Scholia in Iliadem

1. “αὐτάρ” σύνδεσμος συμπλεκτικὸς ἰσοδυναμῶν τῷ δέ, ταύτη δὲ διαφέρων αὑτοῦ, ἡ ὁ μὲν “ αὐτάρ” προτάσσεται ὁ δὲ δέ ὐπο- τάσσεται A= κόσμηθεν] Δωρικῶς A + ἄμʼ ἡγεμόνεσσιν] ὅτοι ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων ἢ σὺν τοῖς

3. οὐρανόθι πρό] πρὸ τοῦ ἀέρος

4. χειμῶνα] τὸν χειμερινὺν τόπον ἤτοι τὴν Θράκην A+

6. Πυγμαίοισι] πυγονιαίοις πηχέοις, ἤτοι ἀπὸ Πυγμαίου βασι- λέαως οὕτταω κεκλημένοις· πυγὼν δὲ καλεῖται ὁ πῆχυς, τὸ ἀπὸ ἀγ- κίῶνος ἔαως δακτύλων τῆς χειρὸς διάστημα. ἔστι δὲ ἔθνος γεωργικῶν ἀνθρτώπων μικρῶν κατοικούντων εἰς τὰ ἀναωτάτω μέρη τῆς Αἰγύπτου [*](4. πρὸς τὸ AD: πρὸ ‖ 7. corrupta ‖ 20, 21. δασνονται ‖ 29. αὐτῷ ‖ 35. πυγονι- μαίοις ut D)

11. 〈νυκτὸς ἀμείνω〉] τὴν ὁμίχλην φησὶ τοῖς μὲν ποιμέσιν ἀσύμ- φορον εἶναι, τοῖς δὲ κλέπταις καὶ νυκτὸς ἀφελιμωτέραν, ἐπεὶ τῆς μὲν νυκτὸς ὡρισμένον ἐχούσης καιρὸν ἐν ἀσφαλείὰ φυλάσσεται τὰ βοσκήματα, τῆς δὲ ἡμέρας ἐσκεδασμένοις αὑτοῖς κατὰ τἀς νομὰς ὁπόταν ἐξαίφνης ἐπέλθ) ὁμίχλη ⌈εὺκ⌋όλως αὑτὰ ἀφαιροῦνται

18. ξίφος] σπάθη

24. κεραόν] ζγόν· νεκροῦ γάρ φασι μὴ ἄπτεσθαι τὸν λέοντα A=

39. γυναιμανές] ἐπὶ γυναιξὶ μαινόμενος, ἢ γυναὔκας εἰς μανίαν φέρων διὰ τὸ κάλλος A+ τὸ “ γυναιμανές” ἀπὸ τῆς γυναικός γενικῆς συνεκόπη γυναι- κομανές, καὶ οὺχὶ ἀπὸ τῆς κλητικῆς· οὐδέποτε γὰρ ἀπὸ κλητικῆς σύνθετον όνομα συντίθεται, ἀπὸ δὲ ἄλλάων πττώσεαων ἠπεροπευτής ἐκ τοῦ ήμερος καὶ τοῦ ὅφ, ὃ σ]ημαίνει] τὴν φωνήν, ὁ ἡμέρῳ ὀπ⌈ὶ⌋ χρώμενος· ἤ, ὅσπερ παρὰ ⌈τὸ⌋ ἔχω ὀχεύς καὶ ἔπω, ⌈ ὅ ἐστι⌋ λέγω, ὀπεύς, πλεο⌈νασμρ⌋ τοῦ πέρ συνδέσμου περοπεύς καὶ μετὰ τοῦ ὰ τοῦ σημαίνοντος ⌈τὸ⌋ κακὸν ἀπεροπευ⌈τής] καὶ τροπῇ ἠπεροπ⌈ευτής⌋ οἱονεὶ ὁ κακῷ λόγ⌈ ῳ⌋ χρώμενος καὶ ἀπάτῃ

56. δειλήμονες] γράφεται καὶ “δειδήμονες·” ἀμφότερα δὲ δηλοῦσι τοὺς εὐλαβεῖς

57. ἔσσο] ἐνδέδυσο 60. ἀτειρής] ἀκαταπόνητος

61. ὅς τʼ εἰσιν] προσληπτέον τὸ καταφερόμενον

63. ὡς τοι] οὕτω σοι

64. “χρυσέης” καλῆς. §. Ἑστιαία δὲ ἡ γραμματική φρσιν, ὅτι πεδίον ἐστὶ χρυσοῦν καλούμενον, ἐν ὦ Ἀφροδίτην τιμᾶσθαι, καὶ εἶναι οὕτιω χρυσῆς Ἀφροδίτης ἱερόν. καὶ οἳ μὲν ἀπὸ τῆς Πάφου, οἳ δὲ τὴν καλήν· Κλεάνθης δὲ (fr. 3 W.) καὶ ἐν Λέσβῳ οὕτω τιμᾶσθαι Ἀφροδίτην χρυσῆν B=

65. ἀπόβλητα] ἀποβολῆς ἄξια

66. ἑκών] οἰκείᾳ σπουδῇ, μὴ διδόντων αὑτῶυ

73. ταμόντες] διʼ ἐντομῶν ποιησάμενοι B +

80. τιτυσκόμενοι] καταστοχαζόμενοι A=

83. στεῦται] παρὰ τὸ στῆθος οἶον ἐν τοῖς στήθεσι διανοεῖται- ἐκεῦ γὰρ τὁ λογικόν, ὡς φησιν Ὅμηρος “στῆθος δὲ πλήξας κραδίν ἠνίπαπε μύθῳ” (Od. 20. 17) —ἢ παρὰ τὸ 〈στῶ〉 στεύλω, ὡς ἀθλῶ ἀθλεύτω, στεύεται καὶ κατὰ συγκοπὴρ “στεῦται”

84. ἄνεῳ] ἄνευ ἰωῆς ἤτοι φωνῆς καὶ θορύβου

95. ἀκήν] ἐπʼ ἄκρας ἡσυχίας ἐγένοντο· ἀκὴ γαν ἡ ὀξύτης