Scholia in Sophoclem (scholia vetera)

Scholia in Sophoclem

Scholia in Sophoclem, Scholia in Sophoclem (scholia vetera), Papageorgius, Teubner, 1888

1457 ἐπισαρκάζουσα τάδε φησίν.

1458 κελεύει ὁ Αἴγισθος ἐμφανῶς δείκνυσθαι τὸ σῶμα τοῦ Ὀρέστου, οἱ δὲ ἐπιδεικνύουσι τὸ τῆς Κλυταιμήστρας.

1462 ἐὰν μὴ πείθηται, πρὸς βίαν κολάσεως τυχὼν παῤ ἐμοῦ τότε φύσει φρένας καὶ εἴσεται ὅτι ἄμεινον ἦν πείθεσθαι τῷ κρατοῦντι.

1466 οἷον ἐφθονήθη καὶ ἔπεσεν ὁ Ὀρέκτης· εἰ δὲ μέμψις τις ἔπεστιν οὐ λέγω· εἰ δὲ μεμφόμεθα τοῖς περὶ αὐτῷ συμβᾶσιν οὐ λέγω.

[*](1 ὠτὶ] τῶι L, correxi; trimeter poetae ἐν τῷ λαλεῖν δεῖ μή τι μηκύνειν λόγον latere videtur Wolffio p. 24, aliis; cf. Nauck. fr. adesp. 381. — 3 νηπίω L. ἂν delevi. — 5 ἀνακαλύπτοντες L, corr. Lasc. — 6 νηπίων] νηπίωι L. — 7 ὑπερβατ` L; cf. schol. Oed. Tyr. v. 334. — 9 et 13 ἂν delevi. ἀνοήτῳ] legit νηπίῳ. — 11 αἰτιατικὴν] legit νήπιον. — 12 ἂν addidi. — 13 ἐμπέσῃ G, V. — 21 πα'τ ἐμοῦ add. G.)
160

1478 τοῖς θανοῦσιν τῷ Ὀρέκτῃ.

1483 κἂν ἐπὶ μικρὸν κἂν σμικρόν.

μὴ πέρα λέγειν ἔα περισσὴ γὰρ καὶ ἀπίθανος διατριβὴ πρὸς τῷ τέλει ἐκτείνειν λόγους.

1488 ταφεῦσιν οἰωνοῖς καὶ κυσὶ πρόθες αὐτόν.

1493 τόδ᾿ τὸ ἄταφον αὐτὸν αἰκισθῆναι.

1495 μὴ τάσσε μὴ ἐπίτασσε.

πρόφασιν πιθανὴν εὖρε τοῦ μὴ ἐν τῷ ἐμφανεῖ φονεῦσαι αὐτόν.

[*](Fol. 33 a)

1508 ἀντὶ τοῦ μετὰ πολλῶν καμάτων μόλις ἠλευθερώθης.

τέλος Ἠλέκτρας.