀντὶ τοῦ ἡμῶν· ὁ δὲ λόγος κατʼ ἐρώτησιν οὕτω πρὸς τὸ ἑξῆς, οὐ γὰρ τῶν κασιγνήτων ἡμῶν τὸν μὲν ἐτίμησε τάφῳ ὁ Κρέων τὸν δὲ οὔ;

    23 δικαίᾳ κρίσει χρησάμενος.

    26 Πολυνείκους νέκυν ἀντὶ τοῦ αὐτὸν τὸν Πολυνείκην.

    30 θησαυρὸν ἕρμαιον, εὕρημα.

    πρὸς χάριν βορᾶς πρὸς τέρψιν τροφῆς.

    31 τοιαῦτά φασι: τὸ ἑξῆς, τοιαῦτά φασι τὸν ἀγαθὸν Κρέοντα σοὶ κἀμοὶ κεκηρυχέναι· τὸ δὲ λέγω γὰρ κἀμὲ διὰ μέσου μετὰ πάθους ἀνεφώνησεν, λέγω γάρ, φησίν, ὅτι κἀμὲ προσπεριείληφε τῷ κηρύγματι· ἔτι γὰρ καὶ ἐμαυτὴν ἐν τοῖς ζῶσι καταριθμῶ.

    ἀγαθόν: ἐν εἰρωνείᾳ.

    [*](1 καὶ delevi. — 2 τοῖς τοιούτοις L. — 6 πορφύρουσα| Il. φ 551, alibi — 7 κόχλος Lasc. — 9 ὃ] ὡ L, corr. Elmsl. — 12 βυσσοδομεύων] Od ι 316, alibi.)
    216

    32 εἴπερ δεῖ κἀμὲ συγκαταριθμεῖσθαι ἐν τοῖς ζῶσιν. κηρύξαντʼ ἔχειν ἀντὶ τοῦ κεκηρυχέναι ὡς τὸ σιγήσας ἔχω ἀντὶ τοῦ σιγῶ.