Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

408. αὐτόματος δέ οἱ ἦλθε] ἀπαλ〈λ〉άσσει τὸν ἀδελφὸν τῆς περὶ ἑαυτὸν σπουδῆς· ᾔδει γὰρ αὐτὸν ἠσχολημένον.

[*](A - B +)

βοὴν ἀγαθός] τί δήποτε τοὺς ἀνδρείους βοὴν ἀγαθοὺς ἀποκαλεῖ, νῦν μὲν τὸν Μενέλαον, ἀλλαχοῦ δὲ τὸν Διομήδην, πῇ δὲ “βοὴν ἀγαθὸς βάλεν Αἴας” (Il. 15. 249) καὶ ἑτέρους πολλούς, ῥητέον δὲ ὅτι μήπω σάλπιγγος εὑρεθείσης βοῇ διῴκουν τὰς τῆς μάχης ἐπι- θέσεις καὶ ἀνακλήσεις, ἄλλως τε καὶ σημεῖον τοῦ θαρσεῖν τὸ βοᾶν· ἡ γὰρ δειλία θραύουσα τὸ πνεῦμα βραχίστην ἀπεργάζεται τὴν [*](4. ἔθυον ‖ 15. τοῦ scripsi: τῶν ‖ 17. ἔχοντες ‖ 18. δεύτερος ὣν B: δευτέρων ‖ 24. schol. cum praecedenti coniunctum)

91
φωνήν· διὰ τοῦτο βοῶντας παρεισάγει τοὺς ἥρωας· “σμερδαλέον δʼ ἐβόησεν” (ll. 8. 92)· “ἤυσεν δὲ διαπρύσιον (ib. 227)·

409. ᾕδεε γὰρ—ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο] ὅτι θυσίαν ἐπετέλει.

412. Ζεῦ κύδιστε μέγιστε] “κύδιστε” ἐν δόξῃ προὔχων, “μέ- [*](B=) γιστε” δυνάμει προὔχων.

413. μὴ πρὶν ἐπʼ ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφας ἐλθεῖν] ἀντὶ τοῦ [*](B=) δύναντος ἡλίου τὸ 〈κνέφας〉 ἐλθεῖν· λείπει δὲ τὸ δός. οἰκεία δὲ ἡ περίφρασις τοῖς ἐκτενῶς εὐχομένοις· ἐνδιατρίβομεν γὰρ ὡς οὐ διδά- ξοντες τἀληθῆ τὸ θεῖον.

414. πρίν με καταπρηνὲς βαλέειν] ἄπληστος ἡ ὄρεξις τοῦ πρὸ [*](B=) τῆς τῶν φίλων σωτηρίας τὴν καταστροφὴν εὐχομένου· διὸ ἀνανεύει ὁ Ζεύς.

*καταπρηνὲς βαλέειν] ἔμφασιν ἔχει ἡ ἀπὸ τῶν ἐμψύχων μεταφορά.

[*](B=)

415. αἰθαλόεν] κατὰ πρόληψιν τὸ αἰθαλωθησόμενον, ἢ τὸ ἀφανές. [*](B=) μικροῖς δὲ λόγοις μεγάλα αἰτεῖ· ἀντὶ γὰρ Ἰλίου οἰκίαν μίαν πρῆσαι. ὁ δὲ θυμὸς ἄκρως διὰ τῶν προσώπων παρίσταται Πριάμου καὶ Ἕκτορος.

416. Ἑκτόρεον δὲ χιτῶνα] προσυνίστησιν ἡμῖν καὶ νῦν τὸν [*](B=) Ἕκτορα.

417. χαλκῷ ῥωγαλέον] τῷ σιδήρῳ διακοφθησόμενον· ἢ παρὰ τὸ [*](A~B-) ῥήσσω, ἐξ οὗ καὶ τὸ κατερρωγότα ἱμάτια.

418. ὀδὰξ λαζοίατο] δάκω δάξω δάξ. τοῦτο δὲ συμβαίνει τοῖς [*](B=) ὀδυνωμένοις.

419. οὐδʼ ἄρα πώ οἱ ἐπεκραίαινε] διὰ τοῦ “πώ” ἐλπίδα ὑπολείπει [*](B=) τῆς εὐχῆς. ἐπὶ δὲ Θεανοῦς “ἀνένευε δέ” (Il. 6. 311). οὐδʼ ἄρα πω—ἀλλʼ ὅ γε δέκτο μὲν ἱρά] ὡς τῶν μάντεων λεγόντων, ὡς δέδεκται τὴν θυσίαν καὶ δώσει τὸ πέρας, οὐκ ἀκονιτὶ δέ.

420. πόνον δʼ ἀμέγαρτον] ἄφθονον, πολύν.

435. μηκέτι νῦν δήθʼ αὖθι λεγώμεθα] αἱ μὲν Ἀριστάρχου “μη- [*](A + B=) 〈κέ〉τι νῦν δήθʼ αὖθι λεγώμεθα,” ἡ δὲ Ζηνοδότου “μηκέτι νῦν 〈δὴ〉 ταῦτα·” τινὲς δὲ “δὴ αὖθι” χωρὶς τοῦ θ, Καλλίστρατος δὲ “μηκέτι δὴ νῦν αὖθι λεγώμεθα.”

μηκέτι νῦν—αὖθι λεγώμεθα] ἠθροισμένοι ὦμεν.

[*](A B=)

μηδʼ ἔτι δηρὸν ἀμβαλ〈λ〉ώμεθα ἔργον] στρατηγικὴ ἡ παραγγελία, [*](A = B -) χρόνου μὴ φείδεσθαι· οὔτε γὰρ παρελθόντα ἀνακαλεῖσθαι οὔτε αἰτή- [*](14. τὸ διαφανές)

92
σαντες λαβεῖν αὐτὸν δυνάμεθα. ἐρωτηθεὶς γοῦν Ἀλέξανδρος, πῶς τῆς Ἑλλάδος ἐκράτησε, μηδὲν ἀναβαλλόμενοςʼ εἶπεν.

[*](B=)

436. ὃ δὴ θεὸς ἐγγυαλίξει] δώσει τὴν πόρθησιν, ἣν διὰ τοῦ [*](A +) ὀνείρου ἐπηγγείλατο. §. αἱ πᾶσαι δὲ διὰ τοῦ ζ εἶχον.

[*](B=)

439. ἡμεῖς δʼ ἀθρόοι ὧδε] θαυμαστῶς τὴν τάξιν τοῦ Ἀχιλλέως ἀποπληροῖ· τὴν γὰρ στρατηγίαν πρώην εἶχεν.

[*](B=)

444. τοὶ δʼ ἠγείροντο μάλʼ ὦκα] δύο αὐτοῖς τὰ μέγιστα μαρτυρεῖ, εὐταξίαν καὶ εὐψυχίαν.

[*](AB=)

446. θῦνον κρίνοντες, μετὰ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη] ἵνα μὴ ἀπι- στοῖτο τὸ τάχος, τὴν θεὸν παρέλαβεν, καὶ ὡς ἄξια τῆς θεοῦ μελλόντων αὐτῶν κατορθοῦν.

*κρίνοντες] φυλοκρινοῦντες.

[*](A=)

447. *ἐρίτιμον] μεγαλότιμον.

[*](A + B=)

ἀγήραον] Ἀρίσταρχος “ἀγήρων” καὶ Ἀριστοφάνης, ὡς κἀκεῖ “ὑμεῖς δʼ ἐστὸν ἀγήρω τʼ ἀθανάτω τε” (Il. 17. 444). §. ἡ δὲ αἰγὶς ὅπλον Διός.

448. θύσανοι] οἱ κροσ〈σ〉οί. §. “θύσανοι” δὲ παρὰ τὸ θύεσθαι.

[*](AB=)

τῆς ἑκατὸν θύσανοι] ἀντὶ τοῦ πολλοί· ἢτῷ ἀριθμῷ πίστιν πεπόρισται.

[*](A =)

450. παιφάσσουσα] πάντη τὰ φάη ἀίσ〈σ〉ουσα. §. φῶ τὸ φαίνω [*](A B-) ἀναδιπλασιασμὸς παφάσσω πλεονασμὸς παιφάσσω, οἱονεὶ φανερῶ, ὡς πιαίνω παπταίνω πάσ〈σ〉ω πάλη παιπάλη. καὶ ἐπὶ Τυδέως μὴ “ἐκπαιφάσσειν” (Il. 5. 803), φανεροῦν ἑαυτόν, ἀλλʼ ἐν ἀγγέλου σχήματι μένειν.

[*](A + B=)

452. καρδίῃ. ἄληκτον] εἰς τὸ “καρδίῃ” στικτέον. §. τὸ δὲ [*](B=) “ἄληκτον” ἀντὶ τοῦ ἀλήκτως.

[*](A - B=)