Scholia in Pindarum Olympian Odes

Scholia in Pindarum

Scholia in Pindarum. Scholia Vetera in Pindari Carmina, Volume 1. Drachmann, A.B., editor. Leipzig: Teubner, 1903.

[*]()a. πρὸς εὐάνθεμον δ᾿ ὅτε φυάν: τὸ τῆς ἀκμῆς ἀνθηρὸν λέγει.

b. ὁ δὲ λόγος· πρὸς τὴν ἀνθηρὰν ἐλθόντι αὐτῷ ἡλικίαν, ὅτε καὶ αἱ τρίχες αὐτοῦ ἔστεφον τὸ γένειον· ἀντὶ τοῦ ὅτε ἠνδρώθη καὶ τέλειος γέγονεν.[*]()

[*]()c. ὅτε φυὰν λάχναι νιν: ὅτε αἱ τρίχες αὐτοῦ τὸ γένειον ἐστεφάνουν μελαίνουσαι· ὅ ἐστιν ὅτε ἤρχετο γενειᾶν ὁ Πέλοψ.[*]()

[*]()a. μέλαν δὲ, τὸ μελανθησόμενον ὑπὸ τῆς λάχνης.

[*]()b. (ἔρεφον:) ἐστεφάνουν.

[*]()a. ἑτοῖμον ἀνεφρόντισε γάμον: ἑτοῖμον, ἐπεὶ πᾶσι παρέκειτο· ἆθλον γὰρ ἦν τῷ νικῶντι.[*]()[*]()

b. ἢ ὃν αὐτὸς ἑαυτῷ ἡτοίμασεν. |

c. ἢ τὸν ὑπὸ τῶν Μοιρῶν αὐτῷ ἡτοιμασμένον.

d. ἢ τὸν τοῖς ᾑρημένοις [*]() κινδυνεύειν ἐκκείμενον.

e. ἀνεφρόντισε δὲ, ἐπεὶ ἠθέλησε γῆμαι τὴν Οἰνομάου Ἱπποδάμειαν.[*]()

f. ἄλλως· τὸν πᾶσιν ἀδεῶς τοῖς βουλομένοις κινδυνεύειν [*]() ἐκκείμενον.[*]()

g. ἢ τὸν παρὰ τῶν Μοιρῶν ἡτοιμασμένον αὐτῷ.[*]()

1.43

Πισάτα παρὰ πατρός: τοῦ Οἰνομάου τῆς [*]() Πίσης βασιλεύοντος.[*]()

εὔδοξον: ἤτοι τὴν ἔνδοξον· ἢ τὴν συνετὴν, [*]() ἀπὸ τοῦ εὖ δοξάζειν.[*]()

ἐγγὺς δ᾿ ἐλθών: ἀντὶ τοῦ τὲ τὸν δέ παρέλαβεν. [*]()

ἐν ὄρφνᾳ: ἐν νυκτί.

a. ἄπυεν: ἐφώνει. προσεκαλεῖτο. τουτέστιν ηὔξατο [*]() τῷ Ποσειδῶνι ὁ Πέλοψ.[*]()

b. βαρύκτυπον δὲ εἶπε [*]() τὸν Ποσειδῶνα ἀπὸ τοῦ κτύπου τῆς θαλάσσης.[*]()

a. ὁ δ᾿ αὐτῷ παρὰ ποδὶ σχεδὸν φάνη: τὸ ἕτοιμον [*]() τῆς τοῦ θεοῦ ἀκοῆς δεδήλωκεν.[*]()

b. εἴποιμεν [*]() δ᾿ ἂν αὐτὸν προσκαλεῖσθαι τὸν Ποσειδῶνα ἤτοι ὡς ἐραστὴν ἢ ὡς τῆς ἱππικῆς προεστῶτα καὶ δυνατῶς ἔχοντα τέχνῃ πρὸς τὸν ἆθλον συμβαλέσθαι.[*]()

σχεδὸν φάνη: οὐ τοπικῶς τὸ σχεδὸν, ἀλλὰ τοπικῶς [*]() πρὸς τὴν φωνὴν ἀκούσας τοῦ Πέλοπος.[*]()

a. τῷ μὲν εἶπεν: ὁ μέν ἀντὶ τοῦ μήν· οὐ γὰρ [*]() ἀνταποδίδοται πρὸς αὐτό· ὁ μὲν εἶπεν, ὁ δὲ ἤκουσεν.

b. φίλια δὲ δῶρα Κυπρίας, τὰ προσφιλῆ δῶρα τῆς Ἀφροδίτης εἰ εἰς χάριν τινὰ γίνεται· ἀντὶ τοῦ εἰ χάρις ἐραστοῦ πρὸς ἐρώμενον.

c. ἢ Κυπρίας, τοῦ γάμου, ἵν᾿

1.44
ᾖ· εἴ τίς σοι χάρις ἐστὶ τοῦ ἐμὲ γῆμαι, σύμπραξον ἡμῖν.

d. ἄλλως· εἴ σοι κεχαρισμένος ἐστὶ τῆς Ἱπποδαμείας . . . . . καὶ εἰ μὴ μέλλεις ἐναντιοῦσθαι τῷ ἔρωτι τῷ πρὸς τὴν Ἱπποδάμειαν. [*]() ταύτην γὰρ φίλια δῶρα Ἀφροδίτης εἶπεν.

e. ὁ νοῦς· εἰ τὰ τῆς Ἀφροδίτης δῶρα εἰς χάριν γίνεται, ἅγε τὸ τοῦ Οἰνομάου δόρυ πέδασον.

[*]()a. (τέλλεται:) ὑπάρχει.

[*]()b. πέδασον ἔγχος: κάτασχε. ἐμπόδισον τὸ τοῦ [*]() Οἰνομάου δόρυ. | δόρυ γὰρ μεταχειριζόμενος ἐπεδίωκε προηγουμένους τοὺς μνηστῆρας καὶ συμποδίσας ἀνῄρει. [*]() | ὥς που καὶ Ἀπολλώνιος μαρτυρεῖ (I, 752)·

Ἐν δὲ δύω δίφροι πεπονήατο δηριόωντε, καὶ τὸν μὲν προπάροιθε Πέλοψ ἴθυνε τινάσσων ἡνία· σὺν δέ οἱ ἔσκε παραιβάτις Ἱπποδάμεια. τὸν δὲ μεταδρομάδην ἐπὶ Μυρτίλος ἤλασεν ἵππους, σὺν τῷ δ᾿ Οἰνόμαος προτενὲς δόρυ χειρὶ μεμαρπώς ἄξονος ἐν πλήμνῃσι παρακλιδὸν ἀγνυμένοιο πίπτεν ἐπεσσυμένος Πελοπήια νῶτα δαΐξαι.[*]()

1.45

c. πέδασον ἔγχος: Ἀμμώνιος ἔγχος Οἰνομάου τὸ [*]() ἅρμα ἤκουσεν.[*]()

a. ἐς Ἆλιν: εἰς Ὀλυμπίαν· ὅτι τὸ χωρίον τῆς Ἤλιδος.[*]()[*]()

b. κράτει δέ πέλασον: τῇ νίκῃ δὲ πέλασον, ἵνα [*]() κρατήσω αὐτοῦ.[*]()

a. ἐπεὶ τρεῖς τε καὶ δέκα ἄνδρας ὀλέσσας: [*]() καὶ ἐν θρήνοις τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν τίθησι τῶν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου ἀναιρεθέντων μνηστήρων (fr. 135). | πέφνε δὲ [*]() τρεῖς καὶ δέκα ἄνδρας· τετράτῳ δ᾿ αὐτὸς πεδάθη.[*]()

b. [τρεῖς τε καὶ δέκα ἄνδρας ὀλέσας:] οἱ ἀναιρεθέντες [*]() οὗτοί εἰσι· Μέρμνης· Ἱππόθοος· Πέλοψ ὁ Ὀπούντιος· Ἀκαρνάν· Εὐρύμαχος· Εὐρύλοχος· Αὐτομέδων· Λάσιος· Χάλκων· Τρικόρωνος· Ἀλκάθους ὁ Πορθάονος· Ἀριστόμαχος· Κρόκαλος. τούτῳ τῷ ἀριθμῷ τῶν ἀπολομένων μνηστήρων καὶ Ἡσίοδος (fr. 165) καὶ Ἐπιμενίδης (F H G IV, 405) μαρτυρεῖ:

c. τινὲς δὲ οὕτως αὐτούς φασι ιε΄· Μέρμνην· Ἱππόστρατον· Αἰολοπέα· Πείραντα· Ἀκαρνᾶνα· Ἱππομέδοντα· Ἀλκάθουν· Εὐρύαλον· Εὐρύμαχον· Κρόκαλον· Ἀκρόκομον· Σκόπελον· Λυκούριον·

1.46
[*]() Λάσιον· Χάλκωνα.

d. τινὲς δὲ τοὺς ιγ΄ οὕτως· Μέρμνωνα· Ἱππόθοον· Πέλοπα τὸν Ὀπούντιον· Εὐρύμαχον· Εὐρύλοχον· Ἱππομέδοντα· Λάσιον· Χάλκωνα· Αἰόλιον· Τρικόρωνον· [*]() Ἀκαρνᾶνα· Ἀλκάθουν· Ἀριστόμαχον.

e. ἄλλοι δὲ ἓξ εἶναι λέγουσιν οὕτως· Τρικόρωνον· Ἀριστόμαχον· Κυριάνοντα· Αἴολον· Πελάγοντα· Κρόνιον.[*]()

[*]()a. ὁ μέγας δὲ κίνδυνος: ὁ περὶ τῆς ψυχῆς δηλονότι.[*]()

b. οἷον, οὐδεὶς ἄναλκις ὑπομένει περὶ τῆς ψυχῆς κινδυνεύειν, ἀλλ᾿ ἔστι τὸ τοιοῦτον ἀνδρὸς ἀλκίμου. ὅμοιον τῷ παρ᾿ Ὁμήρῳ (Μ 246)·

σοὶ δ᾿ οὐ δέος ἔστ᾿ ἀπολέσθαι· οὐ γάρ τοι κραδίη μενεδήιος οὐδὲ μαχήμων.

c. ἄλλως· τὰ δὲ ἐπικίνδυνα τῶν πραγμάτων οὐ δεῖται ἀτόλμων καὶ ἀθλίων ἀνθρώπων.

d. ἢ οὕτως· τὸν ἀνδρεῖον μέγας κίνδυνος καταλαμβάνει.

[*]()a. θανεῖν δ᾿ οἷς ἀνάγκα: ἐν δὲ τοῖς ἀνθρώποις, οἷς ἐξ ἀνάγκης τὸ θανεῖν, διὰ τί δή τις ἄδοξον τὸ γῆρας ἐν ἀφανείᾳ καὶ ἀδοξίᾳ καθεζόμενος τήκει καὶ [*]() καταναλίσκει μάτην, πάντων τῶν καλῶν | ἀμέτοχος ὑπάρχων; b. ἄλλως· οἷς ἀποθανεῖν ἀνάγκη, τί καί τις καθεζόμενος ὑπὸ τοῦ ἀνωνύμου γήρως ἕψοιτο; τὸ δὲ ἐν σκότῳ καθήμενος, ἀντὶ τοῦ ἀκινησίᾳ καὶ ἀκλείᾳ καθεστώς.

c. ἄλλως· εἰ δεῖ ἀποθανεῖν τὸν ἄνθρωπον, ἄξιον αὐτὸν [*]() γενναίως ἢ ἀγεννῶς βιώσαντα τελευτᾶν.

d. ἕψοι δὲ, ἀντὶ τοῦ ἕψοιτο· οὐ γὰρ ἕψει τις τὸ γῆρας, ἀλλ᾿ ἕψεται

1.47
ὑπ᾿ αὐτοῦ.

e. ἀνώνυμον δὲ, τὸ ἐν ἀπραξίᾳ καὶ [*]() ἀκλεὲς ὑπάρχον.

f. ἄλλως· ἐπειδὴ πρόκειται τὸ ἀποθανεῖν, [*]() διὰ τί μὴ μετὰ δόξης τελευτῶμεν, γενναῖόν τι τολμῶντες;

a. ἀλλ᾿ ἐμοὶ μὲν οὗτος ἄεθλος: ἀλλ᾿ ἐμοὶ μὲν [*]() ὑπὲρ τοῦ γάμου κινδυνεῦσαι πρόκειται, σοὶ δὲ τῇ γνώμῃ τὸ πέρας ἐπιθεῖναι.

b. ἄλλως· ἐάν τε συμπράσσῃς, ὦ Πόσειδον, ἐάν τε μὴ, ἐγὼ ὑπομενῶ τοῦτον τὸν ἆθλον τοῦ γάμου.[*]()

τὺ δὲ πρᾶξιν φίλαν: σὺ μέντοι δίδου τὴν νίκην [*]() καὶ τὴν εὐπραξίαν.[*]()

a. ὣς ἔνεπεν: οὕτως εἶπεν. [*]()

b. οὐδ᾿ ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι: ἀντὶ τοῦ, [*]() οὐδὲ ἀκράντων ἐπῶν.

c. οὐδὲ ἀτελειώτοις ἐφήψατο λόγοις· παρέσχε γὰρ αὐτῷ ἃ ἐβούλετο· ἐνίκησε γὰρ καὶ ἔλαβε τὴν Ἱπποδάμειαν πρὸς γάμον.

a. τὸν μὲν ἀγάλλων θεός: τοῦτον μὲν οὖν, [*]() φησι, τὸν Πέλοπα, κοσμῶν καὶ αὔξων, ἔδωκεν αὐτῷ τό τε χρυσοῦν ἅρμα καὶ τοὺς ταχεῖς ἵππους.

b. ἀγάλλων: κοσμῶν, ὡς ἤδη, ἅτε θεὸς, πεπεισμένος [*]() μένος περὶ τῆς νίκης.[*]()

c. (ἀγάλλων:) ποιῶν ἀγάλλεσθαι ἢ ἀγαλλόμενος. [*]()