Scholia in Iliadem

Scholia in Homerum

Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.

647. ἀναίνετο] προφασίζεται σπουδὴν, ἵνα καὶ μένων χαρίζοιτο καὶ μὴ μένων ἀνέγκλητος εἵη.

654. τάχα κεν καὶ ἀναίτιον] πρὸς τὸ νεμεσητός ]καὶ τοῦτο. ἐπι- τείνει δὲ αὐτοῦ τὸ θυμικὸν, ἵνʼ ἀναίτιος ῇ μὴ πειθόμενος.

656. τίπτε τʼ ἄρ’ ὧδʼ Ἀχιλεὺς] διὰ τί, φησὶν, οἰκτείρει τοὺς τετρωμένονς, ἀγνοῶν τὴν παντελῆ ἀπώλειαν; διὰ τί τὸ κατʼ ἄνδρα [*](1. ἕκαστον] *ἕκαστον ἰοῦσαι (i.e. phyrii, quod Scor. aliique serva- 12. Ex scholio ampliore Por- 15. * πῶν εφορον] πανεύφορον)

483
ἐλεεῖ Ἀχιλλεὺς, μὴ εἰδὼς τὸ πᾶν; ὅτι δὲ ἐλεεῖ δῆλον ἐξ ὧν ἔπεμψε Πάτροκλον. πιθανῶς δὲ τῆς μὲν σπουδῆς αὐτὸν οὐ κωλύει, ἄρχεται δὲ λόγων, εἰδώς ὡς αἰδούμενος οὐ καταλείψει αὐτοὺς ἡμιτελεῖς.

665. ἐσθλός] δυνατὸς ἤτοι δυνάμενος. οὔτε φιλίᾳ οὕτε ἐλέῳ δίδωσι χώραν. εὖ δὲ καὶ τὸ Ἀχαιῶν, ἀλλὰ μὴ Ἀγαμέμνονος· ἐάσας γὰρ τὸν αἴτιον τῆς ὀργῆς τοὺς ἐλεεινοὺς προβάλλεται.

666. τὴν ὁλοσχερῆ τῶν νεῶν ἀπώλειαν ἐμφῆναι θέλει· εἰ μὴ γὰρ τὰς πρώτας καύσουσιν, οὐκ ἂν οὐδὲ τὰς παρὰ θάλασσαν.

668. πικρῶς καθάπτεται τῆς ὠμότητος Ἀχιλλέως, εἰ ἀναμένει τοὺς Ἀχαιοὺς ἑξῆς ἰδεῖν φονευομένους. ἐλεεινῶς δὲ καὶ ἑαυτὸν καταλέγει.

669. οἵη πάρος ἔσκεν] ἐρεθιστικὸν τοῦτο· εἴ γε ἐγὼ νέος ἦν, φησὶν, οὐκ ἂν ὑμῶν ἐδεόμεθα. ἐντέχνως δὲ πρὸς μὲν τοὺς θυμου- μένους τὴν φρόνησιν, πρὸς δὲ τοὺς ἀργοῦντας τὴν ἥβην φέρει, ζῆλον ἐμποιῶν τῶν ἔργων.

670. ἔδ’ ὣς ἡβώοιμι] διδάσκει ὡς οὐ δεῖ ἐπὶ ἀπράκτοις ἀναλί- σκειν τὰς ἡλικίας. ἴδια δὲ διηγεῖται κατορθώματα, εἰς ζῆλον καλῶν τὸν ἀκούοντα. καὶ διὰ τοῦ παρὰ γνώμην τοῦ πατρὸς πολεμῆσαι προ- τρέπεται αὐτόν.

671. ὡς ὁπότʼ λείοισι] ἐξ ἀναστροφῆς τὸ διήγημα· ἐπὶ γὰρ τοῖς ἐπιμηκεστέροις τῶν διηγημάτων τὸ μὲν ἀπʼ ἀρχῆς ἰέναι ἐπὶ τὴν ἀφήγησιν ἀμβλυτέραν τὴν ἀκρόασιν καθίστησι, τὸ δὲ ἐκ τῶν πρα- κτικῶν ἄρχεσθαι ἡδύ· ἡ δὲ ἀρχὴ τοῦ διηγήματος οὕτως ἔχει. Ἡρα- κλῆς ἐκάκωσε τὴν Πύλον, καὶ τοὺς ιαʼ τῶν Νηλέως παίδων ἀνεῖλε. διὸ Πλεῖοι περιφρονήσαντες ἔθλιβον αὐτοὺς, καὶ δὴ Ἀὐγείας ὁ τῶν Ἠλείων βασιλεὺς ἀφικομένους ἵππους έηλέως ἐπὶ Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα ἢ τινα τῶν ἐπιταφίων ἀφείλετο. τοῦτο ἐκίνησε Πυλίους. γενομένης δὲ μάχης ἀποθνήσκουσι μὲν καὶ ἄλλοι, ἀλλὰ καὶ Ἴτυ- μονεὺς ὑπὸ τοῦ Μέστορος. νικήσαντες δὲ οἱ περὶ Πύλον τὴν λείαν διενείμαντο. ἐπιστρατεύουσι δὲ αὐτοῖς ἡμέρᾳ τρίτῃ ἐκεῖνοι· πολιορ- κούντων δὲ αὐτῶν τὸν Θρύον φήμη τις ἦλθεν εἰς Πύλον μηνύουσα τὴν ἔφοδον τῶν πολεμίων. στρατεύσαντες δὲ Πύλιοι πάλιν νικῶσι τοὺς Ἠλείους, καὶ ἀριστεύει Νέστωρ.

674. ῥύσια] τὰ ἀντὶ τινῶν ἑλκόμενα, οἱονεὶ ἃ ἀντὶ τῶν ἡρπα- σμένων ἡρπάζομεν.

[*](3. *αὐτοὺς ἡμιτελεῖς] αὐτόν 35. ἡρπάζομεν] *ἁρπάζομεν)
484

675. ἐν πρώτοισιν] ἢ πρῶτον ἀνῃρῆσθαι αὐτόν φησιν, ἢ ἐν πρώ- τοις μαχόμενον.

676. περίτρεσαν] περὶ πᾶσαν ὁδὸν ἔφυγον.

677. ἤλιθα πολλήν] λίαν ἠθροισμένην· ἐξ οὗ καὶ ἠλίθιος ὁ παχὺς τὸν νοῦν καὶ μὴ ἀκριβής. ἢ παρὰ τὸ ἀλίσαι, ὅ ἐστιν ἀθροῖσαι.

678. πεντήκοντα βοῶν ἀγέλας] αἰδήμων ὁ Πάτροκλος· ἐπειγό- μενος γὰρ ἀνέχεται μακρολογοῦντος τοῦ γέροντος. οἰκονομικῶς δὲ πέπλασται ἡ μακρολογία, ἵνα Εὐρύπυλος ἐκ τῆς μάχης φθάσας ἐλθεῖν περιτύχῃ Πατρόκλῳ καὶ θεραπευθῇ.

686. χρέως] δάνειον· οἷς γὰρ οἱ ὀφείλοντες καταβάλλουσι, καὶ οἱ ἀδίκως λαμβάνοντες καταβάλλειν ὀφείλουσιν.

*δίῃ] δίη ὠνομάσθη ἀπὸ τοῦ τιμᾶσθαι παρʼ αὐτῇ τὸν Δία, οὗ καὶ πανήγυρις. τριετῆ γὰρ χρόνον ἤγετο τὰ Ὀλύμπια, ἔνθα καὶ ἡγωνιζοντο οἱ ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος πάντες.

688. ∗Ἐπειοί] Ἠλεῖοι ἀπὸ Ἐπειοῦ βασιλέως. οὕτως· Ποσει- δῶνος καὶ Εὐρυπύλης τῆς Ἐνδυμίωνος παῖς Ἠλεῖος ὁ κτίσας Ἤλιδα. Ἠλείου δὲ Ἄλεξις καὶ Ἐπειὸς, ἀφʼ οὗ Ἠπειοὶ, ὥς φησιν Ἀριστο- τέλης ἐν τῷ πέπλῳ.

εἰς τὸ ὄφελλον ὑποστιγμὴν δεῖ γράφειν, εἰς δὲ τὸ ἦμεν τελείαν· εἶτα λέγει τὸ ὁπόθεν κεκακωμένοι. ἐὰν δὲ εἰς τὸ ὄφελλον στίξωμεν, ὁ ἑξῆς στίχος κατʼ ἰδίαν ἀναπεφώνηται, καὶ τὸ ὡς ἀντὶ τοῦ οὕτως.

690. φασὶ τῶν Θηβαίων διαφερομένων τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ πολεμούντων αὐτοῖς, οἱ Πύλιοι ὡς οἰκείοις συνηγωνίζοντο· ὅθεν Ἡρα- κλῆς ὀργισθεὶς τοὺς Πυλίους ἐπολιόρκησεν.

692. δώδεκα γὰρ Νηλῆος ἐκ Νηλέως τοῦ Τυροῦς καὶ Ποσειδῶνος καὶ ἐκ λλώριδος τῆς Ἀμφίονος καὶ Νιόβης γίνονται παῖδες οἵδε, Περικλύμενος, Πεισίστρατος, Ἄλκιμος, ψήνωρ, Πυλαιμένης, Λυσίμαχος, Ἱπποκόων, Πεισήνωρ, Ἱππόλοχος, Ἀγησίλαος, Λύσιπ- πος καὶ Νέστωρ· οὗτος δὲ γαμεῖ Μνησιόχην τὴν Ἀμφιδάμαντος, ἐξ ἧς καὶ αὐτὸς γεννᾷ παῖδας ἑπτά.

699. δύο ἦσαν συνωρίδες, ἵνα εἰ ἡ ἑτέρα πάθοι, ἡ ἑτέρα ἀγω- νίζοιτο· ἄμφω δὲ πρὸς μίαν νίκην. οἱ γὰρ ἥρωες οὐδέποτε τετρώρῳ χρῶνται.

[*](27. *καὶ ἐκ Χλώριδος] om. 29. *Πεισήνωρ] πισήνωρ Ἀμφίονος] ἀμφίωνος 32. *εἰ]. ἣν)
485

700. περὶ τρίποδος] οὐκ οἶδε τὰ Ὀλύμπια ὁ ποιητὴς, ἀλλὰ περί τινος χρηματικοῦ ἀγῶνός φησιν ἀπελθεῖν τοὺς ἵππους.