Scholia in Iliadem

434. τέκετο Ζεύς] ἢ ὅτι χειμάρρους, ἢ τὸ μὲν σῶμα Διός, τὸ [*](A+) δὲ χεῦμα Ὠκεανοῦ, ἢ ὅτι τὰ πάντα ἐκ θεοῦ.

436. ὃ —ἀμπνύνθη] ἀνεκτήσατο τὸ πνεῦμα, ἔμφρων ἐγένετο.

437. ἑζόμενος δʼ ἐπὶ γοῦνα] κακῶς· οὐδεὶς γὰρ ἐπὶ γονάτων [*](A+B=) καθέζεται· δύο γὰρ στάσεις, ἣ μὲν κατὰ φύσιν, ἣ δὲ ἐπὶ τῶν γονά- τῶν· φησὶ γοῦν “στῆ δὲ γνὺξ 〈ἐριπών〉” (Il. 8. 329). ἔστιν οὖν, ἑζόμενος δὲ τὸ αἷμα ἐπὶ τῶν γονάτων ἀπέμεσ〈σ〉εν, ἀντὶ τοῦ ἤμει. §. οἳ δὲ γράφουσιν “ἀπέσε〈ι〉σεν·” ἀνοίκειος δὲ τῷ καιρῷ ἡ ἐνέργεια. [*](B-) πάντα δὲ δυνατῶς πέφρασται, ὡς καὶ ἐπὶ Σαρπηδόνος (Il. 5. 695).

438. αὖτις δʼ ἐξοπίσω πλῆτο χθονί] ἐναργῶς πάνυ· προσενεχθέντος [*](B=) γὰρ τοῦ ὕδατος πρὸς ὀλίγον ἑαυτὸν συνέλεξεν, ἐμέσας δὲ τὸ αἷμα πάλιν παρείθη.

439. βέλος δʼ ἔτι θυμὸν ἐδάμνα] “βέλος” τὸ τραῦμα· καὶ [*](B=) ἀλλαχοῦ “ὥς τις τούτων γε βέλος καὶ οἴκοθι πέ〈σ〉σοι” (Il. 8. 513).

440. νόσφιν ἐόντα] οὕτως· τὸ γὰρ “κιόντα” κατάχρησις.

443. * Σάτνιον] οὕτω καὶ ὁ τόνος· Σατνιόεις δὲ ποταμὸς Φρυ- γίας. §. τινὲς δὲ “Σαγγαρίοιο” (445).

445. *παρʼ ὄχθας] Ζηνόδοτος “παρʼ ὄχθης.”

Σατνιόεντος] ἐπήγαγε (446) τὴν αἰτίαν τοῦ ὀνόματος, διὰ τί Σάτνιος ἐκαλεῖτο.

440. * ἦλθεν] τινὲς “ἦεν.”

450. * Προθοήνορα] ἀντὶ τοῦ Προθόην. λείπει ἡ κατά.

452. ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ] ἔδει ἀγοστοῖς·ʼ φησὶ γὰρ ὅτι τὰς χεῖρας ἐξέτεινεν, ὡς πολὺ τῆς γῆς περιλαβεῖν. §. ἀγοστός δὲ τὸ ἕως τοῦ ἀγκῶνος περὶ τὴν συναγωγὴν καὶ ἐπίκαμψιν τοῦ ἀγκῶνος.

453. *ἔκπαγλον] ὑπερηφάνως. §. γράφεται καὶ “ἔκπαγλος.”

454. Πανθοίδαο—ἄκοντα] ἀντὶ τοῦ ‘ἐμόν,ʼ ὡς “τὸν δʼ ἐσάωσεν ἐς ποταμοῦ προχοάς” (Od. 5. 452) ἀντὶ τοῦ ‘ἑαυτοῦ·’ ἕκαστον δὲ τῶν ῥημάτων ἐναργὲς καὶ φαντασίαν ἔχον.

456. κόμισε χροί] ἐπιμελείας ἠξίωσε περιλαβὼν τῷ ἰδίῳ χρωτί. οἳ δὲ ἀπήνεγκεν.

* κόμισε] χωρὶς τοῦ ν.

457. σκηπτόμενον] σκηριπτόμενον· σαρκασμὸς δὲ ὁ τρόπος.

458. Ἀργείοισι δʼ ἄχος γένετο] οὐκ ἐπὶ τῇ ἀναιρέσει, ἀλλʼ ἐπὶ τῇ χλεύῃ· καὶ ταῦτα δὲ ἀναγκαῖα, ἵνα παροξυνθέντες προθυμότεροι γένωνται.

459. Αἴαντι—θυμὸν ὄρινεν] ἐπεὶ γὰρ οὗτος μέλλει ἀριστεύειν, πιθανὸν τῇ ἀρετῇ τοῦ ἀνδρὸς συμπρᾶξαι καὶ τὸ ἀπὸ τῶν βαρβάρων.

463. λικριφίς] παρὰ τὸ λέχριον, ἅπαξ δὲ νῦν, καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ (19. 451). ὁ δὲ τόνος ὡς “ἀπρίξ.” οἳ δέ, λίαν 〈ἐγ〉χρίμπτων καὶ. προσπελάζων τῇ γῇ.

464. Ἀρχέλοχος] Ἀρίσταρχος ἀναλογώτερον τοῦ Ἀρχιλόχου, ὡς φερένικος Μενέλαος.

τῷ γάρ ῥα θεοὶ βούλευσαν ὄλεθρον] τούτῳ γὰρ ἐπεκλώσθη τὸ εἱμαρμένον.

465. ἐν συνεοχμῷ] τῷ συνέχοντι τὸν τράχηλον πρὸς τῇ κε- φαλῇ τόπῳ, τουτέστι τῷ τελευταίῳ σπονδύλῳ. ἐπιφέρει γοῦν [*](4. Ζ. π. ὄχθαις vel ὄχθης coni. Heyne, ὄχθῃς W 19. σκηριπτόλεμον ‖ 24. τὸ scripsi: τὸν ‖ κ. τὸ βάρβαρον χλεύασμα B ‖ 25. supra λέχριον add. rec. πλαγίως, cf. B ‖ 26. supplevi ex B ‖ 29. φέρε νῖκος: corr. Bekker || 32, 33. τῇ κεφαλῇ τόπον B, τήν κεφαλήν τόπῳ)

νείατον ἀστράγαλον] τὸν συνάπτοντα 〈τὸν τράχηλον〉 τῷ ἰνίῳ, [*](B=) καλούμενον δὲ ὑπὸ τῶν ἰατρῶν θέσιν ἐγκεφάλου. τοὺς δὲ ἐν τοῖς ποσὶν ἀστραγάλους Ἀριστοτέλης (H. A. 2, 1 p.449b 24) φησὶν οὔτε ἄνθρωπον ἔχειν οὔτε τῶν μονωνύχων τι καὶ ἀκεράτων.