Scholia in Iliadem

10. κῆρ ἀπινύσσων] ἐξεστηκὼς τῇ) ψυχῷ καὶ σὺ διακείμενος συνετῶς, ἀλλὰ ἀσυνέταως A –

19. ἄκμονας] κανόνας καὶ ῥάβδους ἧκα] ἐτάνυσα· ἵημι τὸ τανύω, ὁ μέλλων ἥσω, ὁ παρακείμενος “ἦκα᾿᾿

23. τὸ “τεταγών” μετάπλασις· ὤφειλε γὰρ τεταγώς. σημαίνει δὲ τὸ τετινακώς καὶ τινάξας. κανονίζεται δὲ οὕτως· τινάσσω, ὁ μέλλων τινάξω, ὁ παρακείμενος τετίναχα, ὁ μέσος τετίναγα καὶ ἐν συγκοπῇ τέταγα, ἡ μετοχὴ ὁ τεταγώς καὶ κατὰ μετάπλασιν “τεταγών”

24. ἀνίη] εἴα, κατελίμπανεν

25. συνεχές λέγουσιν οἱ ῥήτορες τὸ μὴ εἰς μέρ καὶ 〈κατὰ〉 μέρη ὄν, ἀλλὰ ἕν τι καὶ μονώτατον· διεχές δὲ τὸ κεχωρισμένον ἀπὸ τῶν ἄλλων καὶ εἰς μέρη μεμερισμένον· ἀδιεχές οὖν λοιπὸν τὸ μὴ κεχω- ρισμένον, ἀλλὰ τὸ οἶον ἕν τι ὃν καὶ μονώτατον· συναιρέσει γοῦν τοῦ ι καὶ ε εἰς ῆ γίνεται ἀδηχές· ἐπεὶ δὲ σἶδας, ὅτι τὸ καὶ τὸ δ συγ- γένειαν ἔχουσι, τρέπεται τὸ δ εἰς καὶ γίνεται ‘ἀζρχέςʼ

37. Στυγός] καθʼ Ἡσίοδον ἱερά ἐστι πηγή, θυγάτηρ Ὠκεανοῦ (Theog. 301) A +

39. καὶ νωίτερον] καὶ ἡμῶν

40. κουρίδιον] τὸ ἐκ παρθενίας τὸ μέν] τοῦτο

42. τοῖσι] τοῖς Ἕλλησιν

43. ἐκ τοῦ ἀνάσσω ὁ παρακείμενος ἤναχα, ὁ μέσος ἤναγα, καὶ οἱ Δωριεῖς τὸν μέσον παρακεἱμενον μετάγουσιν εἰς ἐνεστῶτα ἀνάγω, κοὶ τροπῇ τοῦ εἰς ω ἀνώγω

60. λελάθοι] εἰς λήθην ἀγάγοι

68. τοῦ] τοῦ Πατρόκλου rec.

69. 〈παλίλωξιν〉] τὴν ἐξ ὑποστροφῆς τῶν φευγόντων δίωξιν, ὅταν οἱ πρότερον φεύγοντες ὕστερον πάλιν αὑτοὶ διώκουσι θαρρήσαντες παρὰ νηῶν] ἀπό

81. πευκαλίμῃσι] πυκαλίμσι, καὶ πλεονασμῷ τοῦ ε

84. ὁμηγερέεσσι] συνηθροισμένοις

87. Θέμιστι] μιᾷ τῶν Τιτανίδων

90. ἀτυζομέν] ταρασσομένῃ A= 94. ὑπερφίαλος] ὑπερήφανος

104. μενεαίνομεν] ὀργιζόμεθα

106. ἀφήμενος] ἤτοι ἀπὸ ἡμῶν ἥμενος ἤτοι καθήμενος

109. τῷ ἔχεθʼ] διὸ ἀνέχεσθε