Scholia in Iliadem

403. * ἐπεὶ τέτραπτο πρὸς ἰθύ οἱ] ἐπεὶ προσε〈τέ〉τραπτο αὐτῷ κατʼ ἰθύ.

404. τῇ ῥα δύω τελαμῶνε] κατὰ τὴν κλεῖν· τρωτὸς δὲ ὁ Αἴας ὅλον τὸ σῶμα, οὐχ,ὡς Αἰσχύλος (tr. 78 N.), τὰ περὶ τὴν μασχάλην. δῆλον δὲ καὶ ἐκ τοῦ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀγῶνος· μονομαχοῦντος γὰρ αὐτοῦ πρὸς Διομήδην φησὶ “καὶ τότε δή ῥ’ Αἴαντι περιδδείσαντες Ἀχαιοί” (Il. 23. 822) ὡς δυναμένου καὶ τρωθῆναι· τοῦτο δὲ ὑπονοοῦσι διὰ τὸ μηδέποτε παρʼ Ὁμήρῳ τετρῶσθαι αὐτόν.

405. ἤτοι ὃ μὲν σάκεος] λείπει τὸ ὤν. ἐπεπτυγμένοι δὲ ἦσαν· καὶ τὸ σάκος δὲ πόρπακα οὐκ εἶχεν, ἀλλὰ τελαμῶνι ἤρτητο καὶ κανόνι μετήγετο· Κᾶρες δὲ τοὺς πόρπακας εὗρον· τινὲς δὲ πηλῷ βάλλεσθαι αὐτὸν ὑπὸ Τρώων, εἴ πως βαρηθείη ὑπὸ τοῦ πηλοῦ· ἀποσεισά- μενον δὲ αὐτὸν δύο κολωνοὺς ποιῆσαι. ἀλλʼ οὐδὲ θεός φασιν αὐτῷ βοηθεῖ· αἴτιον δὲ τούτου, ὅτι τὰ μὲν πρὸ τῆς μήνιδος οὐκ εἴρηκεν ὁ ποιητής, παιδιὰν δὲ τὴν Διομήδους ἀριστείαν εἶναι συνεργούσης Ἀθηνᾶς, τὰς δὲ ἄλλας μὴ ἔχειν θεούς, ἀπειπόντος Διός· διὸ οὐχ εὗρε καιρὸν εἰσάγειν θεόν· οἳ δέ, ὅτι τῆς ἀσπίδος ἐξέκοψε γλαῦκα· ὅθεν οὐκ ἐβοήθει αὐτῷ Ἀθηνᾶ.

406. τώ οἱ ῥυσάσθην] τινὲς ὑπονοοῦσι θώρακα αὐτὸν μὴ ἔχειν ἐκ [*](B+) τοῦ λέγειν, ὅτι οἱ δύο τελαμῶνες αὐτὸν ἔσωσαν.

*χώσατο δʼ Ἕκτωρ] ὡς ἂν παρωξυγκὼς ἐφʼ ἑαυτῷ τὸν ἄριστον.

409. * ἀπιόντα] οὐ φεύγοντα ἐξ ὑποστροφῆς, ἀλλʼ οἷον ὑποχω ροῦντα.

410. * τά ῥα πολλά] τινὲς “ἃ μυρία βόσκει” (Od. 12. 97)· ἐκ δὲ τοῦ ἐναντίου Πίνδαρος (Ol. 3. 10) “θεόμοροι νίσοντʼ ἐπʼ ἀνθρώπους ἀοιδαί, ᾧ τινι, κραίνων ἐφετμάς—.”

411. * παρ ποσὶ μαρναμένων] ἄγαν ποιητικῶς, εὐπορίας οὔσης λίθων διὰ τὸ χωρίον.

412. * βεβλήκει] οὕτως Ἀρίσταρχος· Ζηνόδοτος δὲ “βεβλή- κειν.” §. πανταχόθεν δὲ αἰτίας ἀνευρίσκει ὁ ποιητής.

413. στρόμβον] τινὲς τὸν ἄτρακτον ἀπὸ τοῦ περιστρέφεσθαι, οἳ δὲ τὸν βέμβικα, οἳ δὲ τὸν ῥόμβον, οἳ δὲ στρογγύλον λίθον· ὑπεροχὴ δὲ ῥώμης, ἄνδρα τηλικοῦτον ἔνοπλον οὕτω δεδινῆσθαι. τινὲς δὲ ἐπὶ τοῦ λίθου ἀκούουσιν· πῶς γὰρ ἂν ὑπὸ χερμαδίου οὕτω περιεστράφη; πῶς “ἐπʼ αὐτῷ—ἀσπὶς ἑάφθη” (419); πῶς δὲ δρυὶ εἰκάζεται (414), ἣ πεσοῦσα αὐτοῦ μένει;

414. ὡς δ’ ὅθ᾿ ὑπὸ ῥιπῆς πατρὸς Διὸς ἐξερίπῃ δρῦς] Αἴας Ζεύς, ὁ λίθος κεραυνός· Ἕκτωρ δρυΐ μεγίστῃ πεσούσῃ ἐκ ῥιζῶν 〈εἴκα- σται〉.

415. πρόρριζος] ἱστορικῶς· ἅπαντα γὰρ διόβλητα τῶν δένδρων ἐκ ῥιζῶν ἀνασπᾶται. ὅθεν ἐνέφηνε καὶ ἐν τῷ “ἐξερίπῃ” (414) ψιλὴν τὴν πτῶσιν οὖσαν.

418. * ὦκα] ἡ Χία καὶ ἡ Μασσαλιωτικὴ οὕτως· Ἀρίσταρχος “ὠκύ.”

*ἐν κονίῃσιν] ἔδει εἰς κόνιν.

419. 〈χειρὸς〉 δʼ ἔκβαλεν ἔγχος, ἐπʼ αὐτῷ δʼ ἀσπὶς ἑάφθη] ἐπʼ αὐτῷ τῷ δόρατι πεσόντι ἐπισυνήφθη καὶ ἐπηκολούθησεν ἡ ἀσπὶς καὶ ἡ κόρυς ἅμα τῷ ἀφεῖναι καὶ ὅλῳ τῷ σώματι συγκατηνέχθη. §. ἀπὸ [*](A+) τοῦ ἕπω τὸ ἐπακολουθῶ εἵμθη “ἑάφθη.”

421. * ἰάχοντες] ὡς στενάχοντες.

422. * ἀκόντιζον δὲ θαμειάς] οὐ πάντες οὐ γὰρ ἕκαστος εἶχε πολλάς.

424. οὐτάσαι οὐδὲ βαλεῖν] “οὐτάσαι ἐγγύς, “βαλεῖν” πόρρωθεν. [*](4. Πάνδαρος ‖ θεόμοροι Pindari codd.: θεόμηροι ‖ νίσοντʼ vel νίσσοντ’ Pind.: νείσονται || 5. ᾧ Pind.: ὡς || 10. περιεστρέφθαι B ‖ 16. ῥιπῆς etiam textus 17, 18. supplevi ex B ‖ 19. διόβλητα B: διάβλητα ‖ 25. ἐκ δʼ ἔβαλʼ ἔγχος ‖ 26. ἐπικατήφθη A ‖ 27. ἐστιν post κόρυς omisi ut B)

περίβησαν ἄριστοι] εἰκότως πολὺ τὸ τῆς σπουδῆς· “αὐτὸς γὰρ [*](B=) ἐρύετο Ἴλιον Ἕκτωρ” (Il. 6. 403). ὅρα δὲ πῶς ἐπὶ τὸ ἀκρότατον ἐξάγει τὰς ἀγωνίας.

427. τῶν δʼ ἄλλων οὔτις εὑ ἀκήδεσεν] οὐ μόνον κατείλοχε τοὺς [*](B=) ὑπερμαχοῦντας, ἀλλὰ καὶ συλλήβδην τοὺς λοιποὺς ἐπιφέρει, ὥστε πάντῃ πιθανὴν γενέσθαι τὴν σωτηρίαν αὐτοῦ.

τῶν δʼ ἄλλων] Ζηνόδοτος “τῶν τʼ ἄλλων.” §. οὐδὲ τῶν ἄλλων [*](A+) τις ἦν ὃς ἠμέλησεν.

428. εὐκύκλους] περιφερεῖς γάρ εἰσιν αἱ ἀσπίδες, ὅ ἐστιν ἐπιμή- κεις· τινὲς δὲ τὰ σάκη ἐπιμήκη φασίν· ἀγνοοῦσι δέ, ὅτι ἀντιφράζει τῇ ἀσπίδι τὸ σάκος.

429. ἵκεθʼ ἵππους] καταχρηστικῶς· κυρίως γὰρ ἱκέσθαι τὸ ποσὶ [*](B=) παραγενέσθαι.

433. πόρον ἷξον] πόρους τοὺς ποταμούς φησι διὰ τὸ πορεύεσθαι [*](B-) αὐτῶν τὸ ῥεῖθρον εἰς θάλασσαν, ὃ τῇ θαλάσσῃ οὐ παρέπεται, ἢ τὸ διαβατὸν αὐτοῦ μέρος, ὡς “Ἀλφειοῖο πόρον” (Il. 2. 592).

ἐυρεῖος ποταμοῖο] εὐρέ〈ε〉ος “εὐρεῖος,” ὡς ἱππέες ἱππεῖς.