Scholia in Iliadem

69. πάντας κυδαίνων] ἀνακτώμενος καὶ προτρεπόμενος τῇ ἰδίᾳ ἐνεργείᾳ.

71. Ζεὺς ἐπὶ γεινομένοισιν ἵει κακότητα βαρεῖαν] παθητικὰ ταῦτα, δύο ἀδελφοὺς τοιαῦτα περὶ τῆς ἰδίας ψυχῆς καὶ γονῆς ὑπονοεῖν.

72. εὖ ἐπιτείλας] ἐπεσημήνατο τοὺς λόγους ὡς καὶ καλῶς εἰρη- μένους καὶ παραγγελθέντας στρατηγικῶς.

75. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ] οὐδὲ ταῦτα ἐᾷ, ἀλλὰ τὸ πρέπον αὐτοῖς σῴζει. μαλακὴ γὰρ στρωμνή ἐστι τῷ γέροντι, ὡς καὶ τῷ Φοίνικι “κώεά τε ῥῆγός τε᾿᾿ (Ιl. 9. 661), τῷ δὲ Διομήδει νεωτέρῳ ὄντι “ὑπὸ δʼ ἔστρωτο ῥινὸν βοός” (155)· τὸν δὲ Ὀδυσσέα κατέκλινεν Εὔμαιος ὑποβαλὼν “ῥῶπας” καὶ “δέρμα ἰονθάδος ἀγρίου αἰγόςʼ (Od.14.49). καὶ τῷ Διὶ Γῆ “νεοθηλέα ποίην” ἀναδίδωσι “λωτόν τʼ ἑρσήεντα ἠδὲ κρόκον ἡδʼ ὑάκινθον” (Ιl. 14. 347).

77. ζωστὴρ κεῖτο] ζωστὴρ ζώσματος διαφέρει· ζῶσμα γὰρ τὸ προσραπτόμενον κατὰ τὰ πέρατα τοῦ θώρακος.

ᾧ ῥʼ ὁ γεραιὸς ζώ〈ν〉νυθʼ, ὅτʼ ἐς πόλεμον] τὸν παρʼ ἡλικίαν ἀνδριζόμενον δηλοῖ.

79. *λαὸν ἄγων] μεῖζον 〈ἂν〉 τὸ ἐγκώμιον τοῦ Νέστρος γένοιτο, εἰ “λαόν” τις ἀκούοι 〈τὸν〉 σύμπαντα, μὴ τὸν τῶν Πυλίων μόνον.

ἐπεὶ οὔ μιν ἐπέτρεπε γήραι λυγρῷ] ἀναιρεῖ τὰς προφάσεις τῶν ἀργεῖν ἐθελόντων δεικνύς, ὡς καὶ τοῖς φυσικοῖς ἐλαττώμασιν οἶδεν ἀντιτάττεσθαι προθυμία.

ἐπέτρεπε γήραϊ] “ἐπέτρεπε” διὰ τοῦ ε. §. τὸ δὲ “ἐπέτρεπε᾿᾿ ἀντὶ τοῦ ‘ οὐκ ἐδίδου ἑαυτὸν τῷ γήρᾳ οὐδὲ ὑπετάττετο αὐτῷ.ʼ

80. ὀρθωθεὶς δʼ ἄρʼ ἐπʼ ἀγκῶνος, 〈κεφαλὴν ἐπαείρας〉] εἰς τὸ “ἀγκῶνος” ἡ διαστολή. πρὸς τὸ “ἕζετο δʼ ὀρθωθείς” (Ιl. 2. 42). λείπει δὲ ὁ καί, ἵνʼ ᾖ ‘ καὶ κεφαλὴν ἐπαείρας.ʼ

82. τίς δʼ οὗτος κατὰ νῆας] τετάρακται μέν· σκόπει δὲ τὴν προσ- οχήν, 〈ἣν〉 διὰ τοῦ γέροντος ἐνδείκνυται, ὃς οὐδὲ φθεγγομένου ἤσθετο τοῦ Ἀγαμέμνονος καὶ προὔλαβε τὸν λόγον διὰ τῆς ἐρωτήσεως. καλῶς δὲ νυκτὸς οὔσης καὶ ὡς γέρων ἀγνοεῖ.

83. ὅτʼ εὕδουσιν βροτοὶ ἄλλοι] “ἄλλοι,᾿᾿ οὐ γὰρ οἱ γέροντες· οὗτοι δὲ καὶ διὰ τὸν καιρὸν καὶ 〈διὰ〉 τὴν φρόνησιν ἀγρυπνοῦσιν.

84. ἠέ τινʼ οὐρήων διζήμενος] ὥσπερ τὸ ἀνδροφονῆα πομπῆα ἡνιοχῆα, οὕτως οὐρῆα· οὖρος οὐρεύς, ὡς πομπός πομπεύς.

85. φθέγγεο, μηδʼ ἀκέων] ταρασσόμενός φησιν ‘ εἰπὲ διʼ ἣν αἰτίαν [*](B -) πρός με ἦλθες·᾿ ἅμα δὲ καὶ διὰ τῆς φωνῆς θέλει μαθεῖν, μὴ ἐχθρὸς εἴη— οὔπω γὰρ εἶχον συνθήματα—ἢ ἴσως ὑπονοεῖ, μὴ Θρασυμήδης ἐστὶ τὴν τάξιν ἐκλελοιπὼς τῶν φυλάκων.

87. * ὃ προσέταξε τῷ Μενελάῳ, τοῦτο πράσσει, “πατρόθεν ἐκ [*](Β=) γενεῆς” 〈αὐτὸν καλῶν〉.

88. γνώσεαι, Ἀτρείδη] ἃμα τῇ ἀνακλήσει τοῦ ὀνόματος καὶ τῇ [*](B =) παραθέσει τῶν συμφορῶν. τὸ πάθος ἐκίνησεν.

90. *ἀυτμὴ ἐν στήθεσσι μένῃ] τὸ ζωτικὸν περικάρδιόν φησιν.

91. πλάζομ〈αι〉 ὧδε] “ὧδε” μόνος, ὡς ὁρᾷς, περιέρχομαι. ἀσύν- [*](B=) 〈δ〉ετος δὲ ὢν ὁ λόγος τὸ κομματικὸν τοῦ πάθους ἔχει.

92. ἀλλὰ μέλει πόλεμος] ὥστε καὶ ἔπαινος τοῦ φόβου ἡ τῶν κοινῶν πρόνοια, καὶ ἵνα σύμψηφον ἔχῃ τὸν Νέστορα.

94. ἀλλʼ ἀλαλύκτημαι] παρὰ τὸ ἀλάλημαι ἡ λέξις. τῷ δὲ πλεο- [*](B=) νασμῷ τῶν στοιχείων 〈δηλοῖ ὅτι〉 ἐκτετάρακται.

κραδίη δέ μοι ἔξω στηθέων ἐκθρῴσκει] φαντασία τις προσπίπτει [*](B=) τῆς ἐκπηδῆσαι βιαζομένης καρδίας.

96. ἐπεὶ οὐδὲ σέ 〈γʼ〉 ὕπνος ἱκάνει] ἵνα μὴ δόξῃ ἐμποδίζειν πρὸς [*](Β=) τὸν ὕπνον τῷ γέροντι.

97. ἐς τοὺς φύλακας καταβείομεν] ὅτι ἐφʼ ὕψους αἱ νῆες, καὶ ἀλλαχοῦ “κατάγειν κοίλας ἐπὶ νῆας” (Ιl. 5. 26).

ἐς τοὺς φύλακας καταβείομεν] προπαρασκευάσαι γὰρ αὐτοὺς θέλει, μή πως ἔλθωσιν οἱ πολέμιοι διὰ νυκτός.

〈καταβείομεν〉] θαρραλεωτέρους τοὺς σκοποὺς ποιήσοντες.

98. μή τοι μὲν καμάτῳ ἀδηκότες] προαπολογεῖται ὡς διὰ τὸν Θρασυμήδην, εἰ καὶ ἀνθρώπινόν τι πάθοι· ἐκεῖνοι δὲ κρείσσονες ὁρῶν- ται τῶν παθῶν. §. περισσὸν δὲ τὸ “τοί·” ἐνήλλαξε δὲ τὴν φράσιν· [*](B=) ἔδει γὰρ μὴ ἐκεῖνοι μὲν ἀμελήσωσιν, ἐπέλθωσι δὲ οἱ πολέμιοι.ʼ §. τὸ δὲ “ἀδηκότες” ἀηδισθέντες· καὶ “δείπνῳ ἀδήσειεν” (Od. 1. 134). B- §. “ὕπνῳ” τῇ ἀγρυπνίᾳ· “ὕπνῳ καὶ καμάτῳ ἀρημένος” (Od. 6. 2).