Scholia in Iliadem

556. * φίλον ἔστω ἐν ἄλλῳ μένος ἔστω.

557. δύναται μὲν στίζεσθαι ἐπὶ τὸ ἀνδράσιν· δύναται δὲ λείπειν τὸ ἔστε ἢ γίνεσθε· δύναται δὲ καὶ σχῆμα εἶναι ἀπὸ δοτικῆς εἰς αἰτιατικὴν, ὡς κἀκεῖ “αἰεί τοι φίλον ἐστὶν ἐμεῦ ἀπονόσφιν ἐόντα κρυπτάδια φρονέοντα” (Il. 1, 541). παρατηρητέον δὲ τὸν στίχον πρὸς τὸ ἐπάνω ὑποκείμενον “Γλαῦκε πέπον πολεμιστὰ μετʼ ἀνδράσι” (402).

558. Ἀρίσταρχος καὶ οἱ ἀπʼ αὐτοῦ δασύνουσι, Λυσανίας δὲ ψιλοῖ, προσνέμων τὸ σ τῷ η· σήλασθαι γάρ φησι σημαίνειν τὸ ἀποσπᾶν καὶ σαλεύειν. ὁ δὲ σαλεύσας πρῶτος τὸ τεῖχος Σαρπηδών ἐστιν, ὁ δὲ εἰσπηδήσας Ἕκτωρ. φησὶ γοῦν “Σαρπηδὼν δʼ ἔπαλξιν ἑλῶν χερσὶ στιβαρῇσιν ἕλχ’, ἡ δʼ ἔσπετο πᾶσα” (Il. 12, 397)· ἐπὶ δὲ τεῦ Ἕκτορος “ῥῆξε δʼ ἀμφοτέρους θαιρούς,” εἶτα ἐπιφέρει “ὁ δʼ ἔσθορε φαίδιμος [*](4. κάρη—κάρηθεν] καρὴ—καρῆθεν “Nonnulli, atque in his Lysanias, Lehrsius. Eratosthenis magister (v. Suidam) [*](6. *τῆς] om. s. v. Ἐρατοσθένης), intellexerunt) [*](10. *φησὶν] om. ἐ-σήλατο, i. e. concussit, a verbo) [*](*ἀναιρεθέντος] ἀποθανόντος quodam σάλλεσθαιι.” Πορφυρίου no-) [*](17. λείπειν Bekkerus] εἰπεῖν men substitutum in scholio codi-) [*](18. σχῆμα] ἄ σχῆμα (sic).” cis Townl., quo teste Eustathius) [*](21. πολεμιστά] πολέσε quoque usus est p. 1075.) [*](24. σήλασθαι Eustathius] σά- 28. ἔσθορε] ἐσέθορε λάσθαι. De quo Lehrs.Arist. 9.307.)

559. ἀλλʼ εἴ μιν ἐν τῇ Ῥιανοῦ ἀλλʼ εὖ μιν ἀεικισσαίμεθʼ ἕλόντες.

ἅτι ἔξωθεν προσυπακουστέον τὸ καλῶς ἂν ἔχοι· εἰ αὐτὸν ἀνελόντες ἀεικισαίμεθα, καλῶς ἂν ἔχοι. καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ “ἀτὰρ πελέκεας γε καὶ εἴ κʼεἰῶμεν ἄπαντας” (Od. 21, 260).

*λείπειν φασὶν αἱ Ἀριστάρχου τὸ εὖ ἂν ἔχοι.

561. αὐτοῦ ὅτι ἀμφίβολον εἰ λείπει ἡ περί, ἵνʼ ᾖ περὶ αὐτοῦ, ἢ τοπικῶς ἐκληπτέον τὸ αὐτοῦ, ἐν τῷδε τῷ τόπῳ.

574. ἐς Πηλῆʼ κέτευσεν ὅτι οὐκ ἀπολελοίπει ἡ Θέτις τὸν Πηλέως οἶκον ὡς οἱ νεώτεροι, ἀλλὰ συνῴκει αὐτῷ.

584. * ὅτι ἀπέστροφε τὸν λόγον ἐκ τοῦ περὶ αὐτοῦ εἰς τὸν πρὸς αὐτόν.

586. καί ῥʼ ἔβαλε Σθενέλαον ὅτι μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ πρὸς τὸν Πάτροκλον λόγου καὶ εἰς τὸν περὶ αὐτοῦ. εἴρηκε γὰρ ἔβαλε καὶ οὐχὶ ἔβαλες ὦ Πάτροκλε.

589. ὅσση δʼ αἰγανέης πρὸς τὸ σχῆμα, ὅτι ταναοῖο εἴρηκεν ἀρσενικῶς ἀντὶ τοῦ ταναῆς.

591. * ἡ ὑπό περιττή.

595. Ἑλλάδι οἰκία ναίων Ἑλλὰς πόλις Θεσσαλίας, ἧς οἱ πολῖται πρῶτοι εἶχον τὸ ὄνομα τοῦτο τὸ καλεῖσθαι Ἕλληνες. ἀπὸ γὰρ Ἕλληνος τοῦ Δευκαλίωνος καὶ Πύρρας. πάντες Ἕλληνες οἱ τῆς Εὐρώπης ἐκλήθησαν ὀνόματι κοινῷ, ὥς φησι καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ α΄ (3). πρὸ δὲ αὐτοῦ μόνοι οὗτοι Ἕλληνες ἐκαλοῦντο, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ ἔθνη ἕκαστος, ὥς που καὶ ὁ ποιητὴς ἐν τῷ καταλόγῳ λέγει “Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί” (Il. 2, 684).

*ὅτι πόλις ἐν Φθία ἡ Ἑλλάς.

600. * συναπτέον ἕως τοῦ ἀνήρ· τὸ γὰρ ὡς αἴτιον.

604. *Λαόγονον τρίτη ἀπὸ τέλους ἡ ὀξεῖα· κύριον γάρ.

613. ἔγχεος, ἔνθα δʼ πειτʼ ἐν τῇ ἑτέρᾳ τῶν Ἀριστάρχου οὐκ ἐφέρετο καθάπαξ· ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ ἄλογος αὐτῷ παρέκειτο.

617. ὀρχηστήν περ ἐόντα εὐκίνητον κατὰ τὸν πόλεμον, ὅ ἐστι συγκεκροτημένον τὰ πολεμικὰ καλῶς. ἐπυρρίχιζον γὰρ τοῖς ὅπλοις οἱ Κρῆτες πρὸς ἄσκησιν τῶν πολεμικῶν, ὁ ἐστι σὺν τοῖς ὅπλοις τὴν πυρρίχην καὶ ἔνοπλον ὄρχησιν ἠσκοῦντο· τρία γὰρ εἴδη ὀρχήσεως, πυρρίχη, σίκιννις, ἥτις ἐστὶν ἱερατικὴ, καὶ ὁ κορδακισμὸς, αἰσχρός τις ὢν καὶ μᾶλλον κωμικοῖς ἁρμόδιος.

618. τινὲς διαμπερὲς εἴ σʼ ἔβαλόν περ, ἵνʼ ᾖ, εἴ σε ἔβαλλον, διεπερόνησα ἄν. ἀλλʼ οὐδὲν ἀναγκαῖον οὕτως συνάπτειν· τὸ γὰρ ἔβαλον ἀντὶ τοῦ ἔτρωσα, τὸ δὲ κατέπαιυσε διαμπερέ ς οἷον εἰς αἰεί.

625. *δοίης ἐν ἄλλῳ δῴης.

633. ἡ διπλῆ, ὅτι ἀμφιβόλως κεῖται τὸ ὀρώρει, πότερον ἐπὶ τῶν μαχομένων λέγεται, τούτων ὀρώρει ὀρυμαγδὸς ὡς δρυτόμων, ἢ ἐπὶ τῶν δρυτόμων, ὡς δρυτόμων ἀνδρῶν ὀρυμαγδὸς, οὕτως καὶ τῶν μαχομένων, ὅπερ καὶ βούλεται, ὥστε τὸ ὄρωρε τὸν ἐνεστῶτα χρόνον σημαίνει.

ἐὰν γράφωμεν ὀρώρει, πάντα στίζομεν, βήσσῆς καὶ ἀκουή, καὶ δὶς ἔσται ἡ ἀνταπόδοσις λεγομένη· κοινὸν γὰρ νοεῖται τὸ ὀρώρει κατά τε τῶν δρυτόμων καὶ τῶν ἡρώων. βέλτιον δὲ γράφεσθαι μὲν ὄρωρεν, ὑποστίζεσθαι δὲ βήσ σῃς καὶ ἀκουή, τὸ δὲ τῶν ἐπανειλῆφθαι, τῶνδʼ ὥστε.

*οὕτως ὀρώρει Ἀρίσταρχος.

*ἔν τισιν ὄρωρεν.

634. *ἀκουή Ἀριστοφάνης ἀϋτή.

635. εὐρυοδείης παραγωγὸν ἡγοῦνται τὴν λέξιν, τουτέστι παρολκὴν τῆς ἐπὶ τέλους λέξεως· διὸ ἐψίλωσαν. βραχὺ δὲ διασταλτέον εὐρυοδείης· διχόθεν γάρ φησι τὸν ἦχον φέρεσθαι, ἀπό τε τῆς γῆς καὶ τῶν ὅπλων.