Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

467. πολὺ προτέρη κεφαλή] ἐπ〈ε〉ὶ τὸ ἡγεμονικὸν περὶ καρδίαν, [*](B-) φησὶν ὅτι τῆς κεφαλῆς πεσούσης ἀκέραιον σὺν τῇ καρδίᾳ ἔμενε τὸ σῶμα. ἢ ὑπερβολικῶς τὸ τάχος ἐνέφηνε τῆς ἀναιρέσεως —οὐ γὰρ ἀφῃρέθη ἡ κεφαλή, ὡς οὐδὲ ἡ Δόλωνος (ll. 10. 457) —ἢ διὰ τὸ τοὺς τένοντας ἀφῃρῆσθαι παραλέλυται ἡ κεφαλή.

469. Αἴας δʼ αὖτʼ ἐγέγωνεν] οὐκ ἀκαίρως καυχᾶται, ἐκείνου κομ- [*](B=) πάζειν ἀρξαμένου. §. Ζηνόδοτος δὲ γράφει“ἀμύμονα Πουλυδάμαντα.”

[*](A=)

470. *Πουλυδάμα] Ζηνόδοτος “Πουλυδάμαν.”

473. κασίγνητος Ἀντήνορος] εἰκὸς ἀνοχὰς πρὸ τῆς μήνιδος γεγενῆσθαι [*](B.) διʼ ὧν συνῆσαν ἀλλήλοις, ὡς καὶ ἐν τῇ ἀναιρέσει (Il.7.416) καὶ ταῖς τα- φαῖς Ἕκτορος (Il. 24. 781). ὅθεν καὶ Ὀθρυονέα ἴσασιι(Il. 13. 374).

474. * αὐτῷ γὰρ γενεήν] Ἀριστοφάνης “αὐτῷ γάρ 〈ῥα〉 φυήν.”

[*](A+)

475. ἦ ῥʼ εὖ γινώσκω〈ν〉] διὰ τῆς ἐπιφωνήσεως τὸ ἦθος τῶν λόγων [*](B=) παρέστησεν ὁ ποιητής, ὅτι τὸ ὅλον ἐν εἰρωνείᾳ ἐξέφερεν ὡς ἀμφιβάλλων.

*Τρῶας δʼ ἄχος ἔλ〈λ〉αβε θυμῷ] καὶ τούτους, ἐπὶ τῇ χλεύῃ.

476, 7. ἔνθʼ Ἀκάμας Πρόμαχον—ὃ δʼ ὕφελκε] τῶν τὴν δευτέραν [*](B=) τάξιν ἐχόντων ἐστὶν οὗτος. §. ποικίλως δὲ πάνυ ἀντέστρεψε τὰ πράγ- [*](B=) ματα, προτάξας μὲν τὴν ἀναίρεσιν, ἐπαγαγὼν δὲ τὸ τί πράττων ἀνῃρέθη.

479. ἰόμωροι] ἰοῖς μόρον ἐπάγοντες, ἢ περὶ ἰοὺς κακοπαθοῦντες, ἢ [*](B=) ἰοὺς ὀξεῖς ἔχοντες· μόρον γὰρ τὸ ὀξὺ Κύπριοι, 〈ὅθεν〉 καὶ “ὑλακόμωροι” (Od. 14. 29, 16. 7). §. ὅρα δὲ οἷόν ἐστι τὸ βάρβαρον ἦθος. ὀνειδίζει [*](B-) γὰρ αὐτοῖς, ὡς παρὰ τοῖς Τρωσὶν οὐκ ὄντων τοξοτῶν.

* ἀπειλάων ἀκόρητοι] μὴ πληροῦντες τὰς ἀπειλάς, ἀπλήρωτα [*](B=) καυχώμενοι.

[*](2. διπλώσεις: corr. Bekker ‖ 3. τροπῆ Bekker: γράφει ‖ 4. ἡνίῳ B || 7. μωνύχων Aristoteles ‖ 8. supplevi ex B ‖ περὶ B: παρὰ || 11. ἀφῃρέθη W: ἀνῃρέθη ‖ 14. προαρξαμένου B || 17. συνῄεαντν ‖ συλλογῆ B, συναιρέσει ‖ 19. supplevi ex A ‖ 21. ὡς ἀμφιβάλλοντος ἐκείνου B ‖ 24. ἀνέστρεψε B || 26. μοῖραν διδόυτες B ‖ περὶ αὑτοὺς B ‖ 27. ἰοὺς B: τοὺς ‖ 29. αὐτοῖς ὡς W: αὐτῷ ἴσως)

481. *κατακτανέεσθε] κτανθήσεσθε.

483. *κασιγνήτοιό γε ποινή] ἡ ἐπὶ τῷ κασιγνήτῳ ποινή.

[*](AB+)

485. Ἄρεως ἀλκτῆρα λιπέσθαι] Ζηνόδοτος “ἀρῆς,” ἵνʼ ᾖ ἐπὶ πάσης βλάβης. §. καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ (16. 97) “οἷσί περ ἀνὴρ μαρνα- μένοισι πέποιθε.”

[*](B=)

488. *ὡρμήθη δʼ Ἀκάμαντος] λείπει ἡ κατά.

[*](B=)

ὃ δʼ οὐχ ὑπέμεινεν ἐρωήν] ἔφρασεν αὐτὴν διὰ τοῦ “ὡρμήθη.”

[*](B+)

491. Ἑρμείας Τρώων 〈ἐ〉φίλει 〈καὶ κτῆσιν ὄπασσεν〉] τὰς εὐποτ- μίας εἰς τοῦτον ἀνάγουσιν. διὸ τὸ κοινὸν τῶν θεῶν 〈ε〉ἰδικὸν αὑτοῦ ἔχει· διάκτορος 〈γὰρ καὶ〉 δώτωρ ἑάων· καὶ κλέπτης δέ ἐστιν, ἐπεὶ εὐχερές [*](B-) ἐστιν αὐτῷ, ὡς τὸ δοῦναι, καὶ 〈τὸ〉 ἀφελέσθαι. §. ἐπιμελῶς δὲ ἐκτη- νοτρόφουν οἱ παλαιοί, ὡς ἐπʼ Ὀδυσσέως. καὶ τῷ Τυδεῖ “τρισχίλιαι ἵπποι” (? Il. 20. 221) καὶ ἄλλῳ “χίλιαι ἵπποι·” ὁμοίως καὶ “ἀλφε- σίβοιαι” (Il. 18. 593). καὶ νόμιος 〈ὁ〉 θεός, καὶ “Ἑρμῇ, Μαιάδος υἱεὶ” (Od. 14. 435).

[*](B=)

492. τῷ δʼ ἄρʼ ὑπὸ μήτηρ μοῦνον τέκεν] πιθανῶς εἰς τὸ παθητικὸν αὐτὸν μόνον φησὶ γενέσθαι τῷ πατρί, 〈καὶ〉 τἆλλα αὐτῷ εὖ ἔχειν πράγματα· τετιμῆσθαι γὰρ ὑπὸ Ἑρμοῦ. συνιστὰς οὖν τοὺς ἀναιρου- μένους θεραπεύει τοὺς ἀνελόντας.

[*](B+)

493. *θέμεθλα] θέσιν, ῥίζαν.

[*](B~)

494. γλήνην] τὴν κόρην, παρὰ τὸ γλαύσ〈σ〉ειν.

[*](AB+)

499. ὃ δὲ φὴ κώδειαν ἀνασχών] “φή” ὡς· ἀλλʼ ἔστι νεώτερον· ἄμεινον οὖν παραλελεῖφθαι τὸ ὡς—“Τηλεμάχου ἑτάρω τε κασιγνήτω τε ἔσεσθαι” (Od. 21. 216)—καὶ ἐκ παραλλήλου εἶναι τὰ “φῆ” [*](B=) “πέφραδεν” “ηὔδα.” §. κώδεια δέ ἐστιν ἡ κεφαλὴ τῆς μήκωνος. φαντάζει δὲ ἡ ἐπʼ ἄκρου τοῦ δόρατος ἐμπεπαρμένη κεφαλὴ τὴν ἐπὶ καυλῷκώδειαν. §. . . . περὶ σκόλοψιν. §. Ἀρίσταρχος δὲ τὸ “φῆ” ῥῆμα [*](A=) ἐκδέχεται καὶ ἀθετεῖ τὸν ἑξῆς· δύναται δὲ καὶ δισσολογία εἶναι, ὡς τὸ “τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε γέρων ἥρως Ἐχένηος (Od. 11. 342). ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο” (Od. 7. 158), “ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνό- μαζεν·” ἢ τὸ “πέφραδε” (500) διεσήμαινεν· πρὸς δὲ Ζηνόδοτόν φαμεν, ὡς οὐδέποτε τὸ “φή” παρὰ τῷ ποιητῇ ἀντὶ τοῦ ὡς παραλαμβάνεται.

[*](3. οἱ περὶ Ζηνόδοτον B ‖ 10. διάκτορος B: διάκτωρ ‖ 〈γὰρ καὶ〉 et 11. supplevi ex B || 12. ἐπʼ Bekker: ἀπὸ ‖ 12, 13. locus turbatus, pro Τυδεῖ debebat ‘Ἐριχθονίηῳ’ et pro χίλιαι ἵπποι fortasse “χίλιʼ ὑπέστη” (Il. 1. 244) || 14. suppl. W || 17. supplevi ex B || 18. δὲ pro οὖν B || 19. ἀναιροῦντας B || 21. γλαύσσειν Et. M.: αἰγλήεσσαν εἶναι B, γλαύσειν ut Orion || 23. παρα- λελῆφθαι, at cf. D || 24. εἶναι τὸ φησι ‖ 27. lacunam indicavit W, cf. Il. 18. 177 || 29. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε codd. Od. 7. 155)

504. *ἐλθόντι] ὑποστρέψαντι.

*γανύσσεται] μεταφορικῶς· γάνος γὰρ τὸ λάμπρυσμα.

[*](B+)

505. * σὺν νηυσί] ἀντὶ τοῦ ἐν νήεσσιν.

508. * ἔσπετε νῦν μοι] οὐκ ἀσκόπως προοιμίῳ χρῆται· καινότης [*](B=) γὰρ γέγονε μάχης, τῶν ἀρίστων ἀμειψάντων τὰ ὅπλα.