Scholia in Iliadem
Scholia in Homerum
Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.
458. οἶος ἐγὼν—αὐγάζομαι] καὶ ταῦτα εἰωθότα ἐν τοῖς ἀγῶσιν· [*](B=) θρύπτονται γὰρ ὡς ἀκριβέστερον θεώμενοί τινες καὶ ἐν ἤθει καταλαζο- νεύονται τῶν πολλῶν.
ἠὲ καὶ ὑμεῖς] τοῦτο ἠθικῶς.
459. παροίτεροι] παρὰ τὸ πάρος καὶ πλεονασμῷ τοῦ ῑ, ὡς ἐν τῷ [*](A~B=) “μυχοίτατος” (Od. 21. 146). οἳ δὲ ἀπὸ τοῦ πάροιθεν το- πικοῦ.
461. κεῖσέ 〈γε⟩] εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον πορευόμ〈εν〉αι· ἔστι δὲ ὡς τὸ “τηλόσε δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν” (Il. 4. 455) ἀντὶ τοῦ τηλόθι, καὶ “〈πεύθετο γὰρ⟩ Κύπρονδε” (Il. 11. 21). §. Ζηνό- [*]() δοτὸς δὲ γράφει “κεῖθί γε.”
462. τὰς πρῶτα ἴδον] καμπτούσας μὲν γὰρ αὐτὰς εἶδεν, οὐκέτι [*](AB -) δὲ μετὰ τὸ κάμψαι. ἐκεῖ γὰρ αὐτὸς ἔπεσεν.
[*](3. τῶν ὤμων B ‖ φερομένου B ‖ 7. sequitur schol. quod etiam ad v. 454 ut in B adscriptum est lemmate τόσσον ἐπιδραμέτην praefixo ‖ 26. μυχοίτατοι ‖ 32. πρῶτα B: πρώτας)463. νῦν δʼ οὔ πω] περισσὸν τὸ “πώ·” τὸ δὲ “κῄ” τὴν εἰς τόπον δηλοῖ σχέσιν.
[*](A =)464. παπταίνετον] Ἀρίσταρχος “ παπταίνεται.” ἠὲ τὸν ἡνίοχον] ἐρω〈τη〉ματικῶς· διὸ περισπᾶται.
*ἡνίοχον] τὸν ἱππέα.
[*](B+)466. καὶ οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας] ἀπέτυχε τοῦ ἑλίξαι.
[*](B=)468. ἐξηρώησαν] ἔξω ὥρμησαν τοῦ δρόμου κουφισθεῖσαι τοῦ ἡνιόχου.
[*](A=)471. Αἰτωλὸς γενεήν] ἀθετεῖται ὡς ληρώδης. καὶ 〈πῶς⟩ πρὸς τέλει τῆς ποιήσεως γεγονὼς διασαφεῖν ἐθέλει τὸν προγνωσθέντα Διομήδην παρʼ αὐτοῦ.
[*](AB=)473. τὸν δʼ αἰσχρῶς] πρόγλωσσος ἀεὶ καὶ θρασὺς Αἴας καὶ νῦν τὸ ἴδιον νόσημα φυσικῶς ἑτέρῳ ἐπιτίθησιν· διὸ ἐπὶ τῇ γλώσσῃ κολάζεται νῦν τε καὶ ἐν τῷ ναυαγίῳ (Od. 4. 504).
[*](B=)474. τί πάρος λαβρεύεαι] λάβρως καὶ οὐ μετʼ ἐπιστάσεως λαλεῖς.
475. * δίενται] ἐλαύνονται.
[*](B=)476. οὔτε νεώτατός ἐσσι] ἀγροικώδης μὲν ἡ λοιδορία, ἀλλὰ μι- μεῖται διαθέσεις θεατῶν· δέδοται τῷ ποιητῇ πᾶν εἶδος κινεῖν πρὸς ψυχαγωγίαν.
[*](B=)477. ὀξύτατον] τμητικὴ γὰρ ἡ θέα τοῦ ὑποκειμένου ἀέρος.
478. μύθοις λαβρεύεαι] ἐμφαντικῶς μετήνεγκεν ἀπὸ τῶν λάβρως ἐσθιόντων.
479. πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες] εἰς τὸ λαβρεύεσθαι. §. τινὲς δὲ “οὔτε τοι ὀξύτερον κεφαλῆς—πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες” (477— 9). καὶ πῶς δύναται ὑπερθετικῷ ἐπῆχθαι συγκριτικόν;
ἄλλως: πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι] ἀπὸ κοινοῦ τὸ λαβρεύ- εσθαι· ὃ μὴ νοήσας τις προσέθηκε τὸν ἑξῆς στίχον.
[*](A+)481. εὔληρα] ἅπαξ χρῆται. ὁ δὲ Παριανός φησι καὶ ἐπὶ ἱματίων καὶ δεσμῶν τίθεσθαι τὴν λέξιν. ἔστι δὲ παρὰ τὸ εἰλῶ εἴληρα.
[*](A=)