Scholia in Iliadem
Scholia in Homerum
Scholia in Homerum. Scholia Graeca in Homeri Iliadem, Volume 1-6. Dindorf, Ludwig; Maas, Ernest, editors. Oxford: Clarendon Press, 1875-1888.
382. Ὀδυσσεύς] ἑκατέρῳ προσώπῳ τὴν πρέπουσαν ἀπένειμε τάξιν. ὅπου μὲν γὰρ ἀκοντίσαι καὶ κατασχεῖν τὸν πολέμιον χρεία, ἐκεῖ Διομήδης ἐνεργεῖ, ὅπου δὲ λόγον δοῦναι καὶ λαβεῖν, Ὀδυσσεύς.
387. ἐπίτηδες ἐνδόσιμον αὑτῷ καιρὸν φευσμάτων δίδωσιν, ὅπως αὐτοῦ δοκιμάσῃ τοὺς λόγους. τί γὰρ παρέτρεχε τοὺς νεκροὺς, εἴπερ σκυλεῦσαι θέλει;
390. ὑπὸ δʼ ἔτρεμε γυῖα] κατάσκοπος γὰρ ἐφωράθη, καὶ εἰ μὴ ἀληθεύοι, σωτηρίας ἐλπίδα οὐχ ὁρᾷ. αἱ δὲ συνεχεῖς πεύσεις οὐκ ἐῶσιν εἰς ψεύδη τραπῆναι.
391. πολλῇσίν μʼ ἄτῃσι] ἄτας ἔφη τὰς ἐπὶ κακῷ ὑποσχέσεις. ὡς ἀναγκασθεὶς δὲ καὶ δελεασθεὶς καὶ τὴν φρενοβλάβειαν αὐτοῦ ὑποτίθεται, ἔλεον θηρώμενος.
394. θοὴν] ἐπεὶ μετὰ δύσιν ἡλίου τάχιστα σκότος γίνεται, ἢ ἐπεὶ διὰ τὸν ὕπνον ἥττονα αὐτὴν ἡγούμεθα. ἢ τὴν θετικήν· ἀποτίθησι γὰρ ἡμᾶς εἰς ἀνάπαυλαν.
[*](13. καὶ τρέμειν—βοἡ] Haec a m. 17. ἀγενοῦς] ἀγεννοῦς B, sed ν sec. addita. priore eraso. 14. *ὑπὸ] ὰπὸ)395. ἀνδρῶν δυσμενέων] ὑπομιμνήσκει τῆς ἔχθρας αὐτοὺς καθʼ Εκτορος, ἀναζωπυρῶν αὐτῶν τὸν θυμόν.
401. ἡ ῥά νύ τοι] δεόντως τὴν τοῦ ἐλπίσαντος, οὐ τοῦ ὑποσχο- μένου τοσοῦτον αἰτιᾶται ἄνοιαν.
406. ποῦ-λίπες Ἕκτορα] καλῶς τοῦτο πυνθάνονται, ἵνα ἐγρηγο- ρότος μὲν καὶ διέποντος τὰς φυλακὰς ἀπόσχοιντο, καθεύδοντος δὲ ἐπιχειρήσειαν αὐτὸν ἀνελεῖν.
407. ποῦ δέ οἱ ἔντεα] εἰκὸς γὰρ ἦν ὡς βασιλέα σκηνοποιεῖσθαι στρατηγικώτερον· ἵνα οὖν κἂν ἀφέλωνται τὰ ὅπλα αὐτοῦ, τούτου χάριν ἐπερωτῶσιν.
δεῖ τὸ ἑστᾶσι τῷ ἵπποι προσυπακούειν· οὐ γὰρ κοινὸν τὸ κε ῖται.
413. * Πορφυρίου. τὸ καταλέξω οὐκ ἔστιν ἀπλῶς ἐρῶ, ἀλλʼ εἰς τέλος τοῦ λόγου ἀφίξομαι καὶ καταλέξω. ταυτὸν γάρ ἐστι τῷ “ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων” (Il. 9, 56) καὶ “ἐπεὶ ὦ παιδὶ ἑκάστου πείρατʼ ἔειπεν” (Il. 23, 350). τὸ διεξελθεῖν οὖν τὸν λόγον μέχρι τοῦ ἀπολῆξαι.
415. στρατηγικῶς τὸν τόπον τοῦτον ἐπελέξατο μέσον ὄντα τοῦ πεδίου, ἵνα μὴ οἱ Ἕλληνες ἀποπλεῖν βουλόμενοι λάθοιεν, μήτε εἰς τὴν πόλιν λόχος εἰσέλθῃ.
417. οὔτις κεκριμένη] ἀστρατήγητον τὸ πᾶσιν ἐπιτρέψαι τὴν φυλακὴν ἑκουσίως. καὶ πολλῆς τῆς ἀλαζονείας· καταφρονεῖ γὰρ Ἑλλήνων.
418. πυρὸς ἐσχάραι] ἐσχάρα σημαίνει ε΄· τὴν πυρὰν, καὶ τὴν ἑστίαν, καὶ τὸ ῥυπαρὸν καὶ καυθὲν ἕλκος, καὶ τὸν βωμὸν, ὡς παρ’ Εὐριπίδῃ ἐν Ἡροκλεῖ (922), καὶ τὴν κυρίως λεγομένην.
ὅσαι Τρώων εἰσὶν ἑστίαι καὶ οἰκίαι. οἱονεὶ ὅσοι εἰσὶν ἐθάδες Τρῶες, οὗτοι φυλάσσουσιν. ἐκ γὰρ τῆς ἑστίας τὸν πολίτην δηλοῖ. ἀνέστιος δὲ ὁ ἄπολις καὶ ἄοικος.
* Πορφυρίου. τοῦ ποιητοῦ πολλάκις ἐπισημαινομένου περὶ τῶν [*](1. *κοθʼ] om. leiano cum lemmaate Πορφυρίου εἰς 13. * ορφυρίου] om. τὸ “ἐντm δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε,ʼ 30. * Πορφυρίου] om. B. Scho- licet ex scholio ipso appareat ab lion hoc Porphyrii, τοῦ ποιητοῦ Torphyrio non huic versui ad- πολλάκις—δέχεσθε δέκεσθε in B et scriptum fuisse, sed 10, 418 “ἕσσαι codicibus Scorialensi et Harleiano γὰρ Τρώων πυρὸς ἐσχάραι,” ad quem totum est adscriptum ad 8, 509, versum recte rettulit Bekkerus, et in Scorialensi quidem et Har- quod partim confirmatur ipsius )
419. φυλασσέμεναί τε κέλονται] δῆλον ἐκ τούτου ὡς ἐξ ἐπιταγῆς ἡ φυλακή. ἐντεῦθεν οἱ νομοθέται γυναικονόμον ὁρίζουσιν αἱρεῖσθα τὸν γεγαμηκότα, καὶ παιδονόμον οὐκ ἄπαιδα, ἵνα ἐκ τῶν οἴκοι τὴν συμπάθειαν ἔχοντες πολλὴν ποιῶνται τὴν ἐπιμέλειαν. εὗ δὲ τὸ μὴ μόνον ἰδία ἕκαστον ἀγρυπνεῖν. ἀλλὰ καὶ ἀλλήλοις παρακελεύεσθαι, ἵνα ὁ τῷ ὕπνῳ νικώμενος ὑπὸ τοῦ πλησίον ἐγείρηται.
421. Τρωσὶν γὰρ ἐπιτραπέουσι φυλάσσειν] τὸ ἀσυμπαθὲς δηλοἱ τῶν βαρβάρων. εὐλόγως γὰρ ἀποκρίνεται· ἠρωτήθη γάρ.
424. ἕως τοῦ νῦν ἀναπαύειν δεῖ τὴνἀνάγνωσιντὰδὲ λοιπὰ ἀπὸ ἄλλης λέγειν ἀρχῆς κατʼ ἐρώτησιν. τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως· πῶς γὰρ νῦν εὕδουσι;
427. καὶ ταῦτα] καὶ πλείονα ἄν ἠρωτήθη λέγει, σύμβουλος γενόμενος τοῦ ὀλέθρου τῶν συμμάχυν.
428. πρὸς μὲν ἁλὸς Κᾶρες] πρὸς σύγκρισιν τῆς Θύμβρης προσ- τέθειται τὸ ἁλός. θαλασσοκράτορας δέ φασι πρώην Κᾶρας εἶναι.
431. ψρύγες] οἱ μὲν νεώτεροι συγχέουσι Φρύγας καὶ Τρῶας· φαίνεται δὲ ὁ ποιητὴς ἐπικούρους Τρώων αὐτοὺς καλῶν.
[*](9. ὁ σἡμιος Scor.] ό Εὐφἡμιος B. 10. ἑρκείου Scor.] ἕρκειον)433. εἰ γὰρ δὴ μέματον] οἱ μἐν περὶ Ὀδυσσέα οὐ τρανῶς ἐξέφηναν τὴν βούλησιν· ὁ δὲ συμβάλλεται αὐτῶν τῇ σκέψει. καὶ μιᾶς ψυχῆς ἀτυχίᾳ προδίδωσιν ὅλον τὸ συμμαχικόν.