Scholia in Iliadem

387. δέος ἰσχάνει ἄνδρας] πεποίηται γὰρ εἰς φόβον, οὐκ εἰς φόνον

404. τῇ] ὅπου Α= τελαμῶνε] οἱ ἀναφορεῖς

413. ἔσσευε] ἐκίνησεν

414. ῥιπῆς] κεραυνοῦ ἐξερίπῃ] πέσῃ

415. θεείου] ὡς 427. εὖ ἀκήδεσεν] αὑτοῦ ἠμέλησεν

438. πλῆτο] ἐπλησίασεν, προσεπελάσθη

444. Ἠνοπίδην] τὸν υἱὸν Ἤνοπος

460. πέσεν] ὁ Προθοήνιωρ ἄγχι] πλησίον

463. 〈λικριφίς〉] ὅτοι πλαγίως, ἀπὸ τοῦ λίαν καὶ τοῦ κρυφίως, κατὰ τροπὴν τοῦ υ μακροῦ εἰς βρα⌈ χύ⌋ ι] A ~ κόμισεν] τὴν κῆρα

467. ῥῖνες] τῷ πληθυντικῷ ἀντὶ τοῦ ἑνικοῦ ἐχρήσατο

484.τῷ] διό 485. ἄρεως ἀλκτῆρα] φόνου τιμωρόν

495. ἰνίου] τοῦ νεύρου 497. ἀπήραξεν] ἀπετίναξεν

499. φή] ὡς 501. εἰπέμεναι] εἴπατε A=

10. κῆρ ἀπινύσσων] ἐξεστηκὼς τῇ) ψυχῷ καὶ σὺ διακείμενος συνετῶς, ἀλλὰ ἀσυνέταως A –

19. ἄκμονας] κανόνας καὶ ῥάβδους ἧκα] ἐτάνυσα· ἵημι τὸ τανύω, ὁ μέλλων ἥσω, ὁ παρακείμενος “ἦκα᾿᾿

23. τὸ “τεταγών” μετάπλασις· ὤφειλε γὰρ τεταγώς. σημαίνει δὲ τὸ τετινακώς καὶ τινάξας. κανονίζεται δὲ οὕτως· τινάσσω, ὁ μέλλων τινάξω, ὁ παρακείμενος τετίναχα, ὁ μέσος τετίναγα καὶ ἐν συγκοπῇ τέταγα, ἡ μετοχὴ ὁ τεταγώς καὶ κατὰ μετάπλασιν “τεταγών”

24. ἀνίη] εἴα, κατελίμπανεν

25. συνεχές λέγουσιν οἱ ῥήτορες τὸ μὴ εἰς μέρ καὶ 〈κατὰ〉 μέρη ὄν, ἀλλὰ ἕν τι καὶ μονώτατον· διεχές δὲ τὸ κεχωρισμένον ἀπὸ τῶν ἄλλων καὶ εἰς μέρη μεμερισμένον· ἀδιεχές οὖν λοιπὸν τὸ μὴ κεχω- ρισμένον, ἀλλὰ τὸ οἶον ἕν τι ὃν καὶ μονώτατον· συναιρέσει γοῦν τοῦ ι καὶ ε εἰς ῆ γίνεται ἀδηχές· ἐπεὶ δὲ σἶδας, ὅτι τὸ καὶ τὸ δ συγ- γένειαν ἔχουσι, τρέπεται τὸ δ εἰς καὶ γίνεται ‘ἀζρχέςʼ

37. Στυγός] καθʼ Ἡσίοδον ἱερά ἐστι πηγή, θυγάτηρ Ὠκεανοῦ (Theog. 301) A +

39. καὶ νωίτερον] καὶ ἡμῶν