Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

456. ὣς τῶν μισγομένων γένετο ἰαχή τε φόβος τε] Ἀρίσταρχος [*](A=) “πόνος·” οὔπω γὰρ γέγονε φυγή· ἀλλʼ ἐὰν πόνος ᾖ, ἐνέργειαν, ἐὰν δὲ φόβος, τὸ δέος δηλοῖ ὁμοίως τῷ τοῦ ποιμένος φόβῳ.

457. πρῶτος δʼ Ἀντίλοχος] τοῦτο χαρίζεται αὐτῷ, ἐπεὶ ἄλλην [*](B-) ἀριστείαν αὐτοῦ οὐ γράφει, ἄλλως τε καὶ ζηλοῖ τὸν πατέρα—“πρῶτος ἐγὼν ἕλον ἄνδρα” (Il. 11. 738) —καὶ θεατὴν αὐτὸν ἔχει· καὶ “Ἀντίλοχ᾿, οὔτις σεῖο νεώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν” (Il. 15. 569). θερμότητος οὖν νεωτερικῆς τὸ ἔργον. ἢ Τρῶες καταφρονοῦντες Νέστορος κατὰ τοῦτο μᾶλλον ἐνέκρουσαν τό μέρος.

458. Θαλυσιάδην Ἐχέπωλον] κύριον τὸ δεύτερον· ἐπιθετικῶς [*](AB=) γάρ φησιν ὅτε ταχύπωλον λέγει καὶ αἰολοπώλους καὶ πατρωνυμικοῖς ἀντὶ κυρίων 〈οὐ⟩ χρῆται, ὅτι μὴ ἐπὶ τοῦ “καὶ Ἀργεάδην Πολύμη- λον” (Il. 16. 417).

459. * φάλον] τὸ τετυφωμένον.

460. ἐν δὲ μετώπῳ πῆξεν] ἱκανὴ μὲν καὶ ἡ τῆς κεφαλῆς ἔκπληξις [*](B+) [*](13. ἄγγος: corr. Bekker ‖ 18. ἀποκεκλεῖσθαι ‖ 20. γένετʼ ‖ 30. γ. ὅτε φησὶ ‖ 34. κεφαλῆς scripsi: πληγῆς)

156
ἄκαιρος οὖσα θανατῶσαι· ἢ καὶ τῆς μήνιγγος, ἣ διείργει τὸν ἐγκέφα- λον, διῃρημένης καὶ τοῦ δόρατος ἄχρι τῆς τοῦ ἐγκεφάλου βάσεως εἰσθορόντος. σημείωσαι δὲ ὅτι τοὺς περὶ κεφαλὴν βαλλομένους ἀνωδύνως φησὶ τελευτᾶν· “τόν ῥ᾿ ἔβαλε κεφαλὴν ὑπὲρ οὔατος, ὦκα δὲ θυμὸς ᾤχετʼ ἀπὸ μελέων” (Il. 16. 606)· “αὐτὰρ ἔπειτʼ Ἐρύλαον ἐπεσσύμενον βάλε πέτρῳ μέσσην κὰκ κεφαλήν· ἣ δʼ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη ἐν κόρυθι βριαρῇ. ὃ δʼ ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ κάππεσεν, ἀμφὶ δέ μιν θάνατος χύτο” (ib. 411)· τοῦ κυρίου γὰρ τρωθέντος τόπου ἅμα τῇ πληγῇ ὁ θάνατος, οὐδὲ ὀλίγον χρόνον εἰς ἀντίληψιν τῆς ὀδύνης παρέχων. ἐπὶ δὲ ὀμφαλοῦ “ἔνθα μάλιστα γίνετʼ Ἄρης ἀλεγεινός” (Il. 13. 568)· “ἀντικρὺ δὲ διέσχε παῤ ὀμφαλὸν —γνὺξ δʼ ἔριπʼ οἰμώξας” (Il. 20. 416). οἱ γὰρ περὶ γαστέρα τόποι νευ- ρώδεις ὄντες τὴν ἀπὸ τῶν ἡγεμονικῶν αἴσθησιν δέχονται.

[*](B=)

462. ἤριπε δʼ, ὡς ὅτε πύργος] ὕπτιος γὰρ ἔπεσεν ὑπὸ τῆς ὁρμῆς τοῦ δόρατος.

[*](B=)

ἤριπε] εἰς τὴν ἔραν ἔπεσεν.

[*](A+)

465. ἕλκε δʼ ὑπὲκ βελέων] εἰς τὸ “βελέων” ὀλίγη διαστολή. [*](B=) §. ἡ ὑπό τὸν ὑποκύψαντα δηλοῖ, ἡ δὲ ἔξ τὴν ἔξω φοράν.

[*](B=)

466. τεύχεα συλήσειε] δικαίως κολάζεται ὁ αἰσχροκερδής, δέον τῶν ζώντων ἅπτεσθαι.

[*](B=)

468. πλευρὰ —ἐξεφαάνθη] καὶ ἡμεῖς εἴδομεν αὐτοῦ τὰ πλευρά· καίριος δὲ ἡ πληγὴ κατὰ καρδίας ἢ πνεύμονος ἐνεχθεῖσα.

[*](B=)

παῤ ἀσπίδος ἐξεφαάνθη] ἀντὶ τοῦ παρενεχθέντος τοῦ ὅπλου. διδάσκει δὲ μηδὲν ἀπερισκέπτως ποιεῖν.

[*](B=)

470. ἐπʼ αὐτῷ δʼ ἔργον ἐτύχθη] ἀνανεοῦται τὴν στάσιν καὶ ὑπεκ- καύματα δίδωσι τὰς τῶν ἀριστέων πτώσεις καὶ τὸν πόλεμον ἐπι- φανέστερον ποιεῖ. ἱκανὴν δὲ πίστιν ἐπάγει τοῖς λόγοις ὡς αὐτό- πτης ὤν.

[*](B=)

ἔργον ἐτύχθη ἀργαλέον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν] ἤλλακται ἡ φύσις· πρῶτοι γὰρ ὥρμησαν Ἕλληνες διʼ Ἕλεφήνορα πεσόντα.

[*](A-)

472. ἐδνοπάλιζεν] δονῶ δονοπίζω, πλεονασμῷ δονοπαλίζω, συγκοπῇ δνοπαλίζω, ὡς πυκτεύω “πυκταλεύω” (Sophro Et. M. 345, 40)· ση- μαίνει δὲ κατέβαλε· “τὰ 〈σὰ⟩ ῥάκεα δνοπαλίξεις” (Od. 14. 512).

[*](B=)

473. Ἀνθεμίωνος υἱόν] οὐ ψιλὸν τοῦ τετρωμένου τὸ ὄνομα τέθεικεν, [*](1. ἄπειρος ‖ 6. εὐρύαλον ‖ ἀπεσσύμενον)

157
ἀλλὰ καὶ τὴν αἰτίαν διʼ ἣν ἐκαλεῖτο Σιμοείσιος, καὶ τοῦ πατρὸς τὸ ὄνομα καὶ τὸ χωρίον ἐν ᾧ ἐτέχθη, καὶ ἐπὶ τί πορευομένη ἡ μήτηρ ἔτεκεν αὐτόν, καὶ τὴν ἡλικίαν ἣν ἔχων ἀπέθανεν, ὅτι ἠίθεος ἦν. ταῦτα δὲ εἶπε πολλὴν πίστιν ἐπιφέρων τῷ λόγῳ ὡς αὐτόπτης ὤν.

474. *ἠίθεον] τὸν ἰσόθεον ἡλικίαν ἔχοντα.

476. μῆλα ἰδέσθαι] “μῆλα” ὁ ποιητὴς τὰ πρόβατα καὶ αἶγας, [*](B=) Ἡσίοδος τὰ τετράποδα πάντα (Opp. 163).

477. *οὐδὲ τοκεῦσι θρέπτρα φίλοισʼ ἀπέδωκε] διδάσκει μὴ καρα- [*](B=) δοκεῖν τὴν ἀπὸ παίδων γηροκομίαν.

480. *πρῶτον] ἐν τοῖς προμάχοις δηλονότι.

[*](B=)

482. πέσεν, αἴγειρος ὥς] μέχρι τούτου τὰ τῆς ὁμοιώσεως· τὰ δὲ [*](B=) λοιπὰ ἐκ περιουσίας ἐναβρυνόμενός φησι καὶ διώκων ἡδονήν. §. ποιητικὴ δὲ 〈ἡ⟩ ἀναστροφή, οὐ μετρική.

[*](B=)

483. ἥ ῥα τʼ ἐν εἱαμενῇ] καὶ ἀλλαχοῦ “αἰγείρων ὑδατοτρεφέων [*](A+) ἦν ἄλσος” (Od. 17. 208)· εἱαμενή δὲ ἡ συνεστηκυῖα τῶν ὑδάτων συμβολή· εἱμένη εἱαμένη εἱαμενή, ὡς δεξαμενή. §. δασυντέον δὲ τὸ [*](A=) “εἱαμενῇ” παρὰ τὴν ἕσιν.

484. ἀτάρ τε οἱ ὄζοι ἐπʼ ἀκροτάτῃ πεφύασιν] τὰ γὰρ ἄοζα [*](B=) ἕτοιμα πρὸς κάμψιν. παρυδατίῳ δὲ φυτῷ εἴκασε τὸν παρὰ ποταμῷ γεγενημένον.

486. ὄφρα ἴτυν κάμψῃ] παντὸς περιφεροῦς τὸ τελευταῖον μέρος.