Scholia in Iliadem

14. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν] Διομήδης καὶ οἱ νέοι.

15. Φτηγεύς ῥα πρότερος] πρότερος Διομήδους· οἰκεῖον δὲ τῷ προ- [*](B-) πηδῶντι καὶ προακοντίζειν. ἀεὶ δὲ τοὺς πρώτους εἰσάγει ὀλλυμένους.

20. λιπὼν περικαλλέα δίφρον] ἵνα ἀσχολίαν λίπῃ Διομήδει τὸ [*](A+ B=) λάφυρον πρὸς τὸ αὐτὸς ἀποφυγεῖν.

21. οὐδʼ ἔτλη περιβῆναι] κατακερτομεῖ τὴν δειλίαν· Ὀδυσσεὺς [*](B=) δὲ ὑπὲρ Λεύκου ἀγωνίζεται ἑταίρου ὄντος (Il. 4. 491).

22. οὐδὲ γὰρ οὐδέ κεν αὐτός] συνέστησε Διομήδεα καὶ μὴ [*](B-) φονεύσαντι δίδωσι τὴν ψῆφον τῆς σφαγῆς.

οὐδὲ γὰρ οὐδέ κεν] ἡ μία περισσὴ ἀπόφασις· “οὐδὲ γὰρ οὐδὲ [*](AB=) βίη” (Il. 18. 117)· “οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Δρύαντος” (Il. 6. 130). καὶ ἔστιν ἡ μία μὲν ἐπὶ τοῦ πράγματος, θατέρα δὲ ἐπὶ τοῦ προσώπου.

23. ἀλλʼ Ἥφαιστος ἔρυτο] ηὔξηται μὲν Διομήδης ἀντιτασσο- [*](B=) μένου θεοῦ, πεπαιδεύμεθα δὲ ἡμεῖς εὐσεβεῖν· καὶ γὰρ 〈πρὸς〉 Ἑλλήνων 〈ὢν〉 ὁ θεὸς ὅμως ἀμείβεται τὸν θεράποντα. εὐχάριστος δὲ ὁ Ἥφαιστος καὶ περὶ Θέτιν.

24. ὡς δή οἱ μὴ πάγχυ γέρων] ἵνα μὴ αὑτῷ παντελῶς Δάρης· [*](B-) ἐμφαίνει, ὅτι παίδων ἑτέρων οὐκ εἶχεν ἐλπίδα.

*“ἀκαχήμενος” τιθήμενος ὀνήμενος Αἰολικῶς.

25. ἵππους δʼ ἐξελάσας] ἱππομανὴς ἀεὶ ὁ Διομήδης· Ἀργεῖος γάρ· ἱππόβοτον δὲ ἀεὶ τὸ Ἄργος καλεῖ.

26. κοίλας ἐπὶ νῆας] ἐν ταπεινῷ τὸ ναύσταθμον· ἡ δὲ πόλις ἠνεμόεσ〈σ〉α· καὶ “οἳ δʼ ἐπεὶ ἐκ πόλιος κατέβαν” (Il. 24. 329).

28. παῤ ὄχεσφι] καὶ μὴν ἀπήλαστο τὸ ἅρμα· ἢ τῷ τόπῳ τῶν ἁρμάτων φησίν· διό τινες ἔλεγον “παῤ ὄχεσφι πᾶσιν ὀρίνθη θυμός,” ἵνʼ ᾖ, τοῖς ἁρματηλάταις ὁ θυμὸς ὠρίνθη προσδοκῶσι τὸ δεινὸν καὶ ἐφʼ ἑαυτοὺς ἥξειν. τὰ δὲ ἐπείγοντα πρῶτον εἰπὼν ἐπιφέρει καὶ τὸ τῶν Τρώων πάθος.

31. Ἆρες Ἄρες] ἐπαναλαβὴ ὁ τρόπος. §. ὁ Ἰξίων δὲ τὸ δεύτερον [*](AB=) ὀξύνει, ἵνʼ ᾖ ἀντὶ τοῦ βλαπτικέ· οὐδέποτε γὰρ κλητικὴ ἀναδιπλασιά- ζεται παρὰ τῷ ποιητῇ· οὐχ οὕτω δὲ ἔχει ἡ παράδοσις. §. τὸ δὲ ἀλα- [*](A=) ζονικὸν τοῦ δαίμονος ἐξαίρει τοῖς ἐπιθέτοις.

*μιαιφόνε] ἰαιφόνε.

32. οὐκ ἂν δὴ Τρῶας μὲν ἐάσαιμεν] ἀγωγὸν τὸ ἐρωτηματικῶς καὶ μὴ προστα〈κ〉τικῶς λέγειν.

33. μάρνασθαι] πυρώδης γὰρ ὁ πόλεμος, καὶ μαραίνει τὰ σύμ- παντα.

35. θοῦρον Ἄρηα] θείως ὀρούοντα.

37. Τρῶας δʼ ἔκλιναν Δαναοί] εἰκότως ἐπὶ τῇ Ἄρεως ἀπουσίᾳ καὶ τῇ ταραχῇ ἣν παρέσχον οἱ Δάρητος παῖδες.

38. πρῶτος δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων] ἄτοπον γὰρ τὸν πρώην ἐγκαλοῦντα πᾶσιν ἀργὸν εἶναι, καὶ ταῦτα κλινομένων τῶν βαρβάρων.

39. ἀρχὸν Ἀλιζώνων] τῆς Παφλαγονίας, διὰ τὸ ὑπεζῶσθαι τῇ ἁλί. καὶ ἐπὶ μὲν τῶν Δαρητιδῶν προετύπωσε τὴν μάχην, νῦν δὲ λεληθότως ἐπεῖπε “πρώτῳ γὰρ στρεφθέντι” (40).

Ὁδίον μέγαν] τὸ κύριον παροξύνεται, τὸ δὲ προσηγορικὸν προπαρ- οξύνεται.

40. μεταφρένῳ] μεθʼ ὅ εἰσιν αἱ φρένες. οὐθένα δὲ τῶν Ἀχαιῶν οὕτω φονεύει, εἰ μὴ τὸν ἔκδοτον ὑπὸ θεῶν Πάτροκλον.

43. Ἰδομενεὺς δʼ ἄρα Φαῖστον] Ἰδομενεύς παρὰ τὴν Ἴδην. δεύτερος δὲ Ἀγαμέμνονος ἀριστεύει ὡς ὑποσχόμενος αὐτῷ. εἶτα Μενέλαος· οὐ γὰρ εἴα συνανδραγαθεῖν τῷ ἀδελφῷ τὸ τραῦμα.

46. ἵππων ἐπιβησόμενον] ἐφαψάμενον αὐτὸν τοῦ ἅρματος καὶ [*](B=) μέλλοντα τελειῶσαι τὴν βάσιν ἔφθασεν ἡ τοῦ πολεμίου πληγή.