Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

267. ἐξέλετο] ἀφείλετο

277. ὄρνιθά φασι καὶ τὸν ὄρνιν, φασὶ δὲ καὶ τὸ σημεῖον τοῦ μέλλοντος. ἅδε γοῦν τὸ σημεῖον τοῦ μέλλοντος ὀφείλεις νοεὔν

285. σπεῖο] ἕπου, συνακολούθησον A-

286. πρὸ Ἀχαιῶν] πρὸ τῶν λοιπῶν Ἑλλήνων

292. ἴυνιν] ἐνιαυσιαίαν· ἔτος γἀρ ὁ ἐνιαυτός A-

306. ο κεν Δὰριστεύωσι] Ἕλληνικοῦς δηλονότι

317. μοῦνος] τηλύγετος 324. ἅλιος] μάταιος

325. τόφρα] ἕως 〈τούτου) διαμπερές] μέχρι τέλους

335. κτιδέην κυνέην] τὴν ἐξ ἰκτίδος δέρματος πεποιημένην. ἴκτις δὲ ζώον ὀρνιθοφάγον καὶ πανοῦργον, μεῖζον μὲν γαλῆς, παραπλή- ιον δὲ καὶ δασύτερον A-

350. ἀφραδίσιν] ἀνοίαις Ἄα 351. οὖρα] ὁρία, ὐρμήματα A=

357. δουρηνεκές] δόρατος βολήν, δόρατος μῆκος Ἀ.

301. κεμάδα] νεογνόν, τέκνον ἐλάφου ἐπείγετον] διώκουσιν

362. μεμηκώς] ποιὰ φωνὴ τῶν λαγῴων διωκομένων

364. λαοῦ] τοῦ Τρωικοῦ ἀποτμήξαντε] χωρίσαντε

365. φυλάκεσσιν] τοῖς παρὰ τοῖς Εἵλησιν

368. ἐπευξάμενος] 〈κ〉αυχησάμενος

373. ὑπὲρ μον] διελθοῦσα 375. βαμβαίνων] τρέμων AB+

[*](5. ἧς οὐδὲν ] 10. βραδύτερος ut A ‖ 17. supplevi ex AA 20. σημεῖον non certum ‖ 27. supplevi ex D ‖ 29, 30. ποραπλήσιον A: παρἀ πλῆθος ‖ 33. νεογνὸν uon certum ‖ 37. supplevi ex A)
527

393. ἅρματα] ὅτοι ἄρμα. ἀντὶ ἑνικοῦ τῷ πληθυντικῷ ἐχρή〈σα)τo

408. ὁ “δαἰ σύνδεσμος ὁ διὰ τοῦ α καὶ διἀ τοῦ γραφόμενός ἐστι μὲν συμπλεxτικόs, μόνοις δὲ τοῖς πυσματικοῖς σωντάσσεται. καὶ ἀπορεῦ ὁ Ἀπολλώνιος οῦτω λέγων( cf. de Constr. p. 77 B.), ὡς οἳ μὲν παραπλρωματικὸν θέλουσιν αὑτὸν εἶναι ἰσοδυναμοῦντα τρ δή, ὅτε παρέλκει, οἲ 〈δὲ〉 περὶ Ἀρίσταρχόν φασιν ἰσοδυναμεῖν αὑτὸν τῷ δέ τῷ διἀ τοῦ ε ψιλοὶ γραφομένῳ καὶ εἰναι συμπλεκτικόν· διόπερ ἐν τοῖς “πῶς δαὶ τῶν ἄλλων Τρώων” δυνάμενος ἀποστρέψαι μὲν τὸ δέ, ἵνʼ ῇ ὁ δέ συμπλεκτικὸς συναληλιμμένος, δασῦναι δὲ τὴν αι δίφθογγον καὶ πληθυντικὸν ἄρθρον ἐκδέχεσθαι —δεῖται γὰρ τοῦ ἄρθρου ἡ σύνταξις -τοῦτο μὲν σὐ πεποίηκε, φιλῶς δὲ τὸν “δαί” προήγαγε καθʼ ἓν μέρος λόγου, σύνδεσμον ἐκδεχόμενός συμπλεκικόν, γιγνώσκαων τὸ τοῦ ποιητοῦ ἰδίωμα, ὡς ἐλλειπτικὸς μέν ἐστι τῶν ἄρθρων, τούτρ 〈δὲ) συνδέσμῳ μετὰ τῶν πυσματ〈ικ〉ῶν κέχρήται

416. φλοίσβου] τῆς ταραχῆς τοῦ πολέμου