Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

650. ἀφίστησιν αὐτὸν εὔκαιρον τὴν νύκτα πρὸς συνουσίαν ποιού- μενος ὡς ἡ μήτηρ παρήνεσεν· ἢ βεβαιῶσαι θέλει ὡς πάντα διʼ αὐτοῦ γίνονται καί πρὸς αὐτὸν φοιτῶσι πάντες.

657. ὑφ’ ἓν τὸ ποσσῆμαρ, ὡς ἐννῆμαρ· μεσότητος γάρ ἐστιν, ἀντὶ τοῦ ποσήμερον. ἐπεὶ δὲ ἅπαξ πεισθεὶς δίδωσι τὸν νεκρὸν, προ- νοεῖται καὶ τῆς κηδείας.

663. ἀξέμεν] λείπει τὸ ὥστε, ὥστε ἀξέμεν.

664. ἐννῆμαρ μέν] φιλοπενθὲς γὰρ τὸ βάρβαρον· ἢ ἅμα τῇ προφάσει τῆς κηδείας τὰ πρὸς πολιορκίαν ἑτοιμάζεται.

665. δαινῦτό τε λαός] ἀντὶ τοῦ τὸν ἐπιτάφιον δεῖπνον τῷ λαῷ ποιήσοιρμεν.

667. εὅπερ ἀνάγκη] ἀπειρηκὼς τῷ χρόνῳ ἢ ταῖς συμφοραῖς ἀνάγκην τὸν πόλεμον ἐκάλεσεν. ἐθεράπευσε δὲ τὸ φιλότιμον Ἀχιλ- λέως τῷ δέει τῶν πολεμίων.

671. πρὸς πίστιν ἡ τῆς δεξιᾶς χειρὸς κράτησις.

679. ἀλλʼ οὐχ μρμείαν] δεῖ οὖν καὶ ἡμᾶς τὸ θεῖον ὡς ἄγρυπνον αἰδουμένους μὴ εἰκῆ τι πράσσειν.

681. ἱεροὺς πυλαωρούς] πιστοὺς, ἢ τοῦ στρατεύματος σωτῆρας.

686. σεῖο δέ κεν] ταῦτα πρὸς τὸ ἀποτρέψαι αὐτὸν τοῦ ὕπνου.

699. ἰκέλη χρυσῇ Ἀφροδίτῃ] κατʼ ἐπιφορὰν εἴγηται· ἔδει γὰρ [*](34. ἐπιφορὰν Bekk.] ἐπιφθορὰν)

360
παρθένον οὗσαν Ἀρτέμιδι εἰκάζειν. τοῦτο δὲ ποιεῖ διὰ τὴν συμπά- θειαν· οὐ γὰρ οἶδεν αὐτὴν μάντιν ὁ ποιητής· ἀγωνιῷ δὲ περὶ ἀδελφοῦ καὶ πατρός.

703. γέγωνέ τε] ἡ χαρὰ γὰρ ἰσχὺν δίδωσι καὶ βοῆς καὶ περιόδου. ἐχάρη δὲ ἰδοῦσα τὸν νεκρὸν ἀπροσδοκήτως ἀγόμενον.

706. χαίρει] ἀντὶ τοῦ συνευφραίνεσθε καὶ συγχαίρετε.

708. οὐδὲ γυνή] ἐναργῶς καὶ τὰς γυναῖκας συνεργούσας ἐποί- ησεν ἐπὶ τῇ παραδόξῳ θέᾳ τοῦ νεκροῦ καὶ τῇ σωτηρίᾳ τοῦ βασι- λέως.

711. τιλλέσθην] ἑαυτὰς καὶ τὰς ἰδίας κεφαλάς.

722. ἐξῆρχον μὲν ἐκεῖνοι τῶν λόγων, ὡς ἔοικε, καὶ διεδέχοντο αὐτοὺς αἱ γυναῖκες ἀντιφωνοῦσαι.

725. νέος ὅλεο] νέος ἐξεκόπης τῆς ζωῆς. ἀπὸ οἰκτροῦ δὲ ἤρξατο, τὴν ἐκκοπὴν τῆς ἤβης ὀδυρομένη· τοὺς γὰρ ἐν γήρᾳ θανόντας μᾶλλον εὐδαιμονίζομεν.

731. νηυσὶν οἰχήσονται] ἀντὶ τοῦ ἐπὶ νηῶν πορεύσονται.

734. ἀεθλεύων πρὸ ἄνακτος] κακοπαθῶν ὑπὲρ δεσπότου. καὶ Πίνδαρός φησι PIytt. 4, 72) “λυσίπονοι δεσποτῶν θεράποντες·” ὑπὲρ ἐκείνων γὰρ πλέουσι, γεωργοῦσιν, ἀχθοφορούσιν.

735. ῥίψει ἑλών] ἢ ὡς ἐκ στοχασμοῦ, ἢ ὡς ἔθους ὄντος τοὺς μὴ δυναμένους δουλεύειν παῖδας ῥίπτεσθαι.