Scholia in Iliadem

838. σάωσον ἄγων] εὐτελεῖ λέξει τὴν σωτηρίαν προβαλλόμενος προθυμότερον αὐτὸν ἀπειργάσατο.

829. μηροῦ δʼ ἔκταμʼ ὀιστόν] ἴδιον τοῖς κάμνουσιν ἐπιτάσσειν τοῖς ἰατροῖς ἃ χρὴ πράττειν.

830. ὕδατι λιαρῷ] θερμῷ· πραΰνει γὰρ τὰς ἀλγηδόνας.

ὕδατι λιαρῷ] εἰκότως· τὸ γὰρ θερμὸν αἵματος ἀγωγόν, τὸ δὲ ψυχρὸν ἐμποιεῖ φρίκην.

ἤπια φάρμακα πάσσεν] ὡς ἀλγῶν πραέα φάρμακα βούλεται· ὃ δὲ ὡς εἰδὼς ῥίζαν πικρὰν βάλλει.

831. τά σε προτί φασιν Ἀχιλλῆος δεδιδάχθαι] ἅμα καὶ πρὸς τὸ γνῶναι ἡμᾶς, ὅτι ἰατρὸς ὁ Πάτροκλος, ἅμα δὲ καὶ 〈ὅτι〉 οἱ κά- μνοντες σωτῆρας καὶ Ἀσκληπιοὺς εἰώθασι καλεῖν τοὺς ἰατρούς.

*δεδιδάχθαι] Ζηνόδοτος “δεδάασθαι.”

832. δικαιότατος Κενταύρων] φιλοξενώτατος—οὕτως Ἐπαφρό- διτος· ὁ μόνος δίκαιος ἐν Κενταύροις· ὅμοιον δὲ τοῦτο τῷ “ μελάν- τερον ἠύτε πίσσα” (Il. 4. 277)’—δίκαια γὰρ τὰ ξένια. ἐπιμέλεια δὲ ἦν τοῖς παλαιοῖς μουσικῆς καὶ ἰατρικῆς τῆς ῥιζοτομικῆς.

833. * ἰητροί] ὀρθὴ ἀντὶ γενικῆς, ἀντὶ ἰατρῶν.

ἰητροὶ μὲν γάρ] ἀναγκαίως καὶ τοῦτο, ἵνα διὰ τὴν ἐρημίαν τῶν ἰατρῶν παραμείνῃ ὁ Πάτροκλος.

835. χρηίζοντα καὶ αὐτὸν ἀμύμονος ἰητῆρος] ἄλλους ἰώμενοι νῦν τῆς ἄλλων ἐπικουρίας δέονται.

χρηίζοντα καὶ αὐτόν] πρὸς τὸ δεύτερον ἀπήντησεν.

838. πῶς τʼ ἄρʼ ἔοι] διστάζει τίνα δεῖ σώζειν, αὐτὸν ἢ τὸ πᾶν πλῆθος· πῶς δὲ ἄρα νῦν ἔσπευδεν ὁ καὶ ἀπʼ ἀρχῆς λέγων “αἰδοῖος [*](3. ἐπικραταίους ‖ 22. σωτῆρας Bekker: σωτηρίας || 26. δικαιότατα B ‖ 27. δὲ ἦν B: οὖν)

839. ἔρχομ〈αι,〉 ὄφρ’ Ἀχιλῆι] ὑμῶν ἕνεκα καὶ τὴν ὁδὸν ταύτην στέλλομαι.

842. ἦ, καὶ ὑπὸ στέρνοιο λαβών] ὑπολαβὼν αὐτὸν τοῦ στήθους. [*](B=) ὅρα ἐν ὅσῃ ἦν ἀνάγκῃ.

καὶ ὑπὸ στέρνοιο λαβὼν 〈ἄγε〉] ἄκρως τὴν ἐπικούρησιν ἐσήμανεν.

844. ἐκ μηροῦ τάμνε μαχαίρῃ] φασὶν ὅτι 〈δεῖ εἶναι〉 ἐν τῷ βελουλ- [*](B~) κεῖν ἐν οἵῳ 〈τις〉 σχήματι τέτρωται· καὶ λέγεται τοιοῦτόν τι· βέλος ἰατρὸς θέλων ἐξελκύσαι, 〈ὡς〉 οὐχ ὑπήκουεν αὐτῷ τὰ τῆς βελουλκίας, τὸν τραυματίαν ἤρετο, ἐν ποίῳ σχήματι ὄντι αὐτῷ τὸ βέλος ἐπη- νέχθη· ὃ δὲ ἱππεύοντι ἔφη, καὶ οὕτως ἀνακαθίσας αὐτὸν ἐξείλετο τὸ βέλος. ἢ οὖν ἑστάναι οὐκ ἠδύνατο, ἢ ὅτι ἡ χειρουργία οὔπω κατώρ- θωτο, ἢ ὑπὲρ τοῦ μὴ διατετάσθαι αὐτὸν καὶ αἱμορραγίαν γενέσθαι· καὶ ἄλλως τὸ τοῦ ὑπτίου σχῆμα τῷ ἑστῶτι πλησιάζει.

845. βέλος περιπευκές] ὡς καὶ βέλος “δριμύ, τό τε προ〈ῖεῖσι μογοστόκοι Εἰλείθυιαι ”〉 (270)· οὐ γάρ, ὅτι φαρμάκοις ἐχρίοντο.

846. ἐπὶ δὲ ῥίζαν βάλε πικρήν] τινὲς Ἀχιλλείαν τὴν βοτάνην [*](AB=) καλοῦσιν. καὶ πόθεν αὐτῷ τὸ φάρμακον; ἴσως μὲν συμπεριέφερε τὴν ῥίζαν ὡς χρήσιμον εἰ ἐντύχοι τραυματίᾳ φίλῳ· καὶ μάλιστα εἰκὸς αὐτὸν νῦν εἰληφέναι, εἰδότα ὅτι ἐπὶ τραυματίαν πέμπεται. τάχα δὲ ἐκ τοῦ παρακειμένου λειμῶνος τὴν ῥίζαν ἔσπασεν, ἔχων τὴν περὶ τὰς βοτάνας ἐμπειρίαν. ἴσως δὲ καὶ θεράπων πεμφθεὶς κατὰ τὸ σιωπώμενον ἐκόμισεν. §. λέγουσι δὲ αὐτὴν εἶναι τὴν ἀριστολοχίαν, ἣν [*](A=) καὶ ἴσχαιμον καλοῦσιν.

847. χερσὶ διατρίψας] διὰ τί “χερσί” καὶ οὐ μᾶλλον λειαντικοῖς [*](AB=) ὀργάνοις; ὅτι οὐκ ἔδει πολλῆς λεπτότητος τῷ φαρμάκῳ, τοῦ αἵματος, ὥς φησι, κελαρύζοντος καὶ ἀποπτύοντος τὸ λεπτὸν καὶ χνοῶδες τοῦ φαρμάκου εἰς τὸ ἐμφράξαι τὸ τραῦμα· τῷ δὲ Μενελάῳ ἐπιπάσσει τὸ φάρμακον βραχείας οὕσης τῆς τοῦ αἵματος φορᾶς. §. οὐκ οἶδε δὲ δίαιταν ἰατρικὴν ὁ ποιητής.